Şampiyonluk Kutlamalarımız Nasıl Olmalı ?

[muratt]

Su sikintili gunlerimizde bu baslik da nerden cikti dalga mi geciyorsunuz diye sorup sinirlenmeden once bi okuyun renkdaslar... Ilk defa baslik aciyorum ve sirf baslik acmis olmak icin yada ne biliyim degisik birsey olsun diye actigim bir baslik degil. Umarim kapanmaz ve surekli guncel kalir..
Uzun suredir sampiyonluk yasayamamis olsak bile er yada gec sampiyon olacagiz. Bu forumda buna suphesi olan yoktur umarim. Ve forumdaki onca “yonetim ve Ziya Dogan istifa”, “avni aker’de adam bicaklandi”, “Haber Turk’e tepki” “Gokdeniz ve Duran Toplar” vs. vs. gibi bunalim basliklarin altinda bence boyle bir baslik olmasi cok guzel olur..

Ben 27 yasindayim, Trabzonspor en son sampiyon oldugunda 4-5 yaslarindaydim ve sizde takdir edersinizki pek net hatirlamiyorum. Trabzonspor’un o efsane gunlerini hep buyuklerimizden duydum.. Ve sampiyonluk duygusunu gercek anlamda hic yasayamadim.. Sanirim sizlerin ve Trabzonspor taraftarlarinin da ciddi bir kismi benimle ayni durumda.. ‘96 senesinde - sanki bir ruya gibiydi – bu duyguya cok yaklasmistik ama elimizden kayip gitti.. Ve geldigimiz bugunlerde durumumuz ortada.. Elbette bu gunlerde gececek ve elbette sampiyon olacagiz tipki daha once yaptigimiz gibi EZE EZE!!

Gelelim bu topic’e.. Burda genel organizasyonsal olarak nasil kutlasak diye tartisip fikirlerimizi paylasabilecegimiz gibi benim asil istedigim kisisel olarak neler yapacagimiz.. Herkesin sampiyonluk halinde yasayacagi duygulari ve yapacagi seyleri yazacagi belki bizi biraz mutlu edecek, gunumuz Trabzonspor sorunlarindan uzaklastiracak, forumdaki basliklar arasinda bir renk bir olusturacak bir topic .. Ve Sampiyon oldugumuz zaman raflardan cikartip donup bastan okuyacagimiz bir topic..

Ben baslamak istiyorum musadenizle..

Dusuncesi bile cok guzel.. Sampiyonluga kostugumuz sezonun ikinci yarisinda bu tarihi maclari ve gunleri kacirmamak icin isimden ayrilip (su anda yurt disindayim ve maclara gidemiyorum) Trabzon’a geliyorum ve maclara gidiyorum.. Sampiyonlugun geldigi bu tarihi anlarin, sampiyonluktan uzak gecen yillarin acisini cikarircasina her dakikasinin tadini alarak yasiyorum. Pazartesileri spor gazetelerini zevkle aliyorum ve okuyorum.. Spor programlarini uc eziklerin yorumcularinin teknik direktorlerini istifaya davet eden soylemlerini birbirleriyle kavga etmelerini zevkle izliyorum.. Maclarda Trabzonspor’un ezici ustunlugu ile rakibi eze eze bol gollu galibiyetlerini izliyorum. Futbolcularimiz muthis birlik beraberlik icinde.. Formamiz TS Club’larda kapis kapis gidiyor, Trabzonspor taraftari olmayanlar bile aliyor.. Anadolu takimlariyla oynarken bile rakip seyirci “ xxxx fener olamassin sampiyon”, “sampiyon Trabzon” sarkilari soyluyorlar.. Tekrar Anadolunun sesi olmus Trabzonspor.. Boyle geciyor gunler ve maclar..

Sampiyonlugu garantiledigimiz macin bitis duduguyle sanki bir ruya gercek oluyor ve kendimden geciyorum.. Vee.. ligin son haftasina sampiyonlugu garantilemis olarak giriyoruz.. Son macta zor bela Avni Aker’de kendime yer buluyorum.. Mac bitiyor, mactan once seref tribunun onune konulan sampiyonluk kupasi kaptanimiz Huseyin Cimsir’in ellerinde havaya kalkiyor.. Tum stad gozyaslarina bogulmus bir sekilde, herkes yanindakine sariliyor ve agliyorlar birbirlerini tanimasalar bile..
Ve ben dunyadaki tum maddi manevi sorunlarimi unutuyorum.. Sadece o anin tadini cikartiyorum uzun yillarin acisini cikartarak.. Stadin onundeki Trabzonspor bulvarindan meydana kadar tum sokaklar dolu, ellerde Trabzonspor bayraklari tum sehir bunu kutluyor.. (olaysiz ve silahsiz tabii ki)..
Veee daha onceden hazirlanmis sampiyonluk otobusunun ustunde tum futbolcular ve sampiyonluk kupasi staddan cikip kalabaligin icinden yavas yavas ilerlemeye basliyor.. Avni Aker’den tesislere kadar saatlerce surecek olan bu yolculuk kutlamalarin odak noktasi oluyor.. Tum televizyonlar canli yayinda bu goruntuleri veriyorlar.. Futbolcular taraftarlarla butunlesmis adeta.. Futbolcular mactan sonra dus bile alamamis.. Hava sicak.. Futbolcular formalarini coktan kaptirmis taraftarlara.. uzerlerinde sadece sortlari .. Futbolcularda agliyorlar, onlar da mutluluktan ne yaptiklarinin farkinda degiller.. Nedense en cok sevinen futbolcu Yattara olcakmis gibi geliyor.. Gece gec saatlere kadar kutluyoruz ve sabaha dogru evime geliyorum (dolmuslar calismadigi ve yollar kapali oldugu icin muhtemelen yuruyerek)

Televizyondaki sampiyonluk ile ilgili programlari izliyorum.. Trabzonspor bir daha sampiyon olamaz diyenler laflarini yemis bir sekilde yorum yapmaya calisiyorlar ve kutlamalari izliyorlar.. Istanbul ve Ankaradaki kutlamalarimizi izliyorum televizyonda.. Ve tabi sampiyonluk oykusu programlari.. “Trabzonspor’un 2006-2007 sezonundaki kotu gidisi herseyin yeniden baslangici olmustu aslinda..” diye basliyor program ve bugunlere donuyor.. Sonra yapilan transferler, altyapidan gelen oyuncular vs. sampiyonlugun oykusu anlatiliyor.. O yilki gollerin hepsi teker teker gosteriliyor o yilin hit sarkilari esliginde.. Klipler ardi ardina geliyor..

Ve sonra BMN tabii ki.. Insanlar sabaha karsi kutlamalardan donmus, bilgisayar basinda birbirinden renkli videolari resimleri birbiriyle paylasip sampiyonlugu kutluyorlar.. Artik yeni topic’ler acilmaya basliyor “sampiyonluk oykumuz”, “onumuzdeki sezon hedef namalup sampiyonluk olmali”, “Sampiyonlar Liginde gruptaki en kritik macimiz Trabzonspor’umuz – Barcelona”. “Yattara Ronaldinho’ya karsi”, “Yattara Ronaldinho ile takas edilmeli mi ?”

Ve gunlerce bu sampiyonlugun tadini cikartmaya devam ediyorum.. Gazete kupurlerini biriktiriyorum, sampiyonluk yolundaki maclarimizi ve kliplerimizi izliyorum, bordo-mavi formami giyip Ankara’da Istanbul’da geziyorum.. Her zaman gururla yaptim bunu ama bu sefer daha bir baska olacak..

Kabaca bunlar geldi aklima benim.. Peki ya siz ??

[Cengiz Çubukcu]

kutlamalar nasıl yapılır bilemem ama bildiğim tek şey beni hayata bağlayan şeylerden biri o günün hayalidir...hep bu hayali yaşatıyorum içimde, ve işte o gün hıçkıra hıçkıra hüngür ağlayacağım emin olun..

[Ali Özcan]

o gün var ya o gün..........konya da zafer meydanında soyunacam...vücuduma dev bir Trabzonspor dövmesi yaptırıp deliler gibi bi o yana bi bu yana koşacam...insanlıktan çıkacam...

[Ozan Yazıcı]

görecek miyiz acaba o günleri..
ben pek sağlıklı tepkiler verebileceğimi zannetmiyorum şampiyonluk gelirse..

[Nuray]

eğer ben o günü görürsem artık gözüm açık gitmem diyebilicem o anki tavrımı kendim bile tahmin edemiyorum önce kesinlikle hüngür hüngür ağlarım sora deliririm sanırım

[boztepe61]

o gün bi gelsin.....
o vakit uzaydan geldiğimi düşünecek sanırım herkes...
taksim meydanında zaten mahşeri kalabalık oluşur öyle birşey olursa...
aralarında bi deli de ben olurum %100..
dünya gözü ile görürsek şampiyonluğu artık sevinmesini o ana bırakıyorum. hiç planlamıyorum bu vücuttan elbet abuk sabuk da olsa çıkacaktır anormal hareketler. bünye alışık değil çünkü

[ahmetansu61]

valla ben statda olursam maç biter bitmez sahaya girerim artık kimse tutamaz beni o an. sonrada stat çıkışında trabzonspor otobsüyle beraber şehri turlar sabaha kadar çılgınca eğleniriz. sonra 1 gece yetermi. ertesi gün başkan hoca topçular omuzlarda meydanda turlarız gene. sonra eğlence 40 gün 40 gece sürerdiycem ama bana 40 günde yetmez. yani 20 küsür yıl olamadığımız bi şampiyonluğun kutlaması en az bi 10 sene sürmeli. ama ben öyle biri olurumki kimse yanıma yaklaşamaz yani.

[tskolik34]

vallahi öyle olsunki fenerle çekişelim son maçta avni akerde onlarla olsun yani 100.yılında bejekenin gese yi ve 04/05sezonunda febenin geseyi yenerek şampiyon olduğu gibi olsun bizde onları eze eze yenelim şampiyon olalım şampiyonluk kupasıda anadolunun her köşesinde gezdirilmeli bence tabiki boğaza asılmalı o şanlı bayrağımız şuanda hayal gibi geliyo ama bigün olacak inanıyorum

[ErayAkyüz]

Su sikintili gunlerimizde bu baslik da nerden cikti dalga mi geciyorsunuz diye sorup sinirlenmeden once bi okuyun renkdaslar... Ilk defa baslik aciyorum ve sirf baslik acmis olmak icin yada ne biliyim degisik birsey olsun diye actigim bir baslik degil. Umarim kapanmaz ve surekli guncel kalir..
Uzun suredir sampiyonluk yasayamamis olsak bile er yada gec sampiyon olacagiz. Bu forumda buna suphesi olan yoktur umarim. Ve forumdaki onca “yonetim ve Ziya Dogan istifa”, “avni aker’de adam bicaklandi”, “Haber Turk’e tepki” “Gokdeniz ve Duran Toplar” vs. vs. gibi bunalim basliklarin altinda bence boyle bir baslik olmasi cok guzel olur..

Ben 27 yasindayim, Trabzonspor en son sampiyon oldugunda 4-5 yaslarindaydim ve sizde takdir edersinizki pek net hatirlamiyorum. Trabzonspor’un o efsane gunlerini hep buyuklerimizden duydum.. Ve sampiyonluk duygusunu gercek anlamda hic yasayamadim.. Sanirim sizlerin ve Trabzonspor taraftarlarinin da ciddi bir kismi benimle ayni durumda.. ‘96 senesinde - sanki bir ruya gibiydi – bu duyguya cok yaklasmistik ama elimizden kayip gitti.. Ve geldigimiz bugunlerde durumumuz ortada.. Elbette bu gunlerde gececek ve elbette sampiyon olacagiz tipki daha once yaptigimiz gibi EZE EZE!!

Gelelim bu topic’e.. Burda genel organizasyonsal olarak nasil kutlasak diye tartisip fikirlerimizi paylasabilecegimiz gibi benim asil istedigim kisisel olarak neler yapacagimiz.. Herkesin sampiyonluk halinde yasayacagi duygulari ve yapacagi seyleri yazacagi belki bizi biraz mutlu edecek, gunumuz Trabzonspor sorunlarindan uzaklastiracak, forumdaki basliklar arasinda bir renk bir olusturacak bir topic .. Ve Sampiyon oldugumuz zaman raflardan cikartip donup bastan okuyacagimiz bir topic..

Ben baslamak istiyorum musadenizle..

Dusuncesi bile cok guzel.. Sampiyonluga kostugumuz sezonun ikinci yarisinda bu tarihi maclari ve gunleri kacirmamak icin isimden ayrilip (su anda yurt disindayim ve maclara gidemiyorum) Trabzon’a geliyorum ve maclara gidiyorum.. Sampiyonlugun geldigi bu tarihi anlarin, sampiyonluktan uzak gecen yillarin acisini cikarircasina her dakikasinin tadini alarak yasiyorum. Pazartesileri spor gazetelerini zevkle aliyorum ve okuyorum.. Spor programlarini uc eziklerin yorumcularinin teknik direktorlerini istifaya davet eden soylemlerini birbirleriyle kavga etmelerini zevkle izliyorum.. Maclarda Trabzonspor’un ezici ustunlugu ile rakibi eze eze bol gollu galibiyetlerini izliyorum. Futbolcularimiz muthis birlik beraberlik icinde.. Formamiz TS Club’larda kapis kapis gidiyor, Trabzonspor taraftari olmayanlar bile aliyor.. Anadolu takimlariyla oynarken bile rakip seyirci “ xxxx fener olamassin sampiyon”, “sampiyon Trabzon” sarkilari soyluyorlar.. Tekrar Anadolunun sesi olmus Trabzonspor.. Boyle geciyor gunler ve maclar..

Sampiyonlugu garantiledigimiz macin bitis duduguyle sanki bir ruya gercek oluyor ve kendimden geciyorum.. Vee.. ligin son haftasina sampiyonlugu garantilemis olarak giriyoruz.. Son macta zor bela Avni Aker’de kendime yer buluyorum.. Mac bitiyor, mactan once seref tribunun onune konulan sampiyonluk kupasi kaptanimiz Huseyin Cimsir’in ellerinde havaya kalkiyor.. Tum stad gozyaslarina bogulmus bir sekilde, herkes yanindakine sariliyor ve agliyorlar birbirlerini tanimasalar bile..
Ve ben dunyadaki tum maddi manevi sorunlarimi unutuyorum.. Sadece o anin tadini cikartiyorum uzun yillarin acisini cikartarak.. Stadin onundeki Trabzonspor bulvarindan meydana kadar tum sokaklar dolu, ellerde Trabzonspor bayraklari tum sehir bunu kutluyor.. (olaysiz ve silahsiz tabii ki)..
Veee daha onceden hazirlanmis sampiyonluk otobusunun ustunde tum futbolcular ve sampiyonluk kupasi staddan cikip kalabaligin icinden yavas yavas ilerlemeye basliyor.. Avni Aker’den tesislere kadar saatlerce surecek olan bu yolculuk kutlamalarin odak noktasi oluyor.. Tum televizyonlar canli yayinda bu goruntuleri veriyorlar.. Futbolcular taraftarlarla butunlesmis adeta.. Futbolcular mactan sonra dus bile alamamis.. Hava sicak.. Futbolcular formalarini coktan kaptirmis taraftarlara.. uzerlerinde sadece sortlari .. Futbolcularda agliyorlar, onlar da mutluluktan ne yaptiklarinin farkinda degiller.. Nedense en cok sevinen futbolcu Yattara olcakmis gibi geliyor.. Gece gec saatlere kadar kutluyoruz ve sabaha dogru evime geliyorum (dolmuslar calismadigi ve yollar kapali oldugu icin muhtemelen yuruyerek)

Televizyondaki sampiyonluk ile ilgili programlari izliyorum.. Trabzonspor bir daha sampiyon olamaz diyenler laflarini yemis bir sekilde yorum yapmaya calisiyorlar ve kutlamalari izliyorlar.. Istanbul ve Ankaradaki kutlamalarimizi izliyorum televizyonda.. Ve tabi sampiyonluk oykusu programlari.. “Trabzonspor’un 2006-2007 sezonundaki kotu gidisi herseyin yeniden baslangici olmustu aslinda..” diye basliyor program ve bugunlere donuyor.. Sonra yapilan transferler, altyapidan gelen oyuncular vs. sampiyonlugun oykusu anlatiliyor.. O yilki gollerin hepsi teker teker gosteriliyor o yilin hit sarkilari esliginde.. Klipler ardi ardina geliyor..

Ve sonra BMN tabii ki.. Insanlar sabaha karsi kutlamalardan donmus, bilgisayar basinda birbirinden renkli videolari resimleri birbiriyle paylasip sampiyonlugu kutluyorlar.. Artik yeni topic’ler acilmaya basliyor “sampiyonluk oykumuz”, “onumuzdeki sezon hedef namalup sampiyonluk olmali”, “Sampiyonlar Liginde gruptaki en kritik macimiz Trabzonspor’umuz – Barcelona”. “Yattara Ronaldinho’ya karsi”, “Yattara Ronaldinho ile takas edilmeli mi ?”

Ve gunlerce bu sampiyonlugun tadini cikartmaya devam ediyorum.. Gazete kupurlerini biriktiriyorum, sampiyonluk yolundaki maclarimizi ve kliplerimizi izliyorum, bordo-mavi formami giyip Ankara’da Istanbul’da geziyorum.. Her zaman gururla yaptim bunu ama bu sefer daha bir baska olacak..

Kabaca bunlar geldi aklima benim.. Peki ya siz ??

yaa inan gozlerim doldu gercekten abicim heralde kalpten giderim boyle bi samiyonluk gorsem insallah gururumuz yasatacak bize o gunleri yeterki inansınlar

[Hekimoğlu]

şampiyon olabilsek kutlamanın en kralını yaparız da zor gözüküyor.sadece hayaliyle yaşıyacağız gibi malesef.

[macka61]

cümle alemin duyması için elimden geline yapıcam ŞAMPİYON TRABZONSPOR DİYE

[Burçak]

Bu şampiyonluk hem çok zor hem çok Kolay. abartıldığı kadar zor birşey olmadığı kesin ama. şampiyonluğu hatırlamıyorum ama 96 yılını dün gibi hatırlıyorum. maça giderken 18 yaşlarındaydık ve arkadaşlarla şuan yaptığımız gibi çıkışta nerede eğlenelim neler yapalım diye program yapıyorduk. kesin şampiyonduk. şampiyonluk duygusu nedir yaşamıştım yarıya. ama talihsiz bi maçtı o.
neyse , diyeceğim şu ki 3 sene öncede elimizden çalınan bi şampiyonluk var.
sebebide birlik beraberlik konusunda sıkıntı içinde olmamız. eğer sözde değilde özde birlik olursak ve gelecek için ciddi projelerle çalışırsak bu takım çok ta kolay şampiyon olur. çünkü o potansiyel bizde var.

[eren_61]

valla ne yaparım bilinmez şuurumu mu kaybederim yoksa sabaha kadar deliler gibi eylenirim bilemiyom.ahh bi şampiyon olalımda gerisi kolay

[Recep KINALI]

kutlamalar sadece kemence ve horon ile olmalıdır

[TSelif]

Hele bir şampiyon olalaım zaten kendiğinden kıyamet kopar

[tamersoz]

valla şampiyonluk bu sene gelmez artık ama bare seneye gelsede sivası bordo ile maviye boğsakta onlarda görse nasıl şampiyonluk kutlanıyor

[Bartuğ13]

valla ne desem boş yalnızca günlerce trabzonspor formamı üzerimden çıkarmayacağıma söz vermiştim kendi kendime gerisini o ana bırakıyorum.bir de okuldaki istanbul takımlarını tutanlardan söz aldım trabzon forması giyip en büyük trabzon diye bağırarak dolaşacaklarına dair.bi görsek o günleri

[selokal61]

boğaz köprüsüne dev bir trabzonspor bayrağı asarsak güzel olur

[OFLU]

o son doksan dakikanın bitiş düdüğü çaldımı büyük ihtimal birer şarjör mermi dolanır Türk semalarında...

[Murat Altun]

ben bu yönetim ve ziya gidince şampiyon olmuş gibi sevinicem sonra ozaman gerçekten yine şampiyonluk umutlarım olacak...

bu takim tüm medyaya hakemlere istanbul şikecilerine ve bu dönem klubümüze verilen zarara rağmen yine seri şampiyonular yaşayacak mutlaka

[Erkan]

boğaz köprüsüne dev bir trabzonspor bayrağı asarsak güzel olur

Ben bogaz koprusunu bordo maviye boyarim

[antagonist]

O gün heyecandan ölmezsem,bir şeyler düşünürüz

[Şentürk]

Hiç düşünmedim

[Ba®ış]

ilk önce bi şampiyon olalımda gerisini hallederiz

[BDiler61]

büyük ihtimalle kendimi kaybederim o gün ne yapacağım belli olmaz