Günesli bir Pazar gününde BMN üyelerinden birinin izdivacina sahit olmak üzereevden çikmistim.Saskin dim beklemedigim bir izdivaç ti bu ...yolda giderken aklimdan binbir türlü sorular vardi....gerçi uzun bir süre birlikte olduklarini biliyordum ama bu sekilde evlilige kadar gidecegini tahmin etmemistim. Bu izdivaç gerçeklesmeyecekti elimdeki kozu kullanmak için iyi bir firsatti, anlami olmayan sorular sormaya baslamistim gögsüme bastiran bir agirligin yanmaya basladigini hissediyordum, aklimin ucra köselerinde gelip gözümün önünden gitmeyen kavramlarla yanliz kalmistim..Çünkü eski platonik askim benim en samimi arkadasimla evlenecekti.Sevinmelimiydim yoksa üzülmeli mi.Içim buruk bir sekilde yürümeye basladim...kisa sürmüstü üzgünlügüm ve yalnizligim onun çekecegi acilarin yaninda benimkiler hafif kalacakti attigi adimin farkinda degildi Birden "önüne baksana be adam körmüsün" sesiyle irkildi.döndü.caddenin ortasinda ki kizgin araç sahiplerini farketti. Önüne çikan bir dogan görünümlü sahinin sürücüsü basladi sövmeye ''körmüsün be kardesim,önüne baksana,az daha pestil oluyodun'' dedi.Daha sonra yoluna agir adimlarla devam etti...Çalan telefonla kendine geldi, telefonun ucunda ki ses , birden duraksadi, sasirmisti