Biraz geç farkettim bu güzel yazıyı ama olsun, eline kalemine sağlık çoğu arkadaşımızın da dediği gibi duygularımıza tercüman olmuşsun tebrik ederim.
Yıllar önce bu yazıyı okuduğumda dağılmıştım.
Az önce tekrar okudum. Fark ettim ki toparlayamamışım.
Forum Kurallarına aykırı gördüğünüz mesajları ve üyeleri kullanıcı panelinde bulunan (ikaz tuşu) tıklayarak raporlamanızı rica ediyoruz..Ayağa KALK!
Biraz geç farkettim bu güzel yazıyı ama olsun, eline kalemine sağlık çoğu arkadaşımızın da dediği gibi duygularımıza tercüman olmuşsun tebrik ederim.
Yazı efsaneymiş gerçekten. Gurbette yaşayanlar olarak, yazılanların hemen hepsini yaşamışızdır.
Trabzonspor'un yaptığı transferlerin kampa yetiştiği, tarihte ilk defa görüldü.
Ulan...
Arafilboylu
Ve mikrofonlarımız Avni Aker'de...
Duygulandirdin renkdas.
Ellerine saglik çok güzel bir yazi olmus.
Envoyé de mon Redmi 4X en utilisant Tapatalk
Konu kayseriliyiz tarafından (14.09.2018 Saat 20:05 ) değiştirilmiştir.
son basamagi ölüm olan bir merdivendir hayat
İlk defa okudum çok güzel yazmışsın kalemine yüreğine sağlık.
“Yolun karşısında söylediklerini anlamayan biri varsa en iyi cevap susmaktır.”
Eline sağlık kardeş, biz gurbetteki Trabzonsporluların hislerine tercüman oldun. 95'i, 2005'i, 2011'i yaşayarak geçti okul hayatım.
95'i ilkokul 1 de yaşadım ben, okuma bayramı vardı, öğretmenimiz (kendisi de hasta şikeciydi) okuma bayramı etkinliğinde ben dahil bir kaç arkadaşıma sahnede tuttuğumuz takımın formaları ile (evet benimkini de babam Bursa'da tezgah altı bir yerden almıştı tıpkı senin baban gibi) timsah yürüyüşü, Trabzon için oley oley falan tarzı şeyler yaptırıyordu.
5 Mayıs'tan sonraya denk gelmişti, şikeci arkadaşlarım sahnede şikebahçe için oley oley çekerken, ben sadece kol hareketini sessizce yapıp yerime geçmiştim. Sınıftaki tek Trabzonsporlu erkek bendim, 2 de Trabzonlu kız vardı işte.
2005'te artık neyin ne olduğunu daha iyi biliyordum, lisedeydim, şikecilerin yüzlerine vurabiliyordum yaptıkları şerefsizlikleri.
2011'de üniversite son sınıftaydım, Karabük maçı sonrası finallerim vardı, 2 gün çalışamadım sinirden, üniversitedeki arkadaşlarıma karşı diyrodum hep, bu sene yaşananlar elbet bir gün ortaya çıkacak diye.
Nitekim 3 Temmuz sabahı çıktı ama bilmediğim bir şey vardı, bu ülkede adalet öyle bir hale gelmişti ki, göz göre göre hakkımızı yediler.
Konu Emre EFENDİOGLU tarafından (16.09.2018 Saat 17:17 ) değiştirilmiştir.
Şu anda 1 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 1 misafir)