Neden?

[M.S.SOFU]

Bir insan neden Trabzonsporu tutar?
Neden kilometrelerce uzakta olan aslında hiç bağı bulunmadığı bir şehirin takımı için heycanlanır, üzülür, acı çeker?
Neden hiç anlaşamayacağı kişilerle(kültür farkından dolayı) statta kol kola gole sevinirken 5 basamak aşağıya yuvarlanır?
Neden 4-0 önde olduğumuz bir lig maçında hakem hata yaptığı için avni aker stadının maraton tribünün orta sıralarından aşağıya doğru canhıraş koşar?

Bu soruların cevabını bilmediğimde torosların dibinde bahçesinde keçilerin melediği evimde/memleketimde küçük bir çocuktum.
Peki gerçekten neden ülkenin en güneyinde yaşayan (Anamur/Mersin) bir yörük çocuğu ülkenin kuzey doğusundaki takımı tutar?

Başarılı olduğu için mi?
Bunun cevabını yukarıda anlattığım kişi kendim olduğum için net bir şekilde hayır olarak verebiliyorum.

Trabzonsporu o güzel formanın içinde ilk gördüğümde açık tv kanalında yayınlanan bir kupa maçıydı.Yanlış hatırlamıyorsam maç avni akerdeydi.küçüklük halleri ki dışarı çıkıp oyun oynamaya gidecektim.ancak ekrana baktığımda o gördüğüm pankartı unutamıyorum.
"BU ADALETSİZ ARENADA VERDİĞİN ONURLU MÜCADELEN YETER "

Çok etkilendim.Heycanlandım.Maçı sonuna kadar izledim. Trabzonspor kazanmıştı kısmen sevinsemde aslında önemi yoktu kazanmasının.Ama etkilendim...

Daha sonra hayatım hep gurbette (zaman zaman iç anadoluda zaman zaman istanbulda ve tabii ki şimdi görevimiz gereği memleketin her yerindeyiz) geçti.O süreçte tabi şimdiki gibi değil maç izlemek için çok yer aradım.Yağmurda çok kaldım.Hastalandım.İnsanların garip bakışlarına niye bu takımı tuttuğumu sorgulamalarına maruz kaldım.Ama hep izledim maçları.Tek başıma bazen, bazen kalabalıkla,bazen rakibin içinde içten içe sevinerek ama üzülmüş gibi yaparak

Şimdi dönüp arkama baktığımda zannedersem o zamandan bu yana 14 sene olmuş. Çok şey değişmiş.Daha sonra takip eden süreçte Trabzondaki bir çok maça gitmişim.Sevinmişim üzülmüşüm.Ancak değişmeyen tek şey takım sahaya çıktığında içimde uyanan

"işte bizim çocuklar yine sahaya çıktı.şimdi bizim için koşacaklar bizim için mücadele edecekler"

İnanın bu duygu o kadar güzelki.bizim takım sahaya çıkıp mücadele ettiğinde, o mücadeleyi görmek paha biçilemez bir şey.
Tabi bu anlattıklarımı kupa çocukları anlamaz.onlar tüketim toplumunun sömürülen tipleri.etrafta çok var onlardan.

İstanbullu olmayan birinin istanbul takımlarını tutması vaka-i adiyedendir.

Memleketin herhangi bir köşesinde Trabzonlu olmayan birinin Trabzonsporu tutması ise kulübün bir kulüpten daha fazlası olduğunu gösterir en büyük delildir.Çünkü ben şampiyonluk görmedim.ama gerçekten umrumda değil.gerçekten.

Peki bu iş bize neyi kazandırdı? Yani bu takımı tuttuk filan da ne oldu hiç kupa yok hiç bi şey yok?
Bir kere öncelikle Trabzonspor gibi bir şey var.Tek başına adaletsizliğin, hakkının yenilmesinin, diğer tüm insanların buna gözünü kapamasının temsilcisi.Her zaman güç verdi.Üniversiteden mezun olup işsiz bir şekilde eve geri döndüğümde maçı kaybeden ama iyi mücadele etmiş takımı Trabzonspor taraftarının kucaklaması gibi karşıladı anam babam beni.Orda hissettim duyguyu yine.Yaklaşık 1,5 sene boyunca günlük 8-12 saat ders çalışırken bana güç veren oydu.kolumda bir yere işe girene kadar hep o fırtına ihtilal efsane bilekliği vardı. Bazı sınavları kazanamadığımda hissettiğim şey Trabzonspor maç kaybettiğindekiyle aynısıydı.Alışkındım zaten ama güç veriyordu takım bana. Hayatımın tam ortasına girmiş meğer Trabzonspor beni ben yapan, bana yaşama sevinci veren, güç veren bir olgu olmuş.

Hala Trabzonsporluyum
Hala şampiyon olamadık
Hala birileri emeğimizi çalıyor
Ama hala takım sahaya çıktığında içime o muhteşen duygu geliyor.

"işte bizim çocuklar yine sahaya çıktı.şimdi bizim için koşacaklar bizim için mücadele edecekler"

Lütfen her maça gittiğinizde bu duyguyu hissedin.

Lütfen bu takımı küme düşürseler bile destekleyin

Her şeyi kazanmak zorunda değiliz.Dediğim gibi alışkınız zaten hakkımızın yemesine v.s. Ama önemli değil.

Ama lütfen kulübü yalnız bırakmayın.

Çünkü Trabzonspor bizi biz yapan hayata karşı, düzene karşı kavgamızdır.Biz haklıyız, haksızlığa uğradık, elbet hakkımızı alacağız , ya öte tarafta ya bu tarafta.

Ama şimdi "işte bizim çocuklar yine sahaya çıktı.şimdi bizim için koşacaklar bizim için mücadele edecekler"



yörük

[eksikbirşey]

Yüreğine sağlık usta.

[BaşoğLu]

yüreğine sağlık be renktaş. Ağlattın beni .

Bizim Uşaklar bizim için savaşacak !

[Adem Akyüz']

Ağzınıza, yüreğinize sağlık..

[M.S.SOFU]

Şimdi yine aynı durumdayız.mevcut durum için yazdım yazıyı.yine bizi doğrayacaklar, yine biçecekler.zaman zaman taraftarlarımızın üzerinde haklı olarak yılgınlık oluyor.bizde kolay şeyler yaşamadık.
Ama sevdamızı tatlandıran şeyler bunlar işte.hakkımız yeniyor.yani 2011 den sorna şu takımı desteklemeye devam eden gerçek trabzonsporludur abi.harbicidir yani.hakkımız alenen çalındı.

Ha tabi benim hayalim şu stat full olsun. Amatörde de olsak full olsun

Kupaya maça göre takım desteklemek çok kolay.

Ama bizim ki zor olan.trabzonsporu zoru sevenler tutuyor.dikkat edin etrafınıza. Hep aksi zoru seven inat adamlar tutuyor.bu bizim duruşumuz.

İnşallah bundan sonra da devam eder.ama dediğim gibi şunu bilelim.bu adamlar çalmaya çırpmaya devam edecek.bizi biçecekler.bunu herkes bilsin sadece.biz inatla destekleyelim.çünkü onlar bizim çocuklar ve bizim için mücadele ediyorlar

yörük

[Halit M. MOLLASALİHOĞLU]

Yazar burada "bize her yer Trabzon" sloganın içini doldurmuş...

Helal olsun.

Yenileceksek yenilelim, yeter ki Uşaklar dik oynasın,
başımız öne eğilmesin...

[esra61]

Okurken iliklerime kadar hissettim duygularınızı, yüreğinize sağlık.
Satırları okurken daha geçen gün Neden Trabzonspor ,Trabzonlu olduğun için mi diye bir soruyla karşılaştım.
Hayır dedim sadece bu kadar kısa bir cevap değil bu ,bizdeki sporseverlik yanı Trabzonsporluk bir üst kimliktir 7 den 70e herkes bu sevda uğruna mücadele verir ve herkes bu takımı evladiymis ,kardeşiymis gibi koruyup kollar ve ekledim bizim amacımız kupa almak değil ki Dik durmak ve alnımız ak bir şekilde değerlerimizi savunmak.
Karşı taraftan 'İlginç' diye bir cevap geldi .
Evet tuaf olduğu için ,bu takıma sadece spor olarak bakmadigimiz için kimse bizi anlayamaz ve bizim gibi kimse Trabzonspor ismindeki anlamı ,yaşamı,hayatı bilemez.
Trabzonspor yaşam için bir oksijendir Oksijensiz bırakmayın bizi.
Selametle.

[fadigaTS]

İstanbulda doğup büyüdüm.Onlar şampiyonluk kutlarken üzülürdüm ama sonra onların kutlamalarının bile zorunluluk gibi çakma olduğunu gördüm.Bizim doyasıya şampiyonluğumuzu kutladığımız günü kendimi bildim bileli hep hayal ederim.İşte bu hayalim beni her başarısızlıkta dik tutmuştur.Trabzonspor güçlüye kafa tutmaktır.Futbolcularımızı sahada hırslı görünce eminim ki herkes mutlu oluyordur.İşte bizde o hırs var ama son yıllarda futbolculardaki hırsı kaybettik.

[HOPA'LI TS'Lİ]

Bir insan neden Trabzonsporu tutar?
Neden kilometrelerce uzakta olan aslında hiç bağı bulunmadığı bir şehirin takımı için heycanlanır, üzülür, acı çeker?
Neden hiç anlaşamayacağı kişilerle(kültür farkından dolayı) statta kol kola gole sevinirken 5 basamak aşağıya yuvarlanır?
Neden 4-0 önde olduğumuz bir lig maçında hakem hata yaptığı için avni aker stadının maraton tribünün orta sıralarından aşağıya doğru canhıraş koşar?

Bu soruların cevabını bilmediğimde torosların dibinde bahçesinde keçilerin melediği evimde/memleketimde küçük bir çocuktum.
Peki gerçekten neden ülkenin en güneyinde yaşayan (Anamur/Mersin) bir yörük çocuğu ülkenin kuzey doğusundaki takımı tutar?

Başarılı olduğu için mi?
Bunun cevabını yukarıda anlattığım kişi kendim olduğum için net bir şekilde hayır olarak verebiliyorum.

Trabzonsporu o güzel formanın içinde ilk gördüğümde açık tv kanalında yayınlanan bir kupa maçıydı.Yanlış hatırlamıyorsam maç avni akerdeydi.küçüklük halleri ki dışarı çıkıp oyun oynamaya gidecektim.ancak ekrana baktığımda o gördüğüm pankartı unutamıyorum.
"BU ADALETSİZ ARENADA VERDİĞİN ONURLU MÜCADELEN YETER "

Çok etkilendim.Heycanlandım.Maçı sonuna kadar izledim. Trabzonspor kazanmıştı kısmen sevinsemde aslında önemi yoktu kazanmasının.Ama etkilendim...

Daha sonra hayatım hep gurbette (zaman zaman iç anadoluda zaman zaman istanbulda ve tabii ki şimdi görevimiz gereği memleketin her yerindeyiz) geçti.O süreçte tabi şimdiki gibi değil maç izlemek için çok yer aradım.Yağmurda çok kaldım.Hastalandım.İnsanların garip bakışlarına niye bu takımı tuttuğumu sorgulamalarına maruz kaldım.Ama hep izledim maçları.Tek başıma bazen, bazen kalabalıkla,bazen rakibin içinde içten içe sevinerek ama üzülmüş gibi yaparak

Şimdi dönüp arkama baktığımda zannedersem o zamandan bu yana 14 sene olmuş. Çok şey değişmiş.Daha sonra takip eden süreçte Trabzondaki bir çok maça gitmişim.Sevinmişim üzülmüşüm.Ancak değişmeyen tek şey takım sahaya çıktığında içimde uyanan

"işte bizim çocuklar yine sahaya çıktı.şimdi bizim için koşacaklar bizim için mücadele edecekler"

İnanın bu duygu o kadar güzelki.bizim takım sahaya çıkıp mücadele ettiğinde, o mücadeleyi görmek paha biçilemez bir şey.
Tabi bu anlattıklarımı kupa çocukları anlamaz.onlar tüketim toplumunun sömürülen tipleri.etrafta çok var onlardan.

İstanbullu olmayan birinin istanbul takımlarını tutması vaka-i adiyedendir.

Memleketin herhangi bir köşesinde Trabzonlu olmayan birinin Trabzonsporu tutması ise kulübün bir kulüpten daha fazlası olduğunu gösterir en büyük delildir.Çünkü ben şampiyonluk görmedim.ama gerçekten umrumda değil.gerçekten.

Peki bu iş bize neyi kazandırdı? Yani bu takımı tuttuk filan da ne oldu hiç kupa yok hiç bi şey yok?
Bir kere öncelikle Trabzonspor gibi bir şey var.Tek başına adaletsizliğin, hakkının yenilmesinin, diğer tüm insanların buna gözünü kapamasının temsilcisi.Her zaman güç verdi.Üniversiteden mezun olup işsiz bir şekilde eve geri döndüğümde maçı kaybeden ama iyi mücadele etmiş takımı Trabzonspor taraftarının kucaklaması gibi karşıladı anam babam beni.Orda hissettim duyguyu yine.Yaklaşık 1,5 sene boyunca günlük 8-12 saat ders çalışırken bana güç veren oydu.kolumda bir yere işe girene kadar hep o fırtına ihtilal efsane bilekliği vardı. Bazı sınavları kazanamadığımda hissettiğim şey Trabzonspor maç kaybettiğindekiyle aynısıydı.Alışkındım zaten ama güç veriyordu takım bana. Hayatımın tam ortasına girmiş meğer Trabzonspor beni ben yapan, bana yaşama sevinci veren, güç veren bir olgu olmuş.

Hala Trabzonsporluyum
Hala şampiyon olamadık
Hala birileri emeğimizi çalıyor
Ama hala takım sahaya çıktığında içime o muhteşen duygu geliyor.

"işte bizim çocuklar yine sahaya çıktı.şimdi bizim için koşacaklar bizim için mücadele edecekler"

Lütfen her maça gittiğinizde bu duyguyu hissedin.

Lütfen bu takımı küme düşürseler bile destekleyin

Her şeyi kazanmak zorunda değiliz.Dediğim gibi alışkınız zaten hakkımızın yemesine v.s. Ama önemli değil.

Ama lütfen kulübü yalnız bırakmayın.

Çünkü Trabzonspor bizi biz yapan hayata karşı, düzene karşı kavgamızdır.Biz haklıyız, haksızlığa uğradık, elbet hakkımızı alacağız , ya öte tarafta ya bu tarafta.

Ama şimdi "işte bizim çocuklar yine sahaya çıktı.şimdi bizim için koşacaklar bizim için mücadele edecekler"



yörük

Büyüksün Sofu kardeş
Çok etkilendim.
Sağol, var ol.
İyi ki sen ve bmn var.

[HOPA'LI TS'Lİ]

Şimdi yine aynı durumdayız.mevcut durum için yazdım yazıyı.yine bizi doğrayacaklar, yine biçecekler.zaman zaman taraftarlarımızın üzerinde haklı olarak yılgınlık oluyor.bizde kolay şeyler yaşamadık.
Ama sevdamızı tatlandıran şeyler bunlar işte.hakkımız yeniyor.yani 2011 den sorna şu takımı desteklemeye devam eden gerçek trabzonsporludur abi.harbicidir yani.hakkımız alenen çalındı.

Ha tabi benim hayalim şu stat full olsun. Amatörde de olsak full olsun

Kupaya maça göre takım desteklemek çok kolay.

Ama bizim ki zor olan.trabzonsporu zoru sevenler tutuyor.dikkat edin etrafınıza. Hep aksi zoru seven inat adamlar tutuyor.bu bizim duruşumuz.

İnşallah bundan sonra da devam eder.ama dediğim gibi şunu bilelim.bu adamlar çalmaya çırpmaya devam edecek.bizi biçecekler.bunu herkes bilsin sadece.biz inatla destekleyelim.çünkü onlar bizim çocuklar ve bizim için mücadele ediyorlar

yörük

Osmanlı maçını iple çekiyorum.
Başından sonuna kadar.

TS, ADALETSİZLİĞE KARŞI ONURLU MÜCADELENİN SEMBOLÜDÜR.

[S.ÖZKAN]

Elinize yüreğinize sağlık

[Soner Albayrak]

Kalemine, yüreğine sağlık kardeşim. Bu yapılan haksızlıklar sonucunda en çok size, sizin gibi çok güzel insanlara üzülüyorum.

[M.S.SOFU]

Kalemine, yüreğine sağlık kardeşim. Bu yapılan haksızlıklar sonucunda en çok size, sizin gibi çok güzel insanlara üzülüyorum.

Üzülme abi valla ben kulübe yapılan haksızlıkları gördükçe daha çok seviyorum kulübü.

Hani kulübe haksızlık yapılmazsa sıkılırım o durumdayım ya.
Hani iddaada bi bahis açsalar bu maç trabzonun hakkı yenir mi diye oran handikaplı (3 haksızlık) 1.02 filan olur.

Kulübün üstüne geldikçe saçma sapan şeyler alıyorum ts club.dan.
Geçen kızdım maaşın yarısını yığdım ts cluba.hanım kızmasın diye ona da bi şeyler alıyorum filan kaynıyor araya.

Hasılı kelam kıratın yanında duran ya huyundan ya suyundan demişler.bende trabzonlularla dura dura inat oluştu.

Tff bastırdıkça benim kulübe saygım sevgim inadına daha da artıyor.

Amatöre düşürsünler yine devam.


yörük

[Sibel]

Yüreğinize sağlık.
İnsanların aynı duyguları birbirinden uzakta bu denli hissedebilmelerini Trabzonsporla anladım.
Bu kanıtlandıkça hem hayret ettim hem mutlu oldum.
Kurduğum ve bana ait olduğunu düşündüğüm bir cümleyi başka bir Trabzonsporludan duydum.
Ve anladım ki bu çok başka, bu bambaşka bir şey.
Ben de öyle hissediyorum. Noktasına kadar.
Trabzonspor tünelden çıkarken kalbim her maç yerinden çıkıyor.
Hiç eksilmeden.
...

[M.S.SOFU]

Yüreğinize sağlık.
İnsanların aynı duyguları birbirinden uzakta bu denli hissedebilmelerini Trabzonsporla anladım.
Bu kanıtlandıkça hem hayret ettim hem mutlu oldum.
Kurduğum ve bana ait olduğunu düşündüğüm bir cümleyi başka bir Trabzonsporludan duydum.
Ve anladım ki bu çok başka, bu bambaşka bir şey.
Ben de öyle hissediyorum. Noktasına kadar.
Trabzonspor tünelden çıkarken kalbim her maç yerinden çıkıyor.
Hiç eksilmeden.
...

Ya işte bunu kupa bebelerine anlatamazsın.o lig tv de -lig tv ye de tüküreyim yeri gelmişken- tünelde çekiyorlar ya takımı evde/ kahvede ayaklanıyorum yürüyorum strese giriyorum. Acayip bir şey.

Bu duyguları başkalarının hissettiğini bilmek gerçekten inanılmaz bi keyif.

Güzel bir taraftar topluluğumuz var gerçekten.Uzakta olsakta birbirine çok yakın insanlarız


yörük

[Ozan Yılmaz]

Ya işte bunu kupa bebelerine anlatamazsın.o lig tv de -lig tv ye de tüküreyim yeri gelmişken- tünelde çekiyorlar ya takımı evde/ kahvede ayaklanıyorum yürüyorum strese giriyorum. Acayip bir şey.

Bu duyguları başkalarının hissettiğini bilmek gerçekten inanılmaz bi keyif.

Güzel bir taraftar topluluğumuz var gerçekten.Uzakta olsakta birbirine çok yakın insanlarız


yörük

Keşke o kutsal formaları giyip, o tünelden çıkan futbolcularımız da bizim kadar heyecanlı olabilseler.