Büyüklük ; çok taraftarýnýn olmasýyla deðil, en çok kupalar ve þampiyonluklar kazanmakla hiç deðil.
Büyüklük; 18 canýný baðrýna basabilmekle, onlarý sahiplenip sonsuza dek yaþatabilmekle oluyor.
Bizi bir yapan ve bir arada tutan, 26 yýldýr gelmeyen þampiyonluklara raðmen heyecanýndan hiçbir þey kaybetmeden yarýna umutla bakabilmenin sýrrý iþte burada yatýyor.Aidiyet duygusu.
Büyüklük; resmi sitelerinde "Benim þehrimde Trabzonsporlular hatýra ormaný yapamaz" diye ýsmarlama haber yapabilen kulübün ve þehrinin, adýna tahsis edilen alandaki dostluk fidanýný kendi baþkanýna diktirebilmekte yatýyor.
Aðabeylik ve Anadolu büyüklüðü sözde olmuyor.3 puan için türlü rezilliðe alet olmakla ise hiç deðil.
Aðabeylik ve anadolu büyüklüðünün sýrrý, 35 kulübün baþkanýný "dostluk ormanýnda" bir araya getirebilmekte yatýyor.
Bugün, Çankýrýspor'un bayan baþkaný konuþurken Trabzonspor adýna gurur duyup sevindik.Alptekin'in annesinin ve kýzkardeþinin gözlerinden akan yaþlarýný görünce hüzünlendik.Serhat Kýrkayak'ýn babasýnýn "Çocuklarýmýzýn sahplenilmesi adýna yapýlan bu güzellikler karþýsýnda acýmýzýn hafiflediðini hissettik" demesiyle biraz olsun rahatladýk.
Kýsacasý pek karmaþýk duygular içerisindeydik bugün.
Trabzonspor devasa kökleri olan koca bir çýnar.Bu çýnarýn ve kulübün marka deðerini yükseltmek ise biz taraftarlarýn birinci görevidir.
Taraftarlýk sadece tribünden ibaret deðil.Tribün taraftarlýðýn sadece bir parçasýdýr.Tribünde çile çekenlerinde, bir bütünün parçalarýný bir araya getirebilmeleri açýsýndan bizler gibi sosyal sorumluluk alabilen taraftarlarýna ihtiyaçlarý vardýr.
Tribünler uðruna can verenler adýna 18 yýldýr yapýlamayana önayak olabilenler gibi.
Kýsacasý bugün, belki de dünyada eþi olmayan bir ilk gerçekleþti.Bunun gururu hepimizindir.
Evladýný kaybedenlerin bugün eðerki acýlarý biraz hafifleyip sahiplenildiklerinin hissini yaþayabildilerse ne mutlu bize.Ne mutlu Trabzonspor'a.
Trabzonspor bugün; adýna dikilecek olan fidanlarýna sarýlan acýlý ailelerin "iþte bu benim oðlumun fidanýdýr" diyecek kadar manevi mutluluða eriþmelerine sebep olduysa, 26 yýldýr kovaladýðý þampiyonluðu yakalamýþtýr.
Ben kupalarý ve þampiyonluklarý ne yapayým uðruna can verdiklerimi sahiplenemedikten sonra.
Teþekkürler Sadri baþkan,
Teþekkürler Hayrettin bey,
Teþekkürler Sýrrý bey,
Teþekkürler Cahit bey.
Teþekkürler orada bulunan fidanlarýn her birinde katkýsý olanlar.
KýsacasýTeþekkürler Trabzonspor.Arkada kalmasýn.Üç sene önce bir anma organizasyonu için Mehmet Sevgi Bey ile görüþtüðümüzde böyle bir anýt olsa ne güzel olur diye konuþmuþtuk. Çok þeyler yaþandý o günden bugüne. Sonunda Trabzonspor onu hayatlarý pahasýna kalbinde taþýyan aþýklarýna kol kanat geldi. Tam 18 sene sonra; ama hiç olmamasýndan iyi deðil midir?
Katýlan kulüplere elbette teþekkür ediyoruz hep birlikte. Dostluk, kardeþlik elbette düþmanlýktan yeð tutulmalýdýr. Hatta iki þehrin arasýný açýp, vefat eden canlarýmýzý dahi ezip geçebilme raddesine ulaþmýþ haysiyetsizlere inat, o þehrin takýmýnýn baþkanýný "mütekabiliyet" aramadan evinde misafir eden Trabzonspor, "Trabzonsporlu, Trabzonspor'a yakýþaný yapandýr" sözünün altýný çizmiþtir.
1992'den bugüne vefat etmiþ gönüldaþlarýmýzýn aileleri, bizim ailemizdir. Ayný gole havaya sýçrayan, ayný acýda aðlayan bizler, kayýplarýmýzý da ayný acý ve gururla sahipleneceðiz.
Samsun'da yaþadýðýmýz büyük travmanýn ardýndan bu iþe sahip çýkan ve en güzelini yapan Trabzonspor'a müteþekkiriz.
"Sonunda" toðraða düþen fidanlara ait bir anýtýmýz olduðu için buruk bir mutluluk yaþýyoruz.
Ýptal ettirilen geceden düne kadar yaþanan pek çok þey çok yýpratsa da bizleri, bazý nifak tohumlarý saçýlsa da etrafa, bu nifak tohumlarý Ýzlanda'dan gelen küller gibi gelip geçse de Ýstanbul'dan, baki kalan saf Trabzonspor aþký olmuþtur.
Kaybettiðimiz canlarýmýza bir kere daha Allah'tan rahmet diliyorum. Ruhlarý þad olsun. Allan onlar yattýkça, ailelerine uzun ömürler versin.
Yaþa, Büyük Trabzonspor...
Mahçup etmedin bizi.
----