Gerçek misiniz siz yaaa?

[61viya]

Galiba yine en biçimsiz zamanda böyle bir yazı yyazıyorum..Birçok tepki alacağım belki,ama bu gece kafamı yazarak boşaltmaya çalışacağım..Beceremeyeceğimi bilsemde... Birçoğunuzun küfürler,hakaretler ettiği o insanlaın yüreklerine dokunduğum anı anlatacam şimdi...Farkındayım ters zaman..Belki birçoğunuz "ne saf kız" diye de düşüneceksiniz...Ama çoktan kabullenmişim ben,sıfatım her neyse böyle olmaktan mutluyum ben diye...Eğer,tepki koymanıza engelse bu tavrım teker teker özür dilerim hepinizden..Ama ben böyleyim işte,napiiim....

Cuma akşamı geldiler Sivasa...Dersteydim ve müsait olurlarsa eğer gidecektim yanlarına.Ancak antrenmanları vardı ve erken uyudukları için,o gece onları göremeyecektm...Dersteydim...Ve dersten çıktıktan sonra,hiçbir şey olmamış gibi,yurduma gidip uyumak kanıma dokunmuştu..Arjkadaşımdan o gece onlarda kalmak için izin istedim.Çünkü evleri Büyük Otelin önünden geçiyordu...Amacım sadece o otelinönünde öööööyle beklemekti...Sadece onların o gece,o otelin içinde olduklarına algılamaya çalışmaktı...Hasret olduğum takım,hasret olduğuminsanlar yaşadığım şehirdeydi,ve ben hiç bir şey yokmuş gibi yurda gidemezdim...Otobüsten indik ve otele doğru yürümeye başladık..İnanılmaz bir histi bu...Onalrın yaşadığı mekana doğru yürüyordum işte..

"Bu yaralar bereler,
sanadır bileler...Göreler aşkımı..Şahidim gökkubbe..
Aşığım bekletme" dir dolanmış gidiyordu dilime gün boyu...
Aşıktım bu takıma,yoktu ötesi.......Otelin önüne geldim.Camdan içeri bakıyordum ürkek ürkek...Hep normal yurdum insanıydı içeridekiler..Saat 22.00ı geçiyordu...Sonra arkadaşımın anlattığına göre,giriş kapısının orada çakılı kalmışım.Arkadaşımçekmiş kolumdan,gitmemişim,çünkü tam karşımda Hasan üçüncü duruyordu bordomavi cicileriyle..Yanında klüp fotoğrafçımız İsmail abi,ve iki kişi daha...Birisi bir albay,öbürü takımın koruması..Önceki kamp ziyaretimden hatırlamış olacak İsmail abim,baktı bana...Ben salya sümüğüm zaten.Kapıya kadar geldi sarıldım,içerigirdim ve Hasan abim tam yanımdaydı işte...O öyle doğaldı ki...Kişiliğine atıp tutanların görmesini isterdimo anı.."Ben de tam senden bahsediyordum" dedi..Ben de kayış kopmuş tabi..Belli birsüre algıladım dediğini ve "Ne?" diyebildim..Konu fanatizmmiş galiba,"Geçen yıllarda da bir kız geldi,hepmize mektup yazmış,ağlattı bizi gitti diyordum" dedi..Ama az önce kapıda bekleyenin,ben olduğumu fark edememiş..E iki yıl geçti tabi..Düşündüm de,ben o gece yurda gitmiş olsaymışım,o gece Hasan Üçüncü bir insana,o şehirde yaşadığımı bilmeden,benden bahsediyormuş...Tüylerim diken diken oldu...Sonra ne dese beğenirsiniz? "Mektubun hala bende biliyor musun?" Kendimi toparladım ve "Sizde mi?" dedim.."Tabii,saklıyorum hala" dedi...Ben salya sümük oturuyordum karşısında..Ve devamlı şahsıma sorulan "Neden Trabzonspor?" sorusunun yanıtını buluyordum belki de...Albay,"Hasan birisi tarafından böylesine seviiyorsunuz..Birisini sevinçten ağlatabiliyorsun..Ne müthiş birşey...Çıkarsın sahaya ve sırf bunun için bile,galip gelirsin işte" dedi...Şok oldum bu ifade karşısında...Hasan abim,mektup diyince aklıma geldi yazdığımyeni mektuplar..Döktüm ortaya 26 mektubu birden..."Aha gene yazmış bizimki" dedi gülerek..Aldı kendi mektubunu,"Diğrlerini sen verirsin,daha güzel olur" dedi..Ben sadece sustum...
Sonra Kiki yi gördüm ve kekeledim galiba "ki ki ki ki ki" derken ben,"Evet kiki" dediler Ayağa kalktımuçtum adeta yanına...O o kadar boş bakıyordu ki,anlatamam...E gecenin bir yarısı,bir kız,üstünde ts atkısı,karşında zurluyor,üstüne atlayıvermiş...Şahsen ben de ürkerdim galiba Menejeri açıkladı vaziyeti..Kiki sırıttı...Sarıldım sımsıkı...Ben hazır kalkmışken,arkadaşım yanıma gelmiş,"begüm,canım iyimisin? gidelimmi?" demiş..."Tamam" demişim..Gitmişimgene hasanın yerine oturmuşum Sonra Kiki asansöre binmeye gitti..Asansörün oradao,ve ben gözümü kırpmadan onu izliyorum..Asansörün düğmesine basıyor..Kafasını aban çeviriyr,ben de yüz göz kıpkırmızı..Sonra tekrar basıyor düğmeye,tekrar bana bakıyor..En sonunda ürkek ürkek elini havaya kaldırıp "hoşçakal" anlamında salladı elini...Ve gitti Rüya mıydı ne bunlar? Saat 22.30u a geçiyordu,"Kardeşim yatmamız var 22.30da" dedi Hasan ve sarıldım sımsıkı...O gitti..Benim için orda beklemişti uzun bir süre...Biz kalkarken otelden çıkmak üzre,albay bağırdı arkamdan "Allah şifa versin kızım" "Şifası yok ki bunun diyebildim Güldüler epey...Ve gecenin bir yarısı çıktım o otelden...Gözler şiş,elde mektuplar...Yola koyulduk,yarın mektuplarımı vermek üzere geri döneceğimi bilerek...
Huzur buydu işte ya! En güvendiğim yerdi onalrın yanı şu dünyada...


(Ay daha asıl büyük gün olan,hepsini görüşümü anlatacağım..Çok uzun galiba..Anlatmasam mı ne? )

[tigin]

evet hepsi gerçek
2 yıldır çekilen rezalet gibi hepsi gerçek.
haketmiyorlar bu sevgiyi

[A.Hilal Çakıroğlu]

Begüm devammmm

[immortal_TS]

Anlat Begüm gerçek sevgiyi öğrensin bazıları

[TameRHan]

taraftarın Trabzonspora olan sevgisini hak etmiyorlar. taraftar onları güzel suratlarından nur cemallerinden dolayı sevmiyor,trabzonspor futbolcuları olarak seviyor ama kesinlikle bu sevgiyi hak etmediklerini oynadıkları futbolla; daha doğrusu oynamadıkları diyelim(sahada yürüdükleri içini, tonla para almalarına rağmen kazanmak için hiç bir efor sarf etmedikleri için)

trabzonspor futbolcularına yazıklar olsun

[TSelif]

Evet Begüm. İçimizde ki o aşka ne güzel tercüman oluyosun biliyo musun? Bordo mavi bir sevda ancak bu kadar güzel olur ve bu kadar güzel anlatılır.Devamını sabırsızlıkla bekliyoruz canım.

[sweetrose]

Taraftarın sevgisini anlamakta zorluk çeken ve bunu kolay bir mantıkla algılayan bu oyunculara gereken tepki konulmadığı için bu kadar rahatlar bence...

[61viya]

Pekala..

Neyse,sabah oldu..Tabi ben bütün gece dön Allah dön yatakta..Zaten yüzümü yıkamadna yatmışım...Sabh bir uyandımkabak gibi bir surat...Ama sallar mıyım hiç,tabii ki hayır..Önce karanfillerimi aldım çiçekçiden..Ve tuttum otelin yolunu...

İnsan bir binaya her bakışında heyecanlanır mı ya? İçeri girdim.Kelimenin tam anlamıyla aptal gbiiyim...Hislerimi anlatmayacak kadar hissizim..Tuhaf tuhaf bakıyorum millete...İsmail abi karşıladı.Ve Ziya hocanın içeride olduğunu,az sonra geleceğini söyledi...Muhtemelen bahsetmişlerdi benden...Ve salak salak bakınırken ben etrafıma,çıktı geldi içerden...Kollarında buldum kendimi..Salya sümüğüm ama...O sakinleştirmeye falan çalışıyor,ama nafile...Ziya Doğandan öylesine çekiniyordumki..Hani otorite,sert mizaçlı...Ama öyle sıcacıktı ki sarılması..İnanamadım o olduğuna...Karanfillerim elimde,sözde onunkini çıkarıp ona vereceğim...Ama çıkartamadımdemetin içinden...Kendisi aldı çiçeği,sakin olmamı isteyerek...Sonra "Bu kızı yukarı götürelim,ve bütün futbolcular görsün ne için mücadele etmeleri gerktiğini" dedi..Tüylerim ürperdi..."Nasıl bir sevgiymiş insanların beslediği görsünler" dedi...Ve Ziya Hocam yanımda asansöre bindik...Asansörde nereli olduğumu nerde okuduğumu soruyor ki,Begüm sakinleşsin...Asansörden indik,"İşte burada hepsi" dediler...Ben çakılı kaldım gene..İtiş kakaış girdim galiba...Ve işte o an...Gerçek miydi bunlar ya? Hepsi...Tamamı oradaydı...Ben ayakta duramıyordum,onların hepsi bana abkıyordu,ve ben bilemiyordum hangisine bakacağımı...Yerliler anlamaya çalışıyor,anlayanrın yüzünde çok hoş bir tebessüm,Szymek ve Stepanov dışında yabancılar birbirine bakıyor..Anlamamıştım ki,bir insan yüreğine kavuştuğu zaman,ölebilir miydi hiç? Hayat enerjisini karşında bulduğunda,öldüğünü hisseder miydi insanoğlu? "Hayır yaaaaaaaa.....Gerçek olamaz bu..." dedim galiba...Bir feryattı yani...Bir haykırış..."İnanmıyorum yaa.." dedim...Onlara doğru sürüklediler beni adeta...Fotoğraflarını gördüğümde,gözyaşı döktüğüm insanlar,orada oturuyordu işte...Ben onlara doğru yaklaşırken,ben hala ne yaşadığımı algılayamamışken,Szymek masadan yüzünü bana doğru çevirdi..."Oooooooooooooooo Merhabaaaaaaaaaaaaaaaaaa" dedi...Millet koptu gülmekten..Ben inanamadım...Hai yazmıştım ya,Szymek,polonyalı Szymek,ruhu özünde trabzonlu szymek,en önemmlisi beni tam iki yıl önce yine salya sümük gören Szymek,hatırlamış mıydı beni? İnanamadım...Tam durduğum yerin sağında Hüseyin,solunda Stepanov vardı...Anlatılamaz şeyler yaşıyordum..Öyle şoktaydım ki,teketek gördüğümde direk boyunlarına yapışan ben,hiçbirşey yapamadım..Hiçbirşey ama...Ne merhaba demek,ne el uzatıp tokalaşmak,ne konuşmak...Hiçbirşey...Sonra oturur buldum kendimi ikisinin ortasında...Hala boş boş oturuyorum..Ziya Hocam anlatıyor,"Antalyalı bu kızımız,fanatik trabzonsporlu" diye...Sadee bu kısmı aklımda...Sonra Stepanov,ekranda gödüğümde o dev cüssesini içime sokmak istediğim o adam,atmış elini omuzuma,"Sakiiin,sakiiin,haydi,haydi" diyip duruyor...Ölmüştümgaliba,ve cennete düşmüştüm "Yemeeek yeee" yapıyor Stepanov,herkes ısrar ediyor..Ama kalp atmazken,insan nasıl yemek yer ki?...Sonra baktılar benim kılımı kıpırdatacak kadar aklım başımda değil,"Hadi" dedi birses,"Karanfillerini dağıtalım,hem tanışmış olursun"...Kakltım ayağa ve başladım Hüsyeine sımsıkı sarılmaya...Ona verdim karanfili...Sonra Umut bulut...Karşımdaydı işte o adam,ve ben çiçek çıkartacak vaziyette değildim...Kendi çiçeklerini kendileri aldılar ellerimden..Sonra Çağdaş,öyle güzel gülüyordu ki..Sonra Mustafa keçeli,"Sakin ol canım" dedi..Ben anca sustum...Sonra Feridun,"Hoşgeldin kardeşim" dedi..O an anladım ki,ben bu adamlar için herşeyigöze alabilirim...Trabzonspordu aslolan evet,ancak onlar can vermeye çalışyırodu bu takıma...Sonra hepsi,ama hepsi..Hangibirini anlatayım inanın bilmiyoum..Enisi gördüm,öyle sıcacıkı ki...Çok tatlı gülümsüyordu..E paftan gelmişti ve anlıyordu bu aşkın boyutunu belki de..Kiki,daha sıcakı bu sefer,Merhablaştık..Sonra kare masanın ucuna geldim...Ve öööööyle durdum orada...Gökdeniz...Yaklaşık 6 sayfa mektup yazdığım,ama hala sevgimi anlatamadığım adam karşımda...Sakin,kalktı ayağa.."Merhaba,hoşgeldin? Naber,nasılsın?" dedi..Ben içime soktum onu adeta..Belki yaklaşık 5 dakika...Sadece sarıldım...O huzur doluydu...Sonra baktım o küçücük gözlerine.."Gerçek misin sen?" dedim sadacee..Güldü.."Sen o gün de ağlıyordun" dedi...Ben inanamadım benihatırladığına..Herhangi biriiçin,herhangi bir kaldırım kenarında değmişti gözlerim onun gözlerine...O sahada güldüğünde,hezimet de yaşıyorsak eğer,bir taraflarım sıcacık olur benim hep...Herşey lehimize olur sanki..Ve işte onun o aynı gülüşü yanıbaşımdaydı..Alamadım gözlerimi gözlerinden...Yanında Marcelinho..Szymekle ilk karşılaşamdaki kadar sıcak bir sarılmaydı...Algılamıştı galiba durumu artık..Sonra Jef,Cem Demir,Musa,Ferhat,hasan abim,hepsi....Öbür köşesinde masanın sarı fırtınam bekliyordu beni...Açmış kollarını iki yana,"Oooo hoşgeldin,sen hala aynı" diyor ve gülümsüyordu ...Güneş gibiydi,ısıtıyordu içim,ve aydınlatıyordu herkesi..Birkaç dakikada ondaydım galiba...Onları gördüğüm an,ömrümden giden onca yıl,fazlasıyla iade ediliyordu işte...Başlangıç noktama dönmüştüm işte...Stepanov bütün güzelliğiyle orada duruyordu...Sımsıkı sarıldım ona,o kocaman öptü beni..Kim kimi ömrü hayatında o kadar içen öper,bilmiyorum ki..."Tamam,tamam,sakin,gel su veriiim" diyip duruyordu yanımda o en güzel türkçesiyle Bense yok oluyordum o sıcacık gülüşünde...Dalıp gidiyordum gökdenizin gözlerine ara ara,o Marce ye anlatmaya çalışıyordu olan biteni..Göz göze geliyorduk,göz kırpıyordu..Benim ömrüme ömür ekleniyordu...Mektuplar??? Aklımın ucundan bile gçmedi onalrı vermek..Benim için dağıttılar masadaki herkese..Çünkü ben bende değildim artık..

Ziya hoca yanına çağırdı...Ve anlamaya açlıştı: Neydi bu sevginin sebebi? Anlatmaya çalıştım konuşabildiğim kadarıyla...Ömrümde hiç şampiyonluk yaşamadığımı,ama güne gözünüaçarken trabzonsporlu olduğunu bilmenin bütün kupalara bedelolduğunu..Evet sevinmek için asla sevmediğimizi Ama bizim artık şampiyon olmamız gerektiğini..Lig 10 küsürüncülüğünün hiç yakışmadığını..Bölük börçük anlattım işte...Sonra "abim fenerli" demişim kin dolu bir sesle,bayağı bir güldüler ona Sakin olmamı istedi.."Gökdenizin o anlarında fotoğraflarıyla konuştum ben onun..Şimdi karşımda duruyor..Anlıyormusunuz?" dedim..."Fotoğraflarıyla..Vayy" dediiçli içli..Mektubumu açtı Ziya Hoca...Bir cümle okudu,gözleri doldu.."Kusura bakma,şimdi okuyamayacağım,odamda okurum,ben deçok duygulandım çünkü" dedi...Gülümsedim...Sonra masadan kaltım ve ayaklarım beni Szymeke doğru itti...Yemek masasında szymekve stepanov vardı...Szymekin yanına gittim...Diz çöktüm önünde.."Seni çok seviyorum" ben dedi..Ben de seni çok hem de.." dedi..Sandalye çekmemi söyledi..Dibine oturdum..Öyle bakıyormuşum ki,sarıldı sımsıkkı...Eline dokundum ,alçısına..."Sakat" dedi.."Szymek biz seni çok seviyoruz...İyi olacaksın...Sakın gitme hiçbir yere" dedim...Gülümsedi..Elimi sımsıkı tuttu...Sonra ben ona baktım,öyle güzeldi ki..."Ben problem vardı dil,Milan geldi,sorun bitti" dedi... Ah be sarı fırtınam dedim,bir bilsniz tm olarak ne hissettiğiimi...Kan bağını bırak,ülkedaş bile olamdığın bir insanı,ailenden birigibi sevmek...Milanın yanına gittim...Yanına oturrtu..Sevdi saçlrımı,sımsıkı sarıldı..Ben haaaalaaa ağlamaktayım..Harap bitap düşmüşüm anlayacağınız..Sarılırken yine,"Tamam sakin haydi haydi.." dedi..Onun gözlerine hiç bu kadar yakın olmamıştım..Yemyeşildiler..Ve gülmek öyle çok yakışıyordu ki..."Hep bizimle ol,olur mu?" dedim..kafasını salladı..Çağırdılar onu,"Durun,sohbet" dediKocaman oldu kalbimde..."Mektup" dedim.."Okuyacak ben,söz,teşekkür" dedi...Ve ben yıllar sonra ilkkez böyle huzur doldum...

[Atalay]

yani begüm kardeş duygularını inan bildigim için bu piskoloji ile yazını okumadım şu sıralar okumayıda düşünmüyorum....ah be güzel kardeşim senin sevgini hakedecek aldıkları üçretin maaşın hakkını verecek bu taraftarın çektigini bilecek bu topçularda ve yönetimde inan beyin yok!!ama yinede yapmış oldugun ziyararet için bizleri orda temsil ettigin için kucak dolusu sevgiler saygılar...iyiki senin gibi taraftarlarımız var!!

[sedatturan]

yine yenildik.. nereye gidiyoruz biz?

[Kemençeci]

La ben de uşakken böleydim 61viya senin gibi. Bizim futbolcuların kusursuz adamlar olduğunu düşünürdüm. haha gülüyorum şimdi bu durumuma.

Yanlış anlama mizaha çaldım biraz

[AYYILDIZ]

ah ah bmn olarak bir 11 çıkarsak içimizden 5 haftada en az 3 galibiyet alırdık

[Kemençeci]

ah ah bmn olarak bir 11 çıkarsak içimizden 5 haftada en az 3 galibiyet alırdık

Formayı daha bir doğru dürüst taşırdık en azından, kıymetini bilirdik.

[Mustafa Önal]

begüm ikigün öncesine kadar yenileceğimizi düşünüyordum.ancak sen onları ziyaret edince belki bir umut senin duygusal mektupların için kazanırlar yazdım .ancak yine yenildik.sana yazıksenin gibi taraftarımıza yazık. yarın yine bordo mavilier giyinip okula gitcem herkesdalga geçcek ama yine duymıcam. hastayız biz hasta.

[Mesut AKYILDIZ]

ah ah bmn olarak bir 11 çıkarsak içimizden 5 haftada en az 3 galibiyet alırdık

3 Galibiyet alamasak bile 1 gol atardık be kardeşim...

[Gamze]

begüm ne ettin yaa Allahtan yalnızım gören eden yok vaziyetimi..

ilk olarak hüznümden döktüm gözyaşımı bugün,kızgınlığımdan bir de...şimdi ise sevgim için akmakta yaşlarım...sevdiğim için akmakta...

oooff offf...aç Kazım'ı dinle kızım yok başka çare...

[HALİT KARAKAŞ]

Arkadaşlar.bizi bu hallere düşüren topçular bence tesislerde kalmalı,dışarısı yasak olmalı,taraftarın önüne rahat çıkamamalı,takiii,takımı düzlüğe çıkarana kadar,,,,, hoşçakalın

[61viya]

Maçtan önce gördüm hepsini...Ama yine hepsini..Gökdenizi..."Nasılsın" dedi? Ömrümde olmadığım kadar iyi olduğumu söyledim...Mektubumu sordum.."Okudum,okudum,çok güzeldi,çok teşekkür ederim.." dedi.."Maça geliyorsun di mi" dedielini omzuma atarken,kafa salladım anca...Basın sözcümüz Zeyyat Kafkas,Caner Çuvalcıoğlu,Başkan yardımcısı İbrahim abi,hepsi aynı şeyi söyleyip durdular.."Mahvettin kız bizi..Dün gece herkes okudu mektubu..İnancın olsun,hepimizi ağlattın burada" dedi...bİR TUHAF OLDUM.."kEŞKE" DEDİM,"KEŞKE HEP MUTLULUK İÇİN AKSA BU YAŞLAR..."...


Maça gittim...Ömrümde gittiğim ikinci maçımız..Onlar sahadaydı ve ben anlamaözürlüymüşçesine şokta...Onlardı sahadakiler işte,hiçbir zaman aynı şehirde uzun süre yaşayamadığın adamlar,ve aşık olduğum takım...Aşktı bu ya? Ondandı gözümün kör olması belki...Ama ne aşkmış ya...İnadına büyüyor bu sevgi...Her saniye büyüyor...
Ben aptal gibiyim zaten,bir yandan çılgınlar,bir yanda yüreğimin sahibi topçular,bir yanda yedek oyuncu olup ısınan szymek...Kime nereye bakacağımı şaşırdım..Çılgınlar bütün stadı inlettiler! Hepinizle gurur duydum arkadaşlarım!
Staddan çıkarken döktüğümgözyaşlarının dün dktüklerimle alakası yoktu...400 taraftar gelmişti trabzondan,ve bizim takımımız galibiyet alamamıştı yine...Her yanım titremesine rağmen bekledim orada sizi trabzonsporum...Bu günleri aşmamızı yine siz sağlayacaksınız! Başkası değil...! Biz muhtacız birbirimize...Tek isteğimiz,mücadele...Tek isteğimiz alınteri,başka birşey değil...

Ve bütün bu döktüğümüz gözyaşına rağmn trabzonsporum,ben daha bir gün önce yanıma koşarak benim taklidimi yapan,koşup bana sımsıkı sarılan Szymeki öyle görmemeliydim...Stepanovun o güzel gülüşünün daim olmasını isterken,sahada diz çöken o halini görmek beni öldürdü Milan...Gökdeniz,onca çabana rağmen,hırsından isyan edişin ağlattı beni...Ve ben bütün yaşadığımız üzüntülere rağmen,sahaya antlayıp sımsıkı sarmak istedim seni milan,sen yere çömelmişken,Szymeki hepinizi...Ne yaman çelişki di mi?


Gittiniz sonra...3 gün de olsa kalbime kavuşmuştum,ve şimdi yine can bedenden ayrılıyordu işte...

[Özge]

yine döktürmüşsün

[kutoz]

Begüm, herşeye rağmen lütfen yüreğindeki o tertemiz sevgin eksiltme... Bütün olumsuzluklara inat, sen çoğalt bu sevgiyi...

Yazdıklarını şimdi okumayacağım. Bu psikolojimle okumam, senin sevgine saygısızlık olur. Daha sakin bir akşam, misafir olacağım duygularına...

Teşekkür ederim, seni sen yapan ailene...

[Çetin]

kendime trabzonsporlu derdim bende....

[61viya]

Begüm, herşeye rağmen lütfen yüreğindeki o tertemiz sevgin eksiltme... Bütün olumsuzluklara inat, sen çoğalt bu sevgiyi...

Yazdıklarını şimdi okumayacağım. Bu psikolojimle okumam, senin sevgine saygısızlık olur. Daha sakin bir akşam, misafir olacağım duygularına...

Teşekkür ederim, seni sen yapan ailene...

Çok teşekkürler abiciğim,saygın için,o güzel abiliğin için...Benim bir ailem de sizsiniz..teşekkürler..

[eren_61]

bunlar bu sevgiyi haketmiyor.ancak Trabzonsporu biz ne bunar nede başkaları için sevdik biz renklere aşığız.hep birlikte bu bataklıktan çıkacağız

[sbay]

gerçekten yaşadıklarını güzel anlatmışsın.....duygulandıran bir yazı oldu.tebrik ederim...

[Erman]

Üc metni de okuduktan sonra öyle bir "vaayyyyyy be!" demisim ki annem iceri girip "hayirdir oglum" dedi.

Cok cok cok cok cok cok cok cok güzel. Ellerine yüregine saglik.