Bugün 10 Kasım | Atamızı Minnet ve Şükranla Anıyoruz!

[OnurKul]

Allah ondan razı olsun, mekanı cennet olsun.

[erolizmts]

Türkiye Cumhuriyetini ve seni halâ hazmedemeyenlere inat ilkelerini yaşatacağız.

O hazımsızlar padişahlarından aldıkları gazla kinlerini dökmeye devam etsinler. Keser döner sap döner .......

bit.ly/1agMg8T

https://mobile.twitter.com/nibenka/s...0259849216?p=v

[Manu61]

Unutmadık , unutmayacağız , unutturmayacağız.

Ruhun şad mekanın cennet olsun Atam.

[signal]

Umutsuz durum yoktur; umutsuz insanlar vardır. Ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim."
Gazi Mustafa Kemal Atatürk

Bu cümle belki bizi de anlatır. Umut insan hayatının vazgeçilmezidir. Umut, yaşıyorum demektir. Umutlarımız hiç bitmesin ki yaşadığımızı anlayalım.
Ruhun şad mekanın cennet olsun büyük komutan.

[Timur Mikhail]

Seni çok seviyorum Atam çok...

[Kadir Yeter]

Samsun'da, karada yerleştirilen Bandırma Vapuru içindeki Atatürk'ün Mumyası(balmumu).



Atatürk'ü sevmenin enkolay yolu, Türkçe'yi güzel konuşmak ve yazmak; ve O'nu, yabancı dillerden korumaktır...



Fotoğraf: kadiryeter Kadir Yeter.

10 KASIM 2014 PAZARTESİ TRABZON.

tp://forum.bordomavi.net/

[Kamil Çakmak]

Bir daha gel Samsundan. Saygıyla anıyoruz.

[Sibel]

Ruhun şad olsun büyük Türk.

[Aydın Danış]

En büyük Türk'ü saygıyla sevgiyle anıyorum ruhun şad olsun Atam..

[Yiğit Gayretli]

Allah rahmetini esirgemesin.

Siz de bir Fatihâ'yı esirgemeyin Ata'mızdan...

[Oğuz ZEYTİN]

21. Yüzyılda Atatürk’ü Anlamak

Bugün 10 Kasım 2013. Atatürk’ümüzün aramızdan ayrılışının üzerinden tam 75 yıl geçti. Türk milletinin her alanda kalkınması için yaptığı çağdaşlaşma hamlelerinin üzerinden yıllar geçtikçe olaylar O’nun ne kadar büyük bir kumandan ve devlet adamı olduğunu daha açık bir şekilde ortaya koyuyor.

İzin verirseniz yazıma Londra’da katıldığım bir toplantıyı naklederek başlamak istiyorum. Doktora yapmak için gittiğim Londra’da, 1968’de Atatürk’ümüzün vefatının 30. yıldönümünde o zaman Londra Büyükelçimiz ve bilahare bakanlık da yapmış olan rahmetli Ümit Haluk Bayülken bir konferans tertip etmişti. İngiltere’de doktora yapan öğrencilerin de davet edildiği konferansın konuşmacıları İngilizlerin ünlü tarihçisi Arnold Toynbee, “Bir Milletin Yeniden Doğuşu” adlı kitabı ile Atatürk’ü anlatan Lord Kinross ve “Modern Türkiye’nin Doğuşu” kitabını yazan Prof. Dr. Bernard Lewis idi. Bu ünlü üç İngiliz tarihçisi, Atatürk’ü Churchill ve Charles de Gaulle ile karşılaştırmışlardı. Her üç tarihçi de Churchill ve De Gaulle’ün 22. Dünya Savaşı’nda kendi milletlerini badirelerden kurtarırken, hem İngiliz ve hem de Fransız toplumunun önemli konularda meselelerini halletmiş topluluklar olduğunu belirterek, Atatürk’ün 1. Dünya Savaşı ve sonrasında Türk milletini büyük felaketlerden kurtarırken, Türk milletinin içinde bulunduğu büyük zorlukları ve olumsuzlukları belirterek bu üç lider içinde Atatürk’ün daha büyük işler başardığını ve diğer iki liderle mukayese edilemeyecek kadar büyük asker ve devlet adamı olduğunu belirtmişlerdir. Bilhassa Lord Kinross kitabına da atıfta bulunarak dile getirdiği “Atatürk bir nevi Türk milletinin yeniden doğuşunu sağladı. Sömürülmüş, yoksul kalmış, eğitilmemiş Türk halkını yeniden hayata kavuşturarak onun çağdaş bir millet haline gelmesini sağlamıştır” ifadesini diğer iki konuşmacı da kabul ve tasdik etmiştir.


Bu ünlü konuşmacıların orada belirtmedikleri bir hususu hatırlamakta fayda var. Devletler arası hukuku hiçe sayarak İngiltere, Fransa, Rusya ve İtalya aralarında yaptıkları antlaşmalarla Osmanlı Türkiye’sini paylaşmışlar, Türk olmayan bütün unsurları aleyhimize kışkırtmışlar, bununla da yetinmeyerek başta İstanbul olmak üzere Türkiye’nin muhtelif yerlerini işgal etmişlerdi. Tarihte hiç bir millet Türkler kadar böyle çok yönlü bir saldırıya uğramamıştı. Fakat Atatürk, takip ettiği akıllı dış politika ile düşman sayısını azaltmayı başarmış, iç politikada çıkarılan bütün bozguncu faaliyetleri bertaraf ederek, milli birliğimizi sağlamış ve bir kumandan olarak uyguladığı harp stratejisiyle de bu çok yönlü saldırıyı durdurmayı başarmıştır.


İmparatorluklar devrinin sona erdiğini gören Atatürk, o yiğit arkadaşları ile harpten sonra Türk milletine dayalı milli bir devleti kurmuş ve 29 Ekim 1923’te de Cumhuriyet’i ilan ederek Türk milleti için demokrasinin yolunu açmıştır. Türklüğü ile övünen bir insan olmasına ve halkın büyük çoğunluğunun Türk olduğunu bilmesine rağmen asla şovence davranmayan, bir tavır içine girmeyen Atatürk, birlikte Milli Mücadeleyi yürüttüğü ve Cumhuriyet’in kuruluşuna katkısı olan herkese, etnik kökenine bakmadan anayasa ve yasalar indinde her alanda eşitlik tanımış, herkesi bağrına basmış ve “Türkiye Cumhuriyetini kuran halka Türk milleti denir” ifadesiyle milli birliğimizi sağlamıştır. Son günlerde milliyetçiliği kötü göstermek neredeyse bir moda haline gelmiş bulunuyor...


İzin verirseniz Atatürk’ün milliyetçilik anlayışı üzerinde birkaç söz söylemek isterim: O, milliyetçiliği, milletini ve yurdunu çok sevmek ve onların her alanda çağdaş medeniyet seviyesine ulaşması ve hatta daha da ileri gitmesi için bütün gücüyle çalışmak olarak anlamıştır. Atatürk milliyetçilik anlayışını hiçbir zaman şovence dile getirmemiş ve ülkemizde yaşayan etnik kökeni ayrı insanları üzecek her hangi bir tavır veya davranışa girmemiştir. Bu milli duygunun ne kadar insani duygularla dolu olduğunu, asla ırkçı, sosyalist olmadığını ve dine saygılı olduğunu; çağdaşlaşmaya, demokrasiye, barışa, milli birlik ve beraberliğe yönelik bir duygu olduğunu yaptığı konuşmalar ve eylemlerle herkese göstermiştir. Bu güzel duyguları bugün yanlış yorumlamaya kalkan çevreler ya iyi niyetten yoksundur veya Atatürk’ü bilmemektedir.


Cumhuriyet’in ilanından sonra Atatürk, Türk milleti için tespit ettiği şu iki hedefe varılmasını istemiştir: Türk milletini cehaletten kurtarmak için başlattığı çağdaş ve laik eğitim sisteminde mutlak başarı. Türk milletini fakirlikten kurtarmak için başlattığı gerçekçi iktisadi kalkınmada mutlak başarı. Çünkü o biliyordu ki iktisadi istiklali olmayan bir milletin siyasi istiklalini koruması son derece güçtür. Eğer bu ülkeyi yönetenler O büyük insanın ortaya koyduğu bu vizyonu iyi takip edebilseydi bugünkü sıkıntılarımız büyük ölçüde olmazdı.


Burada akla şu iki soru gelmektedir: Acaba, Atatürk’ün, cehaleti ve fakirliği yenme mücadelesinde gösterdiği hedeflere cumhuriyet hükümetleri varabildi mi? Varamadığını üzülerek belirtmek mecburiyetindeyim. Acaba, çok sevdiği milletini tarihinin en karanlık döneminde elinden tutarak onurlu bir mücadele vermesini, çağdaş demokratik bir cumhuriyet kurarak uygarlık alanında hamleler yapmasını sağlayan Atatürk’ü biz anlayabildik mi? Üzülerek ifade edeyim ki biz bu konuda da o büyük insanı anlayamadık.


Bu konulara yıllarını vermiş bir hoca olarak diyorum ki; ne bu memleketin akademisyenleri, ne bu ülkenin aydınları ve ne de siyasetçileri o büyük insanı anlamıştır. Her şeyden evvel O’nu anlayabilmek için onu okumak lazımdır. O karanlık günlerin bir hikayesi olan eşsiz eserini, yani Nutuk’unu, Söylev ve Demeçleri’ni; Tamim, Telgraf ve Beyannameleri’ni, Medeni Bilgileri’ni, askerlik hayatı boyunca tuttuğu Not Defterleri’ni, çok sevdiği milleti için kurduğu Cumhuriyet’in inkılaplarını milletine anlatmak için yurt gezilerinde yaptığı konuşmalarını, çok değer verdiği Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin her yıl açılış konuşmasında ülkenin her alanda yaptığı hamleleri anlatan, analiz eden ve yapılması gerekenleri izah eden konuşmalarının bulunduğu Meclis Zabıtlarını çok az kişinin okuduğu kanaatindeyim. Onu anlamak için sizlere arz ettiğim Atatürk’ün eserlerinin çok büyük bir yekun tutmadığını görürüz. Burada akla bir soru daha geliyor: Acaba, Atatürk de bugünün aydınları ve devlet adamları gibi okuma fakiri miydi? Hayır tam aksine, o çok okuyan bir insandı. Şöyle ki: O büyük insan milletini kurtarmak, devletini müdafaa etmek için cepheden cepheye koştuğu o fırtınalı hayatında her zaman çantasında kitap da bulundurmuştur. Öyle bir okuma şevkine sahipti ki, edindiği bilgileri kafasında yoğurup milletinin ihtiyacı ne ise ona göre ortaya koyardı. Okuduğu kitapların sayısı 3997 idi. Bugün düşünüyorum da; kaç aydınımız, akademisyenimiz ve siyasetçimiz bu kadar kitap okumuştur? Onun bu okuma aşkını son Başbakanı olan 3. Cumhurbaşkanımız Celal Bayar’a sorduğumda şu yanıtı vermişti:


“Oğlum, o, Türkiye’de yazılıp neşredilen her şeyi okurdu. Ama o, dünyada olup bitenleri de çok iyi takip ederdi. Yurtdışından devamlı getirttiği kitapları okurdu. Bazen bu okuduklarını o konuda bilgisi olduğuna inandığı kişileri sofrasına davet eder, onlarla tartışırdı. Kısaca Atatürk okuduğu bütün bu kitapları, edindiği bilgileri kafasında yoğurur ve Türk Milleti için en faydalı şekle sokar ve uygulardı. O, öyle bir dahi idi ki, ben her şeyi ondan öğrendim. O, benim muallimimdi. O, Türk Milleti’nin muallimiydi. Bu konuda beni son derece duygulandıran bir olayı da anlatmalıyım. Hastalığının son dönemleriydi. Kendisine hükümet çalışmaları hakkında bilgi arz ettikten sonra, bir emriniz var mı diye sorduğumda bana dedi ki, ’Celal Bey, geçenlerde Fransa’ya kitap sipariş etmiştik, hâlâ gelmedi, lütfen ilgilenin.’ Oğlum, şu büyük insandaki okuma aşkına bakınız, hasta yatağında benden kitapları soruyordu.” Bilgi, insan hayatında en önemli unsurdur. Bilen insan başarılı olur. Yine bilen insan rakiplerini yener. Kısaca bilenle bilmeyen bir olmaz. Cenab-ı Hak bazı kullarını fevkalade zeki, kabiliyetli ve cesur yaratmış olabilir. İşte Atatürk de bunlardan biri idi. Atatürk’ün diğerlerinden farkı ise, okuyarak edindiği o engin bilgisi idi. O bilgi, ona ışık tuttu, büyük bir medeni cesaretle milleti için yapılması gereken en faydalı inkılapları gerçekleştirdi. Hayat mücadelemizde ise bize bilimi ve bilgiyi rehber bıraktı. Atatürk’ü değerlendirmek gerektiğinde onun sahip olduğu engin bilgi birikimini dikkate almak gerekir. Daha önce de işaret ettiğimiz gibi, onun en büyük arzusu Türk Milletini cehaletten ve fakirlikten kurtarmaktı. Bu iki konuyu takiben yaptığı en önemli hamle, kurduğu Cumhuriyetin sağlıklı bir şekilde işleyebilmesi için önemli hukuk reformlarını yapmak ve demokratik zemini hazırlamak olmuştur. Dünya tarihini incelediğimizde hiçbir devlet adamının ve kumandanın demokratik prensiplere ve meclise dayalı olarak bir milli kurtuluş savaşı verdiğini göremezsiniz. Ama bir lider ve kumandan bunu yapmıştır, o da Atatürk’tür. Milletin temsilcilerinin toplandığı TBMM’de milli mücadeleyi yürütürken bütün konularda meclis üyelerine bilgi vermiş, milletvekillerinin onayını almış ve öyle hareket etmiştir. O, Meclis’in riyaset makamının arkasına “Hakimiyet Kayıtsız Şartsız Milletindir” prensibini yazdırarak Türk Milletinin meselelerini milletin temsilcileri kanalıyla halledeceğini ilan etmiş ve Milli Mücadele’yi kazandıktan sonra kurulan Cumhuriyet’in hakimiyet-i milliye esasına göre idare edildiğini ve edileceğini herkese göstermiştir. O’nun Meclis kanalıyla yaptığı bu demokratik uygulamaların haricinde, diyorum ki gelin O’nun Medeni Bilgiler kitabına yazdığı ve özgürlükler ile demokrasi hakkındaki görüşlerini lütfen okuyalım. O’nu diktatörce davranmakla itham eden kişiler O’nun kadar demokrasi fikrine ve idealine sahipler midir? Sömürgeci Batı emperyalizminin en azgın çağını yaşadığı, komünist ideolojiyi yaymak için Bolşeviklerin cirit attığı o dönemde Atatürk’ün demokrasiye, insan hak ve özgürlüklerine saygılı bir yolu seçmesi O’nun ne kadar demokrat ruhlu, ileriyi gören bir lider olduğunu göstermeye yeter. O isteseydi, sömürülmüş ve perişan hale getirilmiş Türk Milletine komünizmin prensiplerini rahatlıkla kabul ettirebilirdi. Ama O, bunu yapmadı. Demokraside kararlılığını devam ettirdi.


Sözlerimi bir anekdot ile noktalamak istiyorum: Atatürk’ün saltanat ve hilafeti kaldırmasının nedenlerini göremeyen bazı çevreler bu konuda O’na haksız tenkitlerde bulunmuşlardı. Bendenizi Avrupa’ya gönderen hocalarımdan biri olan Ord. Prof. Dr. Ahmet Zeki Velidi Togan, Atatürk’ün tarih çalışmalarına katılmış ve bilgilerini genişletmek için Atatürk tarafından Viyana’ya gönderilmiştir. O Viyana’da iken Atatürk vefat eder. Hoca çok üzülür. Bir hafta on gün matem tutar. Fakat hocanın komşusu olan bir Arap profesör vardır ki, o matem tutmaya devam eder. Hoca dayanamaz sorar: “Sen hâlâ niçin matem tutuyorsun? O, Türklerin atası idi. Bir Türk olarak ağladım, matem tuttum, ama hayat devam ediyor. Sen ise matemini hâlâ sürdürüyorsun.” Hocanın bu sözleri karşısında Arap profesör der ki: “Zeki Bey, bizim idarecilerimiz İngilizlerin ve Fransızların telkinleri ile Atatürk’ün Türkiye’de yaptığı inkılaplardan ve kurduğu laik cumhuriyetten dolayı onu suçlayıp, okul kitaplarına İslam’a en çok kötülüğü yapan adam diye yazdırtmışlar ve bizlere böyle okutturmuşlardı. Ama biz Arap aydınları olarak O’nun yaptığı inkılapların yalnız Türk milletine değil, bütün İslam milletlerine de ışık tuttuğunu biliyorduk, şimdi o ışık söndü. Ben matem tutmayayım da kim matem tutsun?”

Arap profesörün dile getirdiği bu gerçek, yani İslam ülkelerinde Atatürk ve laik cumhuriyet aleyhtarı faaliyetler uzun süre devam etmiş ve halen de etmektedir.


Hem Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan herkesin ve hem de İslam dünyasının yöneticileri şayet, Atatürk hakkında bir fikir ileri sürmek istiyorlarsa, ellerini vicdanlarına koyup mutlaka o büyük insanın yaptığı işleri objektif bir şekilde değerlendirmelidir.


Prof. Dr. Mehmet SARAY

Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Araştırma Merkezi (ATAM) Eski Başkanı

[Hazar_]

Adın yazılacak mücevher taşa.

[Oğuz ZEYTİN]

Mustafa Kemal Atatürk: Aleykümselam

4 Ekim 1911. İtalya ilk sömürgesini oluşturmak amacı ile Libya’nın işgaline başlıyor. Osmanlı Devletinin İtalya ile açık ve kapsamlı bir savaşa gücü yok. Ancak isteyen subayların gönüllü olarak Libya’ya gitmelerine izin verildi. Binlerce subay arasından bir avuç subay gönüllü olarak Libya’ya gitti. Mustafa Kemal, 22 Aralık 1911’de Derne’dedir. Herhalde, Libya’da İtalyan emperyalizmine karşı gönüllü savaşmaya gidenlerin 1913-1938 arasında Türkiye’yi yönetmeleri tesadüf değildir. Arap kabilelerini bir gerilla savaşı için örgütlediler ve İstanbul, Libya’dan vazgeçen anlaşmayı imzalayana kadar İtalyanlar ile savaştılar. (1911-1912)

Mustafa Kemal, İstanbul’a döndükten sonra ordunun günlük siyaset dışında kalmasını istediği için artık yönetimde olan Enver Paşa tarafından ataşemiliter olarak Sofya’ya yollandı.(1913-1914)

Birinci Dünya Savaşı başlayınca Mustafa Kemal, görev istedi. Çanakkale’ye atandı. İngiliz, Avustralya, Yeni Zelanda ve Fransız birlikleri ile savaştı, yendi. (1915-1916) Çanakkale’den sonra Mustafa Kemal, 16. Kolordu’ya Doğu cephesine atandı. 16 Nisan 1916’da Silvan’da göreve başladı. Muş-Bingöl hattında ilerleyen Rus Ordusu ile savaştı. 7 Ağustos 1916’da Muş’u ve sonra Bitlis’i Rus Ordusundan geri almıştır. Haziran 1917’de Mustafa Kemal, 7. Ordu ile Filistin Cephesinde görevlendirildi. Artık sırada tekrar İngiliz Ordusu vardı. Ancak, İngilizler kadar büyük bir sorun Türk askerinin kanı üzerinde Alman menfaatlerini gerçekleştirmeye çalışan Alman komutanlardı.

Ekim 1917’de görevinden istifa edip İstanbul’a döndü. Mustafa Kemal’in İstanbul’a dönmesinden 15 gün sonra İngilizler saldırdılar ve Kudüs’ü aldılar. Mustafa Kemal’in uyarılarında haklı olduğu anlaşılmıştı. 1 Eylül 1918’de tekrar aynı göreve atandı ve göreve başladı. Bu sefer Alman Falkenheim gitmiş, onun kadar yanlış bir adam olan Liman von Sanders yerini almıştı. Sanders’in mutlak ölüme götürdüğü Türk birliklerini, yok olmaktan kurtarıp, savaşarak geri çekti ve kuzeyde sağlam bir hat üzerine yerleştirdi.

Artık Birinci Dünya Savaşı bitmişti. Biz kaybetmiştik. Ancak Mustafa Kemal, Türk milletinin yeni bir savaşa başlayacağının bilinci içinde her bir Türk gencini gelecekteki savaş için hazırlıyordu. (1917-1918) 19 Mayıs 1919. 1774’ten beri geri çekilen Türk milleti artık “nihai” olarak yenilmiştir. Kazanılan son büyük savaş 1730’dadır ve üzerinden 188 sene geçmiştir. Düşmanlarımız sadece bizi değil, müttefiklerimizi de yenmişlerdir. Yunan Ordusu, Avrupa emperyalizminin kiralık ordusu olarak Anadolu’ya yollanmıştır. İngiliz başbakanı, “Türkler, Asya’nın Kızılderilileridir ve akıbetleri de onlarınki gibi olacaktır” demektedir. Halk, yoksul, yorgun ve inançsızdır.

Mustafa Kemal Paşa’nın 1911’de Libya’da en küçük gerilla birliğinden başlayarak sekiz sene içinde ordu komutanlığına kadar her kademedeki birliğe komuta ederek pişen askeri dehası, şimdi siyasi ve psikolojik bir dehayı ortaya çıkarmaya başlar. Mustafa Kemal, Türk milletini tekrar savaşa ikna eder. Birinci ve İkinci İnönü, Eskişehir-Kütahya, Sakarya, Dumlupınar. Sonra önce İzmir’e ve İstanbul’a giren Türk Ordusu. İstanbul’un ikinci kez fethi. Hazreti Peygamberin hadis-i şerifi yere düşmez. “Konstantinopolis’i fetheden asker ne güzel askerdir. Onu fetheden komutan ne güzel komutandır.”

İstiklal Harbi, Türk milletinin savaşı tekrar kabul etmesi ve İngiliz emperyalizmini siyasi, Yunan ordusunu ise askeri olarak yenmesidir. (1919-1922) Sonra Türkiye Cumhuriyetinin kurulması başlar. 1071-1730 arasında sürekli savaşarak ilerleyen ve sonra 188 sene sürekli savaşarak geri çekilen bir millet, bir dinin tek başına birleşik Avrupa’ya karşı kılıcı ve kalkanı olan bir millet, yaralarını sarmak için çabalamaktadır.

Bir milyon lirayı iki milyon lira yapmak kolaydır ancak bir lirayı iki lira yapmak zordur. Ve Türkiye, 1923’te bir lirayı iki lira yapmak için çalışmaktadır.

8 Kasım 1938. Mustafa Kemal, uyanır. Saate bakar göremez. Hasan Rıza Soyak’a sorar. “Saat kaç?”, “7.00 efendim” Aynı soruyu birkaç kez daha sorar. Soyak, cevabı tekrar ederek, saatin 19.00 olduğunu söyler.

Soyak, “biraz rahat ettiniz mi efendim?” diye sorar. Gazi “Evet” der. Doktor Neşet Ömer İrelp, dilini çıkarmasını ister. Mustafa Kemal dener. Ancak sonra dilini geri çeker. İrelp’e dikkatle bakar ve son olarak “Aleykümselam” der. 30 saat süren komadan hiç çıkmaz ve 10 Kasım saat 09.05’de kalbi durur.

“Melekler, onların canlarını iyiler olarak alırken, ’selamün aleyküm! yapmış olduğunuz iyi işlere karşılık cennete girin’derler.” (Nahl/32)



Prof. Dr. Ümit ÖZDAĞ

[winner]

Atamızı her geçen yıl daha bir özlüyoruz.

İzindeyiz,devrimlerinin bekçisiyiz.

[Yiğit Gayretli]

Mustafa Kemal Atatürk: Aleykümselam

...
Soyak, “biraz rahat ettiniz mi efendim?” diye sorar. Gazi “Evet” der. Doktor Neşet Ömer İrelp, dilini çıkarmasını ister. Mustafa Kemal dener. Ancak sonra dilini geri çeker. İrelp’e dikkatle bakar ve son olarak “Aleykümselam” der. 30 saat süren komadan hiç çıkmaz ve 10 Kasım saat 09.05’de kalbi durur.

“Melekler, onların canlarını iyiler olarak alırken, ’selamün aleyküm! yapmış olduğunuz iyi işlere karşılık cennete girin’derler.” (Nahl/32)



Prof. Dr. Ümit ÖZDAĞ

İşlerine gelmediği için "yalandır"...