Uzaklardan Mektubum Trabzon'a

[Mollasalihoğlu]

Mollasalihoğlu abi (hitap kötü oldu farkındayım ) yaralarınız çok büyük be

İsmim Metin.

Şaka yapıyorum şaka, bütün kadınlar güzeldir

[cewat]

Cumartesi günü okudum bu yazıyı ama yemin ediyorum '' kes - kopyaLa - yapıştır '' muhabbetLerinden sanıp hiçbirşey yazmadan ciktim. twetter'da yine gamze hanım sayesinde karşıma çıktı yine doyamadan okudum ama haLa habersizdim hikayeLerden aLakasız bir renktaşımın yuregiyLe yazdığından. yüreğine, emeğine, kalemine, samimiyetine, duyguLarına, eLLerine we harcadiğin her saniyeye sağLık oLsun kardeşim. resmen noktasına virgüLüne kadar bütün hisLerimize tercüman oLmuşsun.

[ilhan]

Başucu eseri olmuş.
Harika...

Tebrikler Eray, bu tip yazılardan mahrum etme bizleri.

[ESER]

tebrikler ve tesekkurler bu guzel yazi icin

[Colakoglu]

Süper bi yazi, bu yaziyi tercüme ettrip uefaya yollamak lazim.

[Ender Kuyumcu]

Gerçekten de etkileyici ve bir o kadar da güzel bir yazı.

İzmir'de büyümüş biri olarak sınıfta, okulda, mahallede tek Trabzonsporlu olmanın yarattığı duyguları tekrar yaşadım ve seni bu konuda çok iyi anlıyorum...

Yine İzmir'de yaşamış olmanın sonucu gittiğin okullardaki sınıflarda az olan güzel kız sayısını anlayamıyorum,kusura bakma

Biz İzmir'de hangisi daha güzel diye bakardık sınıfa

[Berat Akçay]

Okurken duygulandım. Hemen hemen aynı duyguları paylaşıyoruz.
Ellerine sağlık kardeşim

[Gökhan Koç]

Çok güzel yazmışsın renktaş, ellerine fikrine sağlık.

Böyle yazılar yazılabiliyorsa halen, Trabzonspor ruhu yaşamaya devam ediyor demektir

[Mehmet DİLEK]

Kalemine yüreğine sağlık eray kardeşim.Bende İzmir - menemende ender Trabzonsporlulardan biri olarak yazıda aynen kendimi buldum.İnşallah şampiyonluk kutlamasına beraber gideriz.

[serdar61]

Hiç tanımdağım görmediğim , muhtemelen tanışıp göremeyeceğim bir arkadaş nasıl oluyorda bu kadar ortak nokta yakalayabiliyor, hayretler içerisinde gözlerimi doldurdun renktaş. teşekkürler , valla iyi geldi..

[Anıl C]

Yüreğine sağlık...

[Burçin Aydoğdu]

Ancak yüreğin derinliklerinden gelen duygularla yazılabilecek bir yazı. Eline sağlık.

[Alihan Ertürk]

Bugün daha bir anlamlı bu yazı.. Defalarca okudum, bıkmadan da okurum.
Duygulara nasıl tercuman olunur yine görün diye başlığı yukarı çekiyorum.

Mücadeleye devam edeceğiz, belki ümitsizliğe kapıldığımız zamanlar olacak ama asla durmayacağız.

Bir kez daha yüreğine sağlık..

[DNA-TS]

güzel bir paylaşım, baya bir ortak noktamız var aynı jenerasyonda nede olsa.
yüreğine sağlık eray.

[Furkan Özdem]

Çoğu kişi okurken kendini görmüş, duygulanmış, gülümsemiştir heralde. Ancak bunu yazıya dökmek başka bir iş...

Eline, yüreğine sağlık

[Faruk Altıntop]

yüreğine sağlık ..bu yazıyı ilerleyen yaşlarımda çoçuklarıma okutup örnek göstericem TRABZONSPOR ve TARAFTARI bu işte diyebileceğim.

[61viya]

Çok zamandır sadece okuyorum yazılanları. Çok beğenmiştim ilk okuduğumda da.. Yüreğinize sağlık.

[Nihat Günay]

Hayatımda ilk defa canlı kanlı bir Fenerbahçeliyi üniversite eğitimim için Trabzon'dan ayrılıp Eskişehir'e gittiğimde görmüştüm.

Bir süre adama şaşkın şaşkın baktığımı hatırlıyorum

[Muhalif]

Yaşa be, çok yaşa... Sağolasın... Teşekkürler...

[Hasan Algan]

sadece gurbetçiyi değil trabzon sınrıalrı altında yaşayanları da duygulandıracak kadar güzel bir yazı.

[Berke6198]

2010-2011 senesi kursağımda kaldığından beri ben duygu yüklüyüm. Dokunsan ağlarım. Trabzonspor'a gelen lâflara, iftiralara sabrım daha da azaldı.

Hayatım pahasına Trabzonspor'un savunuculuğunu yapmaya başladım. Trabzonspor gol yediği zaman üzüntüden televizyona bakamaz, yenildiği zaman bir dahaki maça kadar mutsuz olmaya başladım.

Sanırım 2010-2011 beni büyüttü. Normal gelişen çocukluğuma gerçekleri görme ve ileriyi görme yeteneği kattı.

Sanırım beni 3-4 yıl ileri götürdü.


Dediğiniz gibi, ben şampiyonluk kutlamayı bilmem. Ve geçen sezon Galatasaray şampiyon olup ligi bitirdiğinde, dışarıda araba kornaları duyduğumda, insan bağırtıları duyduğumda çok duygulandım ve ağladım.

Dert yandım, benim hevesimi kursağımda bırakanlara çok söylendim. Ne vardı sanki, benim de böyle bir kutlama yapmaya hakkım yok muydu ?

Hep sokaklara çıkıp delice kolbastı oynadığımı hayal ettim. Ertesi gün okula gittiğimde, sınıftaki tek Trabzonspor'lu olarak, Trazbzonspor'u tek temsil eden kişi olarak İstanbul'luların arasında delice sevinmeyi hayal ettim.

Ve başımı yastığa koyduğumda hüngür hüngür ağladım. Dondurması elinden alınmış çocuk gibi ağladım. 15 yaşına gelmiştim neredeyse, kendime ağlamayı yakıştıramıyordum ancak gözyaşlarımı tutamıyordum.

Utancımdan sesimi babama ve anneme duyurmamak için hıçkırıklarım boğazımda kalıyordu.


Ancak İstanbul'da, Trabzonspor'u temsil etmek beni hiç mi hiç utandırmadı. Tam tersine daha da çok üstlendim takımımı. Nasıl korumam gerektiğini öğrendim.

Trabzon'da oturan kişi benim ne demek istediğimi anlayamaz.



Hakkını gasp edenlerin yedikleri gol karşısında çılgınlar gibi sevinince, babadan gelen; "Oğlum sakin ol." uyarısını onlar hayatları boyunca almadılar.

Gizli gizli sevinmek zorunda kalmadılar. Trabzonspor fenerbahçeyi yendiği zaman formalarını giyip sokaklara dökülebildiler. Ancak ben bunu yapamadım...

Ne fenerbahçeye, ne beşiktaşa, ne de galatasaraya karşı formamı giyip Kasımpaşa sokaklarında, İstanbul sokaklarında tur atamadım.


Gurbette kalmak nedir ben bilirim. Trabzonspor'u temsil etmek nedir ben bilirim. Her gün hakkını çalan takımın taraftarıyla yüz yüze bakmak nedir ben bilirim.

Büyük bir maç sonrası o maçta yenilmişsek, sonraki gün okula gidip de o İstanbul'lularla uğraşmamak için hasta numarası yapmayı ben bilirim.

Trabzonspor'un galibiyeti sonrası kaldırımların sarı-lacivert boyanmasını ben bilirim...


Hiç kimse gurbettekiler kadar Trabzonspor'un değerini bilemez.

Çok akıcı bir trafikte, 61 plakalı araç gördüğünde veya arabada Trabzonspor'lu olduğunu belirten bir kanıt gördüğünde kendini arabanın önüne atmayı bilir misiniz ?

Yolda daha önce hiç görmediğin bir Trabzonspor'lu ile tanışıp, telefon numaralarını alıp sonrasında sıkça görüşmeye kadar gidecek bir olay gördünüz mü ?

Ben bunları hiç bir bjk'lide,fb'lide,gs'lide görmedim. İki tane Beşiktaş formalı taraftar yan yana birbirlerine bakmadan geçtiklerinde, babama dönüp "Ya baba, bunlar nasıl taraftar, birbirlerine selam bile vermiyorlar. Keşke şuradan geçen bir Trabzonspor'lu olsaydı." dediğimi çok net hatırlarım.


Diyeceğim odur ki ben şampiyonluk görmedim. Ve Trabzonspor'a hasret yaşadım. Trabzonspor'a aç yaşadım.

Hayatta ki en büyük korkum da İnşallah bir gün oğlum veya kızım olursa, onların Trabzonspor'u tutmamasıdır...

[Arrive]

Hayatta ki en büyük korkum da İnşallah bir gün oğlum veya kızım olursa, onların Trabzonspor'u tutmamasıdır...

Emanete sahip çıkmayan evlat olur mu hiç (: İçin rahat olsun Berke (:

[Berke6198]

Emanete sahip çıkmayan evlat olur mu hiç (: İçin rahat olsun Berke (:

Duygularımıza o kadar kapılmışız ki unutmuşuz.

Ellerine, yüreğine, gönlüne sağlık Eray abi...

Bizi yazılarından mahrum bırakma

[ilhan]

İlgili yazı bu ay Trabzonspor dergisinde de yer almış.
Tebrikler Eray.

[Doğan Şahin]

Madem Yiğit link atmış, başlığı hortlatmak farz oldu.
Eline, yüreğine sağlık Eray, hislerimize tercüman olmuşsun.