Sezonun en iyi futbolunu oynayarak başladığımız bir maçı sonucunun bu şekilde olmasına gerçekten şaşırdığımı ve üzüldüğümü söyleyebilirim.
İlk 15 dakika önde basan, pas yapan, rakibi çıkartmayan Trabzonspor kalesine gelen ilk topta golü yedi.
İlk golde oynamasını istemediğim Zokora olsaydı o kadar raahat gelemezler, belki de o golü yemezdik.
1-0'ın ardından tepki veremeden yenen 2. gol ve takımın girdiği ruh hali ile bu maç ancak doğru değişiklikler ile değiştirilebilridi, onu da yaklaşık 2 yıldır yaptığımızı hatırlamıyorum.
Her ne kadar Servet'in attığı kariyer golünden sonra oluşan tepkilere hak veriyor olsam da, bu tepkilerin tescilli hırsız rakibimizi alkışlamaya kadar gitmesine üzüldüm.
Benden çok rahmetli Mustafa Çelik abimiz kahrolmuştur.
Uzun lafın kısası böyle bir mağlubiyeti ilk defa almadık son defa da almayacağız.
Her takım bu sezon içerisinde böyle bir hezimet yaşamış, sonra kendini toparlamıştır.
Şampiyon olduğumuz sezonki takım da ligin 5. haftasında Manisaspor'dan 3 tane yemiş, sonrasında kendisini toparlayıp açık farkla şampiyon olmuştur.
Bu maçın en çok sınıfta kalanı Şenol Güneş ile beraber hırsızı alkışlayan taraftardır.
Aynı stadda benim çocukluk yıllarımda rakibin bacaklarını titretir, rakip ortasahayı geçemezdi.
Stad aynı ama taraftar ruhunu kaybetmiş.