Paylaşmak İstediğiniz Yazılar...

[Serap]

Aşk ayakkabıdır

Bedenin yükünü ayaklar taşır, ruhun yükünü yürekler..
Bütün ağırlığınızı ve yorgunluğunuzu kaldıran
ayaklarınız icin rahatlığı ve şıklığı bir arada
barındıran ayakkabıyı seçersiniz.
İçinizin acılarını,sıkıntılarını, kırgınlıklarını
ve hayallerini yüklenen, yüreğiniz için de huzur
verici ve "güzel" bir aşk ararsınız. Zaten aşklar da
ayakkabılar gibidir... Bazıları çamur yağmur,toz
toprak, kar buz gibi her türlü "kötü hava"
koşullarına dayanıklıdır. Bazıları ise ummadığınız
kadar kısa zamanda çabucak "yamulur" ilk yağmurlu
havada "altı açılır" veya güzel havalarda bile
"iki günde bozulup" gider. Aşkları da ayakkabılar kadar
"itinayla" seçmezseniz, tıpkı ayağınızda olduğu gibi
yüreğinizde de nasır oluşabilir.

Dar gelen bir ayakkabıyı sadece tarzını beğendiğiniz
için "zamanla açılır" diyen satıcıya inanarak alırsanız,
zaman içinde ayak kemiklerinizde "deformasyon" başlar.
Ruhunuzu daraltan bir aşk içinde yalnızca fiziksel
beğeniye kapılıp" zamanla düzelir" diyenlere kanarsanız,
yine zamanla içinizdeki olumlu duyguların
"çarpıldığını" görebilirsiniz. Aşık olabileceğiniz
insan türü, tıpkı ayakkabılar kadar değişik stillerde,
farklı kalitelerde ve sayısız "renktedir"....

Aşkı bir çeşit serüven olarak "spor" gibi yasayanlar,
aynen "spor ayakkabı" gibi dikkat çekici ve rahat
kişileri bulurlar. Tersine aşkta tutucu ve istikrarlı
olmayı benimseyenler "klasik ayakkabı" gibi
muhafazakar çizgiler taşıyanlara tutulurlar.
Dekolte ayakkabılar gibi sadece cinsellik ve eğlence
zevkleriyle ateşlenen aşklar vardır. "Bez" ayakkabılar
gibi kısa ömürlu "tatil aşkları" ise hemen herkesin
kişisel tarihinde mevcuttur. "Marka" ayakkabı alır gibi,
sevgilinin kariyerine ve maddi durumuna "tutulan"
aşıklar görürsünüz. Kötü plastikten "yağmur çizmesi"
edinir gibi mantık süzgecinden geçirip "işe yarar"
biçimde yaşamak isteyenleri de bilirsiniz. Ayrıca
ne tuhaf ki,psikolojik testlerde "zaafı" olup evine
sayısız çeşitte ayakkabılar yığan insanların, aynı zamanda
"değişik" türde aşklara da zaafı olduğu söylenir.

Evet, aşk "ayakkabıdır" Aynen ayakkabınıza bakım
yapmayıp "hor" kullandığınız zaman kolayca eskittiğiniz gibi,
aşkınıza da dikkatli davranmayıp özen göstermediğiniz
zaman kısa surede "eskitirsiniz". Ve nasıl ki
"delik" bir ayakkabıyı tamir ettirdiğinizde yalnızca
"bir miktar" ömrünü uzatmış olursanız; "delik" bir aşkı
onarmaya kalkıştığınızda da "asla eskisi gibi olmayacaktır"!

[bordobluex]

Her zaman doğruyu söyle, ne dediğini hatırlamak zorunda kalmazsın.

[Lapina]

Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,
yüreğindeki duruluğa demiş ki suya:
Gel sevdalım ol,hayatıma anlam veren mucizem ol...

Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa al demiş;
Yüreğim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca, kopmamacasına...

Zamanla su, buhar olmaya,ateş, kül olmaya başlamış.Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de yüreğindeki kederi de
alıp gitmiş uzak diyarlara su...

Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu, günler boyu, geceler boyu Bir gün gelmiş, suya varmış yolu Bakmış o duru gözlerine suyun,
biraz kırgın, biraz hırçın. Ve o an anlamış;aşkın bazen gitmek olduğunu.
Ama gitmenin yitirmek olmadığını....
Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla.

İşte o zamandan beridir ki:Ateş sudan,
su ateşten kaçar olmuş..Ateşin yüreğini sadece su, Suyun yüreğini sadece ateş alır olmuş...

*************************************
Ya sen ...Yüreğinin sesini dinledin mi hiç? Hangi makamda çalıyor. Ezgileri içini mi ısıtıyor? Yoksa yüreğini mi acıtıyor?
Bak benim yüreğimdeki ezginin sözlerine..." Eller ne derse desin, vazgeçemem benimsin. İsterse ölüm gelsin diyar diyar..." Ama sözlerime yakışan bir makam bulamıyorum. Çünkü ayrık otu sarmış etrafımı... Nefes alamıyorum, boğuluyorum...

Yüreğimin sesini dinliyorum beni sana getiriyor. Beynim ve mantığım sürgünlerde biliyorsun. Herşeye rağmen bir gün yüreğimdeki sözler değişirse; bil ki bu seni çok sevdiğim içindir... Çünkü sevmek; herşeyi göze almak gibi, gerektiğinde gitmesini bilmektir. Ateşle su misali yüreklerimiz bir araya gelemez. Çünkü; "Kavuşursak Biteriz Biz"....

[Cafer KILIÇSOY]

AYRILIĞIN İLANI

Gidiyor musun diye sorma bana. Gönderen sensin. Ne terketmeyi istedim seni, nede daha yaşayamadığımız bu aşkı toprağa gömmeyi. Senin kadar öfkeliyim bende senin kadar endişeli...
Bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verirdin bana; ama inandıramadım seni. Sen sorgularken beni kafanda, ben gözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla. Bir tek sözün bağlardı beni sana, oysa sen hep susmanın koynunda.
Aşkın içine bir kez girdimi kuşku, teslim alır bedenleri de. Sütten çıkmış ak kaşık değilim; ama yalanı sokmadım iki kişilik dünyamıza.
O dünya ki, bazan minicik bir odada bazen de kentin ortasında şekillendi. Nasıl da güzeldi... Zaten varsın diye herşey güzeldi; ama, sen buna da inanmadın.
Ah bu sorular... Yaşamak varken sevdayı delice, niye boğarız sorularla? Nasıl ikna edebilirdim seni? Ben 'aşk' dedikçe, sen 'dur' dedin. Ben 'seninleyim' dedikçe, sen 'hayır' dedin. Zaten az konuşan sen, olumsuz ne kadar sözcük varsa bulup çıkardın ortaya.ben Bir şey diyemedim...
Ne kadar zarar vermişim sana meğer... Nasıl değiştirmişim seni... Oysa hiç böyle düşünmemiştim. Kimseye zarar vermek istemem ben. Kimseyi olduğundan farklı bir hale getirmek istemem ben. Ama öyle oldu işte... Demek ki gitmenin zamanı şimdi.
Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı. Ne sevişmelerimiz kalır aklında ne sevda sözlerimiz. 'Rahat değilim' diyordun ya, rahat ol artık. Gülüşlerini saklaman için bir neden kalmadı. Tedirginliğinin sebebi de kalktı ortadan.
Gidişim yürekten değil zorunluluktan. Sanma ki bu toy sevdayı başka kimliklere taşırım. Sanma ki benden sakladığın gülüşlerini yalancı yüzlerde ararım. Seni de götürürüm yüreğimde. Yokluğunu taşırım.
Bulup bulup kaybettim seni... Ne yazık ki toz duman edemedim kuşkularını, ne yazık ki kalamadın bana. Sana sarılmalarımın kokusu kalacak kapının eşiğinde. Kokladıkça bizi bir yalnışa mahküm ettiğini anlayacaksın.
Ne çok tanığımız var ayrılığımıza.....

[Semih GÜL]

HİÇ
BENİ BANA DÜŞÜRDÜĞÜN ANDI ,İZ BIRAKAN ANIMSIYORUM ŞİMDİ ŞİMDİ
DÖNÜP BAKMAYA KORKTUĞUM,SONUNU GÖREMEDİĞİM BİR YOL OLUYORDUN O KOCAMAN HİÇİN ORTA YERİNDE
VE AĞLAYAMADIM,VE DÜŞÜNEMEDİM,ÜRKTÜM HİÇ SÖYLEYEMEDİM,GERİ YUTKUNDUM KOCAMAN BİR HİÇİ
SIĞMADI,BÜYÜDÜ TAŞTI VE BEN SIRILSIKLAMDIM ÜŞÜYORDUM ŞİMDİ SESSİZDİM OLABİLDİĞİNCE
KONUŞMADAN ANLA İSTİYORDUM KELİMELER EN BÜYÜK DÜŞMANIM OLUP KARŞIMA DİKİLİYORDU ARSIZCA,TEPKİSİZLİĞİMLE SENİ KOVALAMAYA ÇALIŞIYORDUM,GENE GÖZÜMDE BÜYÜYORDUM UMURSAMADAN BENİ.SESSİZLİĞİN BENİ ÇAĞIRIYORDU GENE GİTMİYORDUM,GİDEMİYORDUM

KENDİME BİLE SÖYLEMEDİM SANA NASILDA YENİK OLDUĞUMU
İKİ TANEYDİM ŞİMDİ SANA KARŞI OLAN BEN ,BENİM YANIMDA OLAN SEN
ÇOK ACIKIPTA ,YEMEK YİYEMEDİĞİM YUTKUNAMADIĞIM BİR AN GİBİ TIPKI YANINDA OLUP TUTUNAMAMAK SANA.
BİR AN TESLİM OLDUM AL BEYAZ BAYRAK İŞTE DİYORDUM FARKINDAMIYDIN BİLMİYORUM,BİLMESEMDE OLURDU GÜLÜMSEDİM VE GENE SUSTUM
HAYIR BİLMENİ İSTİYORDUMAMA YENİLGİNİN TAHAMMÜLSÜZLÜĞÜNE KÜSÜP BİR AN DONUP KALIYORDUM.ÖLÜMDEN KILPAYI KURTULMUŞ BİR AV GİBİ DONUKLAŞTIM SEVİNEMEDİM BİLE
BİRDEN O HİÇİN ORTA YERİNDE OLDUĞUMU ANIMSADIM
BİR ADI ,BİR TANIMI,BİR SİMGESİ OLMAYAN,BENİ YARALAYIP SONRADA ELİMDEN TUTUP KALDIRAN SENDİN GENE
İÇİMİ ACITAN ,KANATAN BİR AMA SÖKÜP ATAMADIĞIM BİR HASTALIK OLUYORDUN BİLEREK
SENİ ANMAK ,SENİ ARALAMAK SESSİZCE İÇİNE GİRİP BİR HİÇ OLARAK YAŞAMAYI VADETSEM KENDİME DİYORUM,GÜLÜYORUM,SUSUSYORUM VE KIMILDAYAMIYORUM
DONUP KALDIĞIM BİR ANSIN ŞİMDİDE
ARA SIRA TESLİM OLMAK İSTEMEDİĞİM AMA ZATEN YENİK OLDUĞUM DÜŞMAN
BİR AN KORKULU RÜYALARDAN UYANDIĞIM GÜNEŞİN BENİ KENDİNDEN SAKINDIĞI BİR SABAH
ŞİMDİDE KENDİME KONDURAMADIĞIM,İÇİME SIĞDIRAMADIĞIM KOCAMAN BİR HİÇSİN.
SUSUZLUĞUM,ÇAYIMIN DEMİ,UZANIP ALAMADIĞIM ÜZERİME ÖRTEMEDİĞİM YORGANIM
YADA BOŞVER
ZATEN HEPSİ BİR HİÇTİ

24/05/2006/14:53 çarşamba Sevgi KİRİŞ

kayıp bi sewdaydı bizimkisi yaşmaya olanak warken yaşayamamış olmaktı canımızı yakan...wazqecmiş süsü werdik soranlara..bitti dedik qecti dedik...sewdik ..duyquları hesapsızca yasamaktı asıl olan yaşadık...kazybettik sanan herkeze inat ben yine sendeyim....artık..daha iyi anlıyorum..bazen susmak bitiriken bi ilişkityi bazende haykırmak bitiyorömuş....hiçlik şimdi yaşadıqımız...tatsız tuzsuz bi hayat..adı anlamı ...sen en çok qözyaşlarından korkardın bende söylediklerinden sonra susup qülümsemenden..çünkü her sözün altında yatardı..qizli özneler..anlamadım belkide anlamamazlıktann qeldim..ama sawastım... 05/09/2006 / 20:11 Salı Azize BARKMAN

2 Side bana yazılmıştır başka yerde görmeyim oyarım gözünüzü...

Fonda da Feridun Düzağaçtan Nadas ı açar vbe dinlerseniz olay tam olur....

[Muhalif]

Ossasuna maçı konusuna koymuştum da o maçla birlikte geçti gitti.. burada da bulunsun...

ENDER GELİŞEN OSASUNA ATAKLARI
Yaşım 32.annemle yaşıyorum. Babam da var, ama o oturma odasında yaşıyor. Annemle ben salondayız. Bir bankada orta kademede çalışıyorum. Hiç sevgilim olmadı. Bir keresinde, üniversitenin ikinci yılında gönül diye bir kızla yakınlaşmıştım. Okul çıkışları yürürdük. Dünyayı konuşurduk, sevgiyi konuşurduk, birlikte dans kursuna gitmemiz gerektiğini konuşurduk. İki kez de sinemaya gitmiştik. Biri Forget Paris öteki de Braveheart.geceleri uykuya dalmadan önce onu düşünürdüm. Sabahları uyandığımda aklıma gelen ilk o olurdu. Okul partisinde onu cem'le öpüşürken gördüm, sonra...

Gittiğim ilk maç Fenerbahçe-Beşiktaş arasındaydı.1979 yılıydı galiba. süleyman’ın cemil'i marke ettiği maçtı. Sahadaki tek sarışın Süleyman’dı, ben de Beşiktaş’ı tutmaya karar verdim. İnsanlar Cemil Turan, Lefter, Metin Oktay,Şeref gibi futbolcuları görüp takım tutar. ben gidip adı sanı bilinmeyen, şu an esamisi bile okunmayan bir defans oyuncusu sayesinde Beşiktaş’ı tuttum. Bir de çocukken TRT’de İlker yasin'in sunduğu Avrupa’dan futbol programını hiç kaçırmazdım. İspanyol liginde Osasuna diye bir takım vardı. Hala var. Osasuna denen bu takım diğerlerine nazaran zayıf bir takımdı. Ve İlker Yasin sürekli '' ender gelişen Osasuna atakları'' deyip dururdu. Osasuna takımı ender geliştirdiği ataklar sayesinde Avrupa’da tuttuğum takım oldu. Aynı dönemde Liverpool, Bayern, Nottingham gibi takımlar havada uçuşurken, ben Osasuna sempatizanı olmuştum.

Okuduğum bütün okulları birincilikle bitirdim. Bu çok istediğimden olmadı. Yapacak daha iyi bir şeyim yoktu. Hep ders çalıştım. Futbolcu olmak isterdim ama mahallede beni pek takıma almazlardı. Zaten çok yeteneksizdim. Beden derslerini de hiç sevmezdim. uzun mesafeli koşularda diğerlerine kronometre tutarlardı. beden hocası benim koşacağım gün kronometre yerine takvimle gelmişti. Herkes çok gülmüştü. Ben de çok gülmüştüm. Masa tenisinde kimse yenemiyordu ama...

Çok arkadaşım yok. Liseden bahadır var. o da Amerika’da şimdi. Sürekli çağırıyor, ama gidemem. Uçaktan çok korkuyorum. Yalnızlık gibi bir sorunum yok. İnsanlar beni seviyor. Ama sadece o kadar. Oraya buraya pek çağırmıyorlar. Şirket eğlencelerinde yeterince sosyalleşiyorum zaten. Çok kitap okuyorum ama hemen unutuyorum. konsantrasyon sorunum varmış. Bunu bir yerde okumuştum. Bir de karmaşık insan ilişkilerine bulaşmamak daha iyi oluyor galiba. Çok emin değilim ama içiniz boşalmıyormuş. Bunu da bir yerde okumuştum. İçiniz boşalmıyor... Yani sizi siz yapan özelliklerinizi yitirmiyorsunuz. Yani hayat boyu bakışlarınız değişmiyor. Çocukken nasıl baktıysanız, hayat boyu öyle bakıyorsunuz. Ama itiraf etmeliyim ki bir kız arkadaşım olsa çok iyi olurdu. Öyle sevişmek için falan değil, birlikte bir sürü şey yapmak için. Ne bileyim, birlikte yemek yapardık, masa tenisi oynardık, kim 500 milyar ister'i birlikte izlerdik. erenköy sahilinde yürürdük. İşte böyle şeyler. Bir de bol bol konuşurduk.

Benden yazmamı istediler. Yazacak kadar çok şey bilmiyorum ki. Israr ettiler... Peki, yazayım de ne yazıyım? Kendini yaz, yaşadıklarını yaz dediler. İçimden ''yaşadıklarımdan ancak kutu oyunu yapılabilir, başka bir halta yaramazlar'' demek geldi. Sonra düşündüm, herkesin her şeyi bildiği bir ülkede, bir şeyleri bilmemek üzerine yazılabilir diye... Birileri okur mu diye merak ettim, neden olmasın? Ender gelişen Osasuna atakları beni heyecanlandırmıştı.

Belki sizleri de heyecanlandırır.
Eray Saydam

[Semih GÜL]

Benden yazmamı istediler. Yazacak kadar çok şey bilmiyorum ki. Israr ettiler... Peki, yazayım de ne yazıyım? Kendini yaz, yaşadıklarını yaz dediler. İçimden ''yaşadıklarımdan ancak kutu oyunu yapılabilir, başka bir halta yaramazlar'' demek geldi. Sonra düşündüm, herkesin her şeyi bildiği bir ülkede, bir şeyleri bilmemek üzerine yazılabilir diye... Birileri okur mu diye merak ettim, neden olmasın? Ender gelişen Osasuna atakları beni heyecanlandırmıştı.

Belki sizleri de heyecanlandırır.
Eray Saydam

herkesin her şeyi bildiği bir ülkede, bir şeyleri bilmemek üzerine yazılabilir diye" Yazının Bu kısmı üzerine nefes bile almamak gerekir..

yaşım 24 ama yazdıkarını gözlerimle okumadım nedense tüm bedenimle hissettim.. Ahmet kaya nın bir parcası var "Sen İnsansın Sen insan"Diyor sen insansın abiii. Hemde olmayan bir yeryüzünde yanlızsın..Nedense bende böyle hissediyorum.Teşekkürler İyiki varsın.müsade edersen yazını alacağım.

[Muhalif]

Yazar: Eray Saydam
Ben sadece foruma taşıdım Semih.. ama olsun o da iştir Herkes iyi yazsaydı kim temize çekecekti yazılanları

[EmrahYalçınalp]

Zaman değişiyor, Osasuna atakları sıklaşıyor ve ne yazık ki karşısındaki takım biz oluyoruz

Çok güzel bir yazı. Tuhaf, saçma, ama çok güzel Kendini okutturan garip bi tılsımı var. Servis için teşekkürler Cenk

[zafer6161]

AŞKIN TANIMI
Aşk kara bir sevda demek değildir
Aşk birbirini gördüğünde sahte bir gülümseme
Sonra yalanlar ve seni seviyorum sözünü söyleme
Ayrılırken de ona bakıp el sallama değildir
AŞK dünyadaki su tanecikleri bitene kadar seni düşünmektir
Aşk senle herşeyi paylaşmak demektir
Çok uzattım galiba


Kısaca aşk:
SENİN GÖZLERİNE BAKTIĞIMDA
KENDİMİ GÖREBİLMEKTİR!

[Serap]

Yalnızlığa alışmalı...
Bavulları hep toplu durmalı insanın...
Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı...
Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vazgeçmeli...
İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı...
Yalnızlığa alışmalı...
* * *
Çünkü "omuz omuza" günlerin vakti geçti. Dayanışma... günümüz borsasının değer kaybeden hisse senetlerinden biri artık...
Bireyin keşif çağı, geride kırık dökük yalnızlıklar bıraktı.
Terörün bile bireyselleştiği çağdayız. Zaman, birlikten kuvvet doğurma zamanı değil; zaman, tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır.
* * *
İşte o yüzden alışmalı yalnızlığa...
Sokaklar dolusu ıssızlıkla başbaşa yaşamayı göze almalı insan... Güvendiği dağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı... Hüzünlü bir şarkıyla paylaşılan gecelerde
başım dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli... Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı...
Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar aşmalı evin en görünür duvarlarına...
"Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşmılsa yalnızlık olmaz" dizeleriyle başlamalı güne...
Telesekretere "şu anda size cevap verebilecek kimse yok" denmeli, "... belki de hiçbir zaman olmayacak..."
Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı...
* * *
Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.
Haklılığın onuru yaşatır insanı... Susmanın utancı öldürür.
O yüzden en sessiz gecelerde ''doğruydu, yaptım"la teselli bulmalı insan...
Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı... Kendiyle hesaplaşmaya çalışmalı...
Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır olmalı...
Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözüpek olabilmeli...
Sessizliği, sese dönüştürebilmeli...
* * *
Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan...
Yollarla barışmalı...
Yalnızlığa alışmalı...
Can DÜNDAR

[Serap]

[Semih GÜL]

Öyle bir hayat yaşadım ki;
Cenneti de gördüm cehennemi de

Öyle bir aşk yaşadım ki,
Tutkuyu da gördüm, pes etmeyi de.

Bazıları seyrederken hayatı en önden
Kendime bir sahne buldum oynadım.

Öyle bir rol vermişler ki;
Okudum, okudum anlamadım.

Öyle bir hayat yaşadım ki;
Son yolculukları erken tanıdım

Öyle çok değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan anladım.

Kendi kendime konuştum bazen evimde
Hem kızdım, hem güldüm halime.

Sonra dedim ki,
Söz ver kendine!

Denizleri seviyorsan,
Dalgaları da seveceksin.

Sevilmek istiyorsan,
Önce sevmeyi bileceksin.

Uçmayı seviyorsan,
düşmeyi de bileceksin

Korkarak yaşıyorsan,
Yalnızca; hayatı seyredersin..


Lem bu şebnem ferahın parcasıymış o kadarda dinlediğim şarkıcı ama niye bunu bu kadar geç farkettim

[woollss]

ZAFER

Zafer. Katman katman anlamla örülmüş bir kavram. Eğer istersen, skorborda bir bak. Bu elbette ki bir sürü anlam taşıyor; ancak önemli olan tek şeyin sonuç olduğunu söylersen, diğer her şeyi, oraya ilk varmak için ele geçirdiklerini yok saymış olursun.
Yol boyunca yapman gereken fedakarlıklar ve içinde geliştirilmesi gereken bir inanç vardı. Ve korku vardı; seni gerilere düşürecek tek şey...
Bu, aşman gereken en zorlu engel olabilir; çünkü eğer izin verirsen yüreğini yiyip bitirebilir. Yeryüzü, deniz, gökyüzü... kısacası, rakibinden duyduğun korku, bir başkasının vereceği zarar ve acıdan daha fazlasını yaşatır sana.
Yerçekimi, hız ve zamanla yaptığımız mücadeleleri zaferle geride bırakman ancak kendini tanıman, içindeki senle samimiyet ve yakınlık kurmanla mümkün olabilir.
Mücadeleyle ilgili basit gerçeği de işte burada keşfedebiliriz: yaşamda olduğu gibi sporda da tek gerçek rakip, tek düşman kendi içimizdedir.
En önemli rakibin, en büyük düşmanın kendi korkundur. Savaşı kazanabilirsin. Çevrendeki herkes bunu her gün yapıyor. Korkmana gerek yok. Dışarı çık ve oyuna katıl.

[Cafer KILIÇSOY]

DÜŞLERİMİZDE KALDI SEVDAMIZ

Gökyüzü zifiri karanlıkken, pembe bir dünyada elele bu sevdanın içindeydik. Her zaman beraber olmaktı temennimiz. Pembe düşlerimiz vardı içinde sadece ikimizin bulunduğu.
Bu kısacık aşkımızda en güzel akşamları, en güzel sevinçleri paylaştık. Sevmeyi öğrettin sen bana. Yaşamanın seninle güzel olduğunu gösterdin. Sevilmenin seninle yaşanacağını ve sensiz olamayacağımı gösterdin.
Sevdim ben seni, kimsenin sevemeyeceği, can verip alamayacağı kadar cok. Uykularımızı paylaştık. Bir gece değil gecelerce uykusuz kaldık sevdamız için. Ben seni düşledim hep ışıl ışıl gözlerinle yanımda. Dünyalara sığmayacak aşkımızı küçük yüreklerimize sığdırdık. Ayrı geçen dünümüzü yaşanmamış saydık. Hep birlikte olmalıydık biz, öyle güzel oluyordu ki hayat. Sözler verdik birbirimize tutamayacağımızı bile bile. Bir sen söz vermedin sigarayı bırakacağına. Oysa her eline alısında yüreğim hancerlendı benim. Çiçeğimdin sen, incinirsin boynun bükülür diye dokunmaya dahi kıyamazken ben, o seni zehirliyordu. Bir bunu anlatamadım sana.
Ayırmaya kalktılar bizi. Kimse benim yüreğimi yakan sevdamı düşünmedi. Sensiz hayat yoktu. Söz vermiştim sevdama, daha önemlisi sana. Yaşayamazdım. İkimizi içime gömüp seni bırakamazdım. Aldırış etmedim kimseye, ayrılmadım senden. Çünkü yaşarsam senin için, yaşarsam sevdam için yaşayacaktım.
Ama sonra sende beni istemedin. Bana sevdamın taşıyamayacağı şeyler söyledin. Yüreğimi hancerlendın. Benim kadar düşünüp 'sevdiğim ne yapar' demedin. Şimdi ise ayrılığın ikinci yılında karasevda oldu aşkımız. Sen beni unutmadın, benimde seni unutma gibi bir cabam olmadı zaten.
Ama birlikte olmamız için caba sarfermemiz, dünyayı hiçe saymamız boşunaydı. Düşlerimizde kaldı bizim sevdamız. Sözümüzü tutamadık. Sevdamız ve birbirimiz için yaşayamadık.
Şimdi ikimizde başkaları için yaşıyoruz. Sevdamız da sadece içimizde yaşıyor.
Ben sana söz vermiştim, sevdamla ve seninle yaşayacağıma. Sen kendin çıktın hayatımdan. Sevdam hala yaşıyor. Birgün üzerinde çimenler bittiğinde bile yaşıyor olacak. Beni öldürdüğün gibi sevdamı öldüremedin. Sevdayı öldürmek kolay değil . Hiç öldüremezsin ki zaten...

[Serap]

[Cafer KILIÇSOY]

TUZLU KAHVE

Kıza bir partide raslamıştı. Peşinden koşan çok delikanlı vardı. Ama o cesaretini toplayıp partinin sonunda kızı kahve içmeye davet etti. Kız sırf kibarlık adına hiçte ilgisini çekmeyen bu delikanlının davetini kabul etti.


Köşedeki kafeye oturdular. Kahvelerini söylediler. Delikanlı çok heyecanlıydı, kalbinin atışından konuşamıyordu. Onun bu hali kızın huzurunu kaçırdı. Tam gitmeye hazırlanırken delikanlı garsonu çağırdı ''Bana biraz tuz getirirmisin'' dedi, ''Kahveme koymak için''.


Yan masadakiler bile dönüp bu garip istekte bulunan delikanlıya baktı. Delikanlı utanctan kıpkırmızı oldu ama tuzu kahvesine döküp içmeye başladı. Kız alaycı bir dille ''Garip bir ağız tadınız var''dedi.


Delikanlı anlattı. ''Çocukken deniz kenarında yaşardık. Hep deniz kenarında ve denizde oynardım. Denizin tuzlu suyunun tadı ağzımdan hiç eksilmedi. Bu tadı çok sevdim. Kahveme tuz koymam bundan. Ne zaman o tuzlu tadı dilimde hissetsem, çocukluğumu, deniz kenarındaki evimizi ve mutlu ailemi hatırlıyorum''.


Kız çok etkilendi. O da anlatmaya başladı. Ve bu sohbet yıllarca sürecek beraberliğin başlangıcı oldu. Evlendiler. Kız ne zaman eşine kahve yapsa içine bir kaşık tuz koydu hayat boyu. Çünkü eşi böyle seviyordu. 40 yıl sonra adam dünyaya veda etti. ''Ölümümden sonra aç'' diye bir mektup bırakmıştı sevgili karısına. Şöyle diyordu satırlarında;


''Sevgilim lütfen beni affet. Bütün hayatımızı bir yalan üzerine kurduğum için beni affet. Sana hayatımda bir kere yalan söyledim. Tuzlu kahve de... İlk buluştuğumuz gün öyle heyecanlı ve gergindim ki şeker diyecekken ''Tuz'' çıktı ağzımdan. Sen ve herkes bana bakarken değiştirmeye o kadar utandım ki, yalana devam ettim. Bu yalanın bizim ilişkimizin temeli olacağı hiç aklıma gelmemişti. Sana gerceği anlatmayı defalarca kez düşündüm. Ama her defasında korkudan vazgeçtim. Şimdi ölüyorum ve korkmam için hiçbir sebep yok. İşte gerçek; Ben tuzlu kahve sevmem. O garip ve rezil bir tat. Ama seni tanıdığım andan itibaren bu rezil kahveyi içtim. Hemde zerre kadar pişmanlık duymadan. Seninle olmak hayatımın en büyük mutluluğu idi ve ben bu mutluluğu tuzlu kahveye borçluydum. Dünyaya bir daha yeniden gelsem, seni yeniden tanımak ve bütün hayatımı yeniden seninle geçirmek isterdim. İkinci bir hayat boyu daha tuzlu kahve içmek zorunda kalsamda...

MEHMET ÇOŞKUNDENİZ

[zafer6161]

zafer:bu kadar...
kız:bu kadar mıydı?
zafer: ya ne sandın seni sevdiğimi mi?

-kız yıkılmıştı!işte o an hiçbir söz söylememişti.... Ağllıyordu,zafer kızın hıçkırıklarını duydu...

zafer:ne o ağlıyor musun?
olsun buda geçer ben bıraktım diyemi?ağlıyorsun...senin ayrıldığını söyleriz

-genç kız dayanamadı ve...

kız:anlamadınmı?ayrıldığımıza ağlıyorum

-zafer sustu,bu sözler karşısında....Direnen grur vardı.gurur ve sevgi ne kadar ters kelime ve sonunda sevgi ağır bastı...
-telefonu kapatırken zafer soğuk bir sesle...

zafer:ELVEDA!

-kız telefonu kapatırken son bir kez

kızENİ SEVİYORUM!...

-demişti zafer düşünüyordu, neden yaptı ki! oda seviyordu ve bunu itiraf etmek için yine aradı.Ama geç kalmıştı...telefon açılmıyordu.Acı bir tren sesiyle irkildi...Kızın evine gitti ,kalabalık vardı şaşırdı!biraz sonra içerisinden;o kızın ağzının kenerından kan geliyordu....,zafer yıkılmıştı!ve göz yaşlarını tutamadı:

zafer:ELVEDA DEMİŞTİM UYAN...

-dediyse de duymamıştı genç kız.Bir ara kızın elinde buruşmuş bir kağıt olduğunu farketti,boğulmuş gözlerini silerek okudu,
kağıtta;AYRILDIK SEVDİĞİM DOYAMADAN SANA!...
__________________
zafer yıkıldı

[Serap]

çok güzellll,çok etkileyici izlemenizi şiddetle öneririm..

http://www.youtube.com/watch?v=o9ebZ1DvLmY&eurl=

[Nebiye]

Ayy bunu biliyorummmm. Süper bişi bu.Müziği görüntü,konu,hele kızla o çocuk.Süper yaaaa.

[Faik Yılmaz]

SAATLER BİTMİYOR YAPAYALNIZIM
GÜLMEK İSTİYORUM GÜLEMİYORUM
SENSİZ OLMAK MIDIR HEP ALINYAZIM
BİLMEK İSTİYORUM BİLEMİYORUM

ESİRGEDİN NAZLI HİLAL KAŞINI
HARAP ETTİN ÇİÇEK KOKAN BAŞINI
YÜREĞİME AKAN GÖZÜM YAŞINI
SİLMEK İSTİYORUM SİLEMİYORUM

SANKİ HER ŞEY EFSANEYDİ MASALDI
AYRILIK RUHUMU ELİMDEN ALDI
GÖZLERİM YOLLARA TAKILIP KALDI
GELMEK İSTİYORUM GELEMİYORUM

HIÇKIRA HIÇKIRA AĞLAMAKTANSA
BAŞIMA KARALA RBAĞLAMAKTANSA
ŞU YÜREĞİ HER GÜN DAĞLAMAKTANSA
ÖLMEK İSTİYORUM ÖLEMİYORUM

nurullah genç

[zafer6161]

SAATLER BİTMİYOR YAPAYALNIZIM
GÜLMEK İSTİYORUM GÜLEMİYORUM
SENSİZ OLMAK MIDIR HEP ALINYAZIM
BİLMEK İSTİYORUM BİLEMİYORUM

ESİRGEDİN NAZLI HİLAL KAŞINI
HARAP ETTİN ÇİÇEK KOKAN BAŞINI
YÜREĞİME AKAN GÖZÜM YAŞINI
SİLMEK İSTİYORUM SİLEMİYORUM

SANKİ HER ŞEY EFSANEYDİ MASALDI
AYRILIK RUHUMU ELİMDEN ALDI
GÖZLERİM YOLLARA TAKILIP KALDI
GELMEK İSTİYORUM GELEMİYORUM

HIÇKIRA HIÇKIRA AĞLAMAKTANSA
BAŞIMA KARALA RBAĞLAMAKTANSA
ŞU YÜREĞİ HER GÜN DAĞLAMAKTANSA
ÖLMEK İSTİYORUM ÖLEMİYORUM

nurullah genç

kardeşim bayaaa bi dertlisin

[ts_fan]

Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra,
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür,
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

------------------------------------------> Üstad, Cahit Sıtkı TARANCI

[Oğuuz]

Kalabalık arkadaş topluluklarımızda odanın en uzak köşelerindeyken ellerinle
kalbinin ne kadar hızlı attığını anlatmaya çalıştığın anları
.......
seni seyretmeyi

....................................

[Harun]