Trabzonsporun şu anki durumu hepimizin malumu içler acısı. 6 haftadır ne uyuduğumuz uykudan haz alıyoruz nede yediğimiz yemekten. Çünkü Trabzonspor bizim yaşama sebebimiz.
Ama hiç kimse kusura bakmasın son zamanlarda yapılan eleştiriler çok acımasızca. Ne o öyle ''Toplanalım, Darbe yapalım, Yıkalım. Hoppala neyi yıkıyorsunuz ne darbesi ya. 12 Eylül 1980 darbesini örnek gösterenler eminimki onun getirmiş olduğu sonuçlarıda anımsayacaklardır.
Arkadaşlar Trabzonsporun bulunduğu bu durumdan tamamıyla kurtulması kısa vadede zor gözüküyor. Ne yani 2-3 maç galip gelince düzelecekmiyiz. Hayır. Radikal değişiklikler gerekli. Öncelikle yönetimin genel kurula seçim maddesi koyarak yeni bir oluşumun önünü açması gerekir ki bu şu aşamada zor. Zira zaman kısıtlı. Her topikte ağzımıza sakız olan birlik ve beraberliğin sağlanması şart. Her kafadan ayrı bir ses çıkarsa işimiz zor. Düzeyli bir şekilde kimsenin kişiliğine hakaret etmeden tartışıp doğru olan neyse onu bulmalıyız. Yoksa ''Ulan Nuri, Kel Kör Ziya'' gibi hitap şekli bize yakışmıyor. Yakışmadığı gibi bu bir tartışma olmaktan çıkıp hakarete dayanıyor. Unutmayın ki ''Ulan Nuri'' dediğiniz şahıs Trabzonsporun başkanıdır. Yalnış anlaşılmasın Başkanı savunmuyorum.
Eğer bir şeyi tartışıyorsak Karşımızdaki insanın fikirlerinede saygı duymalıyız. Örnek verecek olursak; Bir arkadaşımız çıkıp'' ben Hüseyin'i Yönetimi yada ne bileyim antrenörü beğeniyorum'' diyor. Diğer bir başka arkadaşımız sa onun Trabzonsporluluğunu Taraftarlığını sorgulamaya kalkıyor. Bu yalnış. Bülent Şirin abiyim diyorki bir yazısında Ne kadar Trabzonsporlu varsa o kadar Trabzonspor vardır. Yani herkesin Trabzonspora bakış açısı farklı. Çok doğru bir tesbit bence.
Bir Trabzonspor taraftarı olarak bende diyorum ki Benim Trabzonsporum taraftarıyla yönetimiyle futbolcusuyla bir bütündür vede hep öyle kalacaktır. Bu gün ki durumunu olduğu gibi yapılan seviyesiz eleştirileri de asla haketmiyor.
Kalın Sağlıcakla
