Aşk ve Aşık Olmak!

[.....]

Olm kız okumasın mı bırak sevdigi işi yapsın Zaten bırakmıssın ya neyse

Okusun tabi de hukuk okumasın Öğretmenlik varken mis gibi bayanlar için ideal meslek onu olsun ama nafile

Dediğin gibi zaten gitti bitti artık. Hayırlısı

[Emirhan Makul]

Ömer ! Ömer ! Ömer !

Geçmiş Olsun , Gerçekten Ayrıldınız mı ?

[.....]

Ömer ! Ömer ! Ömer !

Geçmiş Olsun , Gerçekten Ayrıldınız mı ?

Gerçekten herşey bitti. Buraya kadarmış.

[Emirhan Makul]

Gerçekten herşey bitti. Buraya kadarmış.

Çok özel değilse nedenini öğrenebilir miyim bir kaç kelimeyle.

Çünkü uzun soluklu ve sağlam bir ilişkinin bitme nedeni merak ederim hep.

[.....]

Çok özel değilse nedenini öğrenebilir miyim bir kaç kelimeyle.

Çünkü uzun soluklu ve sağlam bir ilişkinin bitme nedeni merak ederim hep.

Artık özel olacak bir şeyi kalmadı , çünkü ortada ilişki diye bir şey kalmadı


Ayrılma nedenimiz hukuk okuması oldu. Hukuk okuyarak bu ilişkiyi sürdüremeyeceğimizi söyledim. O da ben hukuk okumak istiyorum dedi.

Ayrıca ortada bir kapasite meselesi var. Özel Üniversitede Hukuk okuyor. Bitirebileceğini düşünmüyorum dedim ama bitiririm dedi.

En son seçim yapmak zorunda kaldı ve seçimi her zamanki gibi hukuk oldu.

Çok sevmiştim uğruna çok şeyi göze almıştım ama sevgiden daha değerli şeylerin olduğunu anladım.

Kimse bana sevgilim için ölürüm türünden naralar atmasın burda Bırakın ölmeyi kıçı çırık hukuku bırakmıyorlar.

[Bıyıklıoğlu]

Annesinden dayak yediği halde, yine anne diyerek ağlayan bir çocuk gibidir '' AŞK ''

[Nihal Ayvaz]

Kimse bana sevgilim için ölürüm türünden naralar atmasın burda Bırakın ölmeyi kıçı çırık hukuku bırakmıyorlar.

Hiçbir kişi ve hiçbir sevgili için bu kadar önemli bi karardan vazgeçilmez.

Sonuçta o hukuk okumasa 1sene sonra ondan ayrılsan, ne olacak?

Bence doğru olanı yapmış kız ark.ın..Senin de ona destek vermen gerekirdi..

[Emirhan Makul]

Gelecek ve Bunu belirlemek çok önemli Bilgili insanlar Ailelere bile Öğrencinin kendisine bırakın tercihlerini derken bir sevgili bunu nasıl kısıtlayabilir?

Ömer Sende sakın "Sevgili bu kadar değersiz mi yani" lafını söyleme konuşalım

[JUVESAM]

Abi kız milleti çok farklı, onları anlamak çok güç.

Çok seven insan herşeyi yapar diyor sonra hukuk okumayı bırakmam diyor. Bir kız için bence hukuk okumak iyi değil. Yani benim evleneceğim bir kız için

Akşamları geç gelmeler, toplantılar , görüşmeler filan bana ters

Tabi senin böyle bir sorunların olmadığına göre mutlu olabilirsin

İyi yaaaa

[mehmets61]

ömer bence de yanlış yapmışsın.neden kız arkadaşının meslegi ile kendini kıyaslıyorsun ki.bırak tercihini yapsın.sende onun en büyük destekcisi olman lazımdı.bir ilişkide sevgi ne kadar önemliyse saygıda o kadar önemli.kız arkadaşının kararına da saygı duymalıydın.fikirlerimi belirttim haddim olmayacak bir şeyler söylemişsem kusura bakma ömer...

[.....]

Hiçbir kişi ve hiçbir sevgili için bu kadar önemli bi karardan vazgeçilmez.

Sonuçta o hukuk okumasa 1sene sonra ondan ayrılsan, ne olacak?

Bence doğru olanı yapmış kız ark.ın..Senin de ona destek vermen gerekirdi..

Ben öyle boş konuşup boş hayaller kuran insanlardan değilim. Uzun zamandan beri ciddi düşündüğümü belirtiyordum ve kendiside bunu biliyordu.Lakin evlilik düşündüğüm için eşimin hukuk okumasını istemiyordum. Bunu defalarca söyledim ama olmadı. Okumak istiyorum türünden şeyler söyledi. Kimse okumasına karışmıyor. Hazırlık sınıfını bile zar zor geçti. Bu hukuk işi kapasite meselesi. Aynı tıp gibi. Temelin olmadığı sürece istediğin kadar çalış başarılı olman çok zor. Düşük puanla giriyorsun üniversiteye okumaya çalışıyorsun. Zaten sende eksiklik varki özel üniversiteye gitmişsin. Bunu tamamlamak hiç kolay değil. Zaten onada söyledim , başarılı olman imkansız gibi bir şey. Sınıfta kalırsın okuduğuna verdiğin zamana yazık dedim ama anlamadı.

Normalde böyle bir şey yapacak kişi değilim. İleriyi düşünmesem hiç problem değil. İsterse baş savcı olsun isterse hakim olsun.

Fakat benim kafa yapıma göre bir bayanın ki bu bayan eşim olacak bayansa böyle işler yapması doğru değil...

[.....]

Gelecek ve Bunu belirlemek çok önemli Bilgili insanlar Ailelere bile Öğrencinin kendisine bırakın tercihlerini derken bir sevgili bunu nasıl kısıtlayabilir?

Ömer Sende sakın "Sevgili bu kadar değersiz mi yani" lafını söyleme konuşalım

Valla sevgi bu kadar değersiz olabilir gerçekten

Ben kız arkadaşım için 1 sene daha dershaneye gitmeyi reddettim , biran önce mesleğimi elime alıyım diye hayalimdeki mesleği hiçe saydım.

Karşılığında zarar çeken yine ben oldum. Peki ne için ?

Sevgiyi vermeden önce karşındaki kişiye bakacaksın sonra sevgi vereceksin...

[.....]

ömer bence de yanlış yapmışsın.neden kız arkadaşının meslegi ile kendini kıyaslıyorsun ki.bırak tercihini yapsın.sende onun en büyük destekcisi olman lazımdı.bir ilişkide sevgi ne kadar önemliyse saygıda o kadar önemli.kız arkadaşının kararına da saygı duymalıydın.fikirlerimi belirttim haddim olmayacak bir şeyler söylemişsem kusura bakma ömer...

Yok abi estağfurullah...


Kız arkadaşıma her zaman desteğimi vermişimdir. Ama bu konu çok hassas. Evlenmeyi düşünmesem istediği kadar okusun problem olmazdı ama evlenmeyi düşündüm.

Ve benim evleneceğim kişi profilini hukuk okuyan birisi oluşturmuyor. Hassas bir konu

[Erbay]

Daha önce bu başlığa yazmayacam demiştim ama bu yazıyı ne zamandır paylaşmak istiyordum burada. Daha önce paylaşıldıysa özür dilerim.

Seni Beklediğim Kadar

Üniversiteli delikanlı Kolejli kıza bir voleybol maçında rastladı.Okul salonundaydı maç. Tribünsüz, minik bir salon.. Seyircilerle, oyuncular arasında, sahanın çizgisi vardı sadece.. O kadar yakındılar..Delikanlı, bu tatlı, bu güzel, bu dünyalar şirini kızı ilk defa görüyordu takımda.. Hoşlandığını, fena halde hoşlandığını hissetti. Az sonra bir şeyi daha hissetti. Uzun zamandan beri maçı değil, o güzel kızı izlediğini.. Kız servis atarken hemen önünden geçti. Göz göze geldiler.. Kız gülümsedi.. Delikanlı, çok popülerdi o yıllarda..Kız onu tanımış olmalıydı. Kim bilir, belki kız da ondan hoşlanmıştı.. Belki de delikanlı öyle olmasını istediği için ona öyle gelmişti.. Set değişip, takım karşıya gidince, delikanlıda yerini değiştirdi, o da karşıya gitti.. Üçüncü sette tekrar eski yerine döndü.. Kızda gidiş gelişleri fark etmişti galiba.. Bir defa daha gülümsedi. Manidar.. ”Anladım” der gibi bir gülümseyişti bu.. Delikanlı o hafta boyu hep bu dünyalar şirini kızı düşündü.. Pazar günü, sabahın köründe kalktı, erkenden oynanacak maçı, ne maçı canım, o dünyalar şirini kızı görmek için.. Delikanlı artık kızın hiçbir maçını kaçırmıyordu. Dahası..Ankara Koleji’nin her dağılış saatinde, okul civarında oluyordu, onu bir kez daha görmek için.. Karşılaştıklarında, hafif çok hafif bir gülümseme, çok minik bir baş eğmesi ile selamlaşır olmuşlardı..Bir defasında, yaptığına sonra kendisi de günlerce güldü.. O gün gene tesadüfmüş gibi, okul dağılımı kızın karşısına çıkmış, gülümseyerek selamlamış, sonra arka sokaklara dalıp, yıldırım gibi koşarak, bir blok ötede gene karşısına çıkmıştı.. Kız bu defa, iyice gülmüştü.. Karşısında, sözüm ona ağır ağır yürüyen, ama nefes nefese delikanlıyı görünce.. Delikanlı, voleybol takımının kaptanını iyi tanıyordu. Arkadaştılar.Sonunda bütün cesaretini topladı, kaptana açıldı.. O kızdan fena halde hoşlanıyordu. Galiba kız da ona karşı boş değildi. Bir yerde,bir şekilde tanışmaları gerekiyordu.. O zamanlar, bu işler böyle oluyordu çünkü.. Kaptan: “Tabii” dedi.. “Bu hafta sonu güzel bir konser var. Biz onunla gitmeye karar vermiştik zaten. Sen de gel. Hem konseri birlikte izleriz, hem de tanışırsınız..” ”Mutluluk işte bu olmalı” diye düşündü delikanlı. “Mutluluk işte bu..” Ve konser gününe kadar geceleri hiç uyuyamadı.. Konser gününü de hiç ama hiç unutmadı..O ne heyecandı öyle.. Konserin verildiği sinemanın kapısında tanıştılar.. El sıkıştılar.. O güzel ele dokunduğu anı da hiç unutmadı delikanlı.. Kaptan, salona girdiklerinde, ustaca bir manevra daha yaptı. Delikanlı ile dünyalar şirini kız yan yana düştüler. İnanamıyordu delikanlı.. Onunla nihayet yan yana oturduğuna, onun sıcaklığını hissettiğine, onun nefesini duyduğuna inanamıyordu.. Biraz önce tanışırken tuttuğu el, bir karış ötesinde öylesine duruyor, delikanlı, sahnede dünyanın en romantik şarkısı söylenirken ki, o an dünyanın bütün şarkıları dünyanın en romantik şarkısıydı ya, o eli tutmak için öylesine büyük bir arzu duyuyordu ki içinde.. Ama uzatamıyordu işte elini.. Her şey böyle iyi giderken, yanlış bir hareketle, onu ürkütebileceğinden, incitebileceğinden öylesine korkuyordu ki.. Sonunda dayanamadı, sanki kolu uyuşmuş gibi, uzandı.. Kolunu kızın koltuğunun arkasına koydu.. Kızın omzuna değil.. Koltuğun üzerine.. Sonra kız arkaya yaslandı.. Birkaç saç teli, delikanlının elinin üzerine dokundu.. Kalbi yerinden fırlayacak gibi atıyordu artık genç adamın.. Dünyalar şirini kızın saçları eline dokunuyordu çünkü..Konserden çıkarken, kız, şakalaştı.. “Sizi her maçımızda görüyoruz. Alıştık nerdeyse.. Yarın Adana’da maçımız var.. Gözlerimiz sizi arayacak..”Hayır, aramayacaktı..Delikanlı o anda kararını vermişti çünkü.. Cebinde onu otobüsle Adana’ya götürüp getirecek, hatta öğle yemeğinde bir de Adana kebap yedirecek kadar para vardı.. Gece yarısı kalkan otobüse bindi..Sabah erkenden Adana’ya indi. Maç saatine kadar başı boş dolaştı. Salona erkenden girdi, en ön sıraya tam servis köşesine en yakın yere oturdu.. Takımlar sahaya çıkarken, salondaki en heyecanlı seyirci oydu. Maç falan değildi sebep tabii.. İlk sette kız farkında bile değildi onun.. Nerden olsundu ki.. İkinci sette öbür tarafa gittiler.. Döndüklerinde, üçüncü sette kız fark etti delikanlıyı..Yüzünde çok ama çok şaşkın bir ifade, biraz mutluluk, biraz da gurur vardı sanki.. Ankara’nın hele Kolej’de çok popüler bu delikanlısının onun için ta oralara geldiğini bilmenin gururu..Maç bitti. Kız soyunma odasına, delikanlı garajlara gitti. Tek kelime konuşmadan.. Konuşmaya gelmemişti ki..Kız “Keşke orada olsaydın” demişti. O da olmuştu işte.. Hepsi o..Ona o kadar çok şey söylemek istiyordu ki aslında..Bir gün üniversite kantininde gazete okurken, iç sayfalarda bir şiire rastladı. Daha doğrusu bir şiirden alınmış bir dörtlüğe.. Söylemek istediği her şey bu dört satırda vardı sanki..Bembeyaz bir karta yazdı o dört satırı.. Öğleden sonrayı zor etti, Kolejin önüne gitmek için.. Kızın karşıdan geldiğini gördü. Koşarak yanına gitti. “Bu sana” diye kartı eline tutuşturdu ve kayboldu ortadan, kız, dizeleri okurken..

“Ne hasta beklerdi sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar!..”

Ertesi gün öğleden sonra, tarif edilemez heyecanlar içinde Kolej’in önündeydi gene.. Kız karşıdan geliyordu.. Bu defa yanında arkadaşları yoktu. Yalnızdı..Yaklaştığında işaret etti delikanlıya.. Gözlerine inanamadı genç adam.. Onu yanına mı çağırıyordu yoksa.. Evet, çağırıyordu işte.. Kalbinin duracağını sandı yaklaşırken.. “Sana bir şeyler söylemek istiyorum” dedi kız.. O da heyecanlıydı, belli..“Bak iyi dinle.. Dünkü satırlar için çok teşekkürler.. Herhalde hissettin, ben de senden hoşlanıyorum. Ama senden evvel tanıdığım birisi daha var. Ondan da hoşlanıyorum ve henüz karar veremedim, hanginizden daha çok hoşlandığıma.. Ve de şu anda, onu terk etmem için bir sebep yok.”“O zaman karar verdiğinde ve de eğer seçtiğin ben olursam, hayatında başka kimse olmazsa, ara beni” dedi delikanlı ikiletmeden.. Ayrıldı kızın yanından.. Bir daha voleybol maçına gitmeden, bir daha okul yolunda önüne çıkmadan.. Bir daha onu hiç görmeden..Yıllarca sonra Levent’in söyleyeceği şarkıdaki Sezen’in sözlerini o, o zaman biliyordu sanki. Aşk onurlu olmalıydı.. Günlerce, haftalarca, aylarca bekledi.. Tıpkı, kıza verdiği o dörtlükteki gibi bekledi.. Hastanın sabahı, şeytanın günahı beklediği gibi bekledi.. Heyecanla bekledi. Hırsla, arzuyla bekledi. Umutla, umutsuzlukla bekledi. Bazen öfkeyle bekledi.. Ama bekledi.. Başka hiç kimseye bakmadan, başka hiç kimseyi bulmadan bekledi.Bir gün bir şiir antolojisinde şiirin tamamını buldu.. İki dörtlüktü şiir aslında.. İlki kıza verdiği.. Bir ikinci dörtlük daha vardı o kadar.. O dörtlüğü de bir kartın arkasına dikkatle yazdı.. Cebine koydu..Bekleyiş sürüyor, sürüyordu..Okullar kapandı, açıldı.. Aylar, aylar geçti.. Bir gün delikanlı kızı aniden karşısında gördü.. “Günlerdir seni arıyorum” dedi kız. “Günlerdir seni arıyorum. İşte sana haber.. Artık hayatımda hiç kimse yok!..”“Yaa” dedi delikanlı.. “Yaa” dedi sadece..Kalbi heyecandan ölesiye çarparken, aylardır ölesiye beklediği an gelip çatmışken, ağzından sadece bu ses çıkmıştı..“Yaaa!..”Cebinde artık iyice eskimiş kartı uzattı kıza.. “Sana bir şiirin ilk dörtlüğünü vermiştim ya bir gün” dedi.. “Bu da ikinci ve son dörtlüğü onun..”Sonra yürüdü gitti, arkasına bile bakmadan.. Kız dizelere bakarken..

“Geçti istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni.
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar!..”

Aradan yıllar, çok ama çok uzun yıllar geçti. Delikanlı bugün hâlâ düşünüyor..O uzun, çok uzun bekleyiş aşkını öldürmüş müydü, acaba?.Ya da beklerken, ölesiye beklerken hayalinde öylesine bir sevgili yaratmıştı ki, artık yaşayan hiç kimse bu hayali dolduramazdı.. O sevgilinin kendisi bile.. Hayalindekini yaşatmak için mi, yaşayanı silmişti yani?.. Yokluğunda bulmak bu mu demek oluyordu?..Ya da.. Ya da..Bir şiirin romantizmine mi kapılmış, bir delikanlılık jesti uğruna, mutluluğunun üzerinden öylece yürüyüp gitmişti, acaba?Delikanlı bu soruların yanıtını bugün hâlâ bilmiyor.. Bilmediğini de en iyi ben biliyorum.. Çünkü, delikanlı bendim!.. Yazar : Hıncal Uluç

[Atılay]

Hoş bi yazıymış