Yaşayan Efsane: Karadeniz

[ibrahim]

Hey gidi bu basligi okuyunca aklima birden babannemle dedemin Milli takim 2002de attigi bi golden sonra "Hakan atti/Sükür atti" kavgalari geldi

[izzet]

"Bu sene oylar Nuri Alcoya"

eskimeyen Efsanemdir

[Oğuzhan İnce]

Büyükbabamın efsaneleri vardır baya
e malum ne de olsa gölköylüyüz biz de (ORDU)
köyde -sıkça heyelan olduğundan bizimkiler illet etmiş.oturup konuşmuşlar demişler ne edelim
yaşlılar oturmuş almış kararı demişler evler ağaçlara bağlanacak.
Büyükbabamda de vermiş oluru...SEn uğraş didin köydeki 20 haneyi ağaçlara bağla

olaydan bir hafta sonra köyümüze 2 tane ulusal kanal geldi

[izzet]

Ekmekleri "el-degmemis" ortamda satmak isteyen Bakkalimizin, ekmegi ambalajlarda satmasi... Tabi her ekmegi tek tek kendisi ambalajlara koymasi.

Efsanelerimdendir...

[Armağan Dere]

Daha önce günün eğlencesi başlığına da yazmıştım. Bu olay fıkralara bile konu olmuştur.

Bizim köyde aklı dengesi oldukça bozuk bir adam var. Bir gün yolun kenarında işiyormuş, yoldan geçen kadınlar bunu görüyorlar tabi.

kadın1 - uy eşşek oğli eşşek başka yer bulamadın mı işeyecek
kadın2 - ula pokkiyen çekil ordan terpiyasuz seni
Deli adam : korkmayun korkmayun tutayrum oni

Çok güldüm valla yaaa

[Armağan Dere]

Bizim Orhan amca eşiyle İstanbul'da otele gitmiş.
Resepsiyondaki görevli evlilik cüzdanlarını istemiş.
Orhan amca,evlilik cüzdanımız yanımızda yok demiş,kimliklerimizi verelim.Görevli olmaz demiş,illa ki evlilik cüzdanınız olacak.Size ben bu durumda nasıl aynı odayı veriyim demiş.
Orhan amca,ula habu benim karımdır,niye inanmaysın demiş.
Allem etmiş kullem etmiş görevliyi razı edememiş.
Hanımı da yanında ters bir şey de söyleyemiyor.
En sonunda eşi holdeki koltuğa oturmuş tartışmadan yorulunca.
Orhan amca görevliye eğilmiş "Ula haburiye kari atsam,habuni mi atarım" demiş
Sonra odayı vermişler.

....Bu daha fenaydı

[Armağan Dere]

Oflu bir arkadaş İstanbul Üniversitesinde okuyor.

Bir de kız arkadaş edinmiş kendine, yürüyorlar İstanbul sokaklarında...

Hanım arkadaşın canı sıkılıyor ;

"Aşşkııııım bana sakız alsanaaaaaa... " diyor.

Bizim ki de delikanlılığa leke sürdürmemek hevesi ile;

"La sakız da nedı, alayım sağa bi pisküüü de garnın doysun..." diyor

Bu da iyiymiş Semih..

[Armağan Dere]

anlatacağım olayı bir kaç şekilde dinlediğim için yaşanmış olup olmadığından emin değilim.. ben genede olmuş gibi anlatayım ..
1980 öncesi trabzon çaykarada . geçer . 80 öncesi malum ortam çok politizedir. hasan amca radyo dinler komünistler şöyle yaptı..... gazete okur komünizm tehlikesi wsws .. sonunda dayanamaz bu komünizm ne olduğunu öğrenmeye çalışır... köyün öğretmeni gelir aklına ..halil .. sonra şu diyalog yaşanır

hasan amca : ola hğelil ( halil in çaykaracası ) komonistluk komonistluk deyule habu komonistluk nasi bişedur
HAİL ( ki kendisi iyi bir anti komünist dir ) şöyle bir düşünür en kısa yoldan bunun kötü bişey olduğunu nasıl anlatabilirim diye derki: şimdi hasan emice bu komonistluk ole bişedurki ;senun kari benum kari benum kari senun kari ....
HASAN amca düşünür düşünür gözleri parlar ve derki : ola aferum rusyaya ne gada güzel bişey çıkardii.......

........

[Armağan Dere]

amcam elektrik idaresinde şeftir. yaz tatillerinde onunla o yana bu yana gider hemde gezmiş olurdum. bi gün yine göreve gittik merkezi aradı.

- şef napıyosun
el cevap :
- hıyar soyuyorum gel yardım etde yemek yiyelim...
aradan 10 dakikia geçer. biz elektrikidaresine gidiyoruz.
amcam başlıyor oradaki adamın gömleğinin düğmelerini çözmeye...
şaşırdım tabi:
- amca ne yapıyorsun...
el cevap:
- hıyar soyacağız demedimi bende hıyar soyuyom işte.....

......

[Armağan Dere]

Çok sevdiğimiz bir amca var biraz terstir.
Ben: Selamun Aleykum Mevlüt amca
Amca: Aleykum Selam
Ben: Nasılsın.
Amca: Daha belli değil.
Ben: ?

Bu dayılardan Karadenizli olanları daha fazladır...

[bkandil]

Ispartalı bir arkadaş Trabzonspor-Galatasaray maçı için Trabzon'a gittiğinde yaşadığı bir olayı aktardı.

Stada girmişler, maç başlamış, önlerindeki vatandaş stad önlerinde satılan 3 tepeli ucunda kukuleta gibi bir şeyler olan şapkadan almış, şapka kafasında olduğu için bizim arkadaşlar sahayı görmekte zorlanıyorlar. En sonunda arkadaş adamın omuzuna hafif dokunmuş ve;
"Şapkadan dolayı göremiyoruz, ya şapkanı çıkar ya da otur" deyivermiş.

Bunun üzerine vatandaş;

"Daha yeni 20 lira verip aldım oni, hayatta çıkarmam" diyerek yerine oturmuş.

[Tolga]

Daha dün dinlediğim, bir arkadaşın bizzat şahit olduğu durum.

Kız belli ki erkek arkadaşına çok kızmış. Söylenip dururken o Karadenizli damarı çatlıyor artık: S.ç.yım o guduk buruna.

ççç

Yine bizim bir Orhan abimiz var,kulakları çınlasın.
Pazarcılık yapıyor o zamanlar.
Rize'nin,Artvin'in ilçelerinde pazarlarda sergi açıp giyim eşyası satıyorlar.
Trabzonspor'un fırtınalar estirdiği 70'li yıllar..
Rize'nin bir ilçesinde sergisini açmak üzere minibüsünü pazar yerine park ediyor.
Minibüsün arka kapağını açar açmaz,plastik top minibüsün içinden yere düşmüş.
Çevreden olayı gören birisi "Tabi şampiyon olur bular,adamlar toplan yatay" demiş.

Hala anlatır bu olayı Orhan abi..

Büyükbabamın efsaneleri vardır baya
e malum ne de olsa gölköylüyüz biz de (ORDU)
köyde -sıkça heyelan olduğundan bizimkiler illet etmiş.oturup konuşmuşlar demişler ne edelim
yaşlılar oturmuş almış kararı demişler evler ağaçlara bağlanacak.
Büyükbabamda de vermiş oluru...SEn uğraş didin köydeki 20 haneyi ağaçlara bağla

olaydan bir hafta sonra köyümüze 2 tane ulusal kanal geldi

Ispartalı bir arkadaş Trabzonspor-Galatasaray maçı için Trabzon'a gittiğinde yaşadığı bir olayı aktardı.

Stada girmişler, maç başlamış, önlerindeki vatandaş stad önlerinde satılan 3 tepeli ucunda kukuleta gibi bir şeyler olan şapkadan almış, şapka kafasında olduğu için bizim arkadaşlar sahayı görmekte zorlanıyorlar. En sonunda arkadaş adamın omuzuna hafif dokunmuş ve;
"Şapkadan dolayı göremiyoruz, ya şapkanı çıkar ya da otur" deyivermiş.

Bunun üzerine vatandaş;

"Daha yeni 20 lira verip aldım oni, hayatta çıkarmam" diyerek yerine oturmuş.

Abi seviyorum Karadeniz'imi ya.Hepsi mükemmel hikayeler ama son favorilerim bunlar

[bkandil]

Biraz iç içe olacak belki,

Üniversite son sınıftayım, okulun ilk haftası. Arkadaşa ayakkabı bakıyoruz, Gazi Caddesinde (Samsun) bulunan ayakkabıcıların birine girdik. Arkadaş uzun bir kararsızlıktan sonra bir modeli beğendi, 42 numara ayakkabı ayağına olunca, ayakkabıcıya ayakkabıyı alacağımızı söyledik. Adam aradı, taradı diğer 42 numara olan ayakkabıyı bulamadı. Başka 42 numara baktı depoya falan, yok...

Aklıma 3 gün önce akrabadan birinin anlattığı Trabzon'da yaşanan bir olay geldi. Ayakkabıcıya döndüm ve olayı anlattım.

Trabzonda bir bayan okula gidecek oğlu için ayakkabıcıdan bir çift ayakkabı alır, eve gider, ayakkabıyı denerler fakat ayakkabı çocuğun ayağını sıkar. Bunun üzerine kadın bir ara dükkana uğrar ve ayakkabının çocuğun ayağını sıktığını, ayakkabıyı değiştirmek istediğini söyler. Bunun üzerine satıcı, "abla sorun değil, getir ayakkabıyı, değiştirelim" der.
Kadın bir kaç saat sonra gelir, adama ayakkabıyı uzatır.
Satıcı: Abla, ayakkabının diğer teki nerede?
Kadın: Diğeri sıkmıyor ki...
der...

Ayakkabıcıya bu olayı anlattım, sonrasında da "Yoksa siz de sıkan teki mi değiştirdiniz?" diye sordum. Gülüşmeler üzerine ayakkabıcı aldı sözü, kendisinin de Trabzondan ayakkabı aldığını, Kunduracılarda bir çok esnafla iş yaptığını anlattıktan sonra başından geçen bir olayı nakletti. (Kendi ağzından yazıyorum)

İş için Trabzondaydım, Kunduracılardaki arkadaşın birinin dükkanındayız, çay içip sohbet ediyoruz. Ekim aylarında bıldırcın avlandığı için bazı dükkanların önünde kafesler, kafeslerin içinde de bıldırcınlar var. Müşterisi olursa bıldırcın da satıyorlar. Biz otururken yaşlı bir teyze geldi, kafeste gezinen bıldırcınlara baktı, baktı... Sonra arkadaşa dönüp "Evladım bunlar taze mi?" diye sordu.
Arkadaş istifini bozmadan "evet, teyze dün akşam tuttuk" diye cevap verdi...

Ayakkabıcının anlattığından sonra "Bizim insanımız fıkranın ta kendisi" dedim. Beğendiğimiz ayakkabıyı alamadan, yüzümüzde belli bir tebessümle ayrıldık dükkandan...

[Mehmet Ç.]

Gazi caddesi tam nerede?

Allah bilir zamaninda dedemin calistigi ayakkabicidir o, yaz tatillerinde ugrarim ççç

[Faik Yılmaz]

Genelde erkek efsanelerden bahsediliyor birde bayan efsaneler var.......

Üniversitede okuyan bir erkek arkadaş bayan kankasıyla bir Gsm firmasının bayisine gider.... Amaçları o firmada çalışan erkeğin hoşlandığı kızın telefonunu bir şekilde almak ve erkeğe vermektir.....

Erkeğin aklına bir fikir gelir....
- Ya der benim telefonuma resimli mesaj göndermiyo..herkesin telefonunu denedim kimseye gönderemedim filan der....En sonunda satıcı kızın telefonunu eline alıp geldiğini görür..Ve umutlanır.....

Ama arkadaşın kankası ya birde benim telefonu deneyelim benimkine geliyordu.......

Çocuk anlaması için imalı imalı bakıp kinayeli bir biçimde ;
- Ya bugün denedim seninkinede gelmiyor... Birde başka telefon bulsak dediysede kar etmiyor.... Kız çocuğun telfonunu alıp ona mesaj atıyor....

Çocuğun kıza verdiği mesaj yerine gitmesede telefonundaki mesaj yerine ulaşıyor...... ve tabi yerine ulaşan bu mesaj çocuğun uutlarınıda suya düşürüyor......