61viya Nickli Üyeden Alýntý
içlerindeki yanginin atesiydi yüzlerine vuran..kulaklarinda marti çigliklari,gözlerinde yanan atesin parlakligi..neyi neden beklediklerini bilmiyorlardi..tipki o zamanlar beklemenin bu kadar zor oldugunu bilmedikleri gibi..çocugun kafasinda ayrilik oldugunu anlamisti kiz,ama anlayamadigi nokta sebebinin ne olduguydu..nerden çikmisti o saçma sözcükler çocugun iki dudaginin arasindan..?? "trabzonspor sewdan mi daha agir basiyor,ben mi?" demisti..beynini kemirirken bu soruyken bu,yasamak anlamsiz geliyordu ona..farkedecek olsa da ilerde sordugu sorunun saçmaligini,söz agizdan çikmisti bi kere..dalgalar kizin duygularini ifade edercesine çarpiyordu kayalara..çocuk tercih yapmasini istemisti kizdan.."hosçakal" dedi kiz çocuga,yil gibi geçen saniyelerden sonra..kizin sewdasi öyle büyüktü ki,bu seçimde tek bir adim bile geri atmiyacagini biliyordu çocuk..severek ayrilmak bu olsa gerekti..kirmizi bi uçurtma süzülüyordu gökkubbede..gök-denizin birlestigi çizgide süzülüyordu usulca..çocugun pismanligini anlayarak,ama aldirmayarak ona..................