Besiktas macindan sonra ilk kez giriyorum siteye. Nedendir bilmem cok canim sikilmisti o mactan sonra hem yenilmemiz hem de her yenilgi sonrasi yaptigimiz kelle koparmalarimiz ve birbirimize karsi bazen acimasizliga varan hareketlerimiz, sozlerimiz.fficeffice" />
O gunden beride aklima geldikce soruyorum kendime hep. Acaba biz nerde yanlis yaptik veya yapiyoruz diye. Tamam temiz olmayan bir ortamda Allah?a cok sukur ustumuze leke degdirmeden bugune kadar geldik ama yanlis olan sadece ortamin pis olmasi degil diyordum kendi kendime. Tamam sunuda kabul ediyorum eger soracak olursaniz. Rakiplerimiz bize karsi bazen anlamsiz ve beklide gereksizce saldiriyorlardi ama sonunda gene yanlislardan bir tanesinin bu olmadigi sonucuna vardim hep. Neden derseniz bunlar hep vardi zaten ve bundan sonrada olacakti. Ama yillar oncesinde oyle bir nesil geldiki, butun bunlari ve bundan daha fazlasini altederek bir degil iki degil tam alti kez heveslerini kursaklarinda birakti akbabalarin ve bugun hala yasayan onlarin cocuklarinin.
Ondandirki sorularim hep kendime, hep bize yonelmeye basladi. Ben nerde yanlis yapiyorum daha dogrusu biz nerede yanlis yapiyoruz ki o gunlerde bizden cok daha zor sart ve durumda olan bu insanlara ulasamiyoruz hatta bazen yakinlarina bile yaklasamiyoruz. O zamanlarda maddi imkanlar daha mi iyiydi yoksa, veya o zamanlarda stadimiz, tesislerimiz daha mi moderndi. Bu ve bunun gibi sorular silsilesine verdigim her cevap koca bir hayir oluyordu. Peki o zaman nedir bu lanet olasi yanlis veya eksik diye cildiracak duruma geliyordumki Hakan Kulacoglu?nun kitabina basladigim ilk sayfalarda cevap bir tokat gibi suratima carpmaya baslamisti. Hani suclu olursunuz ve bir buyugunuz sizi dover ama suclu oldugunuzdan dolayi birakin elinizi kaldirmayi utancinizdan yerinizden bile kipirdamazsiniz ya iste oyle bir durumdu o anki halim.
Arkadaslarim, kardeslerim benim yasimdakilerin anilarinda bile toz tutmaya baslayan en son sampiyonlugumuzdan sonra gecirdigimiz surecte biz aslinda sampiyonluklari kaybetmiyorduk, bizi biz yapan gercek efsanenin ortaya cikmasini saglayan ruhumuzu yitiriyorduk yavas yavas. Dis mihraklarin bilincli olarak yaptigi, icimizden bazilarininda belkide farkinda olmadan iyi niyet disinda bir amaci olmayan kararlar ve hareketler sonucunda ruhumuz gidiyordu. Rakiplerimizin cuvallar dolusu paralar harcayarak veremeyecegi maddi zararlar farkinda olmadan cok farkli bir sekilde eritmeye basliyordu bence bizi.
Ilk olarak beklide daha buyuk bir Trabzonspor ruyasi bazi yerlerde yaralar acmaya basladi. Kim diyebilir bunu yapmak isteyenlerin Trabzonspora zarar vermek icin boyle birsey yapmak isteyeceklerini. Onlar icinde belkide en kolayiydi en ucuza bu isi bitirip moda tabirle ?gaz vererek? gencleri sahaya surup basarilara devam etmek. Ama olmadi ve bu olmamayi o insanlara cok agir bir sekilde yuzlerine vurarak anlattik. Ilk ?ayri gayri? orda cikti belkide dusmanlarimizin agizlarindan salyalar akitarak izledigi. Sonra Trabzondan olanlar ve Trabzondan olmayanlar senaryosu oynanmaya basladi. En guzel ve en ise yarayanida bu oldu herhalde. Zaten ?tezcanli? bir yapiya sahip olan bizler birbirimize ilk kanatan yaralari burada vermeye basladik. Trabzonda olanlar Trabzonda olmayanlari uzaktan gazel okumakla suclarken, disardakilerde Trabzondakileri nimetin kadrini bilmemekle cevap vermekte gecikmediler hic. Bu arada degisim projesi tutmayinca tekrar eskiye donen anlayisinda basarisiz olmasi icin icimizden ?refleks? olarak belkide temenniler gecmeye basladi. Insan dogasindan olacak belkide ?sen beni basarisiz oldugum icin yerden yere vurdun ayagin sektigi anda aynisini bende sana yapmazsam ne olayim? psikolojisi iyice oturdu.
Bundan dolayi cok genc topcumuz heder oldu, cok insanimiz kusturuldugu icin faydali olamadilar belkide. Kendi icimizde yetisen evlatlarimiza en hoyrat muameleyi yaptik cogu zaman, onlarinda en az bizim kadar bu renklere olan sevdasini unutarak belkide. Isin en aci tarafi artik aramizdaki husumet tohumlari iyice tutmus ve disardakilerin birsey yapmasina gerek kalmadan en ufak bir terslikte aramizda ayrik otlari bitmeye baslayiveriyordu.
Goz gore gore kendimizi yedik belkide yillarca rakiplerimizin sinsi ve dusmanca tebessumleriyle izledigi bu surede. Acilar bizi bir araya getirsede bazen, ?inatci? kimligimiz hic birakmadi bu birlikteligi cok fazla surdurmemize. Daha dogrusu firsat vermediler ?Trabzonspor? sevdasini yasayanlarin ayri gayrisini ne olabilecegi sorusunu sormamiza. Hemen baksa bir hikaye uydurup bizi birbirimize dusurmeyi basardilar herseferinde. Islerine geldigi icin cok hoslarina giden ?Trabzon insani futbolu cok iyi bilir? lafi bizi ?en iyisini ben bilirim bende baska daha iyisini bilen olamaz? kibirliligine kadar goturde belkide. Karsimizdakini birakin anlamaya calismak dinleme tenezzulunu bile gostermemeye baslamistik artik. Birkere birseyi soyledik mi haksiz oldugumuzu anlamamiza ragmen geri donmemeyi maharet sanmaya baslamistik.
Yazimin basinda dedigim gibi, bizi yillardir kendisine hasret birakan sampiyonluk, ortamin pisligi, rakiplerimizin buyuk hamleler yapmasi, hakem hatalari, kadromuzun yetersizligi, hocalarimizin isbilmemezligi, yonetimimizin pasif olmasindan degil ruhumuzun azalmasindan, o eski havayi yakalayamamizdan kaynaklaniyor. Akbabalarinda yillardir yapmaya calistiklari ve yakalamamizi engelledikler sey bu bence arkadaslar.
Ama artik yolun sonuna geldiklerinin farkinda hepsi. Emin olun su anda onlar daha tedirginler bizden. Korkunun ecele faydasi olmadigini anladilar ve kirli sampiyonluklarinin sevincini yasayamadan kabuslar gormeye basladilar. Bu senede bir sekilde durdurduk ama seneye ne yapacagiz diye kara kara dusunuyorlar caresizce Yillarca her turlu cirkeflikle, pislikle, igrenclikle devam ettirdikler bu sistem cokecek arkadaslar ve bunu gerceklestirmekte ne mutlu bizeki Trabzonsporumuza nasip olacak, dolayisiyla bizlere.
Onun icin diyorumki birakalim ?ayri gayri? yi birakip toplanalim masanin basina hep beraber. Eski gunlerin yer sofrasinda ortaya konulan tencereye beraberce sallayalim kasiklarimizi. Berbaberce paylasalim her turlu guzelligi dahada buyutmek icin, beraberce paylasalim her turlu aciyi dahada azaltmak icin. Trabzon?da, Istanbulda, Ankara?da, Izmirde, Edirne?de tum Turkiyedeki kardeslerimizle tek bir yurek olalim Trabzonspor sevgimizi yaristirmak icin. BMN, AvniAker.net, Trabzonsporlist,GurbetciGencler.com, Cilginlar.Com, TS-67.com ve daha adi aklima gelmeyen tum kardeslerimizle bir araya gelelim. Tribunlerde beraberce haykiralim taraftar gruplari Gurbetci Gencler, Cilginlar, Meydan, Tayfa ve gene aklima gelmeyen diger gruplarla omuz omuza verelim birbirimizden hic ayrilmamacasina.
Gelin yillarca bizi uzaklastirmaya calistiklari EFSANE TRABZONSPOR ruhumuzu yeniden kazanalim bu serefsiz aleme ONUR kelimesini tekrar ezberletmek icin. Cunku buna bizim oldugu kadar guzel ulkemizinde ihtiyaci var.
Saygilarimla |