Avni Aker'in Taşları

AVNİ AKER’İN TAŞLARI
Bu sıralar herkeste bir heyecan bir galeyan; bir an önce yıkalım Avni Aker’i. Endüstriyel futbolun yeni yemi; Avni Aker. Çoğumuz utanmasa, dili varsa “tiksiniyorum o ucube stadtan” diyecek. Yeni stad, yeni stad, yeni stad... Başka bir şey yok dilimizde... Şurasında şu olsun burasında bu olsun. Olsun da olsun. Tamam ben de istiyorum güzel modern bir stadımız olsun. Ama...
Hiç unutmam ilk gittiğim maçı; 86 yılıydı ve ben daha 11 yaşındaydım. Diyeceksiniz ki “o yaşa kadar neredeydin?” El cevap “Bayburt’taydım”. Çoğunuz benden önce gitmiştir oraya eminim. Ama benim beklemem gerekti sevgiliye kavuşmak için. Bir Boluspor maçıydı ve 3-0 yenmiştik. Eve doğru giderken hala başımın döndüğünü hatırlıyorum. Şimdiye kadar tv’lerde gazetelerde gördüğüm stad gerçekti, vardı, yaşıyordu. Gözlerimle görmüştüm. Deniz tarafı kale arkasında başlayan hikayemiz ekonomik durumum ve yaşım ilerledikçe önce maraton sonra kapalıda devam etti, ediyor. Bir sonraki yerim protokol olacak inşallah. Bu stadın her yerinde hizmet etmiştim bu takıma. Sıra oraya da gelecek.
Bursa’yı 5-1 yendiğimizde Şehmuz ambulansın camlarını yumruklarken oradaydım tellerin hemen arkasında; Beşiktaşa’a 5-0 yenildiğimizde de... Hamdi rövaşata ile Barcelona’nın façasını bozarken de; 96’da yıkıldığımız maçta da. İlk defa gözyaşlarım o maçta değmişti taşlarına Avni Aker’in. Üzülme dedi. Daha var görecek günlerimiz. Lyon maçında tüm stad zıplarken ben durmuştum. Altımda zangır zangır sallanıyordu Avni Aker. Coşkumuza katılmıştı o da. Titriyordu bizimle birlikte... Ne günler ne topçular ne maçlar ne zaferler ne üzüntüler gördü emektar Avni Aker. Şarkılar söyledik, eğlendik, üzüldük, sinirlendik onunla. Kimileri kumar oynadı kimileri namaz kıldı üzerinde. Binlerce kişiyle aynı anda oruç açtığımız da oldu. Birbirine pide, hurma uzatanlar; hiç bu kadar fazla kişiyle birlikte iftar açamadım bir daha...
Gözyaşlarım da terim de çok aktı o stadta. Soğuk taşlarına, sinesine çekmişti hepsini. Bir Maraş maçında yağmurda o kadar çok ıslanmıştım ki ( ki o zamanlar üstü açıktı Avni Aker’in) iç çamaşırlarımdan bile su damlıyordu eve gittiğimde. Çok kızmıştım ona o gün.
Bazen maça giderken stada yaklaştığımda Avni Aker’inde bana doğru geldiğini sanardım. Birbirine yaklaşan iki sevgili gibi. Bazen de ben gittikçe o kaçardı. Niye bu kadar uzadı stada varmamız derdim. Uğultusu ve ihtişamı ile beni vantuz gibi kendine cekerdi. Can atardım ona kavuşmak için. Ama içeri girdiğimde hep o dünya güzeli yeşili ile kocaman sarılırdı bana. Öylece o güzel çimlerine bakarım o yüzden her Avni Aker’e girdiğimde hala.
Telleri ile tuttu bizi çok sinirlendiğimizde; ıslanınca üstünü örttü; sıkışınca bir kat daha cıktı kapalıda. Ama biz ona çok kötü davrandık ona; gün oldu koltuklarını kopardık, gün oldu taşlarını kırdık; gün oldu tellerini yıktık hatta ateşe verdik. Yine de bize hiç gücenmedi kızmadı. Hep o heyecanıyla süslenip püslenip karşıladı bizi bir sonraki hafta. Ne de çok kahrımızı çekti...
Şimdi yıkacaklar onu. Büyük makineler saldıracak üstüne. Paramparça edecekler etlerini kemiklerini.
Ben Engenius o stadın taşlarından küçük bir parça istiyorum. İçinde onbinlerce taraftarın gözyaşlarının, terlerinin, sevinçlerinin, acılarının saklı olduğu tribün taşlarından küçük bir parça istiyorum. Çok birşey değil. Sadece cam bir kaidenin içine küçücük bir taş koyun ve üzerine Avni Aker’in yapılma ve yıkılma yıllarını yazın. Biliyorum çok birşey değil bu. Çünkü Barcelona taraftarlarının öldükten sonra yakılarak küllerinin Neu Camp stadına serpilmesini gerçekleştiriyor.
Hatta alın size fikir; Bu taşlardan binlerce onbinlercesini cam kaidelerin içine koyun ve TSClub’larda satın. Karşığını ödemeye hazır ne kadar taraftar fazla olduğunu görünce siz de şaşıracaksınız. Ben iki tane almaya hazırım. Biri ofiste masamın üstüne; diğeri evime. Onu gören yabancılar sadece bir taş sanacak. Ama olmadığını sadece ben ve benim gibi olanlar bilecek. Belki gönlünü birazcık alırız emektar Avni Aker’in

Çok güzel bir yazı ve fikir. Bakalım bizim yönetim düşünebilecek mi böyle bir şeyi.

+ 1967 cok güzek bir tespit. Avni Aker Stadin'da yasadiklarimiz unutulmaz.

Engenius:
Hatta alın size fikir; Bu taşlardan binlerce onbinlercesini cam kaidelerin içine koyun ve TSClub’larda satın. Karşığını ödemeye hazır ne kadar taraftar fazla olduğunu görünce siz de şaşıracaksınız. Ben iki tane almaya hazırım. Biri ofiste masamın üstüne; diğeri evime. Onu gören yabancılar sadece bir taş sanacak. Ama olmadığını sadece ben ve benim gibi olanlar bilecek. Belki gönlünü birazcık alırız emektar Avni Aker’in.

Cok güzel bir Fikir. Yönetime bildirilmesi lazim.

la duygulandım yaaaaaaaaaa
valla doğru karar

mükemmel bir yazı olmuş ama bir şekilde avni akerin yenilenmesi lazım

Ne mutluki bende oranin havasini birkerede olsa yasadim sükürler olsun...

satmak trabzona yakışmaz... bunun üzerinden para kazanmak gibi bişey olur bu. manevi değeri olan hiç birşey maddiyat ile alınamaz. konuyla ilgili farklı fikirler atılabilir...

fikir çok güzelde bizim taraftarımızda bu kültür ne gezer!!ama inşallah uygulanır...

Bambaşka bir açıdan bakmamıza vesile oldun, eline sağlık... Evet, öyle ya da böyle çok güzel günlermiz oldu Avni Aker'de. Üzeri açıkken güneşin altında kavrulduğum maratonda, yani eski açıkta ilk kez tanışmıştım Avni Aker'le. Aston Villa'yı, Barcelona'yı görmüştüm. Lemi'nin bejeke'ye attığı golden sonraki timsah yürüyüşünü, Şota'nın Hayrettin'i yerlerde gezdirmesini, meşela dumanları nedeniyle 10-15 dakika geç başlayan maçları yaşamıştım.

İyi ki varsın Avni Aker! Çok güzel günler geçirmişiz birlikte. 96'daki febe maçından sonra oturup yarım saat ağlamak bile güzeldi. Seni unutmayız!

Yavv bak şimdi içim cız etti yaaaa:(:(:(....Harbiden ne günler geçirmişiz o stadda bee:(

çok güzel yazı tebrik ederim. ama ben stadın yıkılmasına karşıyım. açıkçası yıkılacak mı baştan mı düzenlenecek onu da tam bilmiyorum ama bence yıkılmamalı şükrü saraçoğlu stadı gibi yenilenmeli. bir kere önemli bir insanın ismini taşıyor bu stad. o yüzden ana yapısını bir şekilde korumalı

bende avniakerde 4-5 kere bulundum iykide bulunmuşum o stad bizim her şeyimiz ona sahip çıkmalıyız

eline yuregine saglik... super yazmissin...

Bu yazıyı yazan arkadaşın yüreğine sağlık...Avni Aker in çimento kırıntılarına bile paha biçilemez...Bir destanın yazıldığı,Tarih ırmağının yolunun değiştirildiği,bir devrin kapatılıp bir devrin açıldığı bir stadyum orası...Bizansın çökertildiği mekan...

Avni Aker İmparatorlukların Çökertildiği yerdir Aslanım...

evet bazı avrupa takımlarıda yaptı bunu inşallah bizde de olur ama olmasa bile ben gidip alacağım ordan yıkıldığı zaman..

Pazarlama müdürü olmayan ve belki de Türkiye'nin en kötü yönetilen markalarından birisi olan,en basit örnekle; daha çubuklu forması bile piyasaya çıkarılamayan Trabzonsporumuzun mabedindeki taşlarla ilgili değil mi bu düşünce?? Düşünce çok güzel ama uygulanacağına olan inancım yok denecek kadar az..

Fikir çok güzel ve destekliyorum.

Azıcık ticari zihniyeti olan , bu düşünceyi paraya çevirebilir. Ve Türkiye'dede bir ilki gerçekleştirebiliriz.
Sevgili Engenius , bu yazını yönetime ve dergiyede yollamanı istiyorum.
Dergide mutlaka yer bulacağını düşünüyorum.

Güzel arkadaşımla aynı duygulara sahibim Avni Aker konusunda ama yazmaya kalksam bu kadar zarif betimleyemezdim.

Onun yazdıkları aklıma şu soruyu getiriyor: Çok mu maddiyatçı bakıyoruz biz de? Gerçekten de yeni stadyum projesi çok güzel gözüküyor, havalı, klas, etkileyici... Ama Nuri Albayrak'ın elinde tuttuğu resimde onu Avni Aker'in üzerinde görünce benim de içim burkulmadı değil.

Başka bir başlıkta da yazmıştım: Bu Avni Aker bir şampiyonluk daha görmeyi hak ediyor.

valla denilcek laf yok. zaten yıkılmasına yada trabzon dışında trabzonsporun maçlarını yapması hiç hoşuma gitmiyo ama bu böyle olcak.
onun için bende istiyorum o taşlardan. hatta mümkünse ilkkattan olsun.

Mükemmel bir yazı ve ilginç bir fikir.Parayla mı satılır,isteyen mi kapar bilmem ama bende evimde isterdim ondan bir parça.Trabzonda okuyan hala oğlu 5-0 lık bjk maçında taraftarın parçaladığı bordo mavi koltukları istanbula benim için getirip hediye etmişti.Güzel bir duygu gerçekten...

çok güzel anlatmışsın avni akerin öyküsünü

Taraftarıyla futbulcusuyla yönetimiyle gelin bu stadı şampiyonlukla uğurlayalım. Avni Aker bunu fazlasıyla haketti. Gelin canlar bir olalım

Duygu yüklü güzel bir yazı olmuş, tebrik ederim. Yaşayan bir efsanenin yıkılıp yok edilmesi hepimizin yüreğini acıtacak, olayın manevi yönü çok önemli... Tarihiyle, geçmiş başarılarıyla ayakta duran Trabzonspor. Şampiyonluklara, avrupa devlerinin yıkılışına tanıklık eden efsane stad Avni Aker.. Yıkılırsa tarihin en önemli tanığı artık olmayacak...

Avni Aker in taşları bizim için manevi olarak altın değerindedir.. Ancak bu işin ticari yönü belki stadın 1000:1 küçültülmüş maketleri olabilir. Hep gözümüzün önünde olur efsane stad...
syg

bencede iyi fikir bende alırım

mükemmel fikir