Tweetle
Fırtına ve Çoşku
Hani kaçan balık büyük olur derler ya! Aynen öyle bir hafta sonu yaşandı Medikal Park Arena'da. Yalnız kaçan bu sefer balık değil, kartal oldu. Gerçi Rodallega'nın, mesafe tanımayan şutu sonrası top direkten dönerken kaleci Fabri ağlara takılmıştı ama taraflı tarafsız tüm futbol severler o pozisyonda ağlara takılanın meşin eldiven değil, meşin yuvarlak olmasını tercih ederdi!
***
Trabzonspor son yıllarda bu kadar tempolu, bu kadar zevkli, bir o kadar da gollü ve doyurucu ikinci bir oyun daha oynamamıştır diyenlerin çoğunlukta olduğu bir hafta sonunu geride bıraktık.
Fırtına kendisini henüz maç başlamadan hissettirmişti aslında. Esen sert rüzgar maç öncesi başlayan yağışı Hüseyin Avni Aker'e nazire yaparcasına Karadeniz'in hırçın dalgalı sularından maraton tribününe taşıyor, selamlıyordu ağlarla yapılan koreografiyi, balıkçıları selamladığı gibi fırtına...
"Dozer gibi oyna, Kazım gibi sev...". Özetiydi aslında maçın bir bakıma... İki takıma da yansımıştı tribünlerin verdiği ambiyans ve çoşku...
Maça hızlı başlayan kartal organize ve sağlı sollu varyasyonlarla yapılan ataklar sonucu golü de bulmuştu. Maçın 25.dakikasında Olcay Şahan'ın kaptığı topta Yusuf Yazıcı'nın mükemmel oyun görüşü ile verdiği pas, Okay Yokuşlu'nun da kalecinin ve defansın beklemediği, bir o kadar akıl dolu ters çalımı ve doksana giden şutu Trabzonspor'un şampiyonluğa giden rakibi için hiçte sanıldığı kadar kolay bir lokma olmadığını göstermişti.
İkinci yarıda Aboubakar'ın defansın donmasından faydalanıp Durica'yı sırtına alıp, gelen topu durdurup dönerek yaptığı vuruşunun ağlara gitmesi Trabzonspor'u durdurmaya yetmedi aksine tekrar canlandırdı ve fırtınayla birlikte Trabzonspor da iyice şiddetini arttırmaya başladı. Castillo ve Rodallega ile gelen iki gol Trabzonspor taraftarının da tekrar çoşku ve önde olma hazzını yaşamasına vesile oldu.
Maçı bu skorla bitmeye niyetli olmayan Talisca, Uğur Demirok'un yere yatmasından faydalanıp olmayan faulü ustaca almasını bildi. Faul hem alınır, hem de atılır dercesine topu da eliyle koymuş gibi filelerle buluşturdu.
Başlama vuruşu yapma sırası tekrar Trabzonspor'daydı. Rodallega hiç kimsenin beklemediği o anda santra noktasından topa öyle bir vurdu ki, top direkte patladı. Kalesinden birkaç adım açılan Fabri daha sonradan da belirttiği gibi bir süre kendine gelemedi.
O topun gol olmayışı ile kader de ağlarını örmüştü ve o andan itibaren artık tam bir beraberlik maçı olacağını herkes düşünmeye başlamıştı. Ta ki son dakikaya kadar. Gökhan Gönül'ün ortasında Atiba defansın bakışları arasında topu ağlara gönderirken Trabzon'un dinmeyen yağmurunda ıslanmaya alışkın olan vefakar taraftarlar da maçın bitişiyle birlikte futbolun adaletsizliğine Kazım gibi severiz dercesine elleri patlarcasına takımlarını alkışlarla uğurluyordu. Çünkü onlar Dozer Cemil gibi oynamış, taraftarlar da Kazım Koyuncu gibi sevmişlerdi takımlarını...
Doğan Şahin
ksds4.jpg
Hani kaçan balık büyük olur derler ya! Aynen öyle bir hafta sonu yaşandı Medikal Park Arena'da. Yalnız kaçan bu sefer balık değil, kartal oldu. Gerçi Rodallega'nın, mesafe tanımayan şutu sonrası top direkten dönerken kaleci Fabri ağlara takılmıştı ama taraflı tarafsız tüm futbol severler o pozisyonda ağlara takılanın meşin eldiven değil, meşin yuvarlak olmasını tercih ederdi!
***
Trabzonspor son yıllarda bu kadar tempolu, bu kadar zevkli, bir o kadar da gollü ve doyurucu ikinci bir oyun daha oynamamıştır diyenlerin çoğunlukta olduğu bir hafta sonunu geride bıraktık.
Fırtına kendisini henüz maç başlamadan hissettirmişti aslında. Esen sert rüzgar maç öncesi başlayan yağışı Hüseyin Avni Aker'e nazire yaparcasına Karadeniz'in hırçın dalgalı sularından maraton tribününe taşıyor, selamlıyordu ağlarla yapılan koreografiyi, balıkçıları selamladığı gibi fırtına...
"Dozer gibi oyna, Kazım gibi sev...". Özetiydi aslında maçın bir bakıma... İki takıma da yansımıştı tribünlerin verdiği ambiyans ve çoşku...
Maça hızlı başlayan kartal organize ve sağlı sollu varyasyonlarla yapılan ataklar sonucu golü de bulmuştu. Maçın 25.dakikasında Olcay Şahan'ın kaptığı topta Yusuf Yazıcı'nın mükemmel oyun görüşü ile verdiği pas, Okay Yokuşlu'nun da kalecinin ve defansın beklemediği, bir o kadar akıl dolu ters çalımı ve doksana giden şutu Trabzonspor'un şampiyonluğa giden rakibi için hiçte sanıldığı kadar kolay bir lokma olmadığını göstermişti.
İkinci yarıda Aboubakar'ın defansın donmasından faydalanıp Durica'yı sırtına alıp, gelen topu durdurup dönerek yaptığı vuruşunun ağlara gitmesi Trabzonspor'u durdurmaya yetmedi aksine tekrar canlandırdı ve fırtınayla birlikte Trabzonspor da iyice şiddetini arttırmaya başladı. Castillo ve Rodallega ile gelen iki gol Trabzonspor taraftarının da tekrar çoşku ve önde olma hazzını yaşamasına vesile oldu.
Maçı bu skorla bitmeye niyetli olmayan Talisca, Uğur Demirok'un yere yatmasından faydalanıp olmayan faulü ustaca almasını bildi. Faul hem alınır, hem de atılır dercesine topu da eliyle koymuş gibi filelerle buluşturdu.
Başlama vuruşu yapma sırası tekrar Trabzonspor'daydı. Rodallega hiç kimsenin beklemediği o anda santra noktasından topa öyle bir vurdu ki, top direkte patladı. Kalesinden birkaç adım açılan Fabri daha sonradan da belirttiği gibi bir süre kendine gelemedi.
O topun gol olmayışı ile kader de ağlarını örmüştü ve o andan itibaren artık tam bir beraberlik maçı olacağını herkes düşünmeye başlamıştı. Ta ki son dakikaya kadar. Gökhan Gönül'ün ortasında Atiba defansın bakışları arasında topu ağlara gönderirken Trabzon'un dinmeyen yağmurunda ıslanmaya alışkın olan vefakar taraftarlar da maçın bitişiyle birlikte futbolun adaletsizliğine Kazım gibi severiz dercesine elleri patlarcasına takımlarını alkışlarla uğurluyordu. Çünkü onlar Dozer Cemil gibi oynamış, taraftarlar da Kazım Koyuncu gibi sevmişlerdi takımlarını...
Doğan Şahin
ksds4.jpg
Yorum