Kaya
26.10.2012, 14:34
Konusu Kazım Koyuncu, Trabzonspor ve Çernobil Faciası olan Eylül 2012 çıkışlı bir kitabın paylaşımını genelden yapmak istedim arkadaşlar...
Yazar Onur Aydın'ın kitaptaki giriş yazısını sizlerle paylaşarak tavsiye etmek istedim...
Sevgiler...
26 Nisan 1986’da, Ukrayna-Kiev’in 140 km kuzeyinde bulunan Çernobil Nükleer Santrali’nin 4 numaralı reaktöründe patlama meydana geldi. Soğuk savaş döneminin yarattığı endişeler neticesinde, deney yapmak amacı ile reaktörde ki güvenlik sistemi devre dışı bırakıldı. Reaktördeki tasarım hatalarına, öngörülen değerlerin zorlanması eklenince korkunç bir kaza yaşandı. Aşırı derecede ısınmış bulunan rea
ktörlerde, gece yarısı ardı ardına gelen iki büyük patlama oldu. Santralın 1 milyon ton ağırlığındaki damı, kağıttan yapılmış gibi gökyüzüne fırladı, ardından da tüm gücüyle santralin üzerine düştü.
Patlama sonucu 31 kişi hayatını kaybetti. Kazanın ardından temizlik çalışmalarına katılan gönüllülerin çoğu kısa zaman içinde yaşamını yitirdi.
Patlama sonrasında, Hiroşima ve Nagasaki’ye atılan atom bombalarının yüzlerce katı kadar radyasyon havaya karıştı. Radyoaktif yüklü bulutlar, rüzgarın etkisiyle Güney Afirka’ya kadar ulaştı. Milyonlarca insan, farkına bile varmadan yüksek dozda radyasyona maruz kaldı.
Çevre ülkelerde, yaşam üzerinde gözle görülür değişiklikler baş gösterdi. Yayılan radyoaktif parçacıkların etkileri üzerine kamuoyunu aydınlatıcı bilimsel açıklamalar ne yazık ki yapılmadı. Yapılan kısa açıklamalar ve bilimsel verilerde, Türkiye bu kazadan hiç bir şekilde etkilenmemiş olarak gösterildi. Ancak özellikle karadeniz bölgesinde hızla artan kanser vakalarına mantıklı bir açıklamada getirilemedi. Bölge halkı yaşanan hastalıkların sorumlusu olarak her zaman Çernobil'i gördü. Bu durum halk üzerinde ağır psikolojik travmalara ve strese neden oldu. Yaşanan sağlık problemleri ve özellikle kanser vakalarındaki artışı, Çernobil’in etkisi olarak kabul ettiler. Kanserden hayatını kaybedenler, Çernobil kurbanları olarak adlandırılmaya başlandı. Bu konuda çalışmalar yapan ve kamuoyunun dikkatini sürekli çekme gayretinde olan Kazım Koyuncu, genç yaşında yakalandığı kansere yenik düşmüş ve maalesef Çernobil kurbanları listesine eklenmiştir.
90’lı yılların başında Sovyetler Birliği’nin dağılması ve yaşanan büyük ekonomik bunalımlar, o coğrafyada yaşayan halk ile Türk halkının Çernobil’den sonra ikinci kez kaderlerinin birleşmesine neden oldu. İşsizlik ve yoksullukla boğuşan Sovyet vatandaşları, Türkiye’ye yoğun şekilde göç ederek yeni bir hayat kurma çabası içine girdiler. Genellikle ağır işlerde çalışmak zorunda kalanların yanı sıra, maalesef çok sayıda Sovyet kadını kötü yola düşmüş, yüksek gelirin yarattığı cazibenin de etkisi ile hayat kadınlığını seçmiştir. Özellikle 90’ların ortalarında sayıları hızla artmış, Türkiye’nin dört bir yanında, özellikle Istanbul’da ve karadenizde önemli sosyolojik etkiler yaratmışlardır. Geçici hevesler, kirli kazançlar ve anlık mutlulukların arkasına, büyük trajediler ve göz yaşları birikmiştir.
Çernobil’in gölgesi altında başlayan, Karadeniz’de devam eden bir dramdır “YAĞMUR / KIYAMET ÇİÇEĞİ”.
“YAĞMUR / KIYAMET ÇİÇEĞİ”ni yazarken, asla edebi bir metin yazma iddiasında olmadım. Bir yazar iddiası ile değil, sıradan bir insan olarak, anlatacak hikayem, söyleyecek sözlerim vardı. Benimle ölmesini istemedim, paylaşmak istedim. Yaptığım araştırmalar sonucu edindiğim, kamuoyu tarafından az bilinen gerçekleri anlatmak benim adıma önemliydi.
Bu nedenle, “YAĞMUR / KIYAMET ÇİÇEĞİ”, tarihe karşı bir görev ve aynı zamanda sosyal sorumluluktur.
Onur Aydın
http://www.yagmurkiyametcicegi.com
http://g1210.hizliresim.com/12/u/f9m73.jpg
http://g1210.hizliresim.com/12/u/f9m7k.jpg
htYM-VQMnLI
Yazar Onur Aydın'ın kitaptaki giriş yazısını sizlerle paylaşarak tavsiye etmek istedim...
Sevgiler...
26 Nisan 1986’da, Ukrayna-Kiev’in 140 km kuzeyinde bulunan Çernobil Nükleer Santrali’nin 4 numaralı reaktöründe patlama meydana geldi. Soğuk savaş döneminin yarattığı endişeler neticesinde, deney yapmak amacı ile reaktörde ki güvenlik sistemi devre dışı bırakıldı. Reaktördeki tasarım hatalarına, öngörülen değerlerin zorlanması eklenince korkunç bir kaza yaşandı. Aşırı derecede ısınmış bulunan rea
ktörlerde, gece yarısı ardı ardına gelen iki büyük patlama oldu. Santralın 1 milyon ton ağırlığındaki damı, kağıttan yapılmış gibi gökyüzüne fırladı, ardından da tüm gücüyle santralin üzerine düştü.
Patlama sonucu 31 kişi hayatını kaybetti. Kazanın ardından temizlik çalışmalarına katılan gönüllülerin çoğu kısa zaman içinde yaşamını yitirdi.
Patlama sonrasında, Hiroşima ve Nagasaki’ye atılan atom bombalarının yüzlerce katı kadar radyasyon havaya karıştı. Radyoaktif yüklü bulutlar, rüzgarın etkisiyle Güney Afirka’ya kadar ulaştı. Milyonlarca insan, farkına bile varmadan yüksek dozda radyasyona maruz kaldı.
Çevre ülkelerde, yaşam üzerinde gözle görülür değişiklikler baş gösterdi. Yayılan radyoaktif parçacıkların etkileri üzerine kamuoyunu aydınlatıcı bilimsel açıklamalar ne yazık ki yapılmadı. Yapılan kısa açıklamalar ve bilimsel verilerde, Türkiye bu kazadan hiç bir şekilde etkilenmemiş olarak gösterildi. Ancak özellikle karadeniz bölgesinde hızla artan kanser vakalarına mantıklı bir açıklamada getirilemedi. Bölge halkı yaşanan hastalıkların sorumlusu olarak her zaman Çernobil'i gördü. Bu durum halk üzerinde ağır psikolojik travmalara ve strese neden oldu. Yaşanan sağlık problemleri ve özellikle kanser vakalarındaki artışı, Çernobil’in etkisi olarak kabul ettiler. Kanserden hayatını kaybedenler, Çernobil kurbanları olarak adlandırılmaya başlandı. Bu konuda çalışmalar yapan ve kamuoyunun dikkatini sürekli çekme gayretinde olan Kazım Koyuncu, genç yaşında yakalandığı kansere yenik düşmüş ve maalesef Çernobil kurbanları listesine eklenmiştir.
90’lı yılların başında Sovyetler Birliği’nin dağılması ve yaşanan büyük ekonomik bunalımlar, o coğrafyada yaşayan halk ile Türk halkının Çernobil’den sonra ikinci kez kaderlerinin birleşmesine neden oldu. İşsizlik ve yoksullukla boğuşan Sovyet vatandaşları, Türkiye’ye yoğun şekilde göç ederek yeni bir hayat kurma çabası içine girdiler. Genellikle ağır işlerde çalışmak zorunda kalanların yanı sıra, maalesef çok sayıda Sovyet kadını kötü yola düşmüş, yüksek gelirin yarattığı cazibenin de etkisi ile hayat kadınlığını seçmiştir. Özellikle 90’ların ortalarında sayıları hızla artmış, Türkiye’nin dört bir yanında, özellikle Istanbul’da ve karadenizde önemli sosyolojik etkiler yaratmışlardır. Geçici hevesler, kirli kazançlar ve anlık mutlulukların arkasına, büyük trajediler ve göz yaşları birikmiştir.
Çernobil’in gölgesi altında başlayan, Karadeniz’de devam eden bir dramdır “YAĞMUR / KIYAMET ÇİÇEĞİ”.
“YAĞMUR / KIYAMET ÇİÇEĞİ”ni yazarken, asla edebi bir metin yazma iddiasında olmadım. Bir yazar iddiası ile değil, sıradan bir insan olarak, anlatacak hikayem, söyleyecek sözlerim vardı. Benimle ölmesini istemedim, paylaşmak istedim. Yaptığım araştırmalar sonucu edindiğim, kamuoyu tarafından az bilinen gerçekleri anlatmak benim adıma önemliydi.
Bu nedenle, “YAĞMUR / KIYAMET ÇİÇEĞİ”, tarihe karşı bir görev ve aynı zamanda sosyal sorumluluktur.
Onur Aydın
http://www.yagmurkiyametcicegi.com
http://g1210.hizliresim.com/12/u/f9m73.jpg
http://g1210.hizliresim.com/12/u/f9m7k.jpg
htYM-VQMnLI