Ender Kuyumcu
24.09.2012, 22:18
Takımdaki önemli eksiklere rağmen Şenol Güneş’in öğrencilerinin bu denli cesur, bu denli istekli olmalarını açıkçası ben de beklemiyordum maçtan önce. Top rakipteyken takım halinde topun arkasına geçen bordo mavililer, topu kaptıklarında ise kalabalık bir şekilde yüklendi rakip kaleye. Bunda geçen senenin aksine tek oyuncuya dayalı bir hücum düzeninin olmamasının yanı sıra, dünkü muhteşem karşılamanın da futbolcuların üstünde yapmış olduğu etkinin de payının olduğunu düşünüyorum.
İlk yarı boyunca taktik anlamda doğruları yapan Trabzonspor’un iki önemli eksiğinden ilki ortadan yüklenen rakibe karşı verilen açıklar ve tipik bir santraforunun olmamasından kaynaklı yaşadığı sıkıntılardı. Halil’in rakip eksiltememesinin ve hücum presinin zayıflığı, Olcan’ın da etkili olabilecek pozisyonları kolayca harcaması sonucu gol yollarında etkili olunamadı.
Karşılaşma boyunca taktik anlamda doğruları yapan Trabzonspor’un rakibin de temposuz oyununun katkısıyla yakaladığı net pozisyonları Olcan’ın akıl almaz bir şekilde harcaması bu maçın kazanılamamış olmasının en önemli nedeniydi. Her şeye rağmen 55. Dakikadan sonra oyundan düşen orta saha kenardan takviye edilebilmiş olsaydı maçın sonuna doğru yakalanan pozisyonları daha erken yakalama ve pozisyonların sayısını da arttırma imkânı doğabilirdi.
Şenol hocanın oyuncu değişiklerinde bu kadar gecikmesi, Olcan dururken maçın en diri ve en faydalı oyuncularından biri olan Yasin’i oyundan alması, Fenerbahçe orta sahasının iyice oyundan düştüğü dakikalarda Alanzinho’nun oyundan çıkıp Janko’nun oyuna dahil olması anlam veremediğim hamlelerdi.
Trabzonspor takımı çok net pozisyonlar yakaladığı ve rahatça galip gelebileceği bir karşılaşmada biraz şanssızlık bolca da beceriksizlik sonucu sahadan beraberlikle ayrılmak zorunda kalmış olsa da takım halinde taktik disipline bağlı olarak oynamaları, yardımlaşmaları ve arzulu oyunları ilerisi adına olumlu sinyallerdi.
Bugün olduğu gibi bazen olmayınca olmuyor ama Sapara ve Yasin’in gün geçtikçe takıma alışmaları ve artan formları, Bamba’nın mücadele gücü, olası Janko takviyesi ve sakat oyuncuların da takıma katılmasıyla birlikte Trabzonspor ilerleyen haftalarda daha olumlu futbol oynayacak ve arzuladığı sonuçları da alacaktır.
İlk yarı boyunca taktik anlamda doğruları yapan Trabzonspor’un iki önemli eksiğinden ilki ortadan yüklenen rakibe karşı verilen açıklar ve tipik bir santraforunun olmamasından kaynaklı yaşadığı sıkıntılardı. Halil’in rakip eksiltememesinin ve hücum presinin zayıflığı, Olcan’ın da etkili olabilecek pozisyonları kolayca harcaması sonucu gol yollarında etkili olunamadı.
Karşılaşma boyunca taktik anlamda doğruları yapan Trabzonspor’un rakibin de temposuz oyununun katkısıyla yakaladığı net pozisyonları Olcan’ın akıl almaz bir şekilde harcaması bu maçın kazanılamamış olmasının en önemli nedeniydi. Her şeye rağmen 55. Dakikadan sonra oyundan düşen orta saha kenardan takviye edilebilmiş olsaydı maçın sonuna doğru yakalanan pozisyonları daha erken yakalama ve pozisyonların sayısını da arttırma imkânı doğabilirdi.
Şenol hocanın oyuncu değişiklerinde bu kadar gecikmesi, Olcan dururken maçın en diri ve en faydalı oyuncularından biri olan Yasin’i oyundan alması, Fenerbahçe orta sahasının iyice oyundan düştüğü dakikalarda Alanzinho’nun oyundan çıkıp Janko’nun oyuna dahil olması anlam veremediğim hamlelerdi.
Trabzonspor takımı çok net pozisyonlar yakaladığı ve rahatça galip gelebileceği bir karşılaşmada biraz şanssızlık bolca da beceriksizlik sonucu sahadan beraberlikle ayrılmak zorunda kalmış olsa da takım halinde taktik disipline bağlı olarak oynamaları, yardımlaşmaları ve arzulu oyunları ilerisi adına olumlu sinyallerdi.
Bugün olduğu gibi bazen olmayınca olmuyor ama Sapara ve Yasin’in gün geçtikçe takıma alışmaları ve artan formları, Bamba’nın mücadele gücü, olası Janko takviyesi ve sakat oyuncuların da takıma katılmasıyla birlikte Trabzonspor ilerleyen haftalarda daha olumlu futbol oynayacak ve arzuladığı sonuçları da alacaktır.