BMN Tartışıyor (1) | Futbol Sevgisi mi Öncelik Taşır, Takım Sevgisi mi?

[Doğukan Uçan]

türkiye'de önce takım sevgilisi gelir malesef.

bu ülkede objektif insan sayısı çok az.

başarıya giden yol mübahtır mantığıyla hareket eden kitle var.

ondan dolayı futbol sevgisi kavramı bana çok popülerizme kaçan söylem olarak geliyor.

[TekfurÇayır 61]

türkiye'de önce takım sevgilisi gelir malesef.

bu ülkede objektif insan sayısı çok az.

başarıya giden yol mübahtır mantığıyla hareket eden kitle var.

ondan dolayı futbol sevgisi kavramı bana çok popülerizme kaçan söylem olarak geliyor.

Hay ağzına sağlık, derdime dermân oldun.

Bu yazdıkların işime çok yarayacak.

Şimdi kısa yoldan bir soru:

Algılara öncelik veriliyorsa, objektifliğin papucu dama atılmışsa...

Böyle gelmiş böyle gider mi demeliyiz?

Demez isek popülizm mi yapmış oluruz?

[objek]

türkiye'de önce takım sevgilisi gelir malesef.

bu ülkede objektif insan sayısı çok az.

başarıya giden yol mübahtır mantığıyla hareket eden kitle var.

ondan dolayı futbol sevgisi kavramı bana çok popülerizme kaçan söylem olarak geliyor.

Takim sevgisi kulaga hos geliyorda cogunluk basariya endeksli (takim basarili olacak kiside kendisini oraya ait hissedecek ortak muhabbetlerde rakiplere karsi biraz hava atacak): anadoluda kendi sehirleri basarili olamadigi icin kendilerine istanbuldan basarili olmus bir takim secmisler tabiki takim sevgisi agir basiyor futbol sevgisinide icinde barindiriyor kisaca takimin basariliysa guzelde futbol oynuyorsa takim sevgisi iyice tavan yapar ayni zamanda herkesin degil sevdigin takimin futbolu hosuna gider

[adiloş bebe]

Trabzonspor maçları dışında (ona da denk getirebilirsem) futbol maçı izlemem hayatta. Demek bu beni futbol değil takım sevdalısı yapıyor.

[Kaan Çetin]

Tuttuğun takım kimliğinin bir parçası olur, kendini tanımladığın şeylerden bir olur.
Ve kimliği futbol sevgisinden önce gelir çok büyük bir çoğunluk için.
Bir West Ham taraftarı için de, Estudiantes'li için de böyledir bu, bize özgü değil.

[Mehmet BAŞ]

Benim için öncelikli olan şey futboldan ziyade Trabzonspor sevgisidir.
Trabzonspor olmasaydı Türkiye'de futbol izlemez, uluslararası organizasyonları takip etmezdim.
Futbol hepimiz için bir çocukluk eğlencesi olarak hayatımıza girdi ancak büyüdükçe işler değişti.
Ve en nihayetinde futbol benim için bir Trabzonspor aşkına aşkına dönüştü diyebilirim.
Kültürüm, özüm, memleketim, Trabzonsporum diyerek sözlerimi noktalıyorum.

[6Şafak Aydın1]

Futbolu sevmeyen nasil olurda takim tutar sonucta izlemek zorundasin. Gördügünü sevmezsen ne diye izlersinki. Memleket sevdasi futbol sevgisi ile birlesince memleketinin takimini tutarsin. Mantikli gelmiyor ama sevginin mantik ile pek alakasi olmadigindan benim görüsüm daha cok sen yeterki sev istikametinde.

[Kemal Öztel]

Trabzonspor olmasaydı ve Trabzonsporlu olmasaydım futbolu asla bu kadar sevemezdim

[Adem Akyüz']

Lise ve üniversite yıllarımda bu soruya net olarak futbol sevgisi derdim. Hemen hemen denk geldiğim tüm maçları izler, bütün ligleri takip ediyordum. Trabzonspor diye bir kulüp olmasaydı da yine futbolla bu kadar ilgilenirdim muhtemelen.

Son yıllarda, özellikle öğretmenliğe başladıktan sonra, açık kanalda yayınlanan maçları bile izlemiyorum. İzlemek için tv'nin karşısına geçince muhtemelen uyuya kalmış halde buluyorum kendimi. O yüzden şu an Trabzonspor sevgisi daha önde

[beratika]

Trabzonspor sevgisi. Futbolu teknik olarak dahi o kadar yorumlayamıyorum ve oynayamıyorum da. Trabzonspor bana kültür öğesi, folklör, aile yadigarı gibi geliyor.

[Kasketli]

Benim halı sahada oynadığım da futbol, milyar dolar değerindeki takımlarda oynanan da...

Ömrüm boyunca futbol oynamasam ya da izlemesem ne değişir ki hayatımda?

Ama Trabzonspor öyle mi ya!

Futbol değil ki beni Trabzonspor'a bağlayan!

Ben bordonun yanında mavi görünce,

yanımdan 61 plakalı araç geçince,

hatta yağmur yağınca bile Trabzonspor'u iliklerime kadar hissediyorum.

Meydanda bir yaşlı teyzemiz gezerdi (umarım hala hayatta ve sağlıklıdır) her daim forması üstünde, çorapları bile bordo-mavi...

Stadyumda şişi elinde, örgü yapan teyzelerimiz...

Gol olur, sakatlık olur her ne ise işte, anlık tepkilerini aynı samimiyetle yansıtan çiftler...

Konya'da çocuklarına elleriyle bordo-mavi forma ören annemiz...

Nwakaeme, Denswil kendisine sarılıp forma hediye ederlerken, asıl isteği "Araklı'da çay ikram etmek olan" Halit dedemiz...

daha niceleri...

Futboldan bana ne!
Bana su, ekmek, hava ve Trabzonspor gerek.