Spor Toto Süper Lig 12.Hafta | Bursaspor 0 - 2 Trabzonspor

[Koray10]

- Önceki Sayfalarda Olması Lazım...

bakayim...

[Mert67]

enginin videosu var mi macdan sorna

http://www.facebook.com/#!/video/video.php?v=1679307740743

[Koray10]

http://www.facebook.com/#!/video/video.php?v=1679307740743

sagol..

[Barış Bağcıoğlu]

Arkadaşlar süper fotolar BMN Ankara bursa deplasmanında kopmak için buyurun

[SEDAT]

- Ersun Yanal'da Teşekkürü Hakediyor Bu Arada .Sonuçta Bu Takımın altyapısını Ersun Hoca Hazırladı , Zaten İpi Göğüslersek Şenol Hocanın bu Konuda Söyleyecekleri Olduğunu Düşünüyorum...

[Anıl Caner]

Küçük hikaye.

"Senelerden geçen sene. Eskişehir'de son yılım. Mezun olmama, canımdan can arkadaşlarımla hemen hemen ayrı şehirlere dağılmaya az kalmış artık.Bursa deplasmanı. Hepimiz Trabzonsporlu.Güzel bir deplasman anısı. Maçta yaşanan olağanüstü kötü olaylar. Sinirden titremeler, dayanamayıp fair play sınırlarını aşan arkadaşım vs. Çok eğleniyoruz ama bir o kadar da ukte ile dönüyoruz.

Kız arkadaşıma anlatıyorum. O da hep Bursa'ya gitmek istediğini söylüyor, gezelim Bursa'da bir gün diyor. He diyorum, gezeriz diyorum. Şimdi dursun gidecez görecez merak etme diyorum. Niyetim belli. Deplasmana bağlayacağım işi. Benim totemim de o. Stadlarda pek maç kaybetmiyoruz kendisiyle. Hele sen dur bursa diyorum.

11 kasım doğum günü onun. Benimki de 15 kasım. Ortak doğum günümüzü 13 kasım'da kutluyoruz hep ikisinin ortası diye. fikstür açıklanıyor, 13 kasım bursaspor-trabzonspor. hele hele bursa seni, şimdi yandın. Provasını istanbul'da yapıyoruz. Deniyorum önce Bursaspor maçlarına uğurlu geliyor mu diye. Sorun yok 3-0 ile kupayı alıyoruz.Demek ki ligde de Bursa'yı yeneceğiz, yeter ki o zaman şartlar oluşsun, onu oraya götürebileyim.

Maç günü yaklaştıkça organizasyonlar başlıyor. E malum 11 aralıkta da askeriz. Son deplasmanımız. Bir çok yönden önemi var. Olanca bilet arayışı. Bmn gene yetişiyor imdadımıza. Metin Abi ve Altan Abi nin emekleri ile bilet sahibi oluyoruz. Telefon edip müjdeyi veriyorum. "Yarim bursa'dayız". Ben sözümü tutuyorum.

Maça 2 gün kala gazete astroloji köşesini okuyorum. "Alacağınız kötü bir haber ile seyahat programlarınız alt üst olacak.". Ulan burcumuz da aynı, ertesi gün de kız arkadaşım için hayati bir sınavın sonucu açıklanacak. "Lan kazanamadı, öğretmen olamayacak, gitti 1 senenin emeği bizim deplasman planı da yanacak heralde" diye yorumluyorum.

Ertesi gün sonuçlar açıklanıyor. O da ne. Bizim kız haylice yüksek bir puan almış, büyük ihtimalle öğretmen olacak. "Ulan aksilik nerede o zaman? Zaten astrolojiye oldum olası inanmam, kıçlarından sallamışlar işte oh be." diyorum.

Açıyorum bordomavi.net'i.

Küfür gibi bir mesaj okuyorum. Arkadaşlar başımıza böyle böyle bir iş geldi, biletler bitti. Abartmıyorum, sinirimden ağlıyorum. Aman ha yanlış anlaşılmasın. Abilerime güvenim tam, sadece bahtsızlığıma, hayal kırıklığıma ağlıyorum.

Haber veriyorum. Sevdiceğimden yediğim triplerin haddi hesabı yok. Bu konuda çok vukuatım var çünkü. Ne zaman bir plan yapsam, benim hatam olmasa da çevresel bir çok sebep ile planlarım yerini bulmuyor çünkü. O da isyan ediyor bu şanssızlığıma.

Diyorum ki yok kardeşim. Gerekirse geceden gideceksin Bursa'ya. Alacaksın o biletleri, o da sabah binip gelecek bu maça gideceksiniz. Bursa'daki arkadaşlar ile görüşüyorum. "Boşuna gelme, buradan bilet almak imkansız, sabah gelin bursa tarafı belki çözersiniz" diyorlar.

Forumdan Mustafa Yüksek mesaj atıyor bana. Böyle böyle yapıyoruz kardeşim. Sabah beraber ayarlamaya çalışırız diyor. Hızır mısın be mübarek. Gazlıyor beni gene.

Bir gidiyoruz, bir gitmiyoruz derken kız arkadaşım evinden izin almaya fırsat bulamıyor gideceğimizden emin olmadığı için son ana kadar saklıyor hakkını. Ve sabah gelmemesi yönünde hem fikir oluyoruz. Otogara gitmek üzere otobüse biniyorum saat sabah 6 ama içim çok buruk. Dayanamıyorum daha fazla, Mustafa ile son bir telefon görüşmesi yapıyorum o da "bir şekilde hallederiz ya gelin" diyince dayanamıyorum arıyorum. Atla otogara gel diye. O da kimselere bir şey demeden evinden sabahın körü çıkıp geliyor.

Biniyoruz otobüse istikamet Bursa.


Aksilik ya trafik kazası oluyor. Normalde 2 saat sürecek yol. 4 saati devirirken görüyoruz Orhangazi ilçesini. Aksilik ya kardeşim, ardı ardına olacak işte.

İniyoruz bursa'ya. Hemen Mustafa'yı bulmam lazım. Heykel'de pastanedeyiz çocuklarla gel diyor. Tamam diyorum. Daha önceki deneyimlerimden yukarda bir heykel vardı orası sanırım diyerek başlıyoruz yürümeye. geilyoruz bir heykel var ama meğer bahsedilen heykel bu değilmiş. Ha babam, yürü de yürü derken geliyoruz çocukların yanına.

Gökhan Kan, Selami Danışmaz, Kemal, Mustafa hepsi oradalar. Ağzımıza tek bir lokma koymamışız, sabahın köründe yola çıkmışız adım atacak halimiz yok. Aksilik ya bilet de yok. Herkes farklı tribünden bilet almış çaresizce. Kemal diyor ki karaborsa yapalım isterseniz. Arkadaş ömrümde de bu kadar nefret ettiğim bir olay yok. Ama mecburum. Hadi diyorum. Gidiyoruz stada bilet bulmaya.

görüşüyorum bir karaborsacı ile. Trabzonspor tribün bileti için benden tam tamına 100 lira istiyor. Yahu zaten 2 kişiyiz. Daha Kocaeli'ye döneceğiz. karnımız aç. Tamam elimizden geldiğince tedarikli geldik ama o kadar da değil yahu. bmn ankara'dan şu an ismini hatırlayamadığım -birisi İskender Abi'ydi sanırım- abilerimiz köfteciler aracılığı ile bize yarı fiyatına karaborsa bilet buluyorlar ama Bursa tarafı. Yapacak bir şey yok diyip alıyoruz biletleri.

O kadar aç olmama rağmen yutmayı başaramadığım iğrenç bir tost yiyip, hemen stada girmeye çalışıyoruz. Halbuki tophaneye çıkmak, romantik bir gezi, güzel bir iskender ne güzel planlarımız vardı. Ama zaman yok gezmeye.

Stada giriyoruz. Gene aynı senaryo. Bursa tribünü yarıya yakını Trabzonlu.

Şans bu ya açık var tribünde. Trabzonspor taraftarına geçiş. Ancak yerden sürünmek gerek. Temkinli oluyorum yahu yanında kız var oradan geçilir mi diyorum. Bir bakıyorum kız arkadaşım geçmiş bile karşıya. La sen nası geçtin karşıya derken ben zar zor geçiyorum karşıya. Hayretler içindeyim.

Tribün doluyor, doldukça doluyor. Nefes alamayacak hale geliyoruz tribünde. Sorumluluğum yüksek. kız arkadaşımı geçen sene bolca yaşadığım tribün tehlikelerinden korumam lazım. Ömrümden ömür geçiyor. Ta ki o ana kadar. Bordo Mavili çocuklar sahaya çıkıyorlar. Dünyayı unutuyoruz. İnşallah kazanırız diyoruz, oku ya yarim, oku diyorum. Nefesi kuvvetli. gökhan ünal'a okuyarak frikik golü attırmışlığı var. güveniyorum.

maç başlıyor. ömrümde görmediğim kadar kalabalık bir tribün. mükemmel ambiyans, uyumlu ve güzel tezahuratlar. gol geliyor. Recep çaltepe arıyor. Klasik tarifemiz. Ben telefonu açıyorum, o tribünü dinliyor. Bilmezsiniz siz. Tribünlerin evliya çelebesi, her maça giden Recep çaltepe bu sezon totem yapıyor. Hiç bir maçı izlemiyor, gitmiyor. Delirmek üzere ama takım kazansın diye yapıyor bunu.

Eski anılarım canlanıyor kafamda. Geçen senede Bursa'da yaşadıklarım. Kazanalım şu maçı ne olursa olsun diyorum. İKinci gol geliyor tam bu sırada. Tutamıyorum kendimi, başlıyorum ağlamaya.

Kız arkadaşım bakıyor suratıma, bakıyor ki ağlıyorum inceden mahcup etmemek için dönüyor önüne, bakmıyor bana. Orada biraz daha koyveriyorum işte.

Çok daha olay oluyor. Onları arkadaşlar bolca yazmış hiç girmeyeyim hadiseye. Maç bitiyor.


Şimdi derdimiz daha büyük. Stad kapılarının açılması gerginlik sebebiyle uzayacak. Ve biz daha izmit'e dönmeliyiz. Kızımızın evine teslim edilme saati gelmiş de geçiyor. 1.5 saate yakın kapıda bekliyoruz. Sonunda çıkıyoruz stadyumdan. Alelacele minibüse. Abi bilmiyoruz bursa'yı bizi terminalde indir diyoruz. Tamam diyor. 20 dakika geçiyor. Yok yahu yollar artık tanıdık değil. Abi neredeyiz gelmedik mi diyorum. Bizi unutmuş şöför. Araba boşalınca da geri dönüyor bizi terminale bırakmaya.

Biletimizi alıyoruz. İskender hayalimiz, yerini kalitesiz otogar dönerine bırakıyor.

Arabaya biniyoruz. Hala aramadılar inşallah aramazlar da seni sağ salim evine bırakırım diyorum.
Babası mesaj attırıyor küçük kardeşine. "Bursa'dasın sen di mi" diye.

Gülümsüyoruz. Rahatlıyoruz. "

maçın fotosunu unuttum:

[SEDAT]

- La Uşağım Kitaplık Bir Anıymış Hakikaten , Helal Olsun Hepinize

[SEDAT]

- Sergen Birazdan Başlar , İzlemek İsteyen Varsa Diye Hatırlatmak İstedim ...

- Bu Ara Favorim Sergen'in Yorumları ...

[sanatik]

Aynen öyle Sedat abi...Her hafta hem teknik direktörlük hemde ''insanlık''dersi veriyor...Ve eskiye nazaran Şenol Güneş'i öven ''İstanbul''lu sayısı daha fazla...Öyle bir insanki hiçbirşey yapmadan (bundan kastım gidip benim hakkımda iyi konuşun yoksa sizi vururum şöyle yaparım böyle yaparım demeden)sadece insanlığıyla bazı insanları yola getirdi...
Bravo Şenol Baba!!!

Senol Hoca birgün yeniden Milli takim antrenörü olurmu sizce ? Yani kabul edermi böyle bir teklifi ?

Umarim Senol Hoca ile sampiyonlukdan sonra Sampiyonlar ligindede basarilar devam eder. Önce bi sampiyon olalim bakalim.

[SEDAT]

Senol Hoca birgün yeniden Milli takim antrenörü olurmu sizce ? Yani kabul edermi böyle bir teklifi ?

Umarim Senol Hoca ile sampiyonlukdan sonra Sampiyonlar ligindede basarilar devam eder. Önce bi sampiyon olalim bakalim.

- Önce Şenol Hocanın Hakkını Versinler , Özür Dilesinler Ondan Sonra Olabilir..Gerçi Kendisi Bunları Unutmuştur , O Kadar Büyük Bir İnsan...

- Peki Bunların Başı Kim , Sözde Trabzonlu Gerçekte Fanatik Gs'li Haluk Ulusoy...

[.....]

Küçük hikaye.

"Senelerden geçen sene. Eskişehir'de son yılım. Mezun olmama, canımdan can arkadaşlarımla hemen hemen ayrı şehirlere dağılmaya az kalmış artık.Bursa deplasmanı. Hepimiz Trabzonsporlu.Güzel bir deplasman anısı. Maçta yaşanan olağanüstü kötü olaylar. Sinirden titremeler, dayanamayıp fair play sınırlarını aşan arkadaşım vs. Çok eğleniyoruz ama bir o kadar da ukte ile dönüyoruz.

Kız arkadaşıma anlatıyorum. O da hep Bursa'ya gitmek istediğini söylüyor, gezelim Bursa'da bir gün diyor. He diyorum, gezeriz diyorum. Şimdi dursun gidecez görecez merak etme diyorum. Niyetim belli. Deplasmana bağlayacağım işi. Benim totemim de o. Stadlarda pek maç kaybetmiyoruz kendisiyle. Hele sen dur bursa diyorum.

11 kasım doğum günü onun. Benimki de 15 kasım. Ortak doğum günümüzü 13 kasım'da kutluyoruz hep ikisinin ortası diye. fikstür açıklanıyor, 13 kasım bursaspor-trabzonspor. hele hele bursa seni, şimdi yandın. Provasını istanbul'da yapıyoruz. Deniyorum önce Bursaspor maçlarına uğurlu geliyor mu diye. Sorun yok 3-0 ile kupayı alıyoruz.Demek ki ligde de Bursa'yı yeneceğiz, yeter ki o zaman şartlar oluşsun, onu oraya götürebileyim.

Maç günü yaklaştıkça organizasyonlar başlıyor. E malum 11 aralıkta da askeriz. Son deplasmanımız. Bir çok yönden önemi var. Olanca bilet arayışı. Bmn gene yetişiyor imdadımıza. Metin Abi ve Altan Abi nin emekleri ile bilet sahibi oluyoruz. Telefon edip müjdeyi veriyorum. "Yarim bursa'dayız". Ben sözümü tutuyorum.

Maça 2 gün kala gazete astroloji köşesini okuyorum. "Alacağınız kötü bir haber ile seyahat programlarınız alt üst olacak.". Ulan burcumuz da aynı, ertesi gün de kız arkadaşım için hayati bir sınavın sonucu açıklanacak. "Lan kazanamadı, öğretmen olamayacak, gitti 1 senenin emeği bizim deplasman planı da yanacak heralde" diye yorumluyorum.

Ertesi gün sonuçlar açıklanıyor. O da ne. Bizim kız haylice yüksek bir puan almış, büyük ihtimalle öğretmen olacak. "Ulan aksilik nerede o zaman? Zaten astrolojiye oldum olası inanmam, kıçlarından sallamışlar işte oh be." diyorum.

Açıyorum bordomavi.net'i.

Küfür gibi bir mesaj okuyorum. Arkadaşlar başımıza böyle böyle bir iş geldi, biletler bitti. Abartmıyorum, sinirimden ağlıyorum. Aman ha yanlış anlaşılmasın. Abilerime güvenim tam, sadece bahtsızlığıma, hayal kırıklığıma ağlıyorum.

Haber veriyorum. Sevdiceğimden yediğim triplerin haddi hesabı yok. Bu konuda çok vukuatım var çünkü. Ne zaman bir plan yapsam, benim hatam olmasa da çevresel bir çok sebep ile planlarım yerini bulmuyor çünkü. O da isyan ediyor bu şanssızlığıma.

Diyorum ki yok kardeşim. Gerekirse geceden gideceksin Bursa'ya. Alacaksın o biletleri, o da sabah binip gelecek bu maça gideceksiniz. Bursa'daki arkadaşlar ile görüşüyorum. "Boşuna gelme, buradan bilet almak imkansız, sabah gelin bursa tarafı belki çözersiniz" diyorlar.

Forumdan Mustafa Yüksek mesaj atıyor bana. Böyle böyle yapıyoruz kardeşim. Sabah beraber ayarlamaya çalışırız diyor. Hızır mısın be mübarek. Gazlıyor beni gene.

Bir gidiyoruz, bir gitmiyoruz derken kız arkadaşım evinden izin almaya fırsat bulamıyor gideceğimizden emin olmadığı için son ana kadar saklıyor hakkını. Ve sabah gelmemesi yönünde hem fikir oluyoruz. Otogara gitmek üzere otobüse biniyorum saat sabah 6 ama içim çok buruk. Dayanamıyorum daha fazla, Mustafa ile son bir telefon görüşmesi yapıyorum o da "bir şekilde hallederiz ya gelin" diyince dayanamıyorum arıyorum. Atla otogara gel diye. O da kimselere bir şey demeden evinden sabahın körü çıkıp geliyor.

Biniyoruz otobüse istikamet Bursa.


Aksilik ya trafik kazası oluyor. Normalde 2 saat sürecek yol. 4 saati devirirken görüyoruz Orhangazi ilçesini. Aksilik ya kardeşim, ardı ardına olacak işte.

İniyoruz bursa'ya. Hemen Mustafa'yı bulmam lazım. Heykel'de pastanedeyiz çocuklarla gel diyor. Tamam diyorum. Daha önceki deneyimlerimden yukarda bir heykel vardı orası sanırım diyerek başlıyoruz yürümeye. geilyoruz bir heykel var ama meğer bahsedilen heykel bu değilmiş. Ha babam, yürü de yürü derken geliyoruz çocukların yanına.

Gökhan Kan, Selami Danışmaz, Kemal, Mustafa hepsi oradalar. Ağzımıza tek bir lokma koymamışız, sabahın köründe yola çıkmışız adım atacak halimiz yok. Aksilik ya bilet de yok. Herkes farklı tribünden bilet almış çaresizce. Kemal diyor ki karaborsa yapalım isterseniz. Arkadaş ömrümde de bu kadar nefret ettiğim bir olay yok. Ama mecburum. Hadi diyorum. Gidiyoruz stada bilet bulmaya.

görüşüyorum bir karaborsacı ile. Trabzonspor tribün bileti için benden tam tamına 100 lira istiyor. Yahu zaten 2 kişiyiz. Daha Kocaeli'ye döneceğiz. karnımız aç. Tamam elimizden geldiğince tedarikli geldik ama o kadar da değil yahu. bmn ankara'dan şu an ismini hatırlayamadığım -birisi İskender Abi'ydi sanırım- abilerimiz köfteciler aracılığı ile bize yarı fiyatına karaborsa bilet buluyorlar ama Bursa tarafı. Yapacak bir şey yok diyip alıyoruz biletleri.

O kadar aç olmama rağmen yutmayı başaramadığım iğrenç bir tost yiyip, hemen stada girmeye çalışıyoruz. Halbuki tophaneye çıkmak, romantik bir gezi, güzel bir iskender ne güzel planlarımız vardı. Ama zaman yok gezmeye.

Stada giriyoruz. Gene aynı senaryo. Bursa tribünü yarıya yakını Trabzonlu.

Şans bu ya açık var tribünde. Trabzonspor taraftarına geçiş. Ancak yerden sürünmek gerek. Temkinli oluyorum yahu yanında kız var oradan geçilir mi diyorum. Bir bakıyorum kız arkadaşım geçmiş bile karşıya. La sen nası geçtin karşıya derken ben zar zor geçiyorum karşıya. Hayretler içindeyim.

Tribün doluyor, doldukça doluyor. Nefes alamayacak hale geliyoruz tribünde. Sorumluluğum yüksek. kız arkadaşımı geçen sene bolca yaşadığım tribün tehlikelerinden korumam lazım. Ömrümden ömür geçiyor. Ta ki o ana kadar. Bordo Mavili çocuklar sahaya çıkıyorlar. Dünyayı unutuyoruz. İnşallah kazanırız diyoruz, oku ya yarim, oku diyorum. Nefesi kuvvetli. gökhan ünal'a okuyarak frikik golü attırmışlığı var. güveniyorum.

maç başlıyor. ömrümde görmediğim kadar kalabalık bir tribün. mükemmel ambiyans, uyumlu ve güzel tezahuratlar. gol geliyor. Recep çaltepe arıyor. Klasik tarifemiz. Ben telefonu açıyorum, o tribünü dinliyor. Bilmezsiniz siz. Tribünlerin evliya çelebesi, her maça giden Recep çaltepe bu sezon totem yapıyor. Hiç bir maçı izlemiyor, gitmiyor. Delirmek üzere ama takım kazansın diye yapıyor bunu.

Eski anılarım canlanıyor kafamda. Geçen senede Bursa'da yaşadıklarım. Kazanalım şu maçı ne olursa olsun diyorum. İKinci gol geliyor tam bu sırada. Tutamıyorum kendimi, başlıyorum ağlamaya.

Kız arkadaşım bakıyor suratıma, bakıyor ki ağlıyorum inceden mahcup etmemek için dönüyor önüne, bakmıyor bana. Orada biraz daha koyveriyorum işte.

Çok daha olay oluyor. Onları arkadaşlar bolca yazmış hiç girmeyeyim hadiseye. Maç bitiyor.


Şimdi derdimiz daha büyük. Stad kapılarının açılması gerginlik sebebiyle uzayacak. Ve biz daha izmit'e dönmeliyiz. Kızımızın evine teslim edilme saati gelmiş de geçiyor. 1.5 saate yakın kapıda bekliyoruz. Sonunda çıkıyoruz stadyumdan. Alelacele minibüse. Abi bilmiyoruz bursa'yı bizi terminalde indir diyoruz. Tamam diyor. 20 dakika geçiyor. Yok yahu yollar artık tanıdık değil. Abi neredeyiz gelmedik mi diyorum. Bizi unutmuş şöför. Araba boşalınca da geri dönüyor bizi terminale bırakmaya.

Biletimizi alıyoruz. İskender hayalimiz, yerini kalitesiz otogar dönerine bırakıyor.

Arabaya biniyoruz. Hala aramadılar inşallah aramazlar da seni sağ salim evine bırakırım diyorum.
Babası mesaj attırıyor küçük kardeşine. "Bursa'dasın sen di mi" diye.

Gülümsüyoruz. Rahatlıyoruz. "

Anıl abi bende bir fenciyim ona göre totem motem bize geçmez. Allahın izniyle okudukmu açılır bütün kapılar

Hikaye müthiş. Trabzonsporluluk bu olsa gerek. Bizi bu güzel hikayeden mahrum etmediğin için teşekkür ederim abi.

Bütün taraftarımızın ellerine kollarına yüreğine sağlık.

[SEDAT]

- Sergen Başladı ..

[Gökhan KAN]

Zamanın olsaydı bırakırdık seni Anıl. Bizde zaten seni bırakmak için beklemiştik. Kemal ve Mustafa ve Fatih'le hepberaber gidin diye. Neyse bu da bir anı olmuş..

[bangkook_61]

Anıl Caner sen dişlerini nasıl fırçaladığını anlat biz okuyalım kardeş Ramiz Dayı gibisin azizim Bu arada sen sözlük yazarısın sanırım artık gitgide emin oluyorum

[bariskaratas]

Dubaiden Tum Trabzonspora sevgilerle
Bursa maci hatirasi





Dubaiden Tum Trabzonspora sevgilerle
Bursa maci hatirasi