Tweetle
Bir taşın bedeli!
Ergun Ata
eata@fanatik.com.tr
Ali Şen, yıllar sonra bir taşı kullanarak takımına şampiyonluğu nasıl kazandırdığını gururla itiraf etmişti... 06.10.2006
Oysa ki; Trabzon’un ne çok gereksinimi vardı o şampiyonluğa. “O bir taş’tır” demiştik o zaman, “Trabzonspor’u en az 10 yıl geriye götüren.” Ama bugünkü gerçek farklı: 10 değil, şimdilik 23 yıl.
Bir taş vardı ortada ve kullanıldı. Taş olmasa başka şey bulunacaktı belki; atmasaydın ya, be sorumsuz adam, o taş kullanıldı.
11 yıl sonra yine bir taş. Bu kez Apoel taraftarlarının tribünlerine atılan. Belki birkaç tane. Ama biri, bir insanın başına isabet etmişti. Bizim için pek anlamı olmayan, “insan yaşamına değer verenlerden” biriydi UEFA temsilcisi. Yazdı raporu, sabıka da var, geldi ceza. Ağır dedik itirazda ama onlar için hafif, neyse ki artmadı.
UEFA’ya devamda yine bir taş Trabzon’a engel yani. Rakip bir taş oldu.
Rövanşı izlerken o taşa ve atana isyan ettik. Düşünebiliyor musunuz; Trabzon’da sessiz değil, coşkulu Avni Aker tribünlerini. O skoru, bu kadar rahat koparıp gidebilir miydi Osasuna. Şimdi 0-0’a biz mi üzülürdük, onlar mı? Bir taştı işte, ilk kez bir İspanyol takımını dize getirme şansını Trabzon’un elinden alan.
Durun! Bununla da bitmeyecek gibi. Bakın daha neler alabilecek bu şehirden bir taş?
Medyası, “mikrofon uzatma kriterlerini” tartışadursun, Trabzonspor cephesi de, bir röportaj için, bildiriler yayınlasın, yasaklar koysun, tamimler çıkarsın, bakın Trabzon şehrini bekleyen tehlikeye:
2011 Gençlik Olimpiyatları’nı Trabzon’a almak için yıllardır çalışılıyor. Gençlik Spor Genel Müdürü Mehmet Atalay, Olimpiyat Komitesi’nden Togay Bayatlı ve diğer üyelerin canı çıktı, Trabzon’u delegelere “pazarlamak” için. Gel gör ki delegelerin son Trabzon seyahatleri Osasuna maçına rastladı. Komitedekiler, izah edemediler onlara bu maçın neden seyircisiz oynandığını. Bir taşı anlatamadılar.Göbekleri çatladı tabiri caizse ama onlar, “Bir anlam veremiyoruz!” dediler sadece. Bir de İsrail Ümit Milli maçının güvenlik gerekçesiyle Ankara’ya iadesini öğrendiler.
Yani gitti gidiyor olimpiyatlar, hem de nereye biliyor musunuz? Kararı verecek delegelerin Trabzon’a geldiği gün, büyük bir rastlantı sonucu THY’nin aylık yayın organında, güzellikleri ballandırılarak anlatılan Riga’ya.
Önce şampiyonluğa, sonra UEFA’ya devama engel olan o bir taş, şimdi de bir olimpiyata mal olursa şaşmayın.
Atma be adam, yeter artık! Oynama bir şehrin kaderiyle...
////
"Vatan hainliği" kavramını yeniden gözden geçirmemiz gerek
Ergun Ata
eata@fanatik.com.tr
Ali Şen, yıllar sonra bir taşı kullanarak takımına şampiyonluğu nasıl kazandırdığını gururla itiraf etmişti... 06.10.2006Oysa ki; Trabzon’un ne çok gereksinimi vardı o şampiyonluğa. “O bir taş’tır” demiştik o zaman, “Trabzonspor’u en az 10 yıl geriye götüren.” Ama bugünkü gerçek farklı: 10 değil, şimdilik 23 yıl.
Bir taş vardı ortada ve kullanıldı. Taş olmasa başka şey bulunacaktı belki; atmasaydın ya, be sorumsuz adam, o taş kullanıldı.
11 yıl sonra yine bir taş. Bu kez Apoel taraftarlarının tribünlerine atılan. Belki birkaç tane. Ama biri, bir insanın başına isabet etmişti. Bizim için pek anlamı olmayan, “insan yaşamına değer verenlerden” biriydi UEFA temsilcisi. Yazdı raporu, sabıka da var, geldi ceza. Ağır dedik itirazda ama onlar için hafif, neyse ki artmadı.
UEFA’ya devamda yine bir taş Trabzon’a engel yani. Rakip bir taş oldu.
Rövanşı izlerken o taşa ve atana isyan ettik. Düşünebiliyor musunuz; Trabzon’da sessiz değil, coşkulu Avni Aker tribünlerini. O skoru, bu kadar rahat koparıp gidebilir miydi Osasuna. Şimdi 0-0’a biz mi üzülürdük, onlar mı? Bir taştı işte, ilk kez bir İspanyol takımını dize getirme şansını Trabzon’un elinden alan.
Durun! Bununla da bitmeyecek gibi. Bakın daha neler alabilecek bu şehirden bir taş?
Medyası, “mikrofon uzatma kriterlerini” tartışadursun, Trabzonspor cephesi de, bir röportaj için, bildiriler yayınlasın, yasaklar koysun, tamimler çıkarsın, bakın Trabzon şehrini bekleyen tehlikeye:
2011 Gençlik Olimpiyatları’nı Trabzon’a almak için yıllardır çalışılıyor. Gençlik Spor Genel Müdürü Mehmet Atalay, Olimpiyat Komitesi’nden Togay Bayatlı ve diğer üyelerin canı çıktı, Trabzon’u delegelere “pazarlamak” için. Gel gör ki delegelerin son Trabzon seyahatleri Osasuna maçına rastladı. Komitedekiler, izah edemediler onlara bu maçın neden seyircisiz oynandığını. Bir taşı anlatamadılar.Göbekleri çatladı tabiri caizse ama onlar, “Bir anlam veremiyoruz!” dediler sadece. Bir de İsrail Ümit Milli maçının güvenlik gerekçesiyle Ankara’ya iadesini öğrendiler.
Yani gitti gidiyor olimpiyatlar, hem de nereye biliyor musunuz? Kararı verecek delegelerin Trabzon’a geldiği gün, büyük bir rastlantı sonucu THY’nin aylık yayın organında, güzellikleri ballandırılarak anlatılan Riga’ya.
Önce şampiyonluğa, sonra UEFA’ya devama engel olan o bir taş, şimdi de bir olimpiyata mal olursa şaşmayın.
Atma be adam, yeter artık! Oynama bir şehrin kaderiyle...
////
"Vatan hainliği" kavramını yeniden gözden geçirmemiz gerek
Yorum