Tweetle
Dünyada bir yerdeyim ben
Bana doğru geliyorsun. Sislerin arksasından bana doğru yürüyorsun. Buda kim diye sormadım, çunku seni bekliyormus gibi bir halim var zaten. Saçlarından tanıdım seni, o hayatı sigara izmariti gibi değersiz kılan yürüyüşünden, gülüşünden tanıdım seni. Ölümün yakın olduğu kadar yakınsın artık bana.’’ Dünyada bir yerdeyim ben’’ dedin bana. Tek kelam edemedim, seni seviyorum abi bile diyemeden geldiğinden daha ışıklı daha sesli daha mutlu gittin.
Yüzümü gıdıklayan iki damla gözyaşıyla uyandım. Pencereyi açtım seninde dediğin gibi başımızdan hiç eksik olmayan gökyüzüne baktım. Bizim oraların kokusu gibi olmasada derin derin nefes aldım ve bir kağıt kalem. Ne yazssam sana yakışmaz diye daha güzeli dedim, ne yazssam bu olmaz daha iyisini olmalı dedim. Ama kağıt ilkbahar günlerindeki bulut gibi tertemiz kaldı.
Seni Harbiyeden Uğurlayalı 5 sene oldu. 5 Senedir hopadasın. Memleketi bukadar çok mu özlemiştin be abi. Dünyada bir yerdeyim dedin ya hani bana dünyada milyonların kalbındesın Kazım abi. Sen gittikten 4.5 sene sonra Niyazi abi geldi Muhammet geldi buralara. Senin hopaya gidişinden 5 yıl geçti ama onlar hala senınle yaşıyor. Seninle omuz omuza savaşabilmek için savaşıyolar daha fazla. Boşuna dil terletiyorum burada, zaten onlarlasın takılıp düştüklerinde ilk elini uzatansın…
5 yıl oldu sen Hopa ya gideli Kazım Abi, 5 yıl oldu buralardan bir kahraman eksileli, 5 yıl oldu senin sesini duymayalı , 5 yıl oldu artık Hopa’da mezarının başında olmak yakışır dıyorum ama bu seferde istiklalde olmak zorunda kalıyorum, 5 yıldır her aklıma geldiğinde çok erkendi diyorum, iyiki gelmişsin Kazım abi buralara yoksa bir yanım hep eksik kalıcaktı… ve Şimdi diyorum seni seviyorum Kazım Abi…
Engin Türkyılmaz.
Bana doğru geliyorsun. Sislerin arksasından bana doğru yürüyorsun. Buda kim diye sormadım, çunku seni bekliyormus gibi bir halim var zaten. Saçlarından tanıdım seni, o hayatı sigara izmariti gibi değersiz kılan yürüyüşünden, gülüşünden tanıdım seni. Ölümün yakın olduğu kadar yakınsın artık bana.’’ Dünyada bir yerdeyim ben’’ dedin bana. Tek kelam edemedim, seni seviyorum abi bile diyemeden geldiğinden daha ışıklı daha sesli daha mutlu gittin.
Yüzümü gıdıklayan iki damla gözyaşıyla uyandım. Pencereyi açtım seninde dediğin gibi başımızdan hiç eksik olmayan gökyüzüne baktım. Bizim oraların kokusu gibi olmasada derin derin nefes aldım ve bir kağıt kalem. Ne yazssam sana yakışmaz diye daha güzeli dedim, ne yazssam bu olmaz daha iyisini olmalı dedim. Ama kağıt ilkbahar günlerindeki bulut gibi tertemiz kaldı.
Seni Harbiyeden Uğurlayalı 5 sene oldu. 5 Senedir hopadasın. Memleketi bukadar çok mu özlemiştin be abi. Dünyada bir yerdeyim dedin ya hani bana dünyada milyonların kalbındesın Kazım abi. Sen gittikten 4.5 sene sonra Niyazi abi geldi Muhammet geldi buralara. Senin hopaya gidişinden 5 yıl geçti ama onlar hala senınle yaşıyor. Seninle omuz omuza savaşabilmek için savaşıyolar daha fazla. Boşuna dil terletiyorum burada, zaten onlarlasın takılıp düştüklerinde ilk elini uzatansın…
5 yıl oldu sen Hopa ya gideli Kazım Abi, 5 yıl oldu buralardan bir kahraman eksileli, 5 yıl oldu senin sesini duymayalı , 5 yıl oldu artık Hopa’da mezarının başında olmak yakışır dıyorum ama bu seferde istiklalde olmak zorunda kalıyorum, 5 yıldır her aklıma geldiğinde çok erkendi diyorum, iyiki gelmişsin Kazım abi buralara yoksa bir yanım hep eksik kalıcaktı… ve Şimdi diyorum seni seviyorum Kazım Abi…
Engin Türkyılmaz.
Yorum