Trabzonspor'da İlk 20 Dakikalar ve Gençlerbirliği Dominasyonu

[B61]

Şampiyonluğun telaffuz edildiği ve edilebileceği çok önemli virajlardan bir tanesi olan Fenerbahçe maçından 3 puanı 2 golle çıkaran Trabzonsporun bu haftaki durağı Ankara'ydı. Gençlerbirliği'nin Hamza Hamzaoğlu'yla dalgalı ve hatta kötü formu, özellikle Stancu'nun kadroda olmadığı ve Sio'nun yedek başladığı bir 90 dakikayı Trabzonspor üzerinden okumayı vadediyordu.
Hüseyin Çimşir, geçen haftaki Fenerbahçe karşılaşmasına baklava 4-4-2 ile başlamış ve oyunun ilk 15 dakikasında ciddi bir yapısal sorun yaşamıştı. 47. saniyesinde Fenerbahçe'nin bulduğu gole 15. dakikada Sörloth'un verdiği yanıtla beraberliği yakalamasına rağmen formasyonda değişikliğe gidip, 4-3-3 dizilimine geri dönmüştü. Bu dakikadan sonraysa ilk yarının geri kalanında ciddi bir Trabzonspor etkinliği izlemiştik.


Hüseyin Çimşir'in oyun içi farkındalığı ve stratejik hareketliliği, geride bıraktığımız 3 haftada bende önemli izler bıraktı. Kendi futbol görüşüme göre de zaten bir maçı kazanmanın %40'ı maç önü hazırlık, %60'ı ise maç içi farkındalık ve hamlelerden geçiyor.


Maça dönecek olursak, Trabzonspor maça Uğurcan-Pereira-Hüseyin Türkmen-Campi-Novak-Mikel-Sosa-Badou-Guilherme-Nwakeme-Sörloth 11'iyle, klasik bir 4-3-3 ile başladı.

Özellikle geçen sezonda Trabzonsporun keskin bir çıkış gösterme sebeplerinden bir tanesi, Sosa'nın 10 numara, sağ orta saha gibi oynadığı kariyerinde 6 numarada muhteşem bir oyun kurucu rolüne bürünmüş olmasıydı. Hüseyin Çimşir'in son 3 maçtır denediği formasyonda, Sosa'yı önceki yıllarda izlediğimiz gibi daha fazla ön alana ve kanatlara yakın izlemeye başladık. Defansın hemen önündeki oyun kurucu rolünüyse Mikel'e devretmişti genç teknik adam.


Başlangıçta bundan bahsedeceğim. Trabzonspor aynı bir önceki maçta olduğu gibi bu maçta da ilk 15-20 dakikada sahaya dağılmakta, rakibe baskı götürmekte ve saha içi eşleşmelerde ciddi sıkıntılar yaşadı. Bu defansta da ofansta da kendini gösterdi. Bunda birincil etkenin Obi Mikel'in 6 numarada görev yapması olduğunu düşünüyorum. Mikel'in rakibin adam adama eşleştirme verdiği anlarda 2-3 kişilik bir markajın altında kaybolması, Trabzonspor stoperlerini oyun kurulumunda uzun oynamaya zorluyor. Bu durum topa sahip olmayı geçen seneye göre reddetmeyi kabullenmiş bir Trabzonspor için bile büyük bir problem.








Ortalama her Süper Lig ekibinin Trabzonsporun oyun kurulumundaki bu hareketsizliğine yüksek baskı gösterdiğini veya göstereceğini tahmin etmek zor değil. Sosa'nın sağ merkezde konumlandığı tüm dakikalarda oyun kurulumundan uzak kalması Trabzonsporun tüm defolarını ortaya çıkarıyor diyebiliriz. Yukarda görselleştirdiğim örnekler sadece ilk 3 dakikadan. Devamındaki 15 dakikada bence oyuncu konumlanmasıyla ilgili sorunlar yapısal bazı sorunlara dönüştü. Gençlerbirliği gibi topu reddeden klasik bir kontra takımına karşı bile 15 dakikada oyun üstünlüğü sağlayamamak bu dağılım ile sürpriz değildi. Bahsini ettiğim süre içersinde Trabzonspor, Gençlerbirliği'nin yoğun kanat hücumlarıyla boğuşmak durumunda kaldı. Özellikle Hüseyin Türkmen'in bazı bireysel hataları sayısı fazlalaşınca Trabzonsporun hücuma geçişlerini engelledi ve dengesiz yakalanan bordo mavililer savunma setine yerleşemedi. Öte yandan rakibin birazcık yüksek tempolu ve temaslı oyununa da cevapsız kaldı Trabzonspor. Bu takım belki sonuca gitmekte ligin en rahat takımı fakat sertlik gördüğü zaman da darmadağın bir yapıya bürünmemeli. Ligin geri kalanında Trabzonspora fiziksel temas uygulayacak Sivasspor, Alanyaspor gibi spesifik rakipler bulunuyor. Bu maçların zorluk seviyeleri elbette Gençlerbirliği maçından çok daha yukarda...


Bu satırları sizlerle paylaşırken, amacımın Obi Mikel'i değersizleştirmeye çalışmak olduğunu umarım düşünmezsiniz. Çünkü gerçek böyle değil. BordoMavi.Net Forum'da da belirttiğim gibi, Mikel'in orta sahanın ortasında alacağı bir 6-8 karışımı görevin, kendisi ve takım adına daha gerekli olduğunu düşünüyorum. Yani ortada yapılması gereken bir mevkii takası var. Sosa'nın kendini bir adım geri atarak oyun kurucu 6'ya bürünmesiyle rakibi karşılarken ve hücuma çıkarken daha etkin bir Trabzonspor orta sahası izlemek mümkün olabilir. Özellikle 2 maçtır bu derecede sallantılı başlayan ilk 15-20 dakikalardan her zaman böyle hasarsız çıkamayabilirsiniz. Gençler'in 4'lü stoper hattının arasına gönderilen orta saha oyuncularıyla denenen bir dizilim vardı ki bu gerçekten çok çirkin bir görüntüydü. Hüseyin Çimşir, ön alana uzun atılacak toplarla Sörloth'un defans arkasına yırtıcı koşuyu yapıp pozisyonları sonlandırmasını planlamıştı ancak bu durum, devamlı tercih edilen uzun toplarla birlikte defans arkasına koşu yaparken birçok kez Sosa'yı, Badou'yu ve Sörloth'u görmemize, topla buluşsalar bile oyuncuların kendilerini 3-4 kişilik bir rakip kümesinin içinde bulduğu bir süreç yaşanmasına sebebiyet verdi.Öte yandan Gençlerbirliği'ne bomboş bir alan hediye etti elbette.












İlk Yarıda, 20'Den Sonra Ne Değişti?

1-20 arasındaki süreçte, Nwakaeme'nin ve Guilherme'nin iki kanat oyuncusu olarak çizgiye çok yakın oynadıkları bir oyun formatından memnun kalmadı Hüseyin Çimşir. Novak'ın soldan daha içerde konumlanarak oyun kurulumuna dahil olma çabası yetersiz kalmış, Trabzonspor Novak'ın sol içe yaklaşarak oynadığı bölümde sol koridor emniyetini terk ettiği için 3-4 kritik akını, bir tanesi Nadir Çiftçi'nin bomboş kaleye kaçırdığı pozisyon (ki bu pozisyonun da dakikası aslında 23'tü) olmak üzere görmüş oldu. Hüseyin Çimşir bu denemeden direkt vazgeçerek, Novak'ı kendi çizgisine çekti ve klasik bir kanat bek gibi kullanmaya başladı. Nwakaeme'yi sol dip çizgiden içeri konumlandırarak topu sol içe yakın almasını istedi. Bu tercihin iki nedeni vardı; Nwakeme, Sosa'nın ve Badou'nun 4'lü Gençlerbirliği defansının arasına konumlandığı anlarda topa rakip 3. bölgede topa sahip olacak bir oyuncu ihtiyacının olması ve Nwakeme'nin bekini kaydırarak Novak'ın bindirmeleri için alan yaratması. Bunlardan topa sahip olma planında başarılı oldu ve bizler topun Trabzonspor'da daha fazla kaldığı ve bordo mavililerin domine ettiği sekansları daha fazla izlemeye başladık.









Nwakaeme'yi içe kaydıran Trabzonspor, Sosa ve Badou'yu aynı zamanda Gençlerbirliği savunmasına yakın kullanmayı da sürdürdü. Ancak öncesinde bu dizilimden sonuç alamayan Trabzonspor, Nwakaeme'nin dahil olduğu pas organizasyonuyla 28. dakikada istediği şekilde Sosa'yı sol dip çizgiye indirmiş, Sosa'nın ortası rakip ceza alanına düşmüş olsa da hiçbir Trabzonsporlu topa dokunamamıştı. Bu atak, topun hakimiyetini de alan Trabzonspor için maçın geri kalanında yeşil ışığı yakan durumlardan bir tanesi olacaktı. Yine 31. dakikada sol kanattan Nwakaeme-Sosa-Guilherme üçlüsünün seri paslaşmalarıyla Sosa rakip ceza sahasında topla buluşmuş ancak vuruş için geç kalmıştı.


35. dakikada, Hüseyin Çimşir artık alışılagelmekte olan stratejilerinden birini yaparak bir dönem futbolda moda olan kağıt gönderme metodunu kullandı ve Guilherme'ye bir not aktardı. Bu notta Hüseyin Çimşir, iki kanadın bek oyuncularına teslim edilmesini, 25'ten itibaren geliştirmekte olduğu pozisyonlarla Gençlerbirliği savunmasının merkezde açık verdiğini görüyordu. Nwakaeme'nin ortaya yakınlaşmasından halen yeterince memnun kalmayan Çimşir, Guilherme'yi de orta alana çağırarak ordaki pas döngüsünü üstlenmelerini ve Gençlerbirliği'ni kısa paslarla merkezden geçebilmeyi ümit ediyordu.








Trabzonspor Gençlerbirliği takımının kilidini açmak üzere gibiydi. Üstteki görselde de gösterdiğim pas trafiği sırasında Trabzonspor rakibi derine hiç itemediği kadar itmiş, Badou'ya merkezde büyük bir boşluk yaratmıştı. Nwakeme-Guilherme arasındaki bu pas trafiği sonrasında da Nwakeme merkezden içeri topla girerken yayın üstünde bir faule maruz kaldı ve Trabzonspor oldukça tedirgin edici bir noktadan serbest vuruş kazandı. Trabzonspor maç içindeki 3. Hüseyin Çimşir dokunuşuyla bu sefer gerçekten en etkin olduğu süreyi geçiriyordu.


Bordo mavililer rakibi tedirgin etmeyi başarsa da ilk 45'i gole ulaşamadan sonuçlandırdı ve devre arasına 0-0'lık eşitlikle gidildi. İkinci yarı, tamamen Trabzonspor dominasyonuna sahne olacaktı...






İkinci 45, Baklava 4-4-2 ve Dar 4-3-3


Trabzonspor ikinci yarıya bıraktığı yerden başladı. Nwaekeme ve Guilherme içte konumlanıyor, kanatların insiyatifi bek oyuncularına teslim ediliyordu. Sörloth'un hareketliliğinden enine ve dikine faydalanmak isteyen Çimşir, oyuncusunun zaman zaman boşaltılmış kanatlara inmesini, zaman zaman ise orta sahaya yaklaşarak sırtı dönük topla buluşmasını istiyordu. Yalnız ufak bir farklılık, Hüseyin Çimşir oyuncularından dar 4-3-3'ü isterken aynı zamanda bazı pozisyonlarda değişkenlik gösterip baklava 4-4-2'ye geçmelerini istiyordu. Zira Nwakaeme ve Sörloth'un ileri uçta ikili kaldığı anlarda Guilherme onların arkasında iç alana hareketlenerek ofansif orta saha görevi görüyordu. Bu durumu bir formasyonla anlatmak gerekirse, hareketlenme noktalarından da görüleceği gibi bu sistem 4-3-3 ve baklava 4-4-2 arasına gidip gelen bir karmaydı.














Hüseyin Hoca'nın aklında bu formasyonun uzun vadede yattığı belli. Fenerbahçe karşısındaki mahkum 15'ten sonra bile bu formasyonu 0-0 gibi bir kriz anında dakikalar ilerlerken deniyor olması bunu gösteriyor. Ancak burdaki nüans, 4-4-2 baklava doğru bir formasyon olsa bile bu oyuncu kadrosunun bir soru işareti yaratıyor olması. Dar alanda oynanan 4-4-2'de oyunun sağ iç ve sol iç oyuncularının enine ve dikine muhakkak mesafe kat eden oyunculardan kurulu olması gerekiyor. Yani bu demektir ki oyunun merkezindeki iki orta sahanız da mücadele gücü yüksek, takipçi oyunculardan oluşmalı. Ancak Sosa son derece teknik bir oyuncu ve dip çizgide özellikle Fenerbahçe maçında olduğu gibi eşleşmelerini takip etmekte ve o alanı kullanmakta zorlanıyor. Bu maçta da penaltı noktasından takımını öne geçirene kadar gerçekten oldukça silik ve kötü bir görüntü çizdi. Çok basit uzun topları bile isabetsiz gönderdi. Bu dizilimde Sosa'nın yeri en doğru şekilde ya oyun kurucu 6 numarada ya da forvet arkasındaki 10 numarada bulunabilir diye düşünüyorum ben.

Çimşir'in bu maçta tüm o Denizli ve Fenerbahçe maçlarındaki sistem problemlerine rağmen 4-4-2'yi tercih etme sebebi rakibin kendini derine iyice itmesi ve topun hakimiyetinden vazgeçmesi olabilir. Ancak bunun kalıcı bir çözüm getirmeyeceğini, en azından Sosa'nın formasyondaki halinden okuyarak çözmüş olsa gerek diye düşünüyorum.

İlk yarıyı değerlendirirken Mikel'in defans önünde oyun kurucu gibi oynamasının hata olduğunu belirtmiştim. Eğer Trabzonsporlular ikinci yarı özelinde neden çok daha efektif ve topa sahip olan bir takım izlediklerini merak ediyorlarsa, Mikel'in rakip yarı sahada kazandığı topların çok etkili olduğunu söylemeliyim. Gençlerbirliği geçiş hücumlarını denerken birçok pozisyonda Mikel'in doğru pozisyon almasıyla gerçekleşen top kayıplarıyla karşılaştılar ve bir zaman sonra da bu onların dirençlerini düşürdü. Maçın başından itibaren Sosa'yı 6, Mikel'i 8 olarak görme şansımız olsa eminim ki Trabzonsporun geriden çıkarken rahatladığını ve rakip takımlar Trabzonspor yarı alanına gelmeye çalışırken Mikel'in top kapma oranını yukarı çektiğini göreceğiz. Çünkü yaşı ve fiziki durumu itibariyle eski çevikliğini kaybetmiş olması, onu rakibe yüzü dönük savunurken tek hamlelik bir oyuncu haline çeviriyor. Bu da Trabzonsporun çoğu zaman eksik yakalanmasına veya kendisini eksiltmemek için geriye koşmaya devam etttiğinden dolayı derine fazlaca gömülmesine sebep oluyor.

79'da perdeyi açan gol ve sonrasındaki Nwakeme golü de dahil olmak üzere ilk 30 ile 90. dakikalar arasında net bir Trabzonspor dominasyonu izledik. Bordo mavililer pek de iyi başlanmayan bir karşılaşmadan adeta can suyuyla döndüler.

Son olarak; Guilherme'nin 4-4-2'deki iç alan kullanımı Yusuf Sarı'ya göre çok daha iyiydi belki, evet... Ancak galibiyetin bu dizilimde alınmış olmasına rağmen ısrarla söylemek istiyorum ki bu formasyon doğru bir formasyon değil. Bu kadar derine çekilerek savunmayan ekiplere, sete yerleşme becerisi olan ekiplere karşı özellikle Sosa'nın görev aldığı sağ bölgede birçok kez açık verebilir Trabzonspor.

İçerdeki Sivasspor karşılaşmasında Fenerbahçe ve Gençlerbirliği maçlarının ilk bölümlerindeki sallantıyı yaşamaması gereken Trabzonsporu önemli bir hazırlık süreci bekliyor gibi duruyor...

[Manu61]

Sabah sakin kafayla okurum artık

[Onur Erçetin]

Güzel bir analiz olmuş.Hüseyin Hocanın taktiksel varyasyonlarda başarılı olması pozitif bir durum.Adam deniyor,başarılı olup olmadığını da görüyor.En azından saha içerisinde olumsuz giden duruma hemen müdahale etmeye çalışıyor.

[Emre Çömez]

eline sağlık.

[İslam Sezer]

Çok güzel bir yazı.Sivasspor maçının analizini de okumak isterim.

[SpOtLesS]

Eline sağlık kardeşim


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Kemal Duru]

Gerçekten 21 yaşındaysan öncelikle Türkçeyi bu kadar düzgün kullanmandan dolayı seni tebrik ederim. Yazıyı okudum. Futbolu az çok bildiğimi sanıyorum ama ancak birkaç kez okuduktan sonra anlayabildiğim yerler oldu açıkçası. Yine de ana temayı kavradım sanıyorum: Hüseyin Hoca son iki maça 4-4-2 Diamond ile başladı, bunun iyi çalışmamasından dolayı maç içerisinde 4-3-3'e döndü ve takım da bu şekilde sonuç aldı. Peki o zaman soru şu: Hatasından dönmüş olsa da, Hüseyin Hoca neden iki defa üst üste aynı hatayı yapıyor?

[Mert Pasa]

Problem sanki dizilimlerden daha cok Sosa ve Mikelin oyun icinde pasif kaldigi uzun sureler olmasi.Bu da kabullenmek istemesek de ozellikle Sosanin yasiyla ilgili.Bu periyodlarda kaptirilan toplarda geriye donemiyoruz ve butun yukler stoperlere kaliyor.Burada da Huseyinin zayif yonleri ortaya cikiyor.Ikinci olarak da top bizdeyken suratle paslasip yer degistiremedigimizden durgun ve etkisiz ilerliyoruz.

Ama ne zamanki bir ara bu iki futbolcumuz klaslarini sergilemeye baslayinca bir anda rakip tanimayan bir terminatore donusuyoruz.

Bu sezon bunu kabul edip sabirli ve hosgorulu olmaliyiz bunu hoca da direk cozemez ama motivasyon konsantrasyon gibi unsurlarla her maci kazanmaya buyuk adayiz,insallah da mac mac ilerleriz

[U.Sadıkoğlu]

Emeğine sağlık çok güzel anlatmışsın kardeşim son 3 müsabakayı kazandık ancak değindiğin sorunların hepsini bu maçların tamamında yaşadık.

[Mehteroğlu]

Öncelikle bu emek isteyen yazı için tebrik ederim. Hep kafamı kurcalayan bu konuyu başkasından detaylarıyla okumak bana zevk verdi. Trabzonspor'un en büyük derdi ortasahadaki etkisizliğidir. Oyun kuramıyor, baskı yaratamıyor. Allah'tan forvetler eski dönemlere göre çok özel de bu eksikliğe rağmen maça tutunuyoruz.
Ndiaye gelince ilaç oldu, ama hala yetersiz, nedeni ise sizin bahsettiğiniz Mikel- Sosa oyunu. ikisi de alanı istendiği gibi parselleyemiyor. Üstüne top kayıplarında adam kovalayamıyorlar( kaç kez Sosa önünden geçen rakibe hamle yapamadı, Mikel tek hamlede topu aldı aldı, yoksa geçilince alan boşalıyor).
Ndiaye'yi Sosa ile yanyana oynatıp önlerine Guilerme'yi koymak belki Ömür geldikten sonra bizi kurtarabilir. Ancak Ömür gelene kadar çok zorlu maçlar var ve verimlilik adına Sosa'yı 6'ya çekmek benim de görüşüm. Sağda oynayacak alternatifler bulunabilir.

[Oğuz ZEYTİN]

Berke, on yıl önceki kaliteli bloglardaki yazıları hatırlattın bana. Eline sağlık.

Maç sonrasında bizim takımın özellikle top bizdeyken ağır/yavaş kaldığını düşünmüştüm. Dün hocanın bir videosunu seyrettim, "Futbolda, takımımda hız benim için önemli." şeklindeki açıklaması dikkatimi çekti. Sanki teşhis doğru. Peki bu sorun nasıl çözülür sence? Dizilişle mi, kadroda oyuncu tercihlerini değiştirerek mi, vs. ...?

[artvints]

Sene başından beri ya mikel kötü oynuyor ya da sosa. Birbirlerini kötü etkiliyorlar, sebebi de hız. Sosa yanında onazi varken ekstra şevkli oynamişti, çünkü alanı koruyup öne doğru baskı yapmak veya onazi'nin birebirlerinden sekeni toplamak tam istediği şeydi. Top arkaya sakınca onazi takip koşularini yapıyordu, sosa yürüyerek geri dönüyor, kapılan topu isteyip oyunu kuruyordu.

İki kaliteli oyuncu birbirine uyacak diye birşey yok. Pirlo ağır gattuso kazmaydi ama birlikte canavara donüstüler. Bu örnek bizim takım için ekstra önemli dizilişten dolayı.

Bir örnek daha vereyim gerard lampard scholes'lu İngiltere bir türlü ortasahayı oturtup kupa kazanamadı, hep uyumsuz bir görüntü verdiler.

[carantinas]

Elinize sağlık güzel bir analiz olmuş.

[oflubektas]

Profil resmine modern futbolun babası Lobanovski'yi koyan Berke kardeşimizin analizi harika ama Sosa'nın eskisi gibi defansın hemen önünde regista oynarken Mikel'in 8 numara pozisyonunda iyi koşacağına ve pres yapacağına inanmıyorum. Mikel en iyi zamanında bile basan bir ortasaha değildi. Ayrıca hücum katkısı da yerlerde, pası verdikten sonra bekliyor, koşmuyor. En iyi yaptığı iş ise rakip gelirken alan parsellemeyi bilmesi, o da defansif takımda iş yapar. (Bkz: Chelsea 4-1-4-1'indeki "1" görevi) Bu minvalde "Ah Parmak ah" diyorum, bu sene daha da iyi olmasını beklerken geriye gitti.

Velhasılı bu takım Mikel ve Suturiç'ten ne kadar erken kurtulsa o kadar iyi olacak.

[Cpt.Price]

kabul edelim. mikel ve struddie gereksiz transflerdi
onlara verilen paralara orta sahaya kesici koşan bir adam alınabilirdi.

[Ufuk]

Gerçekten 21 yaşındaysan öncelikle Türkçeyi bu kadar düzgün kullanmandan dolayı seni tebrik ederim. Yazıyı okudum. Futbolu az çok bildiğimi sanıyorum ama ancak birkaç kez okuduktan sonra anlayabildiğim yerler oldu açıkçası. Yine de ana temayı kavradım sanıyorum: Hüseyin Hoca son iki maça 4-4-2 Diamond ile başladı, bunun iyi çalışmamasından dolayı maç içerisinde 4-3-3'e döndü ve takım da bu şekilde sonuç aldı. Peki o zaman soru şu: Hatasından dönmüş olsa da, Hüseyin Hoca neden iki defa üst üste aynı hatayı yapıyor?

Hata veya hatasından dönmek olarak değerlendirmek haksızlık olabilir. Berke'nin de dediği gibi ortada açık görüyor orta sahayı kalabalık tutup farklı oyuna dönüyor. Istediği etkiyi vermiyor farklı bir hamle yapıp müdahale ediyor. Sabit bir taktikte ısrar etmek yerine rakibin açıklarını değerlendirmeye çalışıyor. Çabuk reaksiyon verebilmesi önemli.

[İ. SARAL]

Sene başından beri ya mikel kötü oynuyor ya da sosa. Birbirlerini kötü etkiliyorlar, sebebi de hız. Sosa yanında onazi varken ekstra şevkli oynamişti, çünkü alanı koruyup öne doğru baskı yapmak veya onazi'nin birebirlerinden sekeni toplamak tam istediği şeydi. Top arkaya sakınca onazi takip koşularini yapıyordu, sosa yürüyerek geri dönüyor, kapılan topu isteyip oyunu kuruyordu.

İki kaliteli oyuncu birbirine uyacak diye birşey yok. Pirlo ağır gattuso kazmaydi ama birlikte canavara donüstüler. Bu örnek bizim takım için ekstra önemli dizilişten dolayı.

Bir örnek daha vereyim gerard lampard scholes'lu İngiltere bir türlü ortasahayı oturtup kupa kazanamadı, hep uyumsuz bir görüntü verdiler.

+61. Mikel, takıma uygun bir oyuncu değil.

[İ. SARAL]

Profil resmine modern futbolun babası Lobanovski'yi koyan Berke kardeşimizin analizi harika ama Sosa'nın eskisi gibi defansın hemen önünde regista oynarken Mikel'in 8 numara pozisyonunda iyi koşacağına ve pres yapacağına inanmıyorum. Mikel en iyi zamanında bile basan bir ortasaha değildi. Ayrıca hücum katkısı da yerlerde, pası verdikten sonra bekliyor, koşmuyor. En iyi yaptığı iş ise rakip gelirken alan parsellemeyi bilmesi, o da defansif takımda iş yapar. (Bkz: Chelsea 4-1-4-1'indeki "1" görevi) Bu minvalde "Ah Parmak ah" diyorum, bu sene daha da iyi olmasını beklerken geriye gitti.

Velhasılı bu takım Mikel ve Suturiç'ten ne kadar erken kurtulsa o kadar iyi olacak.

kabul edelim. mikel ve struddie gereksiz transflerdi
onlara verilen paralara orta sahaya kesici koşan bir adam alınabilirdi.

+61

[Tekke]

Çok güzel bir analiz tebrikler.

Mikel üstünde soru işaretleri birikmiş, haklı da herkes. Mikel en zor mevki olan oyun kurucu adamı değil, Ndiaye veya Sosa ordan top çıkarmalı. Stoperlerden HT4 ün dökülmesi 6 numarada kim oynasa onu perişan eder, Campi açık ara en iyi stoperimiz, yanında aklı başında 1 stoper daha olsa bazı şeyler farklı olur.

Ancak, takımda ana problem HIZ SORUNU. Kaç haftadır izliyorum özellikle bu maç Nwakaeme bin uzun süredir bu kadar bomboş bırakıldığını görmedim, ama hep Guilermeyi denedik o da ortalarda hep yanlış yaptı.

Hızla oyunu kanat değiştiren ya da merkezdekine atan bir 6 numaramız olsa, sezon başında TİKİ TAKALARI hatırlatan formata dönerdik, dünyada bunu yapan adam sayısı çok az ÖMÜR GİDİNCE ANLAMIŞ olduk...

Parmak ayakta duramıyor-Mikel yadırgıyor-Sosa rüzgardan nem kapıp küsüyor, hiçbirşeye-hiçkimseye aldırmadan oynayan UĞURCAN-NWAKAEME-SORLOTH-NDIAYE-CAMPI-PEREIRA biraz da Novak takımı hep oyunda tutuyor...

[İlker Yazıcıoğlu]

Eline sağlık Berke...

[Adem Köse]

Ben de sosa nin 6 numaraya, Mikel in 8 numaraya geçince sorunun cözülmeyecegini düşünüyorum. Sol da Nwakaeme varken sağ kanatta da mücadele gücü düşük bir oyuncu daha olduğu zaman tolere etmek her zaman çok zor olacaktır. Ortasaha da Sosa Ndiaye Guilherme 3lusu ile oynayabilmek için Abdülkadir Ömür ün gelmesi lazım. Hem topa daha çok sahip olma konusunda hem de mücadele ve tempo anlamında o zaman istenen seviyelere çıkabiliriz.

Yoksa Mikel Sosa ikilisi ile tempo yapmak çok zor. Bence şampiyon olmakta çok zor.

[Mehmet Fatih Yavuz]

Bazı yerlerde okuyorum hoca değişikliği sonrası farkeden bir şey olmadı gibilerinden...
Hiç katılmıyorum. Bir kere, oyun içinde taktik değişiklik anlamında son derece elastik bir anlayışı var Hüseyin Hoca'nın. Anlık dokunuşlar yapıyor.
15-20 dakika beklenen dışında bir durum ortada ise, sahadaki mevcut duruma göre hemen taktik değişikliğe gidiyor.
Rakip beklemediği hamle yaparsa yeniden güncelliyor.
Önceki teknik yönetimden en büyük fark bu...

Henüz düzeltemediğimiz kısım, oyun hakimiyeti.
Kısmen, bazı bölümlerde maçı alıyoruz. Ama henüz dirençli takımlara karşı, oyunun en azından 45 dakikalık bölümlerini hakimiyetimiz altına alamadık.

Abdülkadir Ömür gelinceye dek Mikel-Sosa mevki değişikliğine gidilebilir.
Burada hocanın ısrarla maçın bazı bölümlerinde denediği baklava dizilişine geçmek şartı ile.
Yani orta sahayı daraltarak.
Aksi takdirde ne Sosa, ne Mikel geniş alanda sağ ön oynayıp geniş alanda orta sahayı parselleyecek kadar aktif durumda değil.

Lakin oyunu açma görevi Mikel'de iken topu çıkarmakta sıkıntı yaşıyoruz.
Ya Hüseyin gibi hatalara gidiyor, ya da uzun top şişirmek zorunda kalıyoruz.
Sosa'nın savunma önünde kullanılması Mikel veya yerine Abdülkadir Parmak'ın önde ndiaye ile birlilkte değerlendirilmesi daha uygun gibi geliyor bana.

Guilherme, özellikle duran top tehdidi açısından önemli.
Bunun için benim Sivas maçında beklentim G.birliği maçından alınan dersle Sosa'nın savunmanın önünden sahayı geniş görerek takımı yönetmesi, önünde Mikel - Ndiaye veya Abdülkadir-Ndiaye şeklinde orta sahanın tutulması.

Eğer Sörloth oynamaz ise düşecek direnci tamamlamak için Mikel'in yedek tutulması gerekebilir.

Özet, son 60 dakika Hüseyin Hoca'nın dinamik taktik yapısı sonucu ortaya çıktı.
Bu bu senenin önemli kazançlarından biri olacaktır.

[Ozan Yılmaz]

Yerel veya ulusal medyada Trabzonspor yorumlayanlar, bunun yüzde kaçını yapıyordur

[Yiğit Gayretli]

Zaten maçı birlikte izlemiştik. Analizlerimizde paralellik içeriyor doğal olarak. Eline sağlık

[B61]

Berke, on yıl önceki kaliteli bloglardaki yazıları hatırlattın bana. Eline sağlık.

Maç sonrasında bizim takımın özellikle top bizdeyken ağır/yavaş kaldığını düşünmüştüm. Dün hocanın bir videosunu seyrettim, "Futbolda, takımımda hız benim için önemli." şeklindeki açıklaması dikkatimi çekti. Sanki teşhis doğru. Peki bu sorun nasıl çözülür sence? Dizilişle mi, kadroda oyuncu tercihlerini değiştirerek mi, vs. ...?

Altını çizdiğim soru, çok can alıcı bir soru Oğuz abi. Aslında oyunun daha da mükemmel hale gelmesini bir anda sağlayacak bir soru. Oyuna kazandırılacak bir temponun birçok farklı futbol felsefesinde bambaşka karşılıkları var. Eğer ki hocanın aklında topa %50-55 oranında sahip olarak, direkt hücumlarla skora gitmek yatıyorsa, bu takımın merkezde rakibi yüzü dönük karşılayan oyuncusu sadece isabetli paslar çıkarmakla yetinmeyecek, boş alanları sürekli kat ederek seri şekilde atılacak diyagonal ve derin toplarla topu en az pasta rakip alana gönderecek. Orta sahanın sol ve sağ merkezinde görev yapan iki oyuncu da iki yönlü oyunu son derece isabetli paslarla, tempolu oynamak zorunda. Sahayı enine ve dikine en az 80 dakika boyunca kat edebilecek enerjiye sahip olmalı.

Fakat bu oranlarda topu rakibinizle paylaşmanız mümkün değil çünkü adınız Trabzonspor olduğu için ve bir şampiyonluk adayı olduğunuz için rakipleriniz topu size bırakıp, 60 dakika derinde savunma yapmayı planlıyor. Bu durumda da topa sahip olma gereğiniz ortaya çıkıyor. Burda da can alıcı noktayı kesinlikle bir stoper değişikliğine odaklamak gerekiyor. Topa ne kadar sahip olacağınız, kalecinizin ve stoperlerinizin ne denli topla oynama becerisine sahip olduğuna bağlısınız. Evet, belki geçiş oyunlarına göre savunulması öğrenilmiş bir oyun sistemi haline geldi ancak bir maçta topla en fazla ilişki kuran oyuncular stoper oyuncuları oluyor. Uğurcan'ın ve özellikle Hüseyin Türkmen'in son maçlardaki baskı anlarındaki anlamsız uzun toplarının hepsi bilinmelidir ki Trabzonspor kalesine önlenmesi zor bir tehlike olarak geri dönüyor. Zira bu oyun kör noktaya top göndermekten ibaret olsaydı dünyanın en iyi takımları oyunu en kısa mesafede oynayan, gol pozisyonu yaratmak için en uygun anı bekleyen takımlar olmazlardı.

Tekrar can alıcı soruya gelecek olursak; Bu oyunun bu oyuncu kadrosuyla daha hızlı oynanması için birinci öncelik bence formasyondaki mevkiisel dokunuşlar. İkincisi, stoperdeki ikiliden Hüseyin Türkmen'in bir süre dinlendirilerek yerine soğukkanlı ve pas ayağı takımı yönlendirebilecek düzeyde yetkin Da Costa'nın dahli, üçüncüsü ise Uğurcan Çakır'ın paslardaki isabet oranını muhakkak artırması gerektiği. Tüm bunları kısa vadede uygulayabilirsek hem yüksek tempoda hem de düşük tempoda rakibin gardını en kolay düşüren takım oluruz. Yok eğer ben yanılıyorsam da bunun başka bir çözümü varsa Hüseyin Hoca bizlere bunun başka bir türlü mümkün olabileceğini de elbette gösterecektir.