25 yýldýr þampiyonluklar kutlanýyor bu ülkede..
Ülkenin her þehrinde kutlanýyor þampiyonluklar biri hariç..
Benim þehrimde sokaklar sessiz..
Uzun Sokak, Maraþ, Þehit Sani, Ýskele Caddesi sessiz..
Her kes bekliyor.. Þehrimde 26 yýl oldu þampiyonluk kutlanmýyor..
Yumruklarýmýzý sýktýk bekliyoruz..
Ýstisnasýz hepimizin içinde umut var, heyecan var..
"Trabzonspor" deyince bir hop ediyor yüreðimiz..
En ilgisiz olanlarýmýz bile TV de "Trabzonspor" deyince dikkat kesiliyor..
Ama hep bekliyoruz..
Beklemekten sýkýlmadýk yanlýþ anlaþýlmasýn..
Bizler öyle bilinmese de sabýrlýyýzdýr zira..
Ýçimizde "sevinme umudu" ile bekliyoruz..
Artýk o sene bu sene..
Haydi be..
Gel artýk özlene sevgili..
Hasret nasýr oldu yüreðimizde..
Eski þampiyonluk maçlarýný izleyince bile gözlerimiz doluyor..
Çok çzledik seni þampiyonluk çok..
Hadi gel de "þampiyonluk" nasýl kutlanýr bir hatýrlatalým cümle aleme..
Seni en çok isteyen, seven ve kýymetini bilen dürüst ve mert insanlar ocaðý Trabzon uma gel..