FANATIK61 Nickli Üyeden AlýntýBizler böyle insaniz:
Savasin en kanli gunlerinden biriydi.
Asker en iyi arkadasinin az ileride, kanlar icinde yere dustugunu gordu.
Insanin basini bir saniye siperden cikaramayacagi gibi bir ates altindaydilar.
Asker tegmenine kostu hemen:
Komutanim, bir kosu arkadasimi alip geleyim mi?
"Delirdin mi?" der gibi bakti tegmen...
- Gitmege degmez oglum, arkadasin delik desik olmus. Buyuk
olasilikla
olmustur bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakin!
Ama asker o kadar israr etti ki, tegmen izin vermek zorunda kaldi.
- Peki, dene bakalim!
Asker yogun ates altinda firladi siperden ve mucize eseri, arkadasinin
yanina kadar gitti, yarali arkadasini sirtlandigi gibi tasidi.
Birlikte siperin icine yuvarlandilar.
Tegmen kosup yaraliya bir goz atti ve nefes nefese bir kenara yikilmis
askere döndu:
- Sana hayatini tehlikeye atmaya degmez, dememis miydim! Bu
zaten olmus...
- Degdi Komutanim, degdi! dedi asker.
- Nasil degdi, arkadasin zaten olmus, gormuyor musun?
Gene de degdi komutanim, cunku yanina vardigimda henuz yasiyordu...
Ve onun son sozlerini duymak, dunyalara bedeldi benim icin...
Ve, hickirarak, arkadasinin son sozlerini tekrarladi:
"Gelecegini biliyordum!"
GELECEGINI BILIYORDUM!
Kalbimizde "arkadaslik" denilen bir mucize var. Nasil oldugunu,
nasil
basladigini bilemezsiniz.
Ama bunun ozel bir armagan oldugunu, Allah'in bir lutfu oldugunu
bilirsiniz.
Gercekten de arkadaslar nadide mucevherlerdir.
Yuzunuzu guldurup, basarmaniz icin cesaret verirler.
Sizi dinlerler ve kalplerini acmaya hazirdirlar.
Bugün arkadaslariniza, onlarla ne kadar ilgilendiginizi gösterin.
Gerçekten mükemmel bir yazý. Gözlerim doldu desem inanmasýnýz. Gerçek dostluk budur iþte.