Bülent Şirin
28.06.2005, 14:24
Ne kadar geç buldum onu? Ve ne kadar erken kaybettim? Ne kadar erken? Tipik bir insanoglu yanilgisiydi benimki? Daha gençti nasil olsa? Önünde uzun yillari vardi? Olgunluk dönemini de yasayacak, bir ekol olacak, izleyicileri, ögrencileri olacakti? Nasil olsa yani basimizdaydi? Sik sik konserlere çikiyordu? Birini kaçirsak, digerine giderdik nasil olsa?<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gerçekten öyle miydi? Gördük ki, degilmis? Herkesin ömründe 4 mevsim olmuyormus bu alemde? Aslinda bunu ilk kez ögrenmiyoruz, çok iyi biliyoruz da, ne diye hemencecik unutuveririz? Neden sevdiklerimizi bu kadar ihmal ederiz? Neden yüzlerine bakarken, bu bakisin onu son görüsümüz olabilecegini düsünemeyiz?
Kâzim ile tanismak nasip olmadi. Dedim ya, acelemiz yoktu nasil olsa? Trabzonspor için o besteler yapacak, ben yazilar yazacaktim? Ve nasil olsa günün birinde ya bir maçta, ya bir konserde ya da ne bileyim Trabzonspor Dergisi?nin Mecidiyeköy?deki bürosunda filan tanisacaktik.
Trabzonspor Dergisi?nin bürosunda tanismak degil, amansiz hastaligini ögrenmek nasip oldu, sevgili Aytekin Akay?dan? Aytekin?in aktardigina bakilirsa, doktorlar Kâzim?a ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Yüzde seksen kurtulacaksin[/B]? demislerdi. Bu yüregimize bir parça su serpti serpmesine ama o doktorlar Volkan Konak?in babasi için ne demislerdi kimbilir?..
Ilerleyen günlerde haberler kötüye gitmeye basladi. Sonra sonra, sormaya da korkar olduk. Dua etmekten baska yapacak bir seyimiz yoktu ya, hayatin harala gürelesi içinde onu da hakkiyla yaptik mi bilmiyorum..
Ölüm haberini aldigimizin aksami isten çiktim eve gidiyorum. Bir de baktim ki, insanlar sahillerde güle oynaya geziyorlar, rüzgar tatli tatli esiyor, yapraklar neseli neseli oynasiyorlar. ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Siz ne yaptiginizi saniyorsunuz, Kâzim öldü Kâzim, haberiniz yok mu?[/B]? diye haykiracaktim az kalsin.
Neyse ki sakinlesmem fazla zaman almadi. Dünya böyleydi iste, hayat böyleydi. Kimbilir biz de kimler aci içindeyken nese ve keyifle hayatin tadini çikariyorduk, kimbilir?
Ne kadar geç buldum onu? Ve ne kadar erken kaybettim? Ne kadar erken? Nasil da aileden biri gibi olmustu benim için? Tek kelimesini anlamadigim ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ella ella[/B]? türküsünü nasil da benimsemis, Ali Kemal Denizci?nin puslu bir Avni Aker gününde etrafina bordo-mavi isiklar saçan bir gök cismi gibi rakip kaleye inmesiyle nasil da özdeslestirmistim o türküyü? Kimbilir, belki de Ali Kemal öyle bir günde rakip defansi bunaltirken, Hemsin?de bir köy dügününde o türkü söyleniyordu, kimbilir?
Nedendir bilmem, dügün, nisan, toplanti, maç, piknik, cenaze gibi insanlarin topluca bulundugu her organizasyonda benim aklimda bir enstantane kalir ve o olay, o enstantaneyle benim hafizamda billurlasir. Kâzim?dan da geriye, önde Birol Topaloglu?nun tulum çaldigi, arkadan da cenaze alayinin geldigi görüntü kaldi? Hafizamdan ölünceye kadar çikmamak üzere..
Böyle bir ölüm için, belki de en güzel sözü üstâd Yahya Kemal söylemistir:
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">RINDLERIN ÖLÜMÜ:[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Hâfizin kabri olan bahçede bir gül varmis,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Yeniden açarmis her gün kanayan rengiyle.[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Gece bülbül agaran vakte kadar aglarmis,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Eski Sirâz?i hayâl ettiren ahengiyle[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ölüm asûde bahâr ülkesidir bir rinde,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Gönlü her yerde buhurdan gibi yillarca tüter.[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ve serin selviler altinda yatan kabrinde,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter[/B].
Evet evet? Kimbilir demeyecegim bu sefer? Ali Kemal Denizci Avni Aker?de rakip defans üzerine bir felaket gölgesi gibi çökerken, Hemsin?de bir köy dügününde ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ella ella[/B]? söyleniyordu hep bir agizdan? Bundan eminim artik?
Insan bu alemde ismi en son anilincaya kadar yasarmis? Demek oluyor ki Kâzim hep bizimle kalacak, hiçbir yere gitmeyecek.
Rahat uyu Kâzim? Kisacik ömründe gök kubbeye o kadar hos sadalar biraktin ki, onlarin lezzeti dünya durdukça bizlere yetecektir.
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Bülent Sirin[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]
Gerçekten öyle miydi? Gördük ki, degilmis? Herkesin ömründe 4 mevsim olmuyormus bu alemde? Aslinda bunu ilk kez ögrenmiyoruz, çok iyi biliyoruz da, ne diye hemencecik unutuveririz? Neden sevdiklerimizi bu kadar ihmal ederiz? Neden yüzlerine bakarken, bu bakisin onu son görüsümüz olabilecegini düsünemeyiz?
Kâzim ile tanismak nasip olmadi. Dedim ya, acelemiz yoktu nasil olsa? Trabzonspor için o besteler yapacak, ben yazilar yazacaktim? Ve nasil olsa günün birinde ya bir maçta, ya bir konserde ya da ne bileyim Trabzonspor Dergisi?nin Mecidiyeköy?deki bürosunda filan tanisacaktik.
Trabzonspor Dergisi?nin bürosunda tanismak degil, amansiz hastaligini ögrenmek nasip oldu, sevgili Aytekin Akay?dan? Aytekin?in aktardigina bakilirsa, doktorlar Kâzim?a ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Yüzde seksen kurtulacaksin[/B]? demislerdi. Bu yüregimize bir parça su serpti serpmesine ama o doktorlar Volkan Konak?in babasi için ne demislerdi kimbilir?..
Ilerleyen günlerde haberler kötüye gitmeye basladi. Sonra sonra, sormaya da korkar olduk. Dua etmekten baska yapacak bir seyimiz yoktu ya, hayatin harala gürelesi içinde onu da hakkiyla yaptik mi bilmiyorum..
Ölüm haberini aldigimizin aksami isten çiktim eve gidiyorum. Bir de baktim ki, insanlar sahillerde güle oynaya geziyorlar, rüzgar tatli tatli esiyor, yapraklar neseli neseli oynasiyorlar. ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Siz ne yaptiginizi saniyorsunuz, Kâzim öldü Kâzim, haberiniz yok mu?[/B]? diye haykiracaktim az kalsin.
Neyse ki sakinlesmem fazla zaman almadi. Dünya böyleydi iste, hayat böyleydi. Kimbilir biz de kimler aci içindeyken nese ve keyifle hayatin tadini çikariyorduk, kimbilir?
Ne kadar geç buldum onu? Ve ne kadar erken kaybettim? Ne kadar erken? Nasil da aileden biri gibi olmustu benim için? Tek kelimesini anlamadigim ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ella ella[/B]? türküsünü nasil da benimsemis, Ali Kemal Denizci?nin puslu bir Avni Aker gününde etrafina bordo-mavi isiklar saçan bir gök cismi gibi rakip kaleye inmesiyle nasil da özdeslestirmistim o türküyü? Kimbilir, belki de Ali Kemal öyle bir günde rakip defansi bunaltirken, Hemsin?de bir köy dügününde o türkü söyleniyordu, kimbilir?
Nedendir bilmem, dügün, nisan, toplanti, maç, piknik, cenaze gibi insanlarin topluca bulundugu her organizasyonda benim aklimda bir enstantane kalir ve o olay, o enstantaneyle benim hafizamda billurlasir. Kâzim?dan da geriye, önde Birol Topaloglu?nun tulum çaldigi, arkadan da cenaze alayinin geldigi görüntü kaldi? Hafizamdan ölünceye kadar çikmamak üzere..
Böyle bir ölüm için, belki de en güzel sözü üstâd Yahya Kemal söylemistir:
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">RINDLERIN ÖLÜMÜ:[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Hâfizin kabri olan bahçede bir gül varmis,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Yeniden açarmis her gün kanayan rengiyle.[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Gece bülbül agaran vakte kadar aglarmis,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Eski Sirâz?i hayâl ettiren ahengiyle[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ölüm asûde bahâr ülkesidir bir rinde,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Gönlü her yerde buhurdan gibi yillarca tüter.[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ve serin selviler altinda yatan kabrinde,[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter[/B].
Evet evet? Kimbilir demeyecegim bu sefer? Ali Kemal Denizci Avni Aker?de rakip defans üzerine bir felaket gölgesi gibi çökerken, Hemsin?de bir köy dügününde ?<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Ella ella[/B]? söyleniyordu hep bir agizdan? Bundan eminim artik?
Insan bu alemde ismi en son anilincaya kadar yasarmis? Demek oluyor ki Kâzim hep bizimle kalacak, hiçbir yere gitmeyecek.
Rahat uyu Kâzim? Kisacik ömründe gök kubbeye o kadar hos sadalar biraktin ki, onlarin lezzeti dünya durdukça bizlere yetecektir.
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Bülent Sirin[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">[/B]