Genclerbirligi-TRABZONSPOR

[onurkaradeniz]

hasan geçmis olsun maçtamiydin[img]smileys/smiley36.gif[/img]

[Özsu]

[img]smileys/smiley32.gif[/img]

[img]smileys/smiley32.gif[/img] [img]smileys/smiley32.gif[/img]

Bu maglubiyeti fatihe veya yaninda bir kaç kisiye kimse yikamaz, bu teknik kadro ve futbolcularin ortak hakettikleri bir maglubiyettir, Doldur bosaltlarla daha pas vermekten aciz,elindeki kadroyu çocuk oyuncagina çevirip yap boz oynayanadamlarladaha çok yipratiriz kendimizi.

[the real]

futbolcularin ruhsuzlugu bir yana........balik bastan kokar arkadaslar...maç sonrasi yöneticilerimizden sayin sayitoglu diyoki;"futbol sansi gençlerden yanaydi" yok ya sen gel onu külahima anlat, evet gerçekten gençler çok sansliydi trabzonspor varini yogunu ortaya koydu (!!)canla basla mücadele etti(!!) pozisyon üzerine pozisyon üretti(!!), toplari direkten döndü gençler savunmasi bie kaç tane çizgiden çikardi kaleci gökhan kurtarilmayacak toplar kurtardi......degilmi evet gerçekten futbol sansi gençlerin yanindaydi.(!!!!!)...Bu nasil bir anlayistir arkadaslar....bu nasil birpolyannaciliktir " son 5 dakikada 3 net posizyon bulduk" nedemektir yaaaa SOrunda o sayin asbaskan Uefa sansi ayagina kadar gelmis bir takim ancak son bes dakikada üç pozisyon BU-LA_MAZ. hele TRABZONSPOR takimi hiç BULAMAZ. simdi sorarim arkadaslar yönetici olaya bu kadar yumusak ve ortada hiç anormal bir sey yokmus gibi bakarsa futbolcu nasil baksin,ve nasil ders alsin...............

[imported_baris]

Halilhodzic'in iki tane kusuru var. Birincisi Djokac'i hala oynatmasi. Onun oynadigi yerde Gokdeniz oynamali. O da Gokdenizin yedegi olmali. Ikincisi Yattarayi gec oyuna almasi. Yattara her macta 90 dakika super oynamayabilir. Fakat mac boyunca hazirladigi bir pozisyonun bile gol ile sonuclanma ihtimali cok yuksek. Bu adam her mac oyunda tutulmali.


Halilhodzic'in bunlar haricinde bence hatasi yok. Ve takim GB macinda ozellikle ikinci yari 3-4 tane, forvet oyuncusunun kacirmamasi gereken pozisyon yakaladi. Bu pozisyonlar macin taktiksel acidan iyi hazirlanildiginin ibatidir. Vahid, deparlarla gol bulma takdigini uygulamistir GB macinda. Bu taktik, su andaki Trabzonspor icin bicilmis kaftandir, ve mac kazanmanin en iyi yoludur. Oyuncularin yapisi da buna cok uygundur.

[Emre B.]

Seneye takimda revizyona gidilmesi gerek

[Mehmet]

maçi izlerken içimden çikip oynamak geldi..acaba sadece yüregimi ortaya koyup oynamaya çalissam yeterli olurmuydu? olmasa bile vicdanim rahat olurdu buna eminim..ama dün bunu hiç göremedim..inaniyorum ki dün gercekten kazanmaya sartlanmis bir trabzonsporun karsisinda hiç bir takimin sansi olmazdi........bir maglubiyetle tabii ki yikilacak degiliz ama ruhumuzu inacimizi sahaya yansiitalim ezik, mahkum top oynamayalim...bizim amaçlarimiz cok daha farkli biz büyük takimiz büyük hedeflerimiz var bunun içinde bu takima uygun futbolcular gerekli........ son olarak mac tabii ki kaybedebiliriz bu cok normal ama önemli olan RUHUMUZU KAYBETMEMEMIZDIR.....LÜTFEN BASARI IÇIN NE GEREKIYORSA YAPILSIN ARTIK????

Evet benimde dogum günümdü bu gün ama
gelen mesajlar mailler benim için hiç anlamsizdi.
Bizi aglatan mevlam elbet bir gün güldürür.

[CAFER ÖZER]

Trabzonsporda 1.sorun su anda hocadir.ondan sonra bazi futbolcular var kesinlikle gönderilmeli.Bunlarin basindada Fatih tekke geliyor.Kendisini takimdan büyük görenlerin bence bu takimda isi yok.

[Nytre]

Seneye takimda revizyona gidilmesi gerek

her sene revizyona gidiliyor neredeyse bu aliskanlik haline geldi..

[zafer6161]

evet resimler geldi bende mactaydim kapalida ama



< =text/>setImgWidth();




< =text/>setImgWidth();




< =text/>setImgWidth();



abartmiyorum en az 10 bin taraftarimiz vardi siz bakmayin gazetelerin 1000.2000 yazdigina

[lazutlarlivera]

Su taraftara yazik beeeee.


Zafre ve onun gibi bi sürü insan taa TRABZON dan kalkip maça gitti.


Sonuçahada yürüyen,ruhsuz 11 tane adam.


Bu insanlar islerini güçlerini herseylerini birakip pesinizden


olmadik yerlere geliyo sizin ise umrunuzda degil.


Yaziklar olsun beee.Kahvede millete alay konusu oldum.


Kahvenin ortasinda agladim be sinirden.Harbiden de yaziklar olsun

[Emre Emiroğlu]

gazeteler 1000 2000 yazdi yine iyi.. maci radyodan dinledim herif 500 trabzonsporlu var demisti. hepsinin allah belasini versin.

[Badaloğlu]

Arkadaslar, 500-1000-2000 rakami yalan rakamdir.Orada numaralinin sol tarafindan maratonun sag tarafina kadar bizimdi.Yari yariya bize yer vermediler ama bu stad 19.000 kisi oldugunua göre bize ayrilan yerde stadin 3/1 durumunda olduguna göre en az 5.000 ile 6.000 arasinda tribünleri doldurduk.


Gençlerbirligi taraftari için söylenmis ise 500 rakami dogrudur.Çünkü 500 ya da 1.000 kisi haricinde okullarda Cavcavin dagittigi bedava biletler sayesinde stadin çogu yeri doldu.Maraton göbekte 100-150 kisi tezahürat yapiyordu.

[Nytre]

ne 1000-2000i arkadaslar badaloglununda dedigi gibi bir kale arkasi ve kapalinin yarisi bize aitti ve doluydu...


artik siz hesaplarin bende videosu var ancak yükleyemiyorum ...


hepsini çektim ben...

[özbalkesli]

fficeffice" />
Dogma büyüme Balikesirliyim. Su an 35 yasindayim ve Ankara?da yasiyorum. Ancak memleketimle iliskim halen yakin düzeyde devam ediyor. Ailemin, dostlarimin, arkadas çevremin büyük kismi halen orada.

Çogunuzun bilecegi gibi benim memleketimin de bir futbol takimi var: Balikesirspor ! Kisaca ?Balkes? olarak adlandirilan bu takimin en fanatik taraftarlarindan biri de benim. 7-8 yasimdan beri Balkes?in pesinden kosan, ilgisini ve sevgisini esirgemeyen bir taraftarim.

Balkes, kurulus yili olan 1966?dan bu yana; gerek amatör gerekse porofesyonel tüm ligleri görmüs bir takim. 1970?li yillarda 1. ligde de oynadi ve o yillarda tipki Trabzonspor gibi Anadolu?dan yükselen futbol atesini güçlendiren rüzgarlardan biri oldu.

Ancak bu rüzgar kalici olamadi. Sadece bir sezon oynayabildigi 1. ligden düstükten sonra, 2. ligin Ege gruplarinda güçlü takimlarindan biri olarak varligini sürdürdü, 1980?li yillarin sonunda birkaç senelik bir 3. lig deneyimi olduysa da tekrar 2. lige çikmayi bildi. 1995-1996 yillarinda ise Balkes, 1970?lerden bu yana ilk kez 1. lige çok yaklasti. Birkaç sezon arda arda zirveye oynadi; ama her seferinde final niteligindeki son maçlari kaybederek 1. lige yükselemedi. Belki hatirlarsiniz, bu süreçteki rakiplerinden biri de Akçaabat Sebatspor?du.

Bu parlak bir-iki yilin ardindan Balkes için hersey kötü gitmeye basladi. Takim birkaç sezon içinde önce 3. lige sonra da AMATÖR KÜMEYE düstü. Evet, maalesef Anadolu?nun köklü ve geçmisin güçlü pekçok takiminin basina gelen felaket sonunda Balkes?i de vurdu.

Son bes yildan bu yana Balikesir Amatör kümesinde mücadele ediyorduk. Bir zamanlar Göztepe, Karsiyaka, Denizlispor, Çanakkale Dardanelspor, Konyaspor gibi takimlarin geçtigi Balikesir Atatürk Stadyumu?nda artik Balkes?in rakibi Balikesir?in semt veya köy takimlari olmaktaydi.

Yillar boyunca bunun utancini ve ezikligini duyarak yasadim. Yeni tanistigim biri memleketimi ögrenip ?yahu Balkes ne oldu?? diye sordugunda ?Amatör kümede? diye verdigim cevaplar içimi kavururdu. Gerçi hiçbir zaman Balkes sevgim azalmadi, tarftarligim sekteye ugramadi. O?nu ilk sevdigim gün nasil seviyorsam hep öyle sevdim. Sadece üzüldüm, üzüldüm, üzüldüm! Yillarca içimde coskulari degil kederleri tasidim ama sevgimden asla vazgeçmedim.

Bunun semeresini de yillar sonra gördüm. Çünkü dostlar; geçen hafta sonu Yalova?da yapilan maçlar sonucunda Balkes tekrar 3. lige yükseldi. Takimim artik amatör kümede degil; Türkiye?nin pekçok köklü kulübünün bulundugu 3. ligde mücadele edecek. Belki buradan da daha üst, çok daha üst liglere bile terfi edebilecek.

Final maçini 9 Nisan Pazar günü Lüleburgazspor ile oynadik. Maç Yalova?da olmasina ragmen 3.000 civarinda taraftarinin destegini alan Balkes, maçi 3-0 kazandi ve 5 yillik utanca son verdi.

Iste o 3.000 kisiden biri de ben olacaktim. Maç için Ankara?dan Yalova?ya gitmeyi planlamistim. Pazar sabahi 07.00 otobüsü ile yola çikip maç saatine kadar Yalova?ya varabilirdim. Nitekim, bir gün önceden otobüste yerimi bile ayirttim.

Ancak maça gitmedim. Daha dogrusu gittim de o maça gitmedim. Peki hangi maça gittim? Gençlerbirligi-Trabzonspor maçina! Neden mi? Çünkü dostlar, bakmayin benim Balikesirli ve Balikesirsporlu olduguma; ben ayni zamanda hastalik derecesinde koyu Trabzonspor taraftariyim!

Futbol merakimin gelismeye basladigi küçük yaslarda Balkes ile birlikte Trabzonspor?u da tutmaya basladim. Zaten farkli liglerde oynadiklari için birbirlerine rakip olmuyorlardi ve ben de iki takim arasinda çeliski içinde kalmiyordum. 2. veya 3. ligde Balkes, 1. ligde ise Trabzonspor?u tutuyor;çifte ask, çifte heyecan yasiyordum.

Yalniz sunu da hemen belirteyim: Benim Trabzonsporlulugum ezbere degildir; yani o yillarda sampiyon oluyordu diye tutmadim ben Trabzonspor?u. Anne tarafim Artvinlidir, her yil Artvin?den çok sayida akrabamiz Balikesir?e bizi ziyarete gelir. Onlarla iç içe büyüdüm, bu nedenle Karadeniz?e kendimi hep yakin hissettim. Birgün gelenlerden biri bana hangi takimi tuttugumu sordu. Ben de ?Balkes? dedim. Bunun üzerine bana ?Sen Karadeniz çocugu sayilirsin, bu nedenle Karadeniz?den de bir takim tut bakalim. Trabzonspor?u tut!? dedi. Iste o gün bugündür Trabzonsporluyum! Böyle olduguma da çok memnunum!

Yillar Balkes ile birlikte Trabzonspor sevgisini de tasiyarak geçti. Son sampiyonlugu daha dün gibi hatirlarim; Karagümrük maçi ile birlikte Avni Aker?de sampiyonluk turu atacaktik. O zamanlar TV tek kanal, sampiyonluk görüntülerini izleyebilmek için tek bir sansiniz var; TRT?nin aksam yayinlacagi spor programi. Bir hafta boyunca Pazar aksami yayinlanacak olan o programi bekledim. Ancak o gün geldi, bizimkilerin maraza çikaracagi tuttu. Akçay?da yazligimiz vardi, Balikesir?den günü birlik oraya gittik. Dönüs saatimiz ile spor programinin yayin saati çakisiyor, gün boyu nasil izleyecegimi düsünüp durdum. Yola öyle bir saatte çikacagiz ki; program biz yoldayken yayinlanacak. Nitekim öyle oldu, ben bir yandan Balikesir?e kalan kilometreleri sayiyorum bir yandan da saatime bakiyorum. Programa yetismemiz mümkün degil, baktim olmuyor bastim yaygarayi. Babam da bana bir kiyak yapti, bir benzin istasyonunda mola verdi. Ama mekan silme kamyoncu dolu, annem ve ablamlar arabadan bile inmediler. Babamla ben içeri girdik, bir tahta sandalyenin üzerinde, karli bir televizyondan hayal meyal izledim törenleri.

Yillarca okulumda, mahallemde hiç Trabzonsporlu arkadasim olmadi. Hep azinlikta kaldim, FB, GS ve BJK?yi tutanlarla tek basima mücadele ettim. Ama bu asktan hiç vazgeçmedim; büyüdükçe, para kazanmaya baslayip hareket kabiliyetim arttikça Trabzonsporum?un pesinden kosmaya basladim. En son geçen Aralik ayinda Kadiköy?de oynanan ve 2-2 biten Fenerbahçe maçinda tribündeydim. Maç sonunda stad çevresindeki barlardan birinde, bir sürü Fenerlinin arasinda birseyler yiyip içtim, herkesin saskin bakislari içinde hesabi inadina Trabzonspor logolu kredi kartimla ödedim.

Iste böyle; nasil Balkesliysem öyle Trabzonsporluyum. Ikisi de benim için birbirinden degerli. Kendimi biri için digerinden vazgeçmek zorunda hissetmiyorum.

Ama iste, geçen Pazar günü biri için digerinden vazgeçmek zorundaydim. Dogrusu da bu seferlik Trabzonspor?u birakip, Yalova yollarina koyulmakti ama yapmadim, yapamadim.

Çünkü Yalova yoluna çikacagim sabahin gecesinde evde Trabzonspor odama girdim. Bu da nedir derseniz; esim geçen sene bana bir jest yapti ve evin odalarindan birini Trabzonspor odasi yapti. Duvarlari açik maviye boyatti; kalin bir bordo perde ile üzerinde bordo-mavi çiçekler olan bir de tül yaptirdi. Odada bir kitaplik ile süs esyalari konan küçük büfe var, buralari da hep Trabzonspor kitaplari, aksesuarlari vs. ile donatti.

Iste gece o odada biraz vakit geçirdim; daha dogrusu Trabzonspor Dergisinin Nisan sayisini okudum. Sonra diger Trabzonspor objelerini kurcaladim, Trabzonspor kitaplarindan bir ikisine söyle bir göz attim. Gittim dolaptan TS Club orijinal maç formami çikarip, koltugun üzerine serdim......

Gecenin ilerleyen saatlerinde Yalova?ya gitmekten vazgeçmistim. Taaa nerelerden Ankara?ya ayagima kadar gelmis Trabzonspor?u birakip da gitmeyi kendime yediremedim. Tabii içim rahat degildi; takimlarimdan birine ev sahipligi yapayim derken diger takimim yaban ellerinde tek basina sampiyonluk mücadelesi verecekti.

Nitekim rahatsizligim pazar günü boyunca da sürdü. 19 Mayis Stadi?nda Trabzonspor?un arkasinda yerimi almistim ama aklimin bir kösesi Yalova?daydi. Cep telefonumla sürekli Balkes?ten bilgi aliyordum ve ilahi tesadüf; Gençler golü attiktan bir dakika sonra Balkes?in gol attigini ögrendim. Yani ayni dakika içinde hem üzüldüm hem de sevindim.

Yalova?ya gitseydim ayni rahatsizligi yine duyardim. Bu sefer de aklim Trabzonspor?da kalirdi. Mesele bu degil; Balkes?in pesinden gidemesem de iyi haberleri bana geldi. Ama 19 Mayis Stadi?nda gördügüm Trabzonspor içimi öyle acitti ki; Balkes?i birakip Trabzonspor?un pesine takildigima çok ama çok pisman oldum.

Maça giderken beraberlik veya maglubiyet ihtimalini tabii ki göze aliyordum. Ama böyle silik, böyle kisiliksiz bir Trabzonspor oyununu hiç aklima getirmemistim. Trabzonspor için berbat bir gündü !

Böyle olmaz beyler (futbolcular, teknik heyet ve yönetim); böyle Trabzonspor da olmaz, böyle büyüklük de olmaz, böyle ask da olmaz. Bosverdim forma askinizi, Trabzonspor sevginizi; bizim Trabzonspor?a asik oldugumuz kadar sizler de mesleginize ve futbola asik olsaniz hiç olmazsa çatir çatir futbolunuzu görürdük. Varin yine yenilin, varin 20 sene daha sampiyon olmayin ama bizim gururumuzu bu kadar kirmayin.

Biz bu takimi hep sevdik, bundan sonra da severiz. Biz amatör takimin pesinden Yalova?ya gitmedik diye kendinden utanç duyan insanlariniz, kadir de biliriz kiymet de... UEFA kupasinda da kosariz arkanizdan, (Allah korusun) amatöre düsseniz de. Ama siz de bu sevgiye biraz olsun karsilik verin! Beni simdiden üç hafta sonra oynanacak Trabzonspor-Fenerbahçe maçinin heyecani sarmis iken, bu maçi Avni Aker?de izleyebilmek için is durumumu, para durumumu, aile durumumu simdiden ayarlamaya çalisirken; 35 yasinda kelli felli adam olarak 18-20 yasindaki gençlerin heyecani ve enerjisiyle Ankara?dan Trabzon?a karayoluyla gidis dönüs 25 saatlik seyahati göze almis iken bize bu futbolu reva görmeyin !

Hepiniz bu isten birseyler kazaniyorsunuz; kiminiz para, kiminiz söhret, kiminiz kariyer ! Biz taraftarlariniz ise sevinç ve gururdan baska birsey elde etmiyoruz ! Yeri geliyor herseyimizi birakip, sirf bu kazanimlar ugruna pesinize düsüyoruz. Ama bize bunu bile çok görüyorsunuz; stadlardan böyle boynu bükük, böyle kalbi kirik yolluyorsunuz bizi.....

Biliyorum, elbette bir iliskisi yoktur ama ara sira aklimi kurcalamiyor da degil : Kazim KOYUNCU?yu kaybettikten sonra bu caima güzel gün görmedi sanki.... Önce UEFA hezimeti, sonra Gökdeniz olayi, yönetim problemleri, ligde basarisizlik hepsi ard arda geldi.

Dirilerin yüzünü güldüremiyorsunuz, ölülerin ruhunu sad edin bari !

[eys_61]

Bu takimi iyi gününde tutupta, kötü gününde tutmamak gafletine düsenler bir an önce bu takimi tutmaktan vazgeçsinler.Basarili oldugun zaman herkes yanindadir.Önemli olan böyle günlerde takima sahip çikmaktir.Takima,hocasina,yöneticisine kizgin olabiliriz ama Trabzonsporumuza laf söyletmeyiz.Çünkü o bizim göz bebegimizdir.Insan gözbebegine çöp sokmaz.


Takimin oynadigi berbat futboldan bahsedebiliriz,tepki de verebiliriz, bu gayet dogaldir ama Trabzonsporlulugumuzu kesinlikle tartismamaliyiz.Futbolcular gelip geçicidir keza hocalar ve yöneticilerde gelip geçici...Ama Trabzonspor bir markadir ve bu marka bizim gibi insanlarin sahip çikmasi ile ilelebet yasayacaktir.

biz TRABZONSPOR taraftariyiz "futbolcu" veya "sonuç" degil.bize düsen kayitsiz sartsiz elimizden gelen azami destegi vermektir.


lütfen imkani olan herkes d.bakir maçina gitsin,inadina takimizi desteklesin

[gerisiyalan]

...
Böyle olmaz beyler (futbolcular, teknik heyet ve yönetim); böyle Trabzonspor da olmaz, böyle büyüklük de olmaz, böyle ask da olmaz. Bosverdim forma askinizi, Trabzonspor sevginizi; bizim Trabzonspor?a asik oldugumuz kadar sizler de mesleginize ve futbola asik olsaniz hiç olmazsa çatir çatir futbolunuzu görürdük. Varin yine yenilin, varin 20 sene daha sampiyon olmayin ama bizim gururumuzu bu kadar kirmayin.


Biz bu takimi hep sevdik, bundan sonra da severiz. Biz amatör takimin pesinden Yalova?ya gitmedik diye kendinden utanç duyan insanlariniz, kadir de biliriz kiymet de... UEFA kupasinda da kosariz arkanizdan, (Allah korusun) amatöre düsseniz de. Ama siz de bu sevgiye biraz olsun karsilik verin!


...
Biliyorum, elbette bir iliskisi yoktur ama ara sira aklimi kurcalamiyor da degil : Kazim KOYUNCU?yu kaybettikten sonra bu caima güzel gün görmedi sanki.... Önce UEFA hezimeti, sonra Gökdeniz olayi, yönetim problemleri, ligde basarisizlik hepsi ard arda geldi.

...
Dirilerin yüzünü güldüremiyorsunuz, ölülerin ruhunu sad edin bari !

Balkesli güzel insan,
ne kadar anlamli ve dogru tespitlerle dolu bir mesaj atmissiniz. Trabzonspor ne kadar sansli bir kulüp ki sizin gibi taraftarlari var. Sizin gibi benim de tek istegim, takimimizin ligin en delikanli topunu oynamasi. Saha sonuçlari gerçekten farketmez. Yeter ki onlar özverili mücadele etsinler, hareket ve davranislariyla Trabzonspor formasinin serefine ve onuruna layik olsunlar.

Gerçi farketmez diyorum ama yine de kendimden süpheliyim. Eger, Allah korusun, Trabzonspor amatör kümelere kadar düsse, yine onu ayni sekilde takip edermiyim acaba... evet, ben bu konuda kendimden süpheliyim, o kadar büyük mü acaba Trabzonspor askim? Bunu bilemem. Oysa siz, Balikesirspor'u hiç yalniz birakmamissiniz, yillar boyunca. Size giptayla bakiyorum.

Günümüzde insanlar genelde sadece kisisel tatmin için takim tutuyorlar. Onlar için önemli olan sadece topun 3 diregin içinden geçmesi, baska hiçbir sey degil. Bunun için çogu insan kendi memleketinin takimini tutmaktansa, gidip birkaç senede bir sampiyon olmasi en kuvvetli takimlardan birini tutuyor. Doga kanunu olarak, içgüdüleriyle güçlünün yanina yanasan asalak yaratiklar gibi. Kendilerini en kolay zevke teslim ediyorlar. Uyusturucu bagimlisi olmak gibi birsey bana göre. Kendi memleketinin takimina sirt çeviriyorlar, burun kiviriyorlar. Aslinda böyle yaparak asagilik komplekslerini ortaya koyuyorlar. Ezikliklerini ortaya koyuyorlar. "Ben sehrimin takimini sampiyon olamadigi için tutmuyorum" demek, "ben güce tapiyorum, güç için dogup büyüdügüm yerin degerlerini satarim" demektir. Bu gibi insanimsilar için futbolda seref ve onur, sampiyon olmak demektir. Bu gibileri için sampiyon olamama onursuzluktur demektir. Bu gibiler gerçekten hissederek "iyi oynayan kazansin" diyemezler, kafalarindan "benim tuttugum takim kazansin da ben de bu sekilde bir kisisel tatmin yasayayim, asagilik kompleksimine bir ilaç gibi gelsin bu hiçbir iliskiyle bagli olmadigim takimin basarisi" seklinde bir düsünce geçer.

Sizin gibi, içinden çiktigi sehrin takimina bagli insanlari hep takdir etmisimdir. Benim takdir edip etmemem önemli degil zaten, siz kendizin için en dogrusunu yapiyorsunuz. Ne mutlu size.

Sizin gibi düsünebilen bir futbolcu toplulugu olusur insallah yakinda. Artik kiz gibi degil, delikanli gibi top oynarlar insallah. Bu taraftar da, saha sonucuna göre degil, saha mücadelesine göre oyuncularina deger biçer.

Bir gün sampiyon olacagiz, ve o gün, o ezik takimlari tutanlarin sampiyon olduklari zaman sevindikleri ve hissettiklerinin yaninda tarif edilemeyecek duygular yasayacagiz. O zaman o ezik takim taraftarlari bize bakip imrenecekler, diyecekler ki "biz 20 kere sampiyonluk gördük ama hiçbirinde böyle sevinemedik, neden acaba ???"Edited by: gerisiyalan

[Nytre]

sayin özbalkesli abimiz...


yazinin hepsini okudum.. öncelikle sana sonsuz bir saygi duydugumu söylemek istedim. sonrada trabzonspor odani düsündüm... kiskandim diyebilirim


bugünden çok balkes ile ts arasindaki iliskini ve sevgini çok takdir ettim...


sizin gibi ts.liler oldukça trabzonsporumuz her zaman "büyük" kalacaktir...

[zafer6161]

fficeffice" />
Dogma büyüme Balikesirliyim. Su an 35 yasindayim ve Ankara?da yasiyorum. Ancak memleketimle iliskim halen yakin düzeyde devam ediyor. Ailemin, dostlarimin, arkadas çevremin büyük kismi halen orada.

Çogunuzun bilecegi gibi benim memleketimin de bir futbol takimi var: Balikesirspor ! Kisaca ?Balkes? olarak adlandirilan bu takimin en fanatik taraftarlarindan biri de benim. 7-8 yasimdan beri Balkes?in pesinden kosan, ilgisini ve sevgisini esirgemeyen bir taraftarim.

Balkes, kurulus yili olan 1966?dan bu yana; gerek amatör gerekse porofesyonel tüm ligleri görmüs bir takim. 1970?li yillarda 1. ligde de oynadi ve o yillarda tipki Trabzonspor gibi Anadolu?dan yükselen futbol atesini güçlendiren rüzgarlardan biri oldu.

Ancak bu rüzgar kalici olamadi. Sadece bir sezon oynayabildigi 1. ligden düstükten sonra, 2. ligin Ege gruplarinda güçlü takimlarindan biri olarak varligini sürdürdü, 1980?li yillarin sonunda birkaç senelik bir 3. lig deneyimi olduysa da tekrar 2. lige çikmayi bildi. 1995-1996 yillarinda ise Balkes, 1970?lerden bu yana ilk kez 1. lige çok yaklasti. Birkaç sezon arda arda zirveye oynadi; ama her seferinde final niteligindeki son maçlari kaybederek 1. lige yükselemedi. Belki hatirlarsiniz, bu süreçteki rakiplerinden biri de Akçaabat Sebatspor?du.

Bu parlak bir-iki yilin ardindan Balkes için hersey kötü gitmeye basladi. Takim birkaç sezon içinde önce 3. lige sonra da AMATÖR KÜMEYE düstü. Evet, maalesef Anadolu?nun köklü ve geçmisin güçlü pekçok takiminin basina gelen felaket sonunda Balkes?i de vurdu.

Son bes yildan bu yana Balikesir Amatör kümesinde mücadele ediyorduk. Bir zamanlar Göztepe, Karsiyaka, Denizlispor, Çanakkale Dardanelspor, Konyaspor gibi takimlarin geçtigi Balikesir Atatürk Stadyumu?nda artik Balkes?in rakibi Balikesir?in semt veya köy takimlari olmaktaydi.

Yillar boyunca bunun utancini ve ezikligini duyarak yasadim. Yeni tanistigim biri memleketimi ögrenip ?yahu Balkes ne oldu?? diye sordugunda ?Amatör kümede? diye verdigim cevaplar içimi kavururdu. Gerçi hiçbir zaman Balkes sevgim azalmadi, tarftarligim sekteye ugramadi. O?nu ilk sevdigim gün nasil seviyorsam hep öyle sevdim. Sadece üzüldüm, üzüldüm, üzüldüm! Yillarca içimde coskulari degil kederleri tasidim ama sevgimden asla vazgeçmedim.

Bunun semeresini de yillar sonra gördüm. Çünkü dostlar; geçen hafta sonu Yalova?da yapilan maçlar sonucunda Balkes tekrar 3. lige yükseldi. Takimim artik amatör kümede degil; Türkiye?nin pekçok köklü kulübünün bulundugu 3. ligde mücadele edecek. Belki buradan da daha üst, çok daha üst liglere bile terfi edebilecek.

Final maçini 9 Nisan Pazar günü Lüleburgazspor ile oynadik. Maç Yalova?da olmasina ragmen 3.000 civarinda taraftarinin destegini alan Balkes, maçi 3-0 kazandi ve 5 yillik utanca son verdi.

Iste o 3.000 kisiden biri de ben olacaktim. Maç için Ankara?dan Yalova?ya gitmeyi planlamistim. Pazar sabahi 07.00 otobüsü ile yola çikip maç saatine kadar Yalova?ya varabilirdim. Nitekim, bir gün önceden otobüste yerimi bile ayirttim.

Ancak maça gitmedim. Daha dogrusu gittim de o maça gitmedim. Peki hangi maça gittim? Gençlerbirligi-Trabzonspor maçina! Neden mi? Çünkü dostlar, bakmayin benim Balikesirli ve Balikesirsporlu olduguma; ben ayni zamanda hastalik derecesinde koyu Trabzonspor taraftariyim!

Futbol merakimin gelismeye basladigi küçük yaslarda Balkes ile birlikte Trabzonspor?u da tutmaya basladim. Zaten farkli liglerde oynadiklari için birbirlerine rakip olmuyorlardi ve ben de iki takim arasinda çeliski içinde kalmiyordum. 2. veya 3. ligde Balkes, 1. ligde ise Trabzonspor?u tutuyor;çifte ask, çifte heyecan yasiyordum.

Yalniz sunu da hemen belirteyim: Benim Trabzonsporlulugum ezbere degildir; yani o yillarda sampiyon oluyordu diye tutmadim ben Trabzonspor?u. Anne tarafim Artvinlidir, her yil Artvin?den çok sayida akrabamiz Balikesir?e bizi ziyarete gelir. Onlarla iç içe büyüdüm, bu nedenle Karadeniz?e kendimi hep yakin hissettim. Birgün gelenlerden biri bana hangi takimi tuttugumu sordu. Ben de ?Balkes? dedim. Bunun üzerine bana ?Sen Karadeniz çocugu sayilirsin, bu nedenle Karadeniz?den de bir takim tut bakalim. Trabzonspor?u tut!? dedi. Iste o gün bugündür Trabzonsporluyum! Böyle olduguma da çok memnunum!

Yillar Balkes ile birlikte Trabzonspor sevgisini de tasiyarak geçti. Son sampiyonlugu daha dün gibi hatirlarim; Karagümrük maçi ile birlikte Avni Aker?de sampiyonluk turu atacaktik. O zamanlar TV tek kanal, sampiyonluk görüntülerini izleyebilmek için tek bir sansiniz var; TRT?nin aksam yayinlacagi spor programi. Bir hafta boyunca Pazar aksami yayinlanacak olan o programi bekledim. Ancak o gün geldi, bizimkilerin maraza çikaracagi tuttu. Akçay?da yazligimiz vardi, Balikesir?den günü birlik oraya gittik. Dönüs saatimiz ile spor programinin yayin saati çakisiyor, gün boyu nasil izleyecegimi düsünüp durdum. Yola öyle bir saatte çikacagiz ki; program biz yoldayken yayinlanacak. Nitekim öyle oldu, ben bir yandan Balikesir?e kalan kilometreleri sayiyorum bir yandan da saatime bakiyorum. Programa yetismemiz mümkün degil, baktim olmuyor bastim yaygarayi. Babam da bana bir kiyak yapti, bir benzin istasyonunda mola verdi. Ama mekan silme kamyoncu dolu, annem ve ablamlar arabadan bile inmediler. Babamla ben içeri girdik, bir tahta sandalyenin üzerinde, karli bir televizyondan hayal meyal izledim törenleri.

Yillarca okulumda, mahallemde hiç Trabzonsporlu arkadasim olmadi. Hep azinlikta kaldim, FB, GS ve BJK?yi tutanlarla tek basima mücadele ettim. Ama bu asktan hiç vazgeçmedim; büyüdükçe, para kazanmaya baslayip hareket kabiliyetim arttikça Trabzonsporum?un pesinden kosmaya basladim. En son geçen Aralik ayinda Kadiköy?de oynanan ve 2-2 biten Fenerbahçe maçinda tribündeydim. Maç sonunda stad çevresindeki barlardan birinde, bir sürü Fenerlinin arasinda birseyler yiyip içtim, herkesin saskin bakislari içinde hesabi inadina Trabzonspor logolu kredi kartimla ödedim.

Iste böyle; nasil Balkesliysem öyle Trabzonsporluyum. Ikisi de benim için birbirinden degerli. Kendimi biri için digerinden vazgeçmek zorunda hissetmiyorum.

Ama iste, geçen Pazar günü biri için digerinden vazgeçmek zorundaydim. Dogrusu da bu seferlik Trabzonspor?u birakip, Yalova yollarina koyulmakti ama yapmadim, yapamadim.

Çünkü Yalova yoluna çikacagim sabahin gecesinde evde Trabzonspor odama girdim. Bu da nedir derseniz; esim geçen sene bana bir jest yapti ve evin odalarindan birini Trabzonspor odasi yapti. Duvarlari açik maviye boyatti; kalin bir bordo perde ile üzerinde bordo-mavi çiçekler olan bir de tül yaptirdi. Odada bir kitaplik ile süs esyalari konan küçük büfe var, buralari da hep Trabzonspor kitaplari, aksesuarlari vs. ile donatti.

Iste gece o odada biraz vakit geçirdim; daha dogrusu Trabzonspor Dergisinin Nisan sayisini okudum. Sonra diger Trabzonspor objelerini kurcaladim, Trabzonspor kitaplarindan bir ikisine söyle bir göz attim. Gittim dolaptan TS Club orijinal maç formami çikarip, koltugun üzerine serdim......

Gecenin ilerleyen saatlerinde Yalova?ya gitmekten vazgeçmistim. Taaa nerelerden Ankara?ya ayagima kadar gelmis Trabzonspor?u birakip da gitmeyi kendime yediremedim. Tabii içim rahat degildi; takimlarimdan birine ev sahipligi yapayim derken diger takimim yaban ellerinde tek basina sampiyonluk mücadelesi verecekti.

Nitekim rahatsizligim pazar günü boyunca da sürdü. 19 Mayis Stadi?nda Trabzonspor?un arkasinda yerimi almistim ama aklimin bir kösesi Yalova?daydi. Cep telefonumla sürekli Balkes?ten bilgi aliyordum ve ilahi tesadüf; Gençler golü attiktan bir dakika sonra Balkes?in gol attigini ögrendim. Yani ayni dakika içinde hem üzüldüm hem de sevindim.

Yalova?ya gitseydim ayni rahatsizligi yine duyardim. Bu sefer de aklim Trabzonspor?da kalirdi. Mesele bu degil; Balkes?in pesinden gidemesem de iyi haberleri bana geldi. Ama 19 Mayis Stadi?nda gördügüm Trabzonspor içimi öyle acitti ki; Balkes?i birakip Trabzonspor?un pesine takildigima çok ama çok pisman oldum.

Maça giderken beraberlik veya maglubiyet ihtimalini tabii ki göze aliyordum. Ama böyle silik, böyle kisiliksiz bir Trabzonspor oyununu hiç aklima getirmemistim. Trabzonspor için berbat bir gündü !

Böyle olmaz beyler (futbolcular, teknik heyet ve yönetim); böyle Trabzonspor da olmaz, böyle büyüklük de olmaz, böyle ask da olmaz. Bosverdim forma askinizi, Trabzonspor sevginizi; bizim Trabzonspor?a asik oldugumuz kadar sizler de mesleginize ve futbola asik olsaniz hiç olmazsa çatir çatir futbolunuzu görürdük. Varin yine yenilin, varin 20 sene daha sampiyon olmayin ama bizim gururumuzu bu kadar kirmayin.

Biz bu takimi hep sevdik, bundan sonra da severiz. Biz amatör takimin pesinden Yalova?ya gitmedik diye kendinden utanç duyan insanlariniz, kadir de biliriz kiymet de... UEFA kupasinda da kosariz arkanizdan, (Allah korusun) amatöre düsseniz de. Ama siz de bu sevgiye biraz olsun karsilik verin! Beni simdiden üç hafta sonra oynanacak Trabzonspor-Fenerbahçe maçinin heyecani sarmis iken, bu maçi Avni Aker?de izleyebilmek için is durumumu, para durumumu, aile durumumu simdiden ayarlamaya çalisirken; 35 yasinda kelli felli adam olarak 18-20 yasindaki gençlerin heyecani ve enerjisiyle Ankara?dan Trabzon?a karayoluyla gidis dönüs 25 saatlik seyahati göze almis iken bize bu futbolu reva görmeyin !

Hepiniz bu isten birseyler kazaniyorsunuz; kiminiz para, kiminiz söhret, kiminiz kariyer ! Biz taraftarlariniz ise sevinç ve gururdan baska birsey elde etmiyoruz ! Yeri geliyor herseyimizi birakip, sirf bu kazanimlar ugruna pesinize düsüyoruz. Ama bize bunu bile çok görüyorsunuz; stadlardan böyle boynu bükük, böyle kalbi kirik yolluyorsunuz bizi.....

Biliyorum, elbette bir iliskisi yoktur ama ara sira aklimi kurcalamiyor da degil : Kazim KOYUNCU?yu kaybettikten sonra bu caima güzel gün görmedi sanki.... Önce UEFA hezimeti, sonra Gökdeniz olayi, yönetim problemleri, ligde basarisizlik hepsi ard arda geldi.

Dirilerin yüzünü güldüremiyorsunuz, ölülerin ruhunu sad edin bari !

abi yaaaaaa sen gercek trabzonlulardan bile daha trabzonsporlusun vallahi helal olsun yazini okuyunca tüylerim diken oldu vallaaaaaaaa[img]smileys/smiley32.gif[/img]

[zafer6161]

bu arada kapali komple bizimdi bende kapalidaydim

[CAFER ÖZER]

fficeffice" />
Dogma büyüme Balikesirliyim. Su an 35 yasindayim ve Ankara?da yasiyorum. Ancak memleketimle iliskim halen yakin düzeyde devam ediyor. Ailemin, dostlarimin, arkadas çevremin büyük kismi halen orada.

Çogunuzun bilecegi gibi benim memleketimin de bir futbol takimi var: Balikesirspor ! Kisaca ?Balkes? olarak adlandirilan bu takimin en fanatik taraftarlarindan biri de benim. 7-8 yasimdan beri Balkes?in pesinden kosan, ilgisini ve sevgisini esirgemeyen bir taraftarim.

Balkes, kurulus yili olan 1966?dan bu yana; gerek amatör gerekse porofesyonel tüm ligleri görmüs bir takim. 1970?li yillarda 1. ligde de oynadi ve o yillarda tipki Trabzonspor gibi Anadolu?dan yükselen futbol atesini güçlendiren rüzgarlardan biri oldu.

Ancak bu rüzgar kalici olamadi. Sadece bir sezon oynayabildigi 1. ligden düstükten sonra, 2. ligin Ege gruplarinda güçlü takimlarindan biri olarak varligini sürdürdü, 1980?li yillarin sonunda birkaç senelik bir 3. lig deneyimi olduysa da tekrar 2. lige çikmayi bildi. 1995-1996 yillarinda ise Balkes, 1970?lerden bu yana ilk kez 1. lige çok yaklasti. Birkaç sezon arda arda zirveye oynadi; ama her seferinde final niteligindeki son maçlari kaybederek 1. lige yükselemedi. Belki hatirlarsiniz, bu süreçteki rakiplerinden biri de Akçaabat Sebatspor?du.

Bu parlak bir-iki yilin ardindan Balkes için hersey kötü gitmeye basladi. Takim birkaç sezon içinde önce 3. lige sonra da AMATÖR KÜMEYE düstü. Evet, maalesef Anadolu?nun köklü ve geçmisin güçlü pekçok takiminin basina gelen felaket sonunda Balkes?i de vurdu.

Son bes yildan bu yana Balikesir Amatör kümesinde mücadele ediyorduk. Bir zamanlar Göztepe, Karsiyaka, Denizlispor, Çanakkale Dardanelspor, Konyaspor gibi takimlarin geçtigi Balikesir Atatürk Stadyumu?nda artik Balkes?in rakibi Balikesir?in semt veya köy takimlari olmaktaydi.

Yillar boyunca bunun utancini ve ezikligini duyarak yasadim. Yeni tanistigim biri memleketimi ögrenip ?yahu Balkes ne oldu?? diye sordugunda ?Amatör kümede? diye verdigim cevaplar içimi kavururdu. Gerçi hiçbir zaman Balkes sevgim azalmadi, tarftarligim sekteye ugramadi. O?nu ilk sevdigim gün nasil seviyorsam hep öyle sevdim. Sadece üzüldüm, üzüldüm, üzüldüm! Yillarca içimde coskulari degil kederleri tasidim ama sevgimden asla vazgeçmedim.

Bunun semeresini de yillar sonra gördüm. Çünkü dostlar; geçen hafta sonu Yalova?da yapilan maçlar sonucunda Balkes tekrar 3. lige yükseldi. Takimim artik amatör kümede degil; Türkiye?nin pekçok köklü kulübünün bulundugu 3. ligde mücadele edecek. Belki buradan da daha üst, çok daha üst liglere bile terfi edebilecek.

Final maçini 9 Nisan Pazar günü Lüleburgazspor ile oynadik. Maç Yalova?da olmasina ragmen 3.000 civarinda taraftarinin destegini alan Balkes, maçi 3-0 kazandi ve 5 yillik utanca son verdi.

Iste o 3.000 kisiden biri de ben olacaktim. Maç için Ankara?dan Yalova?ya gitmeyi planlamistim. Pazar sabahi 07.00 otobüsü ile yola çikip maç saatine kadar Yalova?ya varabilirdim. Nitekim, bir gün önceden otobüste yerimi bile ayirttim.

Ancak maça gitmedim. Daha dogrusu gittim de o maça gitmedim. Peki hangi maça gittim? Gençlerbirligi-Trabzonspor maçina! Neden mi? Çünkü dostlar, bakmayin benim Balikesirli ve Balikesirsporlu olduguma; ben ayni zamanda hastalik derecesinde koyu Trabzonspor taraftariyim!

Futbol merakimin gelismeye basladigi küçük yaslarda Balkes ile birlikte Trabzonspor?u da tutmaya basladim. Zaten farkli liglerde oynadiklari için birbirlerine rakip olmuyorlardi ve ben de iki takim arasinda çeliski içinde kalmiyordum. 2. veya 3. ligde Balkes, 1. ligde ise Trabzonspor?u tutuyor;çifte ask, çifte heyecan yasiyordum.

Yalniz sunu da hemen belirteyim: Benim Trabzonsporlulugum ezbere degildir; yani o yillarda sampiyon oluyordu diye tutmadim ben Trabzonspor?u. Anne tarafim Artvinlidir, her yil Artvin?den çok sayida akrabamiz Balikesir?e bizi ziyarete gelir. Onlarla iç içe büyüdüm, bu nedenle Karadeniz?e kendimi hep yakin hissettim. Birgün gelenlerden biri bana hangi takimi tuttugumu sordu. Ben de ?Balkes? dedim. Bunun üzerine bana ?Sen Karadeniz çocugu sayilirsin, bu nedenle Karadeniz?den de bir takim tut bakalim. Trabzonspor?u tut!? dedi. Iste o gün bugündür Trabzonsporluyum! Böyle olduguma da çok memnunum!

Yillar Balkes ile birlikte Trabzonspor sevgisini de tasiyarak geçti. Son sampiyonlugu daha dün gibi hatirlarim; Karagümrük maçi ile birlikte Avni Aker?de sampiyonluk turu atacaktik. O zamanlar TV tek kanal, sampiyonluk görüntülerini izleyebilmek için tek bir sansiniz var; TRT?nin aksam yayinlacagi spor programi. Bir hafta boyunca Pazar aksami yayinlanacak olan o programi bekledim. Ancak o gün geldi, bizimkilerin maraza çikaracagi tuttu. Akçay?da yazligimiz vardi, Balikesir?den günü birlik oraya gittik. Dönüs saatimiz ile spor programinin yayin saati çakisiyor, gün boyu nasil izleyecegimi düsünüp durdum. Yola öyle bir saatte çikacagiz ki; program biz yoldayken yayinlanacak. Nitekim öyle oldu, ben bir yandan Balikesir?e kalan kilometreleri sayiyorum bir yandan da saatime bakiyorum. Programa yetismemiz mümkün degil, baktim olmuyor bastim yaygarayi. Babam da bana bir kiyak yapti, bir benzin istasyonunda mola verdi. Ama mekan silme kamyoncu dolu, annem ve ablamlar arabadan bile inmediler. Babamla ben içeri girdik, bir tahta sandalyenin üzerinde, karli bir televizyondan hayal meyal izledim törenleri.

Yillarca okulumda, mahallemde hiç Trabzonsporlu arkadasim olmadi. Hep azinlikta kaldim, FB, GS ve BJK?yi tutanlarla tek basima mücadele ettim. Ama bu asktan hiç vazgeçmedim; büyüdükçe, para kazanmaya baslayip hareket kabiliyetim arttikça Trabzonsporum?un pesinden kosmaya basladim. En son geçen Aralik ayinda Kadiköy?de oynanan ve 2-2 biten Fenerbahçe maçinda tribündeydim. Maç sonunda stad çevresindeki barlardan birinde, bir sürü Fenerlinin arasinda birseyler yiyip içtim, herkesin saskin bakislari içinde hesabi inadina Trabzonspor logolu kredi kartimla ödedim.

Iste böyle; nasil Balkesliysem öyle Trabzonsporluyum. Ikisi de benim için birbirinden degerli. Kendimi biri için digerinden vazgeçmek zorunda hissetmiyorum.

Ama iste, geçen Pazar günü biri için digerinden vazgeçmek zorundaydim. Dogrusu da bu seferlik Trabzonspor?u birakip, Yalova yollarina koyulmakti ama yapmadim, yapamadim.

Çünkü Yalova yoluna çikacagim sabahin gecesinde evde Trabzonspor odama girdim. Bu da nedir derseniz; esim geçen sene bana bir jest yapti ve evin odalarindan birini Trabzonspor odasi yapti. Duvarlari açik maviye boyatti; kalin bir bordo perde ile üzerinde bordo-mavi çiçekler olan bir de tül yaptirdi. Odada bir kitaplik ile süs esyalari konan küçük büfe var, buralari da hep Trabzonspor kitaplari, aksesuarlari vs. ile donatti.

Iste gece o odada biraz vakit geçirdim; daha dogrusu Trabzonspor Dergisinin Nisan sayisini okudum. Sonra diger Trabzonspor objelerini kurcaladim, Trabzonspor kitaplarindan bir ikisine söyle bir göz attim. Gittim dolaptan TS Club orijinal maç formami çikarip, koltugun üzerine serdim......

Gecenin ilerleyen saatlerinde Yalova?ya gitmekten vazgeçmistim. Taaa nerelerden Ankara?ya ayagima kadar gelmis Trabzonspor?u birakip da gitmeyi kendime yediremedim. Tabii içim rahat degildi; takimlarimdan birine ev sahipligi yapayim derken diger takimim yaban ellerinde tek basina sampiyonluk mücadelesi verecekti.

Nitekim rahatsizligim pazar günü boyunca da sürdü. 19 Mayis Stadi?nda Trabzonspor?un arkasinda yerimi almistim ama aklimin bir kösesi Yalova?daydi. Cep telefonumla sürekli Balkes?ten bilgi aliyordum ve ilahi tesadüf; Gençler golü attiktan bir dakika sonra Balkes?in gol attigini ögrendim. Yani ayni dakika içinde hem üzüldüm hem de sevindim.

Yalova?ya gitseydim ayni rahatsizligi yine duyardim. Bu sefer de aklim Trabzonspor?da kalirdi. Mesele bu degil; Balkes?in pesinden gidemesem de iyi haberleri bana geldi. Ama 19 Mayis Stadi?nda gördügüm Trabzonspor içimi öyle acitti ki; Balkes?i birakip Trabzonspor?un pesine takildigima çok ama çok pisman oldum.

Maça giderken beraberlik veya maglubiyet ihtimalini tabii ki göze aliyordum. Ama böyle silik, böyle kisiliksiz bir Trabzonspor oyununu hiç aklima getirmemistim. Trabzonspor için berbat bir gündü !

Böyle olmaz beyler (futbolcular, teknik heyet ve yönetim); böyle Trabzonspor da olmaz, böyle büyüklük de olmaz, böyle ask da olmaz. Bosverdim forma askinizi, Trabzonspor sevginizi; bizim Trabzonspor?a asik oldugumuz kadar sizler de mesleginize ve futbola asik olsaniz hiç olmazsa çatir çatir futbolunuzu görürdük. Varin yine yenilin, varin 20 sene daha sampiyon olmayin ama bizim gururumuzu bu kadar kirmayin.

Biz bu takimi hep sevdik, bundan sonra da severiz. Biz amatör takimin pesinden Yalova?ya gitmedik diye kendinden utanç duyan insanlariniz, kadir de biliriz kiymet de... UEFA kupasinda da kosariz arkanizdan, (Allah korusun) amatöre düsseniz de. Ama siz de bu sevgiye biraz olsun karsilik verin! Beni simdiden üç hafta sonra oynanacak Trabzonspor-Fenerbahçe maçinin heyecani sarmis iken, bu maçi Avni Aker?de izleyebilmek için is durumumu, para durumumu, aile durumumu simdiden ayarlamaya çalisirken; 35 yasinda kelli felli adam olarak 18-20 yasindaki gençlerin heyecani ve enerjisiyle Ankara?dan Trabzon?a karayoluyla gidis dönüs 25 saatlik seyahati göze almis iken bize bu futbolu reva görmeyin !

Hepiniz bu isten birseyler kazaniyorsunuz; kiminiz para, kiminiz söhret, kiminiz kariyer ! Biz taraftarlariniz ise sevinç ve gururdan baska birsey elde etmiyoruz ! Yeri geliyor herseyimizi birakip, sirf bu kazanimlar ugruna pesinize düsüyoruz. Ama bize bunu bile çok görüyorsunuz; stadlardan böyle boynu bükük, böyle kalbi kirik yolluyorsunuz bizi.....

Biliyorum, elbette bir iliskisi yoktur ama ara sira aklimi kurcalamiyor da degil : Kazim KOYUNCU?yu kaybettikten sonra bu caima güzel gün görmedi sanki.... Önce UEFA hezimeti, sonra Gökdeniz olayi, yönetim problemleri, ligde basarisizlik hepsi ard arda geldi.

Dirilerin yüzünü güldüremiyorsunuz, ölülerin ruhunu sad edin bari !

Balikesirli bu kardesimizin yazisi Neden Trabzonspor diye bir topic vardi bence oraya tasinsin,gerçekten çok güzel bir yazi yazmissin kardesim artik yalniz degilsin Ankarada BMN deki arkadaslarla tanisirsin,Insallah Beraber yaptigimiz organizasyonalrda bulusur tanisiriz.Bende Askerligimi Balikesirde yaptim Balikesirin bende yeri ayridir.

[TSelif]

Özbalkesli abimize[img]smileys/smiley32.gif[/img][img]smileys/smiley32.gif[/img][img]smileys/smiley32.gif[/img]


Bu yaziyi koyacaksin tek tek zarflara o bizim canimiz ,kanimiz,herseyimiz olan TRABZONSPOR umuzun o kutsal formasini giyipte hakkini vermeyen kaç kisi varsa göndereceksin hepsine..Biraz okuyupta kendilerine gelmeleri için [img]smileys/smiley7.gif[/img]


Bu yazi için sonsuz tesekkürler balikesirli abimize[img]smileys/smiley32.gif[/img]Ne mutlu bize ki sizin gibi bir taraftara sahibiz[img]smileys/smiley32.gif[/img]

[worldmaster]

Ben böyle rezil bi futbol görmedim.Bu sene bi d.bakir maçi bi de bu maç takimimdan utaniyorum artik.4-2 yenildigimiz kayseri maçinda bile daha güzel oynadik be.Hepsi senin eserin vahid.