Nesi doğru? Nesi yanlış?
Doğrunun yanlışın , yanlışın doğru olduğuna inandınızmı hiç hemde herşey size ben yanlışım diye haykırıp dururken.Aşık olmak benim tabirimle başka boyuta geçip o boyutta gitmek mi?Evet kaybolup gitmek!.Kaybettiğimiz kendimiz hayallerimiz ve yaşadığımız gerçek dünya.Neden böyle bişeye izin verelim ki?Neden bir fani için bunu yapalım o sizin için bunu yapıyormu?.İşte sorun burda yapmıyor çünkü hani boyuta geçersiniz ve kaybolursunuz.Kaybolursunuz çünkü yalnızsınızdır ve kimse size yol göstermiyordur.Kör bir boyuttasınızdır kısa bir tabirle.Hiç bir ışık , size yol göstericek bir göz dahi yok ve kaybolursunuz.Sonsuzlukta bir yol bulmaya çalışırsın ama boşlukta debelenirsin bütün hücrelerin bu boşluğu hisseder ne yaptığını bilmez bir yelkenli gibi esen bi rüzgarı dahi olmayan bir yelkenli.Neden kimse yokki veya bi esen rüzgar?Neden biri senin elinden tutupta bu boyutu değiştirmiyo?.ne kadar çok soru var sorulacak ve oturup saatlerce düşünülecek.Yanlış anlamayın yeni bir boyut tanımlamıyorum , sadece herkese kalpteki acıyı çektiren aşkı anlatıyorum.Şimdi Mecnun’u daha iyi anlıyorum ama Leyla’yı o hikayeye hiç yakıştırmıyorum. Bu bir aşk hikayesi ama Leyla’nın en alakası var?Hep bizimi kandırdılar acaba LEYLA ile MECNUN NUN AŞK HİKAYESİ diye.Bence artık bu hikayenin çok geç kalmış yeni bir adı verilmeli.Benim ne haddimeki ben bi ad vereyim ama şunu biliyorumki Leyla’nın burda işi yok.Leyla nın hikayesi konusu olan aşkın olduğu yerde değil çünkü bi göz değil veya bir el veya bir ışık!.Sadece bu boyuta bir merdiven dayıyan ve sonra o merdiveni ordan alıp kaçan.
Vay be lisede , üniversitede, ortaokulda, mahallede , vapurda, otobüste, trende sinemada , tiyatroda , internette , sokokta anlıyacağınız her yerde Mecnun olmuşuz.Her yerdeyiz ama yalnız değiliz.Bide meçhuller var bizimle birlikte.Ama onlar yabancı sayılmazlar.Bizden biriler merak etmeyin hemen aklınıza farklı bi tür gelmesin.Onlar sadece zavallı , biraz aklı karışık ve birazda öfkeli tipler.Çevresine , duygulara ve bide en önemli şeyi unutuyordum merdivenci arkadaşa öfkeliler onu bir yakalarsa varya!.Merdivenle çıktığınız bi yerden merdivensiz inemezsiniz herlade?.Tabiki inersiniz ama atlayarak.Ama muhakkakki bu atlama nizami bir atlama olucak yalnız biraz dengesiz.Dengenizi kaybedersiniz canınzı yanmıştır hatta ciddi şekilde yara alırsınız ve buna bağlı olarak öfkelinirsiniz bir şeylere.Artık elinde merdiveni olanlara bakış açınız değişmiştir.Onlra artık cici değil kaka şeylerdir sizin için ve sizin açınızdan her şeyi hak ediyorlardır belkide.İşte o arkadaşlar MEÇHUL olanlardır.O zaman biz bu merdivene çıkmasakta hiç adım dahi atmasak adım atsak ama tırmanmasak mı? .Sadece merdivencinin ne olduğu ile mi ilgilensek?.O merdivenin sonunda ne varmış acaba deyip de kaybolmak için kaşınmasak mı?Ne mecnun olsak ne meçhul.Ne merdivenciyi arasak ne de merdivenciden nefret etsek?Doğru olan bumudur?Bu kadar sorunun olduğu bi yerde nesi doğru nesi yanlış!.Cevap bulmak ne kadar zor.Belkide merdivenci olamayı demeliyiz.Bir de boyuta ordan bakmalıyız!.Zanlımca en iyisi bırakmak şu merdivenleri oturmak mantıklı düşünmek eğriyi doğruyu bulmak görmek.Yanlış içersinde düşmemek göz gore merdivenci veya merdiven tırmanmamak ve o merdivenden düşen olmamak.Doğrumu?
haydi erkekler merdivenci olmaya