Profesyonellik mi, Trabzonsporluluk Ruhu mu?

[vyno]

Profesyonellik futbolcuda , Trabzonsporlulukta taraftarda olur. Eğer bi taraftar bigün futbolcu olursa o zaman Trabzonsporluluk ruhu olan futbolcu olur.

[Travelair]

Profesyonellik ve Trabzonsporluluk ruhu birlikte değerli. Tek tek verim getirmiyor. Benzer şekilde Trabzonlu veya Trabzonlu değil diye futbolcu veya yönetici kadrosunda ayrım yapmak da çok yanlış, özellikle bu devirde

Önce adam olsun, sonra da elbette iyi futbolcu olsun. Ne demek Trabzonlu Trabzonlu değil? Böyle bir ayrımcılık ülkece, dünyaca tanınan bir kulübe yakışır mı? Bu ayrımı ısrarla kulübe yamayıp vizyonunu küçültmek, başına bela etmek istiyorlar. Aynı gs'deki "Liseli" "Liseli değil" tartışması gibi. Bu kulüp hedefine yürümesine yardımcı olacak her kaliteli ve düzgün insana açıktır. İnşallah da hep öyle kalacak. Geçmişteki başarıları da çıkarlar uğruna kendilerine yontup çarpıtmasınlar

[Kasım Hilal]

Aslında ikisi de ama ille de birini seçecek olursam be Trabzonsporluluk Ruhu'ndan yana koyarım tavrımı..

[poetricus]

İkisi bir arada olabilir.
Mesleğini yaşama şekli haline getirmiş bir profesyonel aynı zamanda Trabzonspor ruhunu da taşıyor demektir.

[Great White]

Yani konuyu açan arkadaşın girişte yazmış olduğu yazıyı okuduğumda aramızda hala Dünya Futbolu' nun ulaşmış olduğu küresel boyutları görememiş arkadaşlar olduğunu da farkediyorum..

Açıkça şunu isteyenler varsa anlarım:

"Biz profesyonellik uğruna hedefleri olan, Türkiye' de şampiyonluk planları kuran, Avrupa' da adını duyurabilen bir takım olmak yerine, tamamen amatör düşünen, yöremizin insanından oluşan, mikro millyetçi, etnik kökene dayalı bir takım olarak iddiasız da olsak mücadele etmek istiyoruz"

Bu durumu açıkça kabul ederek bu romantik söylemlerde bulunuyorlarsa kendi küçük dünyaları ile kendilerini başbaşa bırakmaktan başka yapacak şeyimiz kalmıyor tabii ki..

Ayrıca takımımızın bu yönde bir zihniyet ile yönetilmesi hayali kuranların belki de farkında bile olmadan sıklıkla dillerine doladıkları şu Athletic Bilbao örneği son derece çirkin kaçıyor maalesef..

Athletic Bilbao denen takım İspanya' da bir nevi ayrılıkçı milli takım hüviyetine sahip. Salt kendi bölgesinden futbolcular haricinde hiçbir futbolcu ile sözleşme imzalamayan aşırı ırkçı bir yapısı var. Zaten bu örümcekleşmiş kafaları yüzünden La Liga' nın klasman takımlarından bir tanesi olmaktan öteye geçemiyorlar..

Eğer ki bir gün Diyarbakırspor çıkıp da "Biz bundan sonra kadromuzda hiçbir Türk kökenli ya da bir başka uyruklu futbolcuya görev vermeyeceğiz. Sadece kürt kardeşlerimizden kurulu futbolcular ile yolumuza devam edeceğiz" diye bir karar alırsa işte o takımı Athletic Bilbao olarak görebilirsiniz. Bizim ne işimiz var böyle bir ideoloji ile..

Bizim için de en büyük tehlike, profesyonellik karşıtlığı adı altında artık tamamen küfleşmiş, naftalin kokan fikirlerin ortaya saçılması ile son on yıl içerisinde tam 3 kez şampiyonluğun eşiğinden dönmüş takımımızı İspanya' nın Bilbaosu pozisyonuna sokmaya çalışanların varlığıdır..

Ben bu ligin Real Madrid i ya da Barcelona sı olmak istiyorum. Olmayacaksa da en azından bir Valencia kıvamında olmalıyız..

Athletic Bilbao hayalleri kurmak isteyenler için A. Sebat ya da Karadenizspor gibi takımlar orada hazır vaziyette duruyor..

Hem kadro yapısı hem de vizyonu itibarı ile son derece de uygun. Buyrun orada deneyin o "üstün" fikirlerinizi..

Son olarak; Trabzonspor' a profesyonel bir şekilde imza atmış ve sözleşmesi süresince terinin son damlasına kadar bu forma adına savaşmış her futbolcu Trabzonspor ruhunu yakalamış demektir zaten..

[Cafer KILIÇSOY]

Soner bana bişeyler yazma fırsatı vermediğin için teşekkürler.

Trabzonsporluluk ruhu kavramından anladığımız nedir ALLAH aşkına. Bu işi layıkıyla yapan futbolcuların değilde uzun sokakta gezen ve topu yolda görse ''bomba'' zanneden ama ne yazıktır ki bize futbolcu diye yutturulan insanların taşıdığı birşey mi bu ruh? Ünal tam bir profosyoneldi mesela, keza Abdullah'ta öyleydi. Bu futbolcuların en az bizim kadar Trabzonsporluluk ruhu taşımadığını idda edecek biri yoktur aramızda değil mi?

[sifuni]

"Hedefim burada başarılı olup Avrupa'ya gitmek"

inanın bu laf benim çok zoruma gidiyor.. külübe gelip bunu sölediklerinde çok dokunuyor bana çünkü bana göre En büyük biziz!

aynen bende hep kiziyorum ama bunu nerdeyse her gelen türk oyuncusu diyor sayayim:Ceyhun Eris demisti 31yasinda olamsina ragmen,Tolga seyhan dedi ve gitti,mehmet Yilmaz demisti,Gökdeniz diyordu,Fatih Tekke diyordu,Hüseyin diyordu bi aralar ve en son Trabzonsporun gelmis gecmis en büyük transferi (maddi olarak) Gökhan Ünal iki yil Trabzonspordayim sonra Avrupada oynamak istiyorum diyor ben bunu kabul edemiyorum

[Soner]

Profesyonellik futbolcuda , Trabzonsporlulukta taraftarda olur. Eğer bi taraftar bigün futbolcu olursa o zaman Trabzonsporluluk ruhu olan futbolcu olur.

senin dedigin gibi olursa taraftar olupta futbol oynayan profosyenel futbolcu, trabzonspora geldimi Trabzonsporluluk ruhuyla oynamasimi gerekiyor

[agasaro]

[quote=Great White;1698647]Yani konuyu açan arkadaşın girişte yazmış olduğu yazıyı okuduğumda aramızda hala Dünya Futbolu' nun ulaşmış olduğu küresel boyutları görememiş arkadaşlar olduğunu da farkediyorum..


Başlığı açmaktaki maksadımın senin anlatmak istediğin maksatla hiç alakası yok. Ben kendimi iyi ifade edemedim galiba.

Dünyada futbolun nasıl bir yere geldiğini takip ediyorum ama aynı zamanda Trabzon şehrinin gerçeklerini de biliyorum. İstanbul takımları ile yarışması için onların sahip olduklarının birçoğuna sahip değiliz ama onlarda olmayan başka bir şeye sahibiz... Benim işaret ettiğim şey aslında buydu.

Benim yaşadığım yer İstanbul'un küçük bir ilçesi olan Pendik. Nüfusu 600 bin. Burada bir günde dönen para Trabzon'da 1 ayda dönmüyor. Burada mahalle aralarında kulüplerinin lisanslı ürünlerini giyniş yüzlerce küçük çocuk varken Trabzon'da hala Ünal'lı Şehmuz'lu yıllardaki formalarımızın pazar versiyonunu giyen insanlar var. Neden? Çünkü Trabzon gerçekten adı çok büyük ama ekonomisi çok küçük bir şehir. Dolayısıyla şampiyonluk yolunda ilerlerken bizim bu profesyonel tavırların yanında damarlarımızdan gelen bir Trabzon aşkına da ihtiyacımız var. Etnik milliyetçilik falan demişsin; en nefret ettiğim şeydir. Her türlü etnosantrik duygudan nefret ederim. Böyle duygular besleyen adamlara da gülerim. İnşallah doğru anlaşılmışımdır.

[Soner]

aslinda bu konuda sonerlen epey bir tartistik, en yakin zamanda yattara meselesi, yattara acisindan bu profesyonellik ama bizim icin ruh. Ha ben olsam ne yapardim su anki aklimla para ikinci sirada kalirdi Trabzonspor icin ama baska takimda olsam illaki profesyonellik derim tabiki.

[akdin]

Profesyonel Trabzonsporluluk;yani iplerin senin elinde olması..............

[hodlu]

Trabzonspor kulübü önce çıkıp Hami Mandıralı'ya yapılan rezilliği açıklasın sonra futbolcudan TS ruhu beklesin.Bu sözüm aynı zamanda tüm taraftarlara...

[Murat Acar]

Arkadaşlar konu eğer yattara meselesinden açıldıysa bu konuda bende kendi düşüncelerimi aktarmak istiyorum.Profesyonellik demek ekmek yediğin yere son anına kadar hizmet etmek demektir.Profesyonelliğin yerleşmediği belli bizim futbolcularımızdaki bu tip söylemleri her daim yapıyorlar eğer burada söz konusu bir profesyonellik varsa sözleşme yaptığın kurum için çalışacaksın sözleşmenin bitiminden sonra ne yapacağını anlatman için sana sözleşme yapmıyor o kurumlar öncelikle ben bir profesyonel takım yöneticilerinin futbolcularına bu konuda gerekli yaklaşımı göstermediklerini düşünüyorum .2 yıllıksa sözleşmen diyeceğin şu olmalı profesyonel biri için 2 yıl burdayım ve elimden gelen herşeyi burada yapmaya çalışacağım.Olay bu.Sana sözleşmen bittikten sonra ne yapman gerektiğini soran yok yada bu taraftar ondan sonrasıyla ilgilenmez..
Yattaraya gelince Ersun hocada diyorki futbolcumuz profesyoneldır profesyonellik gereği transfer görüşmesi yapması doğaldır diyor .İşte ben burada ersun hocayla zıt düşüyorum.Profesyonel sözleşme imzalamış bir futbolcu kendisine gelen bir teklife vereceği cevap şu olmalıdır ben 3 ay önce yeni bir sözleşme imzaladım klübümü ikna ederseniz sizinle ancak o şartlarda konuşurum eğer klübüm beni size vermneyi uygun görürse ozaman benim şartlarımı iletebilirim demesi gerekliydi diye düşünüyorum.Ama yattara önce kendisine gelken teklifi duyunca hemen kabul etmiş yetinmemiş birde çıkıp ben anlaştım gitmek istiyorum deyip yönetimide başkanıda zor durumda bırakmıştır.Bundan sonrada beni yönetim sattı deyip tekrar yönetimi hedef göstermiştir.Bu sayfalarda yattarayı en çok takdir eden ilk satılacağını duyduğumda en cok karşı çıkan biri olarak ve herşeye rağmen satılmamasına sevinsemde yattaranın yaptığı yanlışı görmemezlik edemem.Her insan gibi oda hata yapmıştır umarımki hatalarından ders alıp bundan sonra formasını giydiği takımına daha çok katkı sağlayıp bizlere kendisini affettirir.

[Great White]

Başlığı açmaktaki maksadımın senin anlatmak istediğin maksatla hiç alakası yok. Ben kendimi iyi ifade edemedim galiba.

Dünyada futbolun nasıl bir yere geldiğini takip ediyorum ama aynı zamanda Trabzon şehrinin gerçeklerini de biliyorum. İstanbul takımları ile yarışması için onların sahip olduklarının birçoğuna sahip değiliz ama onlarda olmayan başka bir şeye sahibiz... Benim işaret ettiğim şey aslında buydu.

Belki de o Athletic Bilbao örneğini vermen dolayısı ile bir yanlış anlaşılma gerçekleşmiş olabilir; bilemem..

Seni tenzih edeyim ama hangi konu içerisinde bir "özevlat" vurgusu yapılsa hemen peşinden bir Bilbao örneği verildiğinden olsa gerek bende de bir nevi şartlı refleks gelişmiş olabilir..

Bu şartlar altında yazını objektif bir gözle okuduğumda amiyane tabirle "Takımı kendi yöremizin evlatları ile kuralım ve Athletic Bilbao kıvamında takılalım" tarzında bir hava sezinledim doğal olarak

Benim yaşadığım yer İstanbul'un küçük bir ilçesi olan Pendik. Nüfusu 600 bin. Burada bir günde dönen para Trabzon'da 1 ayda dönmüyor. Burada mahalle aralarında kulüplerinin lisanslı ürünlerini giyniş yüzlerce küçük çocuk varken Trabzon'da hala Ünal'lı Şehmuz'lu yıllardaki formalarımızın pazar versiyonunu giyen insanlar var. Neden? Çünkü Trabzon gerçekten adı çok büyük ama ekonomisi çok küçük bir şehir. Dolayısıyla şampiyonluk yolunda ilerlerken bizim bu profesyonel tavırların yanında damarlarımızdan gelen bir Trabzon aşkına da ihtiyacımız var. Etnik milliyetçilik falan demişsin; en nefret ettiğim şeydir. Her türlü etnosantrik duygudan nefret ederim. Böyle duygular besleyen adamlara da gülerim. İnşallah doğru anlaşılmışımdır.

O kadar da karamsar olmayalım bence

Mesela Fenerbahçe bu sezon bizim harcadığımız paradan yaklaşık 15 milyon fazlasını harcadı, o da Güiza farkı zaten..

Peki Güiza' nın Umut' dan ne fazlası var? 10 kat fazla olan maliyeti haricinde..

Tabii ki hemen hemen aynı özellik ve kalitedeki iki oyuncudan biri Trabzonlu diğeri ise herhangi bir memleketten ise önceliği kendi yöremizin adamına vermemiz kadar doğal bir şey olamaz ama bunu adeta bir nevi manifesto haline de getirmeyelim mümkünse..

Sonuçta zaten hemen her sezon kadromuzda ortalama 7-8 Trabzonlu futbolcuyu barındırıyoruz bir şekilde..

Oysa ki diğer büyüklerin kadrolarında altyapılarından çıkarttıkları oyuncu sayısı o kadar bile değil..

Yani sözünü ettiğin o ayrıcalığa zaten sahibiz ama abartmaya da gerek yok

[Great White]

aslinda bu konuda sonerlen epey bir tartistik, en yakin zamanda yattara meselesi, yattara acisindan bu profesyonellik ama bizim icin ruh. Ha ben olsam ne yapardim su anki aklimla para ikinci sirada kalirdi Trabzonspor icin ama baska takimda olsam illaki profesyonellik derim tabiki.

Yattara mevzuusunu tartışmaktan bıktım aslında ama mevcut konu ile ilintili olduğu için cevap vereyim..

Öncelikle Yattara konu içeriğinde bahsi geçen Trabzonlu futbolcu modeline girmiyor. Her ne kadar bu kulübü çok sevdiğinden emin olsam bile kendisinin burada kazandığının 2 katı teklif edildiğinde gitmeyi düşünmemesini de bekleyecek değilim..

Ama küçük bir ücret farkına üstelik bize tek kuruş kazandırmadan ceketini alıp da gitse ben kendi adıma onca emeği karşılığında kendisine gene bela okumazdım ama arkasından bolca sitem eder ve asla da bunu kendisine yakıştırmazdım..

Zira konu içeriğine birebir uyan bir durumu biz Aurelio' da yaşamıştık ve o Aurelio bizi adeta bir çerez parasına karşı yüz üstü bırakıp gitmişti. Kaldı ki ben ona dahi çok da fazla suç bulmadım; kendi seçimidir..

Sonuçta Dünya' daki hiçbir futbolcu bu işi parayı en öne koymadan yapmıyor; yap(a)maz da..

Doğal olara buna kendi "özevlatlarımız" da dahil

[Hasan Çelik]

trabzonspor ruhu olan oyuncular ya küçüklüğündne beri trabzonsporu tutan futbolcularda olur yada trabzonun yetiştirdiği kendi evlatlarında olur.dışardan getirilen bir oyuncuda bu ruhu aramak yanlış olur,ilk önce o futbolcunun inanması gerekir.
trabzonsporun büyüklüğünü kavraması gerekir.daha önemlisi biz real madris barcelona valencia gibi takım olmak istiyorsak işl etapta trabzonspor yöneticilerinde trabzonspor ruhu bulunmalıdır.trabzonsporu kafalarına göre değil o ruha uygun bi şekilde yönetirlerse bizde o saydığımız takımlarla boy çlöüşebiliriz.trabzonspor ruhu HAMİ de ÜNAL da ŞENOL GÜNEŞ de FATİH TEKKE de ve bunlar gibi trabzonspora mal olmuş bu takımda isim yapmış oyuncularda vardı geçmişte bu tür futbolcuları çok görüyorduk ama artık herkes işi profesyonelliğe vurmaya başladı günümüz şartlarındada herkes profesyonel olmak zorunda iartık futbol endüstriyelleşti,artık futbol içöerikli herşeyden dünyanın paraları kazanılıyor,satılan formalardan,nbiletlerden vs şeylerden milyon dolarlar kazanılırken futbolculardan o takımın ruhunu yansıtmasını beklememiz hayal olur

[Guroni]

Trabzonspor'da oynayan tüm oyunculara "Profesyonel gibi oyna amatör gibi düşün" anlayışının aşılanması gerektiğini düşünüyorum. Yeni transfer ettiğimiz bir oyuncunun "Hedefim burada başarılı olup Avrupa'ya gitmek" gibi bir laf etmesinin ağır bir hakaret gibi algılanması gerektiğini düşüyorum. Trabzonspor'a gelecek olan bir oyuncunun "futbolda ulaşabileceği en yüksek yerdeyim" düşüncesine sahip olması gerektiğini düşünüyorum. Yattara transferi ile canımız sıkıldı. Ben Trabzonsporluluk ruhunun kulübe hakim olmaması durumunda daha çok canımızın sıkılacağını düşünüyorum.

Atletic Bilbao takımından İsmail Urzaiz'i hiç bir güç ayıramaz. Adam ben futbolun en şerefli noktasındayım diyor. Profesyonellik anlayışının bizim kendi gerçeklerimizle örtüşmediğini düşünüyorum. Bu forumda yazan sevgili arkadaşalarımın yıllık geliri ne kadar Allah aşkına. En çok kazananımız Yattara'nın, Hasan Üçüncü'nün 2-3 haftalık maaşı kadar kazanıyoruz. Açlıktan öldük mü? Hangimiz sahip olduğumuz mertebeye gelirken Hüseyin Çimşir'den daha az emek harcadık, daha az sıkıntı çektik? Hangimiz bu kulüp için onlardan daha az fedakarlık yaptık? Bu insanlar yuvarlak bir cisme bizden daha iyi kafa ve ayakla vurabildikleri için bu kadar para kazanıyor değiller sadece; bizler maç bitiminde Olimpiyat stad'nda 4 saat trafikte bekleyip gece saat 02:00'da evimize gitmeyi tercih ettiğimiz için, Avni Aker'deki maçtan sonra ilçemize gidecek bir minibüs var mı diye sağa sola koştuğumuz için, elektrik paramızı ödemeyip forma aldığımız için, velhasıl bu takıma gönül verdiğimiz için o paraları kazanıyorlar. Bizim sevgimizle para kazanan insanlar yılda 300-500 bin euro fazla kazanacam diye bizi bırakıp gidemezler. Bu olsa olsa şımarıklığın, vefasızlığın daniskası olur.

Trabzonspor'da oynayan insanların Trabzonspor'u bir zıplama tahtası olarak görmemeleri gerekir. "Hedefim burada başarılı olup daha büyük bir kulübe gitmektir" diyen bir adamı ben anında kapının önüne koyarım. Bu sene çok para harcadık ama en sansasyonel oyuncumuzu kaybediyoruz. Hasan Üçüncülerin, Jabilerin şımarıklıklarını çekiyoruz. Trabzon profesyonel anlayışla futbol oynanacak yer değildir, olmamalıdır da...

Yusuf YILDIRIM

İnsanlar bazen işe girip az para alırlar o sırada gelirini biraz daha fazlasını istemek içinde başka iş ararlar ve bulunca işten çıkmak isterler. Burda iş yöneticiye düşer daha fazla para verip elinde tutabilirsin ve işçiyi tutmazsın kendi kârını düşünürsün profesyonellik budur. Sen burda biraz patron misali olup işçiye çok çalış az parayla idare et diyorsun. Olaylara taraftar penceresinden futbolculara bakmayıp işçi işveren gibi düşünmelisin. Sonuçta saydığın futbolcular bir işçi ve TRABZONSPORDA bir işveren. İşçiyi kovarsan tazminatını ister ve ödeyeceksin. Nasıl yöneticiliği profesyoneller yapsın diyorsak işin gerisinede öyle bakmak lazım. Trabzon bundan sonra anca profesyonel davranışlarla şampiyon ve şampiyonluklar yaşayacaktır.

Burda ismi geçen oyunculardan memnun olduğum düşünülmesin. Aksine memnun değilim ama bu kadar para olayının döndü bu sektörde profesyonelce hareket etmek TRABZONSPOR'un yararına olacaktır.

[Emre GÜRDAL]

huseyın trabzonsporluluk ruhuyla oynuyor colman profosyonel ruhuyla oynuyor bızede husyın gıbı adamlar lazım yanı trabzonsporluluk ruhu tasyan zamnında turgay alı kemal senol necatı profosyenel mıydıle yok hepsı trabzonluydu trabzonsporruhu tasıyordu ole basarı oldu gene ole olur

[agasaro]

İnsanlar bazen işe girip az para alırlar o sırada gelirini biraz daha fazlasını istemek içinde başka iş ararlar ve bulunca işten çıkmak isterler. Burda iş yöneticiye düşer daha fazla para verip elinde tutabilirsin ve işçiyi tutmazsın kendi kârını düşünürsün profesyonellik budur. Sen burda biraz patron misali olup işçiye çok çalış az parayla idare et diyorsun. Olaylara taraftar penceresinden futbolculara bakmayıp işçi işveren gibi düşünmelisin. Sonuçta saydığın futbolcular bir işçi ve TRABZONSPORDA bir işveren. İşçiyi kovarsan tazminatını ister ve ödeyeceksin. Nasıl yöneticiliği profesyoneller yapsın diyorsak işin gerisinede öyle bakmak lazım. Trabzon bundan sonra anca profesyonel davranışlarla şampiyon ve şampiyonluklar yaşayacaktır.

Burda ismi geçen oyunculardan memnun olduğum düşünülmesin. Aksine memnun değilim ama bu kadar para olayının döndü bu sektörde profesyonelce hareket etmek TRABZONSPOR'un yararına olacaktır.

Bu söylediklerinin hepsini aslında biliyorum. Dünyadaki düzenin de farkındayım ama burada bahsettiğimiz adamların çoğu (futbolcular) iki kelimeyi bir araya getiremeyen adamlar... Bu insanların ayda 150-250 milyar kazandığı bir ortamda ben işçi-işveren ilişkisini çok rahat kuramıyorum. Dünyanın en önemli şirketlerinin CEO'ları o kadar parayı zor kazanıyorlar. Hüseyin çimşir ayda 2000 ytl maaş alsa açlıktan ölürmü? Trabzon'da çalışan bir mühendisten, doktordan ne kadar fazla katkı sağlıyor ülkeye? Futbolcu piyasası çok yüksek evet bunu biliyorum. Zaten benim ifade etmeye çalıştığım şey de tam olarak bu. Fatih Tekke, Gökdeniz ya da bir başkası bana "burada ayda 150 milyar kazanıyordum orada 250 alıcam, o yüzden geleceğimi düşünmek zorundayım, hoşçakalın " derse bu beni ikna etmez, edemez. Bu ancak ihtirasla ifade edilebilecek bir şeydir. Onların kazandığı parada gözüm yok, helal-i hoş olsun.. Ama Trabzonsporluluk ruhu olmadan bu İstanbul takımları ile mücadele edemeyiz; budur aslında meramım...

[Emre Emiroğlu]

Trabzonsporluluk ruhunun kaldığına ben inanmıyorum.. Klüp olarak böyle bir ruh anlayışımız artık yok. Sadri Başkanın gelişiyle ve gelmeden önceki açıklamalarıyla biraz hatırlar olduk...

Trabzonsporluluk ruhu şampiyonluk için artık yetmez.. Aynı seviyede Profosyonellik lazım..

Trabzonsporluluk ruhu Trabzonlu olmayan insanların çok zor anlayabileceği birşey.. Anlaması gereken futbolcularsa bir o kadar daha zor...

Mesela Serkanın sahada yırtınırcasına mücadele etmesi trabzonsporluluk ruhu değil Profosyonelliktir..

Bu iş ruhla olmuyor. Herkesin ruhu var.. Örneğin Beşiktaşlılık (!) Fenerbahçelilik (!) hatta karşıyakası eskişehiri vs..

Camialara özel bir ruhun kaldığına inanmıyorum.

Günümüzde ruhtan bahsedilen sadece takım sevgisidir.. Bana göre takım sevgisi ayrı Trabzonsporluluk ruhu ayrı.. Bizim ruh anlayışımızla istanbul takımlarının ruh anlayışı arasında anlam ve ifade bakımından inanılmaz farklar var.

Bu saatten sonra sadece profosyonellikle başarılar yakalayabiliriz.. Profosyonellik anlamında da her bakım dan çok gerideyiz.


SADRİ ŞENER Trabzonsporluluk ruhunu çok iyi bilen , en RUHLU dönemlerimizi tadan bir başkan...

Fakat Sadri Şener bile herşeyin artık çok değiştiğinin farkkında.Bunuda her söyleminde dile getiriyor zaten..

Biz Camia olarak her alanda profosyonelliği yakalarsak futbolcu bu camiayı zaten sevip sahiplenir..


Biz profosyonel olalımmm futbolcuyada MADDİ manevi takım sevgisini aşılayalım yeter.. Çünkü artık ruh farklı yerlere çekilmeye başlandı. Ve inanılmaz derecede bize zarar veriyor.

[Bulut61-34]

Abramoviç Chelsea yerine Trabzonsporun başkanı olsa ve dünya yıldızlarını getirip de Trabzonsporu şampiyon yapsa çok mutlu olurum diyemiyeceğim. Bir çok arkadaşımız şampiyon olalım da nasıl olursa olsun anlayışındalar ama ben katılamıyorum malesef.
O zaman o takımın sadece adı Trabzonspordur, beni, yöremi temsil eden bir olgu-değer değildir.

[Sönmez Özlü]

Zirveyi elinde bulunduran, maddi imkânları üst düzeyde olan bir takım için profesyonellik, gereken değerlerin belki birincisidir.

Zirveyi ele geçirmeye çalışan, maddi olarak geride bulunup da önündekilere yetişmeye çalışan bir takım için ise, profesyonellik, ancak o takımın bulunduğu yeri korumasına yardım edebilir.

Mevcut şartlar ve düzen içerisinde, profesyonelleşmiş ve doğal olarak tamamen materyalistleşmiş bir mücadelede -açıkça söylemek gerekirse- Trabzonspor'un hiçbir şansı yoktur. Bugünün düzeni, profesyonelce davranarak sizden zengin olanlara yetişmenize izin vermiyor. Fırsat eşitliği diye bir şey, ara ki bulasın.

Profesyonelleşmek, para aldığın için mücadele etmek, aldığın paranın da hakkını vermektir. Bu açıdan iyi gözüküyor.

Peki profesyonelleşmiş bir futbol ortamında, yani herkes aldığı paranın karşılığını verdiğinde, sizden birkaç kat fazla paraya sahip olanlarla yarışabilme şansınız nedir?

Hâlihazırda, başarılı olabilmemiz için, takımda bulunan oyuncuların "fazladan" bir şeyler yapması gerekiyor.

Bu mutlaka Trabzonsporluluk ruhundan kaynaklanmayabilir. Bazı futbolcular da "oynamaktan zevk aldıkları" için, veya "kazanmaya aç oldukları" için mücadele ederler. Bazıları kaybetmeyi gururuna yediremez de, kendisinden beklenenin üstünde performans sergiler.

Elbette bazıları da oynadıkları takımın taraftarıdır.

Hangisini ele alırsanız alın, profesyonelliğe aykırı olmasa da, profesyonellik tanımının sınırları dışında kaldığını görürsünüz.

İşin özü, yönetim mümkün olduğu kadar profesyonelce davranıp kulübü büyütmeye çalışırken, futbolcular ve taraftar mümkün olduğu kadar bunun yanına fazladan bir şeyler koymalıdır.

Zira, kapitalist sistem, altta kalanların "fazladan" bir şey yapmadan yukarı çıkmasına izin vermiyor.

O "fazladan şey" yapıldığında ise, adı devrim oluyor.

[Harun CAN]

trabzonspor ruhu olmadan şampiyonluk çok zor ... profesyonellik istanbul takımlarının işidir !!! biz kendimiz profesyonel taraftar değilizki zaten .duygusal bi seyircisi var trabzonsporun...

[Fatih Kuloğlu]

Trabzonsporluluk ruhu

[İsmail Çavuşoğlu]

Bende Trabzonsporluluk ruhu diyorum.
şahsen malup veya berabere biten bir karşılaşmadan sonra futbolcuların hiç birşey olmamış gibi davranmalarını rakip takımın oyuncularıyla sarmaş dolaş gülerek muhabbet etmelerini kaldıramıyorum.ben harbiden sivas maçından sonra acı çektim inanın kalbim sızladı yenemedik diye.
bu duyguların fıtbolculardada olması lazım Trabzonlu olması o kadarda önemli değil..