Ben nasıl bir iylik yaptım ki,sen benim yüreğimin en ortasına yollandın? Kimi zaman,bütün ışıklar kesilir..Karnlıkta kalırsın,zifiri bir karanlık ve sonsuz br boşluk! Sen nasıl bir yüreksn ki,ellermden tutan,beni ayağa kaldıran hep seenin ellerin oluyor..Ellerin,o güzel gözlerin,masmavi gülüşün...Tnerci çocuklar için "Onlar benim sevgililerim baba" dyen sen,ne yaptım da yüreğime girdin blmiyorum...Bildğim tek şey,sen olmasaydın,görmeseydim gözlerini,o sıcacık gülüşünü,benim için birçok şeyn anlamı olmayacaktı..Bilmeyecektim "insan" olmayı belki,ya da insan sevgsini yüreğinde barındırmanın ne olduğunu...
Gözlerinde bir kez kaybolamadım belki,ellerini br kez olsun tutamadım sımsıkıı...Seninle ilk buluşmamız 25 haziranda oldu,Xopa da...Gökyüzünün bile ağladığı o gün kavuştum sana...
Şimdi bunları nye mi yazıoyurm...Bilmiyorum...Benm de tıpkı senin gibi vaktim olmadı belki şiir yazmaya...Ama,şimdi ble konser görüntülerinde gördüğüm gözlerin kadar anlayan olmadı beni bu şehirde..Sevgi bu muydu? İki dünya arasındaki farkı unutmak...Ve belki sırf kavuşmak için orada olmayı göze almak...Ama biliyorum,burada yapılması gerekenler var...Sevgiyi paylaşmaya aç küçücük gözler var burada..İnsan sevgisi nedir,bunu öğrenecek küçücük yürekler...Onlara seni anlatacağım ben,bıkmadan,yorulmadan...
Yıldızların çok olduğu bir gökyüzünün altındasın şimdi sen,bütün güzelliğinle..Ölümsüzlüğe ödenen bir bedeldi ölüm senin için...Ve yaşarken ölmek yaşadıklarımdı galiba...
Zaman erkendi hoşçakal denizin çocuğu demk için..Artık her 12.58 de sen gliyorsun aklıma,yüreğime düşüyor son cemre sen gittin gideli her 25 haziranda...
Seni seviyorum demenin anlamsızlığını anlıyorum seninle ama,yapabileceğim tek şey bu galiba....
Seni seviyorum denizin çocuğu...
Bizler yaramazlık yapmaya devam edeceğiz,sen rahat ol...abim...
Gözlerinde bir kez kaybolamadım belki,ellerini br kez olsun tutamadım sımsıkıı...Seninle ilk buluşmamız 25 haziranda oldu,Xopa da...Gökyüzünün bile ağladığı o gün kavuştum sana...
Şimdi bunları nye mi yazıoyurm...Bilmiyorum...Benm de tıpkı senin gibi vaktim olmadı belki şiir yazmaya...Ama,şimdi ble konser görüntülerinde gördüğüm gözlerin kadar anlayan olmadı beni bu şehirde..Sevgi bu muydu? İki dünya arasındaki farkı unutmak...Ve belki sırf kavuşmak için orada olmayı göze almak...Ama biliyorum,burada yapılması gerekenler var...Sevgiyi paylaşmaya aç küçücük gözler var burada..İnsan sevgisi nedir,bunu öğrenecek küçücük yürekler...Onlara seni anlatacağım ben,bıkmadan,yorulmadan...
Yıldızların çok olduğu bir gökyüzünün altındasın şimdi sen,bütün güzelliğinle..Ölümsüzlüğe ödenen bir bedeldi ölüm senin için...Ve yaşarken ölmek yaşadıklarımdı galiba...
Zaman erkendi hoşçakal denizin çocuğu demk için..Artık her 12.58 de sen gliyorsun aklıma,yüreğime düşüyor son cemre sen gittin gideli her 25 haziranda...
Seni seviyorum demenin anlamsızlığını anlıyorum seninle ama,yapabileceğim tek şey bu galiba....
Seni seviyorum denizin çocuğu...
Bizler yaramazlık yapmaya devam edeceğiz,sen rahat ol...abim...



Yorum