Courage
30.05.2013, 01:47
Elden ayaktan düşmüş de olsalar uzaklardaki hısım akrabayı arada bir yoklamak vefa icabıdır. Livorno'nun bir hatırını soralım, ne haldedir.
http://i.radikal.com.tr/480x325/2013/05/28/fft64_mf1476621.Jpeg
Livorno Serie B’nin son haftasına 3. sırada girdi. Kazansa, 4.’yle arasındaki puan farkını 10’un üzerine çıkartıp, doğrudan terfi hakkından yararlanacaktı. Olmadı. Şimdi terfi için play-off oynuyorlar. Tıpkı 2009’da dostluk maçına misafir olduğu Adana Demirspor gibi. Bereket versin onlar Adana Demir’den farklı olarak yarı finali zar zor da olsa geçmeyi başardılar.
İtalyan Komünist Partisi’nin kurulduğu liman ve gemi sanayi şehri Livorno’nun kırmızı beyaz takımı, 2004’te 55 yıl sonra Serie A’ya döndüğünde, dünya çapında şöhrete ulaştı. Hem neoliberal rejime hem futbolun endüstrileşmesine karşı muhalefetin bayrağı haline geldi. 2008-10 arasında düşüp çıkıp yine düştü, o zamandan beri gözden ırak. Geçen sezon küme düşme play-off’undan son maçta kurtuldu.
Bu arada feri biraz söndü kızıl kulübün. Seyirci ortalaması 10 binden 4.300’e kadar indi. Sadece küme düşmeleri değildi bunun nedeni. Sembol golcüleri, mümin komünist Lucarelli’nin Şaktar Donetsk ve Parma’ya transferinin yarattığı hayal kırıklığı (2009’da kiralık olarak dönse de) önemliydi. Örgütlü taraftarların futbol ortamındaki ticarileşmeye ve polisiye önlemlerin gitgide sertleşmesine tepkilerini bir tür pasif direnişle göstermeleri de tribünü tenhalaştırdı. Geçen yıl düşmemeye, bu yıl kafaya oynayınca seyirci ilgisi biraz harlandı, ortalama 5.600’e yükseldi.
Livorno geçen ekimde sadık bir taraftarıyla Avrupa futbol medyasına konu oldu: Corrado Nastasio, bin kilometrelik Reggina deplasmanına tek başına gitmiş, misafir tribününü hususi açtırmıştı. 66 yaşındaki Nastasio, doğma büyüme Livornolu. Daha çok 2. Lig’de geçen 14 yıllık vasat futbolculuk kariyerinde sadece üç yıl Livorno’da oynamış. Oğlunun hastalığı üzerine 31 yaşında futbolu bırakmış, Livorno limanında dok işçisi olarak çalışmaya başlamış. Dok işçilerinden oluşan 200 kişilik bir taraftar grubu onun adını taşıyor. Nastasio, o Reggina deplasmanına biraz da namus belasına gitmiş. “Bana sorarsanız, deplasman taraftarı olmayan bir kulüp yok hükmündedir!” diyor (Bu hikmeti aklınıza yazın). Özellikle taraftarlara peşin suçlu muamelesi yapan düzenlemelerin etkisiyle, deplasman tribününde on kişiyi zor toparlayabildiklerinden şikâyetçi.
Livorno’nun bu seneki kadrosunda ilginç bir profil: Savaş Gençoğlu. 22 yaşında, savunmacı orta saha, ‘İlk 11’in sabiti. Dedeağaçlı, Yunan anne Türk babadan doğma. Yunanistan 21, 19, 17 yaş altı milli takımlarında yer almış.
Serie B lideri Sassuolo, tarihinde ilk kez Serie A’da oynayacak. İkinci terfici Verona ise eski kaşar. Bir İtalya Şampiyonlukları bile var (1985). Sarı-Mavililer, Livorno’nun zıddıdır: Irkçılık ve faşistlikte Lazio’nun önündedirler. Birkaç yıl öncesine kadar siyah oyuncu almıyorlardı, 2001’de Kamerunlu Mboma’yla anlaşmışken taraftar tepkisi üzerine caymışlardı. Nazi selamı veren, ku-klux-klan kıyafeti giyen bir taraftar güruhları var. 2008’de bir genci döverek öldürmüşlerdi.
Geçen ekimde Hellas Verona taraftarları Livorno maçında kendi normallerini bile aşan bir rezillik yaptılar. Livorno’nun bir sene önce kalp yetmezliğinden sahada can veren 25 yaşındaki futbolcusu Piermario Morosini’nin nasıl ‘geberdiğiyle’ alay eden sloganlar böğürdüler. Verona kulübü özür diledi, Federasyon 50 bin euro ceza verdi, videoda tespit edilen taraftarlara stat yasağı getirildi. Livorno kaptanı Andrea Luci “Böyle bir kulübü kapatmak gerekir” fikrindeydi. Livorno Ultra’larıysa ‘yasaklamak yasaktır’ çizgisini korudular. Dediler ki: “Faşizmle mücadele yasaklarla değil bir karşı kültür oluşturmakla ve direnişin değerlerini geliştirmekle olur.”
Bugün deplasmanda, pazar evinde Empoli’yle play-off finali oynayacak Livorno. Empoli tribünlerinde herhalde Corrado’yu yalnız bırakmazlar. Forza Livorno, geri dönüşünü bekliyoruz!
Kaynak : http://www.radikal.com.tr/yazarlar/tanil_bora/geri_don_livorno-1135374
http://i.radikal.com.tr/480x325/2013/05/28/fft64_mf1476621.Jpeg
Livorno Serie B’nin son haftasına 3. sırada girdi. Kazansa, 4.’yle arasındaki puan farkını 10’un üzerine çıkartıp, doğrudan terfi hakkından yararlanacaktı. Olmadı. Şimdi terfi için play-off oynuyorlar. Tıpkı 2009’da dostluk maçına misafir olduğu Adana Demirspor gibi. Bereket versin onlar Adana Demir’den farklı olarak yarı finali zar zor da olsa geçmeyi başardılar.
İtalyan Komünist Partisi’nin kurulduğu liman ve gemi sanayi şehri Livorno’nun kırmızı beyaz takımı, 2004’te 55 yıl sonra Serie A’ya döndüğünde, dünya çapında şöhrete ulaştı. Hem neoliberal rejime hem futbolun endüstrileşmesine karşı muhalefetin bayrağı haline geldi. 2008-10 arasında düşüp çıkıp yine düştü, o zamandan beri gözden ırak. Geçen sezon küme düşme play-off’undan son maçta kurtuldu.
Bu arada feri biraz söndü kızıl kulübün. Seyirci ortalaması 10 binden 4.300’e kadar indi. Sadece küme düşmeleri değildi bunun nedeni. Sembol golcüleri, mümin komünist Lucarelli’nin Şaktar Donetsk ve Parma’ya transferinin yarattığı hayal kırıklığı (2009’da kiralık olarak dönse de) önemliydi. Örgütlü taraftarların futbol ortamındaki ticarileşmeye ve polisiye önlemlerin gitgide sertleşmesine tepkilerini bir tür pasif direnişle göstermeleri de tribünü tenhalaştırdı. Geçen yıl düşmemeye, bu yıl kafaya oynayınca seyirci ilgisi biraz harlandı, ortalama 5.600’e yükseldi.
Livorno geçen ekimde sadık bir taraftarıyla Avrupa futbol medyasına konu oldu: Corrado Nastasio, bin kilometrelik Reggina deplasmanına tek başına gitmiş, misafir tribününü hususi açtırmıştı. 66 yaşındaki Nastasio, doğma büyüme Livornolu. Daha çok 2. Lig’de geçen 14 yıllık vasat futbolculuk kariyerinde sadece üç yıl Livorno’da oynamış. Oğlunun hastalığı üzerine 31 yaşında futbolu bırakmış, Livorno limanında dok işçisi olarak çalışmaya başlamış. Dok işçilerinden oluşan 200 kişilik bir taraftar grubu onun adını taşıyor. Nastasio, o Reggina deplasmanına biraz da namus belasına gitmiş. “Bana sorarsanız, deplasman taraftarı olmayan bir kulüp yok hükmündedir!” diyor (Bu hikmeti aklınıza yazın). Özellikle taraftarlara peşin suçlu muamelesi yapan düzenlemelerin etkisiyle, deplasman tribününde on kişiyi zor toparlayabildiklerinden şikâyetçi.
Livorno’nun bu seneki kadrosunda ilginç bir profil: Savaş Gençoğlu. 22 yaşında, savunmacı orta saha, ‘İlk 11’in sabiti. Dedeağaçlı, Yunan anne Türk babadan doğma. Yunanistan 21, 19, 17 yaş altı milli takımlarında yer almış.
Serie B lideri Sassuolo, tarihinde ilk kez Serie A’da oynayacak. İkinci terfici Verona ise eski kaşar. Bir İtalya Şampiyonlukları bile var (1985). Sarı-Mavililer, Livorno’nun zıddıdır: Irkçılık ve faşistlikte Lazio’nun önündedirler. Birkaç yıl öncesine kadar siyah oyuncu almıyorlardı, 2001’de Kamerunlu Mboma’yla anlaşmışken taraftar tepkisi üzerine caymışlardı. Nazi selamı veren, ku-klux-klan kıyafeti giyen bir taraftar güruhları var. 2008’de bir genci döverek öldürmüşlerdi.
Geçen ekimde Hellas Verona taraftarları Livorno maçında kendi normallerini bile aşan bir rezillik yaptılar. Livorno’nun bir sene önce kalp yetmezliğinden sahada can veren 25 yaşındaki futbolcusu Piermario Morosini’nin nasıl ‘geberdiğiyle’ alay eden sloganlar böğürdüler. Verona kulübü özür diledi, Federasyon 50 bin euro ceza verdi, videoda tespit edilen taraftarlara stat yasağı getirildi. Livorno kaptanı Andrea Luci “Böyle bir kulübü kapatmak gerekir” fikrindeydi. Livorno Ultra’larıysa ‘yasaklamak yasaktır’ çizgisini korudular. Dediler ki: “Faşizmle mücadele yasaklarla değil bir karşı kültür oluşturmakla ve direnişin değerlerini geliştirmekle olur.”
Bugün deplasmanda, pazar evinde Empoli’yle play-off finali oynayacak Livorno. Empoli tribünlerinde herhalde Corrado’yu yalnız bırakmazlar. Forza Livorno, geri dönüşünü bekliyoruz!
Kaynak : http://www.radikal.com.tr/yazarlar/tanil_bora/geri_don_livorno-1135374