Şiir Defteri "...Bakakalırım Giden Geminin Ardından"

[Bilâl ÇOBAN]

Sözde senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla
Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla
Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla
Yüreğimin başına noktalarla hatlarla
Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla
Sözde senden kaçıyorum doludizgin atlarla

Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle
Öldür bendeki beni
Sonra dirilt kendinle
Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle
Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle

Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle
Ama her defasında geri döndüm seninle
Hangi düğüm çözülür nazla sitemle kinle
Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle

Şaşırdım kaldım işte bilmem ki nemsin
Bazen kızkardeşimsin bazen öpöz annemsin
Sultanımsın susunca konuşunca kölemsin
Eksilmeyen çilemsin
Orada ufuk çizgim burda yanım yöremsin
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin
Çaresizim çaremsin
Şaşırdım kaldım işte bilmem ki neyimsin

Yavuz Bülent BAKİLER

-ve sonrasında bir şarkı çalar:
parça parça olmuş gönlüm, kırılmış bir kadeh gibi yerde.

[Öznur61]

Bedirhan Gökçe - Sol Yanim

Merhaba anne, yine ben geldim
Merak etme okuldan çiktim da geldim.
Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama,
Ali okula gitmezsem annem çok kizar merak eder, demiştide onun için söylüyorum.
Geçen hafta ögretmen sag elimde sarimsak,
sol elimde sogan dedirte dedirte
Ögretti sagimi solumu.
Ben biliyorum artik anne, sagim neresi solum neresi,
Agriyan yanimin neresi oldugunu simdi iyi biliyorum anne
Hani geçen geldigimde, suram aciyor, suram iste demistim de,
Bir türlü söyleyememistim ya aciyan yanimi anne,
Bak simdi söylüyorum.
Suram iste sol yanim çok aciyor anne,
Hem de her gün aciyor anne, her gün
Dün sabah annesi Ayse;nin saçlarini örmüstü.
Elinden tutup okula getirdi.
Yakasi da danteldi. Zil çalinca öptü, hadi yavrum sinifa dedi
Bende agladim Agladim iste utanmadim.
Ögretmen ne oldu dedi. Düstüm dizim çok aciyor dedim.
Yalan söyledim anne,
Dizim acimiyordu ama, sol yanim çok aciyordu anne!
Bu gün bende saçim örülsün istedim.
Babam ördü ama onunki gibi olmadi.
Dantel yaka istedim, babam ben bilmem ki kizim dedi
Bari okula sen götür dedim.
Kizim is dedi. Bende bana ne dedim agladim.
Kizim ekmek dedi babam.
Sustum ama , okula giderken yine agladim anne.
Ha bide sol yanim yine çok acidi anne
Herkesin çoraplari bembeyaz, benimkiler gri gibi.
Zeynep annem beyazlara renkli çamasir katmadan yikiyormus dedi.

[Sibel]

Eylül Yorgunu

Rüzgar mı getirdi yoktu az önce
Dağlardan yürüyen suskun akşamı
Akşam ki, etrafı sarıp örtünce
Eritir ufukta donuk zamana

Vicdanım dünlerden gel yap sorgunu
Kafeste kuş gönlüm/eylül yorgunu

Resimler çizilir gözleri yaşlı
Silinir bulutlar göğe değince
Sevinç bir içimde, hüzün on başlı
Kanatır yüreği yere eğince

Dağlarda çimenler yağmur vurgunu
Yürümez topraklar/ eylül yorgunu

Haykırış küçülür varmaz kulağa
Gönül seslerini duyan mı olur
Bakışla da gidemezken uzağa
Yıldızı geceden sayan mı olur

Muştular yağmursuz bulut durgunu
Gecede esen yel/ eylül yorgunu

Sessizlik hükümdar gece tahtında
Adımlar kısaldı, tutuk nefesler
Bir sarı yaprak var umut bahtında
Girmiş damarına endişe eser

Yalnızlık, gün senin çevir burgunu
Şiirler, şarkılar /eylül yorgunu

Eylül mü sen misin büken boynumu
Uçuşan yapraklar,göçen kuşlar mı
Sildirmez gözümden ömür sonumu
Ey bahar bir daha çağın başlar mı

Yalan baharların gönlüm dargını
Kavuşmak ümidi... Eylül yorgunu.

Hasan Akçay

[Bilâl ÇOBAN]

***

[İskender YILMAZ]

Aydınlık neyin oluyor senin
Gökyüzü akraban filan mı
Beni bulur bulmaz gözlerin
Şimşek çakıyorum yalan mı
Yüzünde yalazını gezdirdiğin
Saçlarından tutuşmuş orman mı
Akla ziyan bir şey elektriğin

Ay ışığı mavisi dudaklarından mı
O ışık zenginliği mi giyindiğin
Uzay tozları mı yıldızlardan mı
Elime dokunduğu an elin
Güneşler açıyorum sahi ondan mı
Aydınlık neyin oluyor senin

[Samet Türkmen]

Şiir değil belki ,edebi bir kaygım yok. Öyle birşey işte. Trabzon'u,şehrimi özlüyorum.

Gözlerini bordo mavi gün batımına çevir
Aç kollarını rüzgâra karşı
Ruhunu Karadeniz'e yönelt
Gün batıp yıldızlar geldiğinde
Lütfen beni hatırla

Gözlerini tertemiz formalara çevir
Aç kollarını Avni Aker'e karşı
Ruhunu sahaya yönelt
Şarkılar söylenip şampiyon geldiğinde
Lütfen beni hatırla

Acılar,özlemler dindiğinde
Konvoylar Avni Aker'e aktığında,
Sevinci çalınan şehir mutluluktan ağladığında,
O kupa kaldırılırken çığlıklar arasında
Lütfen beni hatırla

[Samet Türkmen]

Yunus Emre'yi okumadan büyümemeli bu toprakların insanları ...

Hak Bir Gönül Verdi Bana

Hak bir gönül verdi bana
Ha demeden hayrân olur
Bir dem gelir şâdân olur
Bir dem gelir giryân olur

Bir dem sanasın kış gibi
Şol zemheri olmuş gibi
Bir dem beşâretden doğar
Hoş bağ ile bostân olur

Bir dem gelir söyleyemez
Bir sözü şerh eyleyemez
Bir dem dilinden dür döker
Dertlilere dermân olur
...

Yunus Emre

[Samet Türkmen]

KAN TUTAR

Leblerimle emrine âmâdedir cânım benim
Alda bir bûseyle öldür haydi cânânım benim

Lâl olur birden dilim bilmem neden görsem seni
Görmesem kalmaz karârım dinmez efgânım benim

Hasta gönlüm çok zamandır iftirâkından harâb
Olmadım bir lahza rahat geçti devrânım benim

Mübtelâyım bir ümitsiz gizli derdin zehrine
Bu sebepten her geçen gün düştü dermânım benim

Yok teselliden nasîbim vermeyin zahmet bana
Etmeyin bunca eziyet az mı hicrânım benim

Kan tutar sen her bakışta kastedersen cânıma
Yâremi sar melhem ol da akmasın kânım benim

...

Süleyman Arif Emre

[fteotdgs]

"Siir" degil belki ama sozcuklerin kendi muzigini yaratmasi siir sayilirsa:

"Ağrıdağı'nın yamacında, dört bin iki yüz metrede bir göl vardır, adına Küp gölü derler. Göl bir harman yeri büyüklüğündedir. Çok derinlerdedir. Göl değil bir kuyu. Gölün dört bir yanı, yani kuyunun ağzı, fırdolayı kırmızı, keskin, bıçak ağzı gibi ışıltılı kayalarla çevrilidir. Kayalardan göle kadar daralarak inen yumuşak bakır rengi toprak belli bir aşıntıyla yol yoldur. Bakır rengi toprağın üstüne yer yer taze bir yeşil çimen serpilir. Sonra gölün mavisi başlar. Bu, bambaşka bir mavidir. Hiç bir suda hiç bir mavide böyle bir mavi yoktur. Laciverdi, yumuşak, kadife bir mavidir.
Her yıl karlar eriyip de bahar gözünü açınca, Ağrıdağı'nda bir ulu tazelik patlayınca, gölün kıyıları, ince kar çizgisinin üstü, keskin, kısa, küt çiçeklerle dolar. Çiçeklerin rengi alabildiğine parlaktır. En küçük çiçek bile mavi, kırmızı, sarı, mor kendi renginde çok uzaklardan bir parıltısı olarak balkır. Ve keskin kokarlar. Gölün mavi suyu, bakır rengi toprağı baş döndürücü keskin kokularla kokar. Ve bu kokular çok uzaklardan duyulur.
Ve her yıl Ağrıdağı'nda bahar gözünü açtığında, çiçeklerle, keskin kokularla, renklerle, bakır rengi toprakla birlikte Ağrıdağı'nın güzel, kederli kara gözlü, iri yapılı, çok uzun, ince parmaklı çobanları da kavallarını alıp Küp gölüne gelirler. Kırmızı kayalıkların dibine, bakır toprağın, bin yıllık baharın üstüne kepeneklerini atıp gölün kıyısına fırdolayı otururlar. Daha gün doğmadan Ağrıdağı'nın harman olmuş yalp yalp yanan yıldızları altında kavallarını bellerinden çıkarıp Ağrıdağı'nın öfkesini çalmaya başlarlar. Bu, gün doğumundan gün batımına kadar sürer. Bu arada, tam gün kavuşurken gölün üstünde kar gibi ak küçücük bir kuş dönmeye başlar. Sivri, uzun, kırlangıca benzer bir kuştur. Gölün üstünde çok hızlı döner. Uzun, ak halkalar çizer üstüste. Ak halkalar tel tel gölün som mavisine düşer, tam günün battığı anda kavalcılar çalmayı keserler. Kavallarını bellerine sokup doğrulurlar. Gölün üstünde bütün hızıyla uçan kuş tam bu sırada göle şimşek gibi çakılırcasına iner, bir kanadını suyun mavisine daldırır kalkar. Böylece üç kere daldırır, sonra uçup gider, gözden ırar, yiter. Ak kuştan sonra çobanlar da sessiz, birer ikişer oradan ayrılır, karanlığa karışır çekilir giderler."

Yasar Kemal - Agri Dagi Efsanesi

Okurken arka planda dinlenen parca:

http://alkislarlayasiyorum.com/icerik/73457/mogollar-agri-dagi-efsanesi

[Bayraktaroğlu]

Edepsizlikte tekleriz
Kimi görsek etekleriz
Hak’tan da yardım bekleriz
Ne utanmaz köpekleriz
***
Geldik vatan kavgasına
Düştük rütbe yağmasına
Daldık dünya safasına
Ne utanmaz köpekleriz.
***
İnsan mı neyiz seçilmez
Bir zehirdir ki içilmez
Tavrımızdan da geçilmez
Ne utanmaz köpekleriz.
***
Biz bakmadan sağ ü sola
Düşman girdi İstanbul’a
Vatanı sattık bir pula
Ne utanmaz köpekleriz.
***
Dalkavuklukla irtikâb (yiyicilik)
İşte etti bizi harab
Sen söyle ey Şevketmeab
Ne utanmaz köpekleriz.
***
Vatanın girdik kanına
Leke getirdik şanına
Cümlemizin bok canına
Ne utanmaz köpekleriz.
***

Namık Kemal

[Kader KORELİ]

Bu aralar kendime yabancıyım
Aynada gördüğüm yüz benim değil
Bu çatık kaş,
Bu küs dudak
Ve anlamsız bakan bu çift göz, benim değil
Benim değil titreyen bu eller
Yılgın adımlar,
Bu yorgun gövde
Bu aksakal, bu ak saç
Binlerce parçaya bölünmüş bu ruh
Benim değil garip ürperti ile, güne uyanan yürek
Gitmem gerek anne,
Benim artık buradan gitmem gerek

Ne zaman dilimin ucuna konsa
İki çift söz, birbiriyle yarışan
Yaşamaya dair, umuda dair
Sus şair, sus diyor içimden biri
Azarlanmış bir çocuk gibi susuyorum
Ve sonra karlar yağıyor ruhuma
Bir tepeden sesime çığ düşüyor
Üşüyor kelimeler
Dudağımın ucunda, donuyor birer birer
Kalbim kaçacak oluyor göğsümden
Zor tutuyorum
Sonra gözlerim derin bir boşluğa
Bir çıkmaza ok gibi saplanıyor
Dişlerimle parçalayıp umudu
Sessizce, yutuyorum
Tüm öksüz düşlerimi
Tahta bir beşikte uyutuyorum
Şimdi ne yana devrilsem bir şiir ağlar
Bir türkünün bağrı çatlar
Gökyüzünde güneş patlar,
Ay patlar
İçimde dolanır durur feryatlar
Böyle yaşamaya dayanmaz bu ruh
Dayanmaz yürek,
Anne, benim artık buradan gitmem gerek
"beni merak etme anne, bir koşu ölüp geleceğim"

17.11.2013

Serkan Uçar

[Sibel]

Çok güzel. Sonu farklı olabilirmiş belki şaire haksızlık etmeden belirtmek istedim.

[Kadir Yeter]

Dayın mı, dâvet etti, nerde idin dün akşam!?
Dışardadır hainler, içerde *İlker Paşam!. .......kadiryeter

*: İlker Başbuğ, Orgeneral, Türk Silâhlı Kuvvetleri Genelkurmay, önceki Başkanı.

Kadir Yeter. 18.11.2013- TRABZON.

[Kader KORELİ]

Çok güzel. Sonu farklı olabilirmiş belki şaire haksızlık etmeden belirtmek istedim.

Tuncel Kurtiz'in seslendirdiği iki şiiri var Sibel, onları bilmiyorsan henüz tavsiye ederim, birinin adı "saat on ikiyi beş geçiyordu." Bu abimiz bir de Trabzonsporlu bu arada.

[Samet Türkmen]

Sen değilsen bekleyenim, koşmaların hepsi boşa
Sen değilsen köşebaşında bekleyenim, bu şehrin vaatleri yalan


Senai Demirci