Birlik ve Beraberlik Nedir, Ne Değildir?

[kutoz]

Aslında herkesin Trabzonspor için bir kurtuluş reçetesi vardır. Fakat, nedense bu reçeteler derde derman olmuyor...

Geçmişten bugüne ne değişti? Öncelikle bunları iyi irdelemek gerek. Şampiyon olduğumuz yıllardaki birlikteliğin olmadığını söylüyoruz hep. Oysa şampiyon olduğumuz yıllardaki, mahalle kavramı bile kalmadı. Komşulukların TV dizilerine değiştiği bir ortamdan, eski komşulukları yeniden yaşamak mümkün mü? TV.nin tek kanallı olduğu yıllardı. Hatta yayın 6'da İstiklal Marşıyla başlar, 10'da yine İstiklal Marşıyla biterdir. Yani hayatlarımızın sadece 1-2 saatini işgal ederdi TV.ler. Oda şayet evinizde TV varsa. Çok iyi hatırlıyorum, mahallemde sadece bir evde TV vardı ve biz çocuklar o evin penceresinden dışarıya yansıyan görüntüye bakıp, olayın güzelliğini o zamanlar algılamaya çalışıyorduk. Mamafi, bu güzelliğin bir süre sonra hayatımızdan neleri alıp götüreceğini anlayamıyorduk.

Ali Kemal Denizci'ye ne zaman mikrofon uzatılsa "Bizler her evin çocuklarıydık" diyordu... Peki şimdi... Malesef sadece kendi ailelerinin çocukları oldu. Kazandıkları paralarla, kendilerini bir şekilde toplum dışında yaşamaya itmek zorunda kaldılar. Böyle bir ortamda, özlenen birlikteliğin sağlanması malesef çok zor gözüküyor. Ama yine de, biryerden başlamak gerek. Çünkü her geçen gün, işimiz daha da zorlaşmaktadır.

[EyüpKILIÇ61]

En kısa ifadeyle şuan birlik ve beraberlik doksan dakika takımına destek vermektir...Ne mi değildir maç bittikten sonra Ziya hoca istifa yönetim istifa diye bağırmamaktır....Eğer böyle bir düşünce varsa yönetimin istifası gibi bir düşünce, maçın başından sonuna kadar -önde olsan bile- bile yönetim istifa diye bağırtır...

[Şuayip Aydın]

trabzon bu hafta coscaz ama buradan trabzon bmn uyelerine sesleniyorum lutfen avni aker stadını doldurun ve takımızın arkasın da durun bizim burdan oraya gelememiz icin pazartesi gunu okulumuz ve ya işmimizin olmaması gerekiyo siz bizim yoklugunuzu hisettirmezsiniz biz size inaniyoruzz hayde bmn uye leri sesleriniz buradan duyulsun.......

[OLCAY ÇAKIR]

destek nasıl olur biliyormusunuz?

futbolcular bölümündekilere..........

özelliklede takıntı düzeyinde eleştiri yağdırdıklarımıza bir kerecikte olsa canı gönülden destek verelim..

yapalım bunu,ne kaybedersiniz...

[Bülent Şirin]

O eski siyah beyaz televizyon yıllarında, bir bankanın seri reklamları yayınlanırdı. Kenter tiyatrosu oyuncuları fıkra kabilinden kısa skeçler oynarlardı bu reklamlarda…

Bunların birinde rahmetli Şükran Güngör, bir sokak çalgısı rolünde kemanını çala çala sokakları dolaşıyor ve pencerelerden kendisine bahşiş atılmasını bekliyor. Belli ki sanatını da iyi icra ediyor bu çalgıcı… Fakat dolaş dolaş, kimseden tık yok… Bir an duruyor, şöyle bir pencerelere bakıyor ve ani bir kararla yayı kemanın tellerine rastgele sürtmeye başlıyor. Tabii çıkan ses iğrenç… Derhal pencerelerden bozuk para yağmaya başlıyor, skeç de orada bitiyor.

Ne iyi bir yazar ya da düşünür olduğum iddiasındayım; ne alkış ne de bahşiş bekliyorum. Burada yazılan ve sayfalar dolusu cevap gelen yazıları da gıcırtı yerine koyduğum yok.

Fakat beklerdim ki, pek çok kimsenin kurtuluş reçetesi olarak gördüğü bir kavram, yeterli zihinsel derinliğe sahip olduğuna inandığım BMN tarafından daha fazla tartışılsın, üzerine müzakereler yapılsın, kafa yorulsun.

Bu ilk kez duyduğumuz bir şey değil ki arkadaşlar… Zikir gibi Allah’ın günü dilimizde… “Birlik olmalıyız, beraber olmalıyız…” Tamam, ne güzel… Güzel de nasıl olacak bu iş? Kimsenin kafasında bir formül yok mudur? Daha da önemlisi, acaba gerçekten böyle bir isteğimiz var mıdır? Geçtik formülü filan…

Yoksa o 1. Kuşak Almancıların yaptığı gibi, her gün bin defa söyleyince bize gerçekleşmiş gibi mi geliyor?

[aytex]

Sevgili dostlar, değerli arkadaşlar, BMN forumunda acaba kim ne yazdı diye merak ettiğim birinci konu, "bu başlık..." Ancak ne hikmetse, bu tür konular ilgi çekemiyor,görüşler 3 sayfayıı geçemiyor. Bugün ayağımıza batan dikenlerin, dün ekildiğini, yarın ayağımıza batacak, içimizi acıtacak dikenlerin de bugünden ekiliyor olduğunu hatırlatayım. Ve bunun farkında olmadığımızı da...

Trabzonspor camiası geride kalan kayıp yıllarda bir nevi sivilleşememe sorunu yaşadı... Tüm herkes ve hepimiz her şeyi Trabzonspor'dan bekledik. Sportif başarı, -ki bu futbol takımının birincil görevi- kurumsal adımlar ve bu adımların ertesinde çağdaş dünya kulübü... Futbol kulüpleri zaman zaman ve hatta çoğu zaman bir yığın bürokrasi içine gömülür giderler... Bu kulüplerin çalışanları , vizyonlarıı ve imkanları ne kadar geniş olsa da, atalet anlayışı onları da sarar; bir şey yapamazlar...

Mesela, 2002 yılı ile 2005 yılı arasında profesyonel kadrolar 100 bin üye projesini başlattı. Bunun yanında kulübün lisansör ve sponsor sayısı artırıldı. Bunların yanında kulüp kendi ürününü kendi üretir hale geldi. Tüm bunları yapanlar, kulübün çalışan insanları... İki sene önce Trabzonsporlu ünlü bir reklamcı (aynı zamanda sanatçı) ağabeyimiz dedi ki, "Aytekin, kulübün dışında, kulüp için fikir üreten bir thing-thang oluşumu var mı? Gaziantepspor, beni arayıp akıl danışıyor. Neden bildiklerimi kendi takımım için kullanmayayım" diyordu...
Böyle insan sayısı fazla ama bu insanlar örgütlü bir şekilde bir araya gelemiyor. Galatasaray arama konferasları tertip ediyor, beyin fırtınaları düzenliyor; proje ekipleri kuruluyor. Oysa BMN'de binlerce fikir heba olup gidiyor. Sadece forumda yazılıp kalıyor. Dün ve evvelsi gün ne dendiğine bile bakılmıyor. Günlük bir gazeteki haberler gibi, o gün buradaki görüşler tükenip gidiyor; unutuluyor.

Biz de dergide başlık attık; halkın takımı halka açılıyor diye... Ancak, camiamız kendi taraftarına uzak, taraftar camiasına soğuk... Bakmayın, öldüresiye sevdiğimizi... Kulübümüz maalesef taraftarından bihaber... Kimine sorsan yedi milyon Trabzonsporlu var. Başka biri sekiz diyor. Doğrusunu kulüp bilir diye düşünüyorsunuz, behey, yanılıyorsunuz... Kulübün de haberi yok, sen de haklısın sen de haklıısn hali... Avrupa'nın ünlü kulüpleri, sadece taraftar sayısını bilmiyor, bir yıl içinde ne kadar forma satacağını bile hesap edebiliyor. Oysa, biz ha babam ha babam deyip forma üretiyoruz. Sonra elimizde kalıyor; depolara kapatıyoruz.

Taraftar-kurum ilişkilerini sorgularken, taraftarrına yabancılaşmış bir camiada yaşadığımız gerçeğinin altını çiziyorum. Yani, kulübü, takımı mahsenlere kapatıp, onu ulaşılmaz gösterip, dışarda bekleyen taraftara, "Haa, karışmayın, karıştırmayın, kutsalınız burada, birlik olun yeter" demek olmaz... Birlik-bütünlük denen o soyut kavramın daha da somutlaşabilmesi için kulübün gerçekten halka inmesini birinci şart olarak bir yerlere yazdıktan sonra bize düşen ne? Neden birlik olacağız? Kime karşı?

Çok uzattım farkındayım, bizim kıyıda(yani taraftar cenahında) birlik-bütünlük eşittir örgütlü olmaktır. Futbol bürokrasisine, futbolun imtiyazlı çocuklarına, bu imtiyazlı çocukları büyütenlere, elindeki imkanları spor ve futbol adına adil dağıtmayanlara... Ve, ve...

Kendi içimize bu birlik-bütünlük için söylenecek bir kaç madde de var elbette; belki yeni bir taraftar olma kültürü benimsemek gerekiyor. Katılan taraftar kültürü... Katılımcı taraftar... Sadece maça gitmeyen... Sadece forumlardan eleştiri göndermeyen, örgütlü bir çatı altında, kendi camiasının seslerini kurumsal bir yapıda veren ve ardından meramını tüm ülkeye anlatabilen. Biz söyüyoruz, biz dinliyoruz. Kapalı devre olmuyor, yetmiyor...

Şimdilik bu kadar...

[Harun]

Memleketi karadenizde olmayıp 90' lı yıllrda doğan kaç tane Trabzonsporlu vardır sizce?Sonuncuları biziz işte.Sebebi birtürlü gelmeyen şampiyonluk ve sürekli geri atılan adımlardır.Bize neden Trabzonspor dediklerinde mutlaka cevap verecek birşey bulur karşı taraftanda 'doğru haklısın' onayı alırdık.Fakat bugün Trabzon'lu olup Trabzonsporu tutanlara bile''tamam memleketinin takımını tutyorsunda eskindendi be kardeşim o, şimdi bi numara yok '' diye alay edenlerle dolu heryer.

Bizim asıl istediğimiz birlik beraberlikten de öte şampiyonluktur.Şampiyonluğa ulaşmamız için ise birlik beraberlikten çok sahada mücadele eden futbolcuların performansı ve bunu yönetecek hoca ve hocayı seçecek kaliteli bir yönetim oluşturmaktır.Trabzonspor şampiyon olmadan ne birlik ne beraberlik ne maddi nede kurumsal açıdan hiç bir açıdan ilerleme yapamayız.Bu aynen tribinlerde gol atmadan bağırmayan taraftar ile de ortaktır.Biz önce başarıyı bekleyen sonra desteği veren kişiler olmuşuz.Burda bile birçok öneri sunup iş organizasyon aşamasına geldiğinde''müsait değildim gelemedim herkesten özür dilerim'' diyen bir çok kişi bilirim.

Şayet bu tabuyu yıkmak istiyorsanız; buraya uzun cümleler yazmak yerine yer bulun adres verin toplanalım.

(Ne o işinize gelmedi mi?)

[OLCAY ÇAKIR]

çok güzel...

fazlaca etkisini bozmadan yazınızın,

bir fikir;belkide forumda bir gold üyelik oluşturulması gerekiyor..
hepimizin; yazarken bir şeylerde ürettiğimizi farketmemiz,etki alanı yarattığımızın farkına varmamız adına...

sorumlu yazılar yazmak,fikirler üretmek adına...kendimizi aşmak adına...

Sevgili dostlar, değerli arkadaşlar, BMN forumunda acaba kim ne yazdı diye merak ettiğim birinci konu, "bu başlık..." Ancak ne hikmetse, bu tür konular ilgi çekemiyor,görüşler 3 sayfayıı geçemiyor. Bugün ayağımıza batan dikenlerin, dün ekildiğini, yarın ayağımıza batacak, içimizi acıtacak dikenlerin de bugünden ekiliyor olduğunu hatırlatayım. Ve bunun farkında olmadığımızı da...

Trabzonspor camiası geride kalan kayıp yıllarda bir nevi sivilleşememe sorunu yaşadı... Tüm herkes ve hepimiz her şeyi Trabzonspor'dan bekledik. Sportif başarı, -ki bu futbol takımının birincil görevi- kurumsal adımlar ve bu adımların ertesinde çağdaş dünya kulübü... Futbol kulüpleri zaman zaman ve hatta çoğu zaman bir yığın bürokrasi içine gömülür giderler... Bu kulüplerin çalışanları , vizyonlarıı ve imkanları ne kadar geniş olsa da, atalet anlayışı onları da sarar; bir şey yapamazlar...

Mesela, 2002 yılı ile 2005 yılı arasında profesyonel kadrolar 100 bin üye projesini başlattı. Bunun yanında kulübün lisansör ve sponsor sayısı artırıldı. Bunların yanında kulüp kendi ürününü kendi üretir hale geldi. Tüm bunları yapanlar, kulübün çalışan insanları... İki sene önce Trabzonsporlu ünlü bir reklamcı (aynı zamanda sanatçı) ağabeyimiz dedi ki, "Aytekin, kulübün dışında, kulüp için fikir üreten bir thing-thang oluşumu var mı? Gaziantepspor, beni arayıp akıl danışıyor. Neden bildiklerimi kendi takımım için kullanmayayım" diyordu...
Böyle insan sayısı fazla ama bu insanlar örgütlü bir şekilde bir araya gelemiyor. Galatasaray arama konferasları tertip ediyor, beyin fırtınaları düzenliyor; proje ekipleri kuruluyor. Oysa BMN'de binlerce fikir heba olup gidiyor. Sadece forumda yazılıp kalıyor. Dün ve evvelsi gün ne dendiğine bile bakılmıyor. Günlük bir gazeteki haberler gibi, o gün buradaki görüşler tükenip gidiyor; unutuluyor.

Biz de dergide başlık attık; halkın takımı halka açılıyor diye... Ancak, camiamız kendi taraftarına uzak, taraftar camiasına soğuk... Bakmayın, öldüresiye sevdiğimizi... Kulübümüz maalesef taraftarından bihaber... Kimine sorsan yedi milyon Trabzonsporlu var. Başka biri sekiz diyor. Doğrusunu kulüp bilir diye düşünüyorsunuz, behey, yanılıyorsunuz... Kulübün de haberi yok, sen de haklısın sen de haklıısn hali... Avrupa'nın ünlü kulüpleri, sadece taraftar sayısını bilmiyor, bir yıl içinde ne kadar forma satacağını bile hesap edebiliyor. Oysa, biz ha babam ha babam deyip forma üretiyoruz. Sonra elimizde kalıyor; depolara kapatıyoruz.

Taraftar-kurum ilişkilerini sorgularken, taraftarrına yabancılaşmış bir camiada yaşadığımız gerçeğinin altını çiziyorum. Yani, kulübü, takımı mahsenlere kapatıp, onu ulaşılmaz gösterip, dışarda bekleyen taraftara, "Haa, karışmayın, karıştırmayın, kutsalınız burada, birlik olun yeter" demek olmaz... Birlik-bütünlük denen o soyut kavramın daha da somutlaşabilmesi için kulübün gerçekten halka inmesini birinci şart olarak bir yerlere yazdıktan sonra bize düşen ne? Neden birlik olacağız? Kime karşı?

Çok uzattım farkındayım, bizim kıyıda(yani taraftar cenahında) birlik-bütünlük eşittir örgütlü olmaktır. Futbol bürokrasisine, futbolun imtiyazlı çocuklarına, bu imtiyazlı çocukları büyütenlere, elindeki imkanları spor ve futbol adına adil dağıtmayanlara... Ve, ve...

Kendi içimize bu birlik-bütünlük için söylenecek bir kaç madde de var elbette; belki yeni bir taraftar olma kültürü benimsemek gerekiyor. Katılan taraftar kültürü... Katılımcı taraftar... Sadece maça gitmeyen... Sadece forumlardan eleştiri göndermeyen, örgütlü bir çatı altında, kendi camiasının seslerini kurumsal bir yapıda veren ve ardından meramını tüm ülkeye anlatabilen. Biz söyüyoruz, biz dinliyoruz. Kapalı devre olmuyor, yetmiyor...

Şimdilik bu kadar...

[Faik Yılmaz]

bence birlik beraberlik sesimizin gür çıkmasıdır...

her alanda sesimizi duyurabilmektir.....

takımımza destek olmaktır.... onlar koşmasa oynamasa bile destek olarak ellerinden tutarcasına ooynayana kadar bağırmaktır....

galibiyetler kadar mağlubiyetleri paylaşmaktır.....

[poetricus]

Eski hal muhal. Ya yeni hal ya izmihlâl!
Geçmişin doğruları geçmişteki hayata aitti ve bugün geçerlilikleri yok. Hayat değişti, duyuş ve düşünüş tarzları değişti, yaşama şekilleri değişti, tüketim alışkanlıkları, beklentiler ve davranışlar değişti. Âdâd-ı muşaret kuralları değişti. Ve bizler şampiyon olduğumuz yıllara göre neredeyse tamamen değişmiş olan bugünün dünyasında yaşıyoruz. Ya bu dünyanın gerçekleri ve gereklerini iyi kavrayıp ayakta kalmanın yollarını bulacağız ya da her geçen gün biraz daha eriyeceğiz. Ya birleşip bir derya haline geleceğiz yahut da damla damla tükeneceğiz.

Birlik ve beraberlik!
Nerede ve nasıl?
Merhum Gaspıralı yıllar önce "dilde, fikirde işte birlik" demişti. Ya biz ne diyeceğiz? Nereden başlayacağız. Galiba önce histe birlik dememiz gerekiyor. Zira en büyük gücümüz, temelimiz olan dugu bütünlüğünü bile kaybetmeye başladık.

[kudu_61]

Başarı olursa çok rahat tribünlerin dolduğunu, deplasman maçlarında kendimize ayrılan yerlerde boşlukların kalmadığını, stad ta çok güzel dörtlü yapıldığını, maçlara bayraklarla gidildiğini, şehirde rakip takımın renklerini taşıyan tabutların taşındığını, gazetelerin attığı gurur duyulacak başlıkları, puan cetvelindeki yerimizi, atılan sloganları, gurbette gururlu gururlu gezmenin ne olduğunu kısacası başarı varsa birlik ve beraberliğin olduğunu biliyoruz...
Kimse çıkıp sahaya atılan koltukların savunuculuğunu yapmasın bizim ülkemizde sinir böyle boşalıyor bu hareketi düzeltmek istiyorsanız türk insanının yapısını değiştirmeniz gerekir bu yüzden kimse kırılan koltukları atan taraftarı kınamasın
Birlik beraberlik içerisinde başarıda da başarısızlıkta takımımızın yanında olmalıyız buna da hem fikirim.
Anlamadığım birşey var hergün bmn ye girerim başarısızlığın faturası şu an taraftarca kesilmiş durumda ve kesinlikle doğru teşhis niye birlik beraberlik içerisinde bu faturayı sahibine vermiyoruz da hala aramızda ziyayı yönetimi alkışlayanlar var tamam burası fikirlerin paylaşıldığı yer ama neden hala kikinin oynatılmamasını protesto etmeyenler var neden keçelinin, hasanın, hüseyinin, ferhatın ilk onbirde oynatıldıklarının hesapları sorulmuyor, niye hürriyeti köleliğe satıyoruz ziya almış eline trabzonu nuri almış eline trabzonu bir oyana bir oyana sallıyorlar neden hala birlik beraberlik içerisinde hesap sormuyoruz takımımızın iyiliği için birlik beraberlik içerisinde olacaksak bu iyi günde de kötü günde de olacak birlik beraberlik naraları atarken kötü olan bir şeyi desteklersek kaybediriz cem papilayı protsto ettik haklıydık şimdi niye kimse ziyayı nuriyi protesto etmiyor yoksa haksız mıyız...

[Muhalif]

Birlik ve beraberlik!
Nerede ve nasıl?
Merhum Gaspıralı yıllar önce "dilde, fikirde işte birlik" demişti. Ya biz ne diyeceğiz? Nereden başlayacağız. Galiba önce histe birlik dememiz gerekiyor. Zira en büyük gücümüz, temelimiz olan dugu bütünlüğünü bile kaybetmeye başladık.

Merhum Gaspıralı'nın bu veciz sözünün en başına 'ruhta birlik' ibaresini eklemiş olmasını çok isterdim.. Hissiyatta birlik olmadıktan sonra dilde,fikirde ve işte birlik maalesef yüzde yüz netice vermiyor..
(@Poetricus; Gaspıralı'nın sözünü buraya yazdığını gördükten sonra devamında yazdıklarını okumadan direkt alıntılayıp yazmaya koyuldum, üstteki düşüncemi yazdıktan sonra baktım ki sende aynısını yazmışsın.. değiştirmek de istemedim vallahi yüzde yüz aynı düşünmüşüz) Yıllardır içimde uhdedir Gaspıralı'nın bu sözün başına Histe veya Ruhta birlik kavramlarını eklememiş olması..
Evet, önce hissiyatta birlik olacak.. işin içine bir tane bile olsa 'ben' girdimi bize varmak için oluşturulan zincirin bir halkası zayıf kalıyor.. malum ki zincir de en zayıf halkası kadar güçlüdür ancak.. Bu bağlamda ben 'birlik ve beraberlik' kavramlarından öncelikle hissiyatta birlik olmayı algılıyorum.. Zaten geçmiş ve şimdinin en büyük farkı bu 'hissiyat' kavramını yok edilmiş olmasıdır.. Takım için varını yoğunu seferber eden yöneticiden-meşhur olup iş bitirmek için uğraşan yöneticiye,yenilince soyunma odasında ağlayan futbolcudan-hiç birşey olmamış gibi eğlenceye giden futbolcuya, sırtındaki ceketi satıp maç parası eden taraftardan-'şu kadar para vermezseniz taşkınlık yapıp ceza aldırırız(veya beleş bilet vermezseniz şöyle yaparız,böyle yaparız) diyen taraftara vardık değişen zamanla.. ve tabii ki havada kalır bu birlik ve beraberlik kavramları.. Çünkü hissiyatta birlik yok en başta..
Hissiyatta birlikten sonra, aynı dili konuşan,ortak kararlar alıp fikirler üreten ve bunları uygulamaya koyan insanlara yönetim kadrosunu teslim etmeli ki başarı gelsin..
Neyse.. birlik ve beraberliğe en çok muhtaç olduğumuz şu günlerde........ yok galibiyete ihtiyacımız var beraberlik kesmez

[Emre B.]

Birlik ve beraberliği ilk önce tribünde sağlamalıyız.

[Bulut61-34]

taraftarlar arasında birlik zor birşey çünkü sayı çok görüş farklılığı da sayıya orantılı ayrıca taraftarlık hepimizin hayatının birinci konusu değil. daha genç arkadaşların öyle olabilir tabi. iş geçim derdi eş çocuk anne baba bunlar bizim için daha öndedir. biz taraftar olarak profesyonel değiliz. yani bu işi gönülden yapıyoruz bu bir sevda. ama birlik olması gerekenler bence bu işin profesyonelleri yani futbolcular yöneticiler. onlar birlki olduktan sonra bize de düşen o birliğe ahenk sağlamak bence.

Hep aynı hatayı yapıyoruz; yapılması gerekli olanları hep başkalarına bırakıp beklemeye geçiyoruz. Bırakın futbolcular, yöneticiler bir olmasın, biz bir olalım. Onalrın sayıları ne ki, birlik olsalar ne yazar olmasalar ne yazar. Taraftarların sayısı onların kat be kat üzerinde ve bu büyük topluluğun birliği karşısında hangi güç durabilir.
Başlığı açan arkadaşımız herzaman ki gibi çok güzel yazmış. Sonuna kadar katılıyorum. Ama bu yazıyı doğru algılayanların sayısı ne olacak acaba?

[Ali Özcan]

Biz biziz; biz biriz; biz Trabzonsporluyuz diye bir slogan canlandı gözümün önünde...Yukarıda Harun arkadaşımın yazdıklarına tamamiyle katılıyorum...Bizi bir ve beraber yapacak olan saha sonuçları, dolayısiyle şampiyonluktur...Bu olmadan ne taraftar sayın artar, ne de bir ürününü pazarlayabilirsin...İlk önce bir marka oluşturursun, sonra markayı yönetirsin...Bizdeki marka 23 yıldır şampiyonluk görememiş bir futbol takımı...Reytingi hala yüksek ama eğilim eksi yönde...Kan kaybediyoruz...Bir şampiyonluk hepimizi kendimize getirecek...Acilen gelmesi gerekiyor bu şampiyonluğun ve korkarım ki bi 3-5 yıl içinde daha gelmezse bi daha hiç gelemeyebilir...Kenetlenmeliyiz...Biz istersek, kenetlenirsek Şampiyon oluruz...Olucaz...

[aytex]

Haa gayret iyi gidiyoruz. Kim ne yazarsa yazsın, birlik beraberliğin ne olduğunu yazıyor. Ya da tersten okursak ne olmadığını... Harun'un, "Bize bir şampiyonluk lazım" sözüne evet diyorum ve ekliyorum, "Ondan sonra bir tane daha"
Futbolcular şu anda uyuyor muhtemelen ve yarın sabahki idman derdinde. Yöneticiler, ne zaman kazanacağız da üzerimizdeki baskı hafifleyecek modunda... Trabzon kentinde havalar bozuk, esnaf işler tıkırında olsa da, "NE olacak ki, takım kötü abi; boşver sen işleri takıma bak takıma" sözünde... Taraftar, yani bizler, kulüp doktorundan, taraftar organizasyonuna, Musampa'dan Keçeli'ye, full tartışma halindeyiz. Bizim payımıza da birlik-beraberlik düştü...
Dün ve bugün bizim uşaklari bi yoklayayım dedum... Trabzonsporlular ya,,, hepsine kulüpte sence ne sorun olabilir. Sen bu kulubün idarecisi olsan nelerden şüphelenirdin" diye soruverdim...
Kimi futbolculardan girdi, kimi de suçu Trabzon'daki gariban Ali abimle, Ayşe yengemin üstüne attı... Birlik-beraberlik nedur dedum; sizce böyle bir sorun var midur? Bana ne desinler beğenirsin?
"Şimdi başımuza sorun çıkarma... Takım kazanamayi, birak kazanmayi berabere kalmayi, sen nerden bahsediyorsun" dediler.
Evet, sevgili arkadaşlar kardeşler; mini bir Trabzonspor prototipine göre takımın maç kazanamamasından öte başka büyük sorun yok(muş)...

[Ferşat Balcı]

aslında birlik beraberliği sağlayan trabzonspordur. normalde camianın bütünleşmesi sonucu çok kuvvetli bir trabzonspor doğması gerekirken düşünceme göre Trabzonspor konumu camianın durumunu netleştiriyor. yani trabzonspor her zaman bizden bir adım önde olmuştur. açıkcası hangisinin doğru olduğuna tam karar veremedim. yani çok güçlü bir trabzonspor mu birlik beraberliği oluşturuyor .? yoksa birlik beraberlik mi çok güçlü bir trabzonsporu meydana getiriyor ?

fazla uzağa gitmeden en yakın çevreme bakıyorum. ne yazık ki ortada tam bir skor taraftarlığı var. bunun en büyük nedeni ise trabzonsporun ne demek olduğunu bilmeyen hemşehriler. bu insanlar hiç bir zaman düşünmemiştir trabzonsporun yokluğunu. ya da trabzonsporun trabzona ne kazandırdığını. sadece maçları izlemekle taraftar olunmayacağını bilememişler. yada sorumluluklardan kaçarak yıllarca takımın sahibinin başkanlar olduğuna inandırmışlar kendilerini. başarısızlıklarda kendilerini hiç pay çıkarmamışlar çünkü trabzonsporu hiç sahiplenmemişler,hep kolay yolu seçmişler trabzonspor varsa bende varım yoksa bu sevda yürümez.aslında bunlara fazla kızamıyorum demek ki onların da trabzonsporu anlamaya ihtiyacı var. ama bunu kim nasıl yapacak ? yani trabzonluya trabzonsporu kim nasıl anlatılacak ?

işte bu zor durumlarda trabzonspor hep devreye girer kendi de zor zamanlar geçirir tabi ama yıkılmaz hep ayaktadır, önce esmeye başlar yavaş yavaş, sonra sesi gürleriş, zamanla hızlanır fırtınaya dönüşür artık. işte bu tam bu nokta da hemşehriler çıkar sahneye. formalar, bayraklar,atkılar çıksın işte... artık sokaklarda daha dik yürüyebilirler,gururla trabzonlu, trabzonsporlu olduklarını söyleyebilirler. kahraman yine gelmiştir, hemşehrilerini her zaman koruyan ve kollayan bir kahraman.

ne yazık ki bu kahramanın yokluğunda yok olup gideceklerinin yine farkında değiller.

[Cyzio]

Ne zaman Trabzonspor'da bir "Birlik ve Beraberlik" mesajı işitsem, tüylerim diken diken olur. Anlarım ki, işler kötü gidiyor; anlarım ki, düzelme ihtimali de yok; ve anlarım ki bu kötü gidiş sürecek. Yani "Birlik ve Beraberlik" mesajının açılımı şudur:

-"Ey taraftarlar. Şu anda beklenen performansı gösteremiyoruz. Buna karşı, hiç bir tedbir almayı da düşünmüyoruz. Ama siz gene de bizi DESTEKLEMEYE DEVAM EDİN."

Son yirmi yıldır, maalesef Trabzonspor'da başarısızlıklar çokça olduğu için, "Birlik ve Beraberlik" mesajlarını da çok sık duymaya başladık, Sayın Bülent Şirin'in de belirttiği gibi, kavramın içi boşalmış oldu.

İşin benim açımdan kötü tarafı, bu "Birlik ve Beraberlik" çağrılarının hep "Öz Evlâtlar" için yapılması. Dikkât ettiyseniz, hep Şenol, Giray, Ahmet Suat, Ziya dönemlerinde taraftarlar "Birlik ve Beraberliğe" davet edilir. Hiç Breams, Leekens ya da Halilhodzic döneminde bu çağrıyı duydunuz mu?

Marcelinho, formasını yere attığında, ya da Yattara Anorthosis maçında düdük çaldıktan sonra ikinci sarı gördüğü için mangalda kül bırakmayan yönetim, bahis oynayıp altı ay ceza yiyen Gökdeniz için "Birlik ve Beraberlik" çağrısı yapar.

Ben yokum böyle "Birlik ve Beraberlik"lerde.

Ya her durumda yaparsınız, ya da en iyisi susarsınız.

[Bülent Şirin]

Bizim başlık pek ilgi görmedi. Sanırım bu da ortaya attığım tezi doğruluyor. "Birlik beraberlik" söylemi bizim için söylene söylene zihinlerde kendine garip bir yer edinmiş, sanki söylendikçe gerçekleşiyor yanılgısına sebebiyet vermiş; ya da ileride bilinmeyen bir gelecekte gerçekleşip bizi mesut bahtiyar kılacak olması varsayımı gerçeğin yerini almış. Bu da bize yetip gidiyor.

Bu başlık açılıp da kafi miktarda okunduktan sonra forumda "Birlik beraberlik" söyleminin telaffuz sayısında herhangi bir düşme oldu mu, olduysa ne kadar oldu bilmiyorum. Yine de birkaç beyinde "Sahi, söyleyip duruyoruz ama bunun nasıl olacağını şimdiye kadar hiç düşünmemiştik...." diye bir ışık yandıysa ne mutlu... Zaten şurada karaladığımız birkaç satır yazının Fukuyama'nın makalesi etkisi yapmasını bekleyecek halimiz yok.

Vesselam.

[Harun-61]

Hayirli Cumalar Arkadaslar,

gurbet'de büyüyen ve yasayan bir Trabzonspor taraftari olarak uzun zamandir size sormak istedigim bir soru var.

Yillardir Gazetecilerin, eski Futbolcularimizin, Yöneticilerin ve hatda Trabzon sokaklarinda/ esnaflarinda yapilan sohbetlerde duydugum bir söz.

"Camiaya birlik ve beraberlik gelmedikten sonra bu Takim basarili olamaz!"

Acin Tv programlarini, yerel kanal olsun olmasin hep bu söz.

1) Camiamizdaki birlik ve beraberlige kim köstek oluyor?
2) Birlik ve Beraberlik nedir, nasil basarabiliriz?
3) ...

.

[Burçak]

bi tabir vardır Burnu büyük olmak,
ön plana çıkma telaşı.
bu ne yazıkki bizim insanımız da var.

[Çağatay_]

Şimdi Türkiyeyi ele alalım.

İş gücü var, doğa var, turizm imkanı var , şanli bir tarihin var, ders alacak çok şey var , osmanlı gibi bir örnek önünde yatıyor , Atatürk gibi bir liderin , bir yol göstericin var..

Birşeyler kötü gidiyorsa rant arayışı var demektir.

Trabzonspor un durumu da bundan farksızdır.

[Bülent Şirin]

Hayli zaman önce bu konuyla ilgili bir yazı karalamıştım. Bir göz atın isterseniz.

http://forum.bordomavi.net/showthread.php?t=5151

[Faik Yılmaz]

Bizde eleştiri külrtürü var.... Elimizi taşın altına koymuyoruz. Klübe üyemisin yok. Dergi alırmısın yok. Maçlara gidermisin yok. Orjinal ürün alırmısın yok. Ama sana kalsa bütün her şeyi değiştireceksin. Olmaz öyle şey.

Takım iyi haldeyken herkes maça gider. Bakın Fenere biletler karaborsa oldu. Milyarlardan bahsediliyor. Ama 2 maç yenilince 55 bin ikişilik stadyumda 20 bin kişi zor oluyor. Bu bizdede böyle maalesef.

herkes kahve köşelerinde kumar oynarken takımı çok güzel kurtarıyor ama gerçeklerle oradakli durum çok farklı.

[Kaya]

Birlik-beraberlik mesajı verip, bu mesajın başına kendi ismini yazdırma sevdalıları olduktan sonra mesaj havada kalır.
Zira birlik-beraberlik içinde olmaktan öte; görev başındakileri zor durumda bırakacak hadiseler oluşturmasalar yeter.

Lakin ben bu mesajı verenlerden daha çok korkuyorum.